Όσο και να εκτιμά κανείς την καλή παραγωγή στη μουσική, η αλήθεια είναι ότι μερικές από τις σπουδαιότερες στιγμές στην ιστορία του rock δεν δημιουργήθηκαν σε studio εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αλλά σε γκαράζ και κρεβατοκάμαρες, με φτηνά μηχανήματα και στραπατσαρισμένα όργανα, σε υπέρλαμπρο lo-fi.
Τρεισήμισι δεκαετίες από την έκρηξη του punk, το πνεύμα του DIY, δηλαδή η νοοτροπία κάντο-μόνος-σου, ζει και βασιλεύει και σήμερα έχουμε τη χαρά να γνωριστούμε καλύτερα με ένα μουσικό που με τέχνη κατάφερε να περάσει από τη θεωρία στην πράξη και να δημιουργήσει το δικό του πειραματικό ήχο χρησιμοποιώντας μόνο μια Danelectro κιθάρα, ένα Korg drum machine, κρουστά και ένα τετρακάναλο Tascam. Το όνομα του είναι Jesse Damm, κατάγεται από το Σηάτλ αλλά έχει κάνει έδρα του τη Νέα Υόρκη, και ως It Sound κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο "Hard Pop for Blue Trees". Ο Jesse μας μίλησε για το παρελθόν του, που έμαθε να παίζει κιθάρα, ποια είναι τα βασικά συστατικά της «σκληρής pop» του και πώς γνωρίστηκε με τον Pascal Le Gras, τον καλλιτέχνη που είναι επίσης υπεύθυνος για καμιά τριανταριά εξώφυλλα των The Fall. Όσο για τη φωτογραφία του It Sound που βλέπετε εδώ, αξίζει να σημειώσουμε ότι ανήκει στον George Seminara, σκηνοθέτη διαφόρων βίντεο των Ramones και παραγωγό του ντοκιμαντέρ "It's Alive". Ιδού λοιπόν οι απαντήσεις του Jesse Damm σε μερικές ερωτήσεις μας:
Το “Hard Pop for Blue Trees” του It Sound βρίσκεται ψηφιακά μέσω iTunes, eMusic, Amazon.com, Mog.com. Το βινύλιο είναι διαθέσιμο στο site www.itsound.us.
Τρεισήμισι δεκαετίες από την έκρηξη του punk, το πνεύμα του DIY, δηλαδή η νοοτροπία κάντο-μόνος-σου, ζει και βασιλεύει και σήμερα έχουμε τη χαρά να γνωριστούμε καλύτερα με ένα μουσικό που με τέχνη κατάφερε να περάσει από τη θεωρία στην πράξη και να δημιουργήσει το δικό του πειραματικό ήχο χρησιμοποιώντας μόνο μια Danelectro κιθάρα, ένα Korg drum machine, κρουστά και ένα τετρακάναλο Tascam. Το όνομα του είναι Jesse Damm, κατάγεται από το Σηάτλ αλλά έχει κάνει έδρα του τη Νέα Υόρκη, και ως It Sound κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο "Hard Pop for Blue Trees". Ο Jesse μας μίλησε για το παρελθόν του, που έμαθε να παίζει κιθάρα, ποια είναι τα βασικά συστατικά της «σκληρής pop» του και πώς γνωρίστηκε με τον Pascal Le Gras, τον καλλιτέχνη που είναι επίσης υπεύθυνος για καμιά τριανταριά εξώφυλλα των The Fall. Όσο για τη φωτογραφία του It Sound που βλέπετε εδώ, αξίζει να σημειώσουμε ότι ανήκει στον George Seminara, σκηνοθέτη διαφόρων βίντεο των Ramones και παραγωγό του ντοκιμαντέρ "It's Alive". Ιδού λοιπόν οι απαντήσεις του Jesse Damm σε μερικές ερωτήσεις μας:
Το "Hard Pop for Blue Trees" είναι το πρώτο σου album σαν It Sound. Υπάρχουν κάποιες προηγούμενες μουσικές εμπειρίες που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Οι It Sound είναι η αρχή, αλλά οι πρώτοι σπόροι είχαν πέσει στο παρελθόν. Έπαιζα drums σε ένα βραχύβιο σχήμα μαζί με τον Rob Vasquez από τους Night Kings, την Dawn Johnson από τους Gorls και τους ManTeeMans και τον αδερφό της Kim. Μετά μαζί με την Dawn και την εξάχρονη κόρη της είχαμε ένα γκρουπ για λίγο. Έπειτα ξεκίνησα τους It Sound το 2008. Το Σηάτλ είναι γεμάτο με φίλους σε μπάντες. Έκανα άλλα πράγματα όταν αυτοί έκαναν μουσική. Τώρα κάνω εγώ μουσική και πολλοί από αυτούς κάνουν άλλα πράγματα.
Διάβασα ότι γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Σηάτλ της Ουάσιγκτον αλλά έμαθες να παίζεις κιθάρα στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τα ταξίδια σου και μήπως έτυχε να επισκεφτείς και την Ελλάδα όσο ήσουν στα Βαλκάνια;
Μου αρέσουν οι ανακατατάξεις. Αποφάσισα εντελώς αυθόρμητα να μετακομίσω σε ένα μέρος για το οποίο δεν γνώριζα τίποτα. Ήθελα να συλλογίζομαι σε εποχές παρά σε δευτερόλεπτα. Αυτό το πέτυχα ζώντας στην Βουλγαρία, όπου έμεινα 2 χρόνια. Έγραφα, ζωγράφιζα, περπατούσα. Έψηνα σκουμπριά και έτρωγα ντομάτες και αγγουράκια. Αγόρασα και μια κιθάρα και ξεκίνησα να μεταφέρω φιλοσοφικές ιδέες για διεργασίες, για την τέχνη και τη ζωή σε ένα μουσικό όργανο, μια νέα μορφή προσωπικής έκφρασης.
Έκανα αρκετά ταξίδια στην Ελλάδα. Ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα ήταν αυτό που έκανα μόνος μου στην Καβάλα και συνέχισα στην Θάσο, όπου έκανα πεζοπορία, κολυμπούσα και έτρωγα ψάρια κάθε μέρα για ένα δεκαήμερο. Ήταν μετά την τουριστική περίοδο, οπότε στο νησί βρίσκονταν μόνο οι ντόπιοι. Πέρασα επίσης κάποιο καιρό στην Θεσσαλονίκη, στον Όλυμπο καθώς και στα Μετέωρα. Πάντα ήθελα να ζήσω στην Ύδρα για κάνα χρόνο. Ελπίζω να το κάνω κάποια στιγμή. Η Ελλάδα είναι μοναδικός τόπος. Πολύ ξεχωριστή.
Ποια είναι τα βασικά συστατικά του “πειραματικού bop” ήχου σου;
Όργανα, διάθεση και μινιμαλιστική προσέγγιση. Όπως άλλοι έχουν ήχους κιθάρας στο μυαλό τους, εγώ καθώς μεγάλωνα άκουγα ρυθμούς και αυτό φαίνεται στη μουσική μου. Αλλά η δημιουργία του ήχου ξεκινάει από τα όργανα που χρησιμοποιώ (Korg drum machine, κιθάρα Danelectro, κρουστά), από την διάθεση να γυρίσω όλα τα κουμπιά στο τέρμα και από το τι νιώθω εκείνη την στιγμή. Ο στόχος δεν είναι να ακούγομαι εσωστρεφής. Το αντίθετο μάλιστα. Θέλω να κάνω κάθε τραγούδι τόσο πιασάρικο όσο αυτά του Tommy James και μετά να δω που θα καταλήξω. Συνήθως το τραγούδι καταλήγει σε ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος, εντελώς προσωπικό. Πραγματικά πιστεύω στο rock and roll και τη δύναμή του. Έχω ζήσει τόσες πολλές στιγμές αγνού ενθουσιασμού ακούγοντας ένα τρομερό τραγούδι. Σε μεταμορφώνει.
Ηχογράφησες το album σε ένα 4κάναλο. Ήταν η επιλογή ενός οπαδού του lo-fi ή εκεί οδηγήθηκες από οικονομική αναγκαιότητα;
Ένας φίλος μου έδωσε ένα 4-κάλανο Tascam. Ξεκίνησα τους It Sound την επόμενη μέρα. Ηχογράφησα 20 τόμους δουλειάς με αυτό. Τώρα ηχογραφώ ψηφιακά γιατί το 4-κάναλο άρχισε να κάνει νερά. Δεν προτιμώ πραγματικά κάποιο από τα δύο. Απλά θέλω να κάνω τη δουλειά μου. Θα προσθέσω ότι ο Weasel Walter έκανε σπουδαία δουλειά στο mastering των τραγουδιών μου για το βινύλιο και τη ψηφιακή μορφή.
Εκτός από τη συμμετοχή του Rob Vasquez, το “Hard Pop” είναι βασικά ένα one-man show. Νιώθεις ποτέ μοναξιά όταν γράφεις και ηχογραφείς μόνος σου? Υπάρχουν σχέδια επέκτασης του line-up των It Sound στο μέλλον?
Η συμμετοχή του Rob Vasquez στο δίσκο προήλθε από την ιδέα να δημιουργήσω μια χαρακιά, ένα scratch στο βινύλιο, όπως θα είχες σε ένα χρησιμοποιημένο δίσκο. Αλλά η χαρακιά θα προερχόταν από έναν καλλιτέχνη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση από έναν punk, ένα μισάνθρωπο και θρύλο. Πρέπει περισσότεροι να ακούσουν τις δουλειές του με τους Night Kings, τους Nights and Days, τους Ape Lost, τους Gorls, τους Right On, τους ManTeeMans, τους Look, τους Pissed Off Zombies και τους Nice Smile. Είναι αυθεντικός. Κάτι που δύσκολα συναντάς στο rock and roll. Ως προς την ερώτηση, δεν νιώθω ποτέ μόνος. Δεν ξέρω γιατί. Πάντα υπάρχει κόσμος γύρω μου. Ίσως όμως ένα live σχήμα των It Sound να κάνει την εμφάνιση του κάποια στιγμή στο μέλλον. Έχω κάποιες ιδέες.
Έχεις μερικές πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες στον καλλιτεχνικό τομέα. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τη συνεργασία σου με τον Pascal Le Gras, τον υπεύθυνο για κάποια από τα πιο αγαπημένα μου εξώφυλλα των Fall;
Ο Pascal υπήρξε κομμάτι της φαντασίας μου από την εποχή που ήμουν έφηβος. Τα εξώφυλλα του για τους Fall και τους Jazz Butcher έμοιαζαν να συναντούν τους καλλιτέχνες στη μέση αντί απλώς να διακοσμούν τη μουσική τους. Δεν ήταν απλά cool, μου δημιουργούσαν το αίσθημα της ικανοποίησης. Επικοινώνησα με τον Pascal και του έστειλα το δίσκο μου. Ανταποκρίθηκε θετικά και θέλησε να συνεργαστούμε. Από τότε έχουμε κάνει τους It Sound αλλά και μερικά άλλα projects. Είναι τιμή μου αφού θεωρώ ότι οι πίνακες και τα video του είναι πρωτοποριακά και ταυτόχρονα πρωτόγονα. Έχουν απήχηση σε ανθρώπους πέρα από σύνορα και, όπως φαίνεται, διαχρονικά. Επιπλέον είναι όμορφοι. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα σαν παιδί ότι θα κάνω μουσική, αλλά μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα ήθελα μια συνεργασία με τον Pascal Le Gras.
To album διατίθεται ψηφιακά και σε βινύλιο αλλά όχι σε cd. Πιστεύεις ότι οι μέρες του cd είναι μετρημένες;
Αν έπρεπε να βάλω σε προτεραιότητα τα μουσικά formats, η σειρά θα ήταν 1) βινύλιο, 2) ψηφιακά, 3) μια μέθοδος διανομής που ακόμα δεν έχει εφευρεθεί, 4) CD. Δεν έχω κάτι εναντίον τους. Έχω πολλά. Αλλά το βινύλιο ακούγεται καλύτερα και έχει επιπλέον υπέρ του το οπτικό κομμάτι, ενώ η ψηφιακή μορφή έχει το πλεονέκτημα της ευκολίας χρήσης.
Μερικά από τα αγαπημένα σου album και γκρουπ, σημερινά ή από το παρελθόν? Ποια είναι η επιλογή σου για Album της χρονιάς;
Μερικά αγαπημένα albums: όλοι οι δίσκοι του Leonard Cohen. The Hook – “The Hook Will Grab You”. The Chiefs – “Blues” 45. Night Kings – “Increasing Our High” LP. T. Rex – “The Slider”. Plastique – “De-real” 45. Traveling Circle – “Handmade House”. The Bizarros – ομότιτλο LP. The Fall – “The Infotainment Scan” LP. The Apostles – “Hymn to Pan” LP. Felt – “The Strange Idol Pattern and Other Short Stories”.
Και ο αγαπημένος μου δίσκος της χρονιάς θα έλεγα ότι είναι του Ariel Pink – “Before Today”
Οι It Sound είναι η αρχή, αλλά οι πρώτοι σπόροι είχαν πέσει στο παρελθόν. Έπαιζα drums σε ένα βραχύβιο σχήμα μαζί με τον Rob Vasquez από τους Night Kings, την Dawn Johnson από τους Gorls και τους ManTeeMans και τον αδερφό της Kim. Μετά μαζί με την Dawn και την εξάχρονη κόρη της είχαμε ένα γκρουπ για λίγο. Έπειτα ξεκίνησα τους It Sound το 2008. Το Σηάτλ είναι γεμάτο με φίλους σε μπάντες. Έκανα άλλα πράγματα όταν αυτοί έκαναν μουσική. Τώρα κάνω εγώ μουσική και πολλοί από αυτούς κάνουν άλλα πράγματα.
Διάβασα ότι γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Σηάτλ της Ουάσιγκτον αλλά έμαθες να παίζεις κιθάρα στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τα ταξίδια σου και μήπως έτυχε να επισκεφτείς και την Ελλάδα όσο ήσουν στα Βαλκάνια;
Μου αρέσουν οι ανακατατάξεις. Αποφάσισα εντελώς αυθόρμητα να μετακομίσω σε ένα μέρος για το οποίο δεν γνώριζα τίποτα. Ήθελα να συλλογίζομαι σε εποχές παρά σε δευτερόλεπτα. Αυτό το πέτυχα ζώντας στην Βουλγαρία, όπου έμεινα 2 χρόνια. Έγραφα, ζωγράφιζα, περπατούσα. Έψηνα σκουμπριά και έτρωγα ντομάτες και αγγουράκια. Αγόρασα και μια κιθάρα και ξεκίνησα να μεταφέρω φιλοσοφικές ιδέες για διεργασίες, για την τέχνη και τη ζωή σε ένα μουσικό όργανο, μια νέα μορφή προσωπικής έκφρασης.
Έκανα αρκετά ταξίδια στην Ελλάδα. Ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα ήταν αυτό που έκανα μόνος μου στην Καβάλα και συνέχισα στην Θάσο, όπου έκανα πεζοπορία, κολυμπούσα και έτρωγα ψάρια κάθε μέρα για ένα δεκαήμερο. Ήταν μετά την τουριστική περίοδο, οπότε στο νησί βρίσκονταν μόνο οι ντόπιοι. Πέρασα επίσης κάποιο καιρό στην Θεσσαλονίκη, στον Όλυμπο καθώς και στα Μετέωρα. Πάντα ήθελα να ζήσω στην Ύδρα για κάνα χρόνο. Ελπίζω να το κάνω κάποια στιγμή. Η Ελλάδα είναι μοναδικός τόπος. Πολύ ξεχωριστή.
Ποια είναι τα βασικά συστατικά του “πειραματικού bop” ήχου σου;
Όργανα, διάθεση και μινιμαλιστική προσέγγιση. Όπως άλλοι έχουν ήχους κιθάρας στο μυαλό τους, εγώ καθώς μεγάλωνα άκουγα ρυθμούς και αυτό φαίνεται στη μουσική μου. Αλλά η δημιουργία του ήχου ξεκινάει από τα όργανα που χρησιμοποιώ (Korg drum machine, κιθάρα Danelectro, κρουστά), από την διάθεση να γυρίσω όλα τα κουμπιά στο τέρμα και από το τι νιώθω εκείνη την στιγμή. Ο στόχος δεν είναι να ακούγομαι εσωστρεφής. Το αντίθετο μάλιστα. Θέλω να κάνω κάθε τραγούδι τόσο πιασάρικο όσο αυτά του Tommy James και μετά να δω που θα καταλήξω. Συνήθως το τραγούδι καταλήγει σε ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος, εντελώς προσωπικό. Πραγματικά πιστεύω στο rock and roll και τη δύναμή του. Έχω ζήσει τόσες πολλές στιγμές αγνού ενθουσιασμού ακούγοντας ένα τρομερό τραγούδι. Σε μεταμορφώνει.
Ηχογράφησες το album σε ένα 4κάναλο. Ήταν η επιλογή ενός οπαδού του lo-fi ή εκεί οδηγήθηκες από οικονομική αναγκαιότητα;
Ένας φίλος μου έδωσε ένα 4-κάλανο Tascam. Ξεκίνησα τους It Sound την επόμενη μέρα. Ηχογράφησα 20 τόμους δουλειάς με αυτό. Τώρα ηχογραφώ ψηφιακά γιατί το 4-κάναλο άρχισε να κάνει νερά. Δεν προτιμώ πραγματικά κάποιο από τα δύο. Απλά θέλω να κάνω τη δουλειά μου. Θα προσθέσω ότι ο Weasel Walter έκανε σπουδαία δουλειά στο mastering των τραγουδιών μου για το βινύλιο και τη ψηφιακή μορφή.
Εκτός από τη συμμετοχή του Rob Vasquez, το “Hard Pop” είναι βασικά ένα one-man show. Νιώθεις ποτέ μοναξιά όταν γράφεις και ηχογραφείς μόνος σου? Υπάρχουν σχέδια επέκτασης του line-up των It Sound στο μέλλον?
Η συμμετοχή του Rob Vasquez στο δίσκο προήλθε από την ιδέα να δημιουργήσω μια χαρακιά, ένα scratch στο βινύλιο, όπως θα είχες σε ένα χρησιμοποιημένο δίσκο. Αλλά η χαρακιά θα προερχόταν από έναν καλλιτέχνη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση από έναν punk, ένα μισάνθρωπο και θρύλο. Πρέπει περισσότεροι να ακούσουν τις δουλειές του με τους Night Kings, τους Nights and Days, τους Ape Lost, τους Gorls, τους Right On, τους ManTeeMans, τους Look, τους Pissed Off Zombies και τους Nice Smile. Είναι αυθεντικός. Κάτι που δύσκολα συναντάς στο rock and roll. Ως προς την ερώτηση, δεν νιώθω ποτέ μόνος. Δεν ξέρω γιατί. Πάντα υπάρχει κόσμος γύρω μου. Ίσως όμως ένα live σχήμα των It Sound να κάνει την εμφάνιση του κάποια στιγμή στο μέλλον. Έχω κάποιες ιδέες.
Έχεις μερικές πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες στον καλλιτεχνικό τομέα. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τη συνεργασία σου με τον Pascal Le Gras, τον υπεύθυνο για κάποια από τα πιο αγαπημένα μου εξώφυλλα των Fall;
Ο Pascal υπήρξε κομμάτι της φαντασίας μου από την εποχή που ήμουν έφηβος. Τα εξώφυλλα του για τους Fall και τους Jazz Butcher έμοιαζαν να συναντούν τους καλλιτέχνες στη μέση αντί απλώς να διακοσμούν τη μουσική τους. Δεν ήταν απλά cool, μου δημιουργούσαν το αίσθημα της ικανοποίησης. Επικοινώνησα με τον Pascal και του έστειλα το δίσκο μου. Ανταποκρίθηκε θετικά και θέλησε να συνεργαστούμε. Από τότε έχουμε κάνει τους It Sound αλλά και μερικά άλλα projects. Είναι τιμή μου αφού θεωρώ ότι οι πίνακες και τα video του είναι πρωτοποριακά και ταυτόχρονα πρωτόγονα. Έχουν απήχηση σε ανθρώπους πέρα από σύνορα και, όπως φαίνεται, διαχρονικά. Επιπλέον είναι όμορφοι. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα σαν παιδί ότι θα κάνω μουσική, αλλά μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα ήθελα μια συνεργασία με τον Pascal Le Gras.
To album διατίθεται ψηφιακά και σε βινύλιο αλλά όχι σε cd. Πιστεύεις ότι οι μέρες του cd είναι μετρημένες;
Αν έπρεπε να βάλω σε προτεραιότητα τα μουσικά formats, η σειρά θα ήταν 1) βινύλιο, 2) ψηφιακά, 3) μια μέθοδος διανομής που ακόμα δεν έχει εφευρεθεί, 4) CD. Δεν έχω κάτι εναντίον τους. Έχω πολλά. Αλλά το βινύλιο ακούγεται καλύτερα και έχει επιπλέον υπέρ του το οπτικό κομμάτι, ενώ η ψηφιακή μορφή έχει το πλεονέκτημα της ευκολίας χρήσης.
Μερικά από τα αγαπημένα σου album και γκρουπ, σημερινά ή από το παρελθόν? Ποια είναι η επιλογή σου για Album της χρονιάς;
Μερικά αγαπημένα albums: όλοι οι δίσκοι του Leonard Cohen. The Hook – “The Hook Will Grab You”. The Chiefs – “Blues” 45. Night Kings – “Increasing Our High” LP. T. Rex – “The Slider”. Plastique – “De-real” 45. Traveling Circle – “Handmade House”. The Bizarros – ομότιτλο LP. The Fall – “The Infotainment Scan” LP. The Apostles – “Hymn to Pan” LP. Felt – “The Strange Idol Pattern and Other Short Stories”.
Και ο αγαπημένος μου δίσκος της χρονιάς θα έλεγα ότι είναι του Ariel Pink – “Before Today”
Το “Hard Pop for Blue Trees” του It Sound βρίσκεται ψηφιακά μέσω iTunes, eMusic, Amazon.com, Mog.com. Το βινύλιο είναι διαθέσιμο στο site www.itsound.us.