Σίγουρα δεν το περίμενα όταν τον περασμένο Μάιο έχανα την εμφάνιση των No Age στο Primavera (ας όψονται οι Built To Spill) ότι θα είχα την ευκαιρία να τους δω τόσο σύντομα και μάλιστα εντός των συνόρων. Η συναυλία της Πέμπτης ανήκει στα πολύ σπάνια γεγονότα της εγχώριας πραγματικότητας που υπαγορεύει ότι για να έρθει και από εδώ ένα όνομα θα πρέπει να έχει τουλάχιστον μια δεκαετία ζωής ώστε να μας έχει αποδείξει ότι αξίζει να ασχολούμαστε μαζί του. Αφήστε δηλαδή που όταν τελικά γίνεται η έκπληξη και έρχεται κάποιο φρέσκο όνομα, η ανταπόκριση που (δεν) έχει απλώς επιβεβαιώνει τις πρακτικές των διοργανωτών να προτιμούν το δοκιμασμένο και σίγουρο.
Η πρόσκληση στους No Age να έρθουν για πρώτη φορά στα μέρη μας έγινε πραγματικά την καλύτερη στιγμή όσο αφορά τη μέχρι τώρα πορεία τους και ευτυχώς δεν πέρασε απαρατήρητη από το Αθηναϊκό κοινό. Το sold out για ένα μικρό χώρο όπως είναι το Six D.O.G.S ήταν επιβεβλημένο και πραγματοποιήθηκε αφήνοντας απέξω όσους άφησαν το εισιτήριο για την τελευταία στιγμή.
Η αλήθεια είναι ότι χώροι αυτού του μεγέθους δεν προσφέρονται για συναυλίες συγκροτημάτων που αρέσκονται στο θόρυβο καθώς το αποτέλεσμα του να ανεβάζεις τους ενισχυτές στο 11 σε ένα ασφυχτικά γεμάτο μικρό δωμάτιο είναι να πνίγεται η μουσική μέσα σε ένα τοίχο παραμόρφωσης. Ένας τοίχος που υπάρχει βεβαίως και στους δίσκους των No Age, αλλά η διαφορά βρίσκεται στις λεπτομέρειες που ξεπροβάλλουν από πίσω του - λεπτομέρειες που φυσικά χάθηκαν στο live. Ό,τι όμως χάθηκε από τον εκκωφαντικό θόρυβο και την ακατάλληλη ηχητική του ασφυκτικά μικρού για την περίπτωση χώρου, αναπληρώθηκε από την ασυγκράτητη ενέργεια που εξαπέλυε το συγκρότημα από σκηνής.
Το ντουέτο του ντράμερ-τραγουδιστή Dean Allen Spunt (δύσκολος ο συνδυασμός, αλλά τα καταφέρνει μια χαρά) και του κιθαρίστα με τα αμέτρητα πετάλια Randy Randall, είχε διευρυνθεί σε τρίο για τις ανάγκες της συναυλίας με την προσθήκη ενός ακόμα μουσικού (και αυτός μουστακοφόρος - απαραίτητη, φαίνεται, προϋπόθεση για να ανήκεις στους No Age) που ανέλαβε τα samplers. Και οι τρεις τους επιδόθηκαν για σχεδόν μιάμιση ώρα σε ένα αδιάκοπο σφυροκόπημα των οργάνων τους, παρουσιάζοντας μας υλικό κυρίως από τα δύο τελευταία τους άλμπουμ, το "Nous" του 2008 και το πρόσφατο "Everything in Between", την κορυφαία μέχρι στιγμής δουλειά τους (όπως λέγαμε και εδώ).
Αυτό που αποδείχτηκε περίτρανα και από την πρόσωπο-με-πρόσωπο επαφή μαζί τους είναι ότι οι No Age αποτελούν άξιους συνεχιστές της σπουδαίας παράδοσης του αμερικάνικου punk που χτίστηκε τρεις δεκαετίες πριν από ονόματα όπως οι Black Flag και οι Husker Du (μπάντες που τιμούν και με τις διασκευές που επιλέγουν, όπως για παράδειγμα το κλασσικό "Six Pack" των πρώτων που μας φύλαγαν για το encore). Και με τις εκρηκτικές εκτελέσεις του δικού τους υλικού, κομματιών όπως τα "Fever Dreaming", "Depletion" ή "Glitter" που διαθέτουν την απαραίτητη ποιότητα για να αναδειχτούν σε κλασσικά του είδους τους, οι No Age βρίσκονται στο σωστό δρόμο για να αποτελέσουν με τη σειρά τους πηγή έμπνευσης για τις μελλοντικές punk γενιές. Ας ελπίσουμε ότι τώρα που αποδείχτηκε ότι διαθέτουν το κοινό τους και στα μέρη μας, θα έχουμε την ευκαιρία να τους ξαναδούμε από κοντά στο κοντινό μέλλον και σε κάποιο πιο κατάλληλο χώρο.
Η συναυλία των No Age άνοιξε με δύο αξιόλογες δικές μας μπάντες, τους Zebra Tracks και τους Monovine.
Οι Zebra Tracks που με το πρόσφατο δωρεάν EP τους (διαθέσιμο από εδώ) δείχνουν ότι διανύουν περίοδο έμπνευσης, παρουσίασαν ένα δυνατό και ιδιαίτερα ενεργητικό σετ οκτώ κομματιών που συνδύασε το punk-funk των Gang Of Four με τις παραμορφωμένες κιθάρες της shoegaze σχολής. Παρόλη την αντικειμενική δυσκολία να χωρέσει μια πενταμελής μπάντα στη μικρή σκηνή του Six D.O.G.S και τα shoegaze στοιχεία του ήχου τους, οι Zebra Tracks κατάφεραν να είναι ιδιαίτερα κινητικοί και εκρηκτικοί στη σκηνική τους παρουσία (δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το κοίταγμα των παπουτσιών τους δηλαδή).
Ο ήχος των Monovine μας οδηγεί στην υπόθεση ότι θα μπορούσαν να περάσουν ώρες στα παρασκήνια συζητώντας με τους No Age για τα αγαπημένα τους αμερικάνικα συγκροτήματα της περιόδου τέλη ‘80s - αρχές ‘90s από την περιοχή του Seattle. Το grunge έχει αφήσει τη σφραγίδα του στα κομμάτια του πρώτου τους δίσκου "Cliche", ενώ η δυναμική loud-quiet-loud του είδους βρήκε καλή εφαρμογή στη ζωντανή τους παρουσίαση. Οι εμφανίσεις και των δύο ονομάτων αποτέλεσαν σίγουρα μια πολύ καλή προθέρμανση για τον συνδυασμό καταιγιστικής κιθάρας και ευδαιμονικού punk θορύβου που ακολούθησε από τους συναδέλφους τους από το Los Angeles.
No Age set list: Life Prowler, Teen Creeps, You're A Target, Every Artist Needs a Tragedy, Fever Dreaming, Depletion, Common Heat, Losing Feeling, Cappo, Glitter, Valley Hump Crash, Eraser, Brain Burner, Chem Trails, Sleeper Hold, Shed and Transcend, Miner, Six Pack
No Age - Depletion (live in Athens)
Η πρόσκληση στους No Age να έρθουν για πρώτη φορά στα μέρη μας έγινε πραγματικά την καλύτερη στιγμή όσο αφορά τη μέχρι τώρα πορεία τους και ευτυχώς δεν πέρασε απαρατήρητη από το Αθηναϊκό κοινό. Το sold out για ένα μικρό χώρο όπως είναι το Six D.O.G.S ήταν επιβεβλημένο και πραγματοποιήθηκε αφήνοντας απέξω όσους άφησαν το εισιτήριο για την τελευταία στιγμή.
Το ντουέτο του ντράμερ-τραγουδιστή Dean Allen Spunt (δύσκολος ο συνδυασμός, αλλά τα καταφέρνει μια χαρά) και του κιθαρίστα με τα αμέτρητα πετάλια Randy Randall, είχε διευρυνθεί σε τρίο για τις ανάγκες της συναυλίας με την προσθήκη ενός ακόμα μουσικού (και αυτός μουστακοφόρος - απαραίτητη, φαίνεται, προϋπόθεση για να ανήκεις στους No Age) που ανέλαβε τα samplers. Και οι τρεις τους επιδόθηκαν για σχεδόν μιάμιση ώρα σε ένα αδιάκοπο σφυροκόπημα των οργάνων τους, παρουσιάζοντας μας υλικό κυρίως από τα δύο τελευταία τους άλμπουμ, το "Nous" του 2008 και το πρόσφατο "Everything in Between", την κορυφαία μέχρι στιγμής δουλειά τους (όπως λέγαμε και εδώ).
Η συναυλία των No Age άνοιξε με δύο αξιόλογες δικές μας μπάντες, τους Zebra Tracks και τους Monovine.
Οι Zebra Tracks που με το πρόσφατο δωρεάν EP τους (διαθέσιμο από εδώ) δείχνουν ότι διανύουν περίοδο έμπνευσης, παρουσίασαν ένα δυνατό και ιδιαίτερα ενεργητικό σετ οκτώ κομματιών που συνδύασε το punk-funk των Gang Of Four με τις παραμορφωμένες κιθάρες της shoegaze σχολής. Παρόλη την αντικειμενική δυσκολία να χωρέσει μια πενταμελής μπάντα στη μικρή σκηνή του Six D.O.G.S και τα shoegaze στοιχεία του ήχου τους, οι Zebra Tracks κατάφεραν να είναι ιδιαίτερα κινητικοί και εκρηκτικοί στη σκηνική τους παρουσία (δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το κοίταγμα των παπουτσιών τους δηλαδή).
No Age set list: Life Prowler, Teen Creeps, You're A Target, Every Artist Needs a Tragedy, Fever Dreaming, Depletion, Common Heat, Losing Feeling, Cappo, Glitter, Valley Hump Crash, Eraser, Brain Burner, Chem Trails, Sleeper Hold, Shed and Transcend, Miner, Six Pack
No Age - Depletion (live in Athens)