Τί θα ακούσεις:
country, folk, rock
Τραγούδια που αξίζει να ακούσεις:
"Western Stars", "There Goes My Miracle", "Hello Sunshine", "Moonlight Motel"
Βαθμολογία:
7,5/10
7,5/10
Πρόκειται για το 19ο studio άλμπουμ του Bruce Springsteen, που αισίως τον προσεχή Σεπτέμβριο θα κλείσει τα 70. Το γεγονός αυτό είναι από μόνο του σημαντικό και καθορίζει στο μέγιστο βαθμό τη συνολική εικόνα του "Western Stars". Πρόκειται για ένα δίσκο μέσω του οποίου εκφράζεται το συνεχές ταξίδι του ανθρώπου σε σύμπλευση με το χρόνο, στη γενέθλια γη της Αμερικής. Οι πρωταγωνιστές του άλμπουμ, που εκπροσωπούν ως επί το πλείστον τη μεσοαστική τάξη της χώρας τους γεννιούνται από το λογοτεχνικό οίστρο του δημιουργού τους, που αποδεικνύεται εξίσου πλούσιος, όσο και ο αντίστοιχος μουσικός. Ηθοποιοί, ριψοκίνδυνοι οδηγοί αυτοκινήτων, drive-truckers, αναμετρώνται με το φάσμα της καθημερινότητας, καλύπτοντας περιοχές της Ηπείρου όπως η Καλιφόρνια, η Αριζόνα και η Μοντάνα. Το απαράμιλλο story-telling του Bruce, που βασίσθηκε τουλάχιστον στην αρχή της καριέρας του στην μυθοπλαστική ποίηση του Bob Dylan, είναι αυτό που κυριαρχεί σε μια ακόμα δισκογραφική του δουλειά.
Όσο περνάνε τα χρόνια η επαναστατικότητα της νιότης του δημιουργού έχει υποχωρήσει, γεγονός απολύτως φυσιολογικό. Πλέον αυτό που κυρίως τον απασχολεί είναι η βιωμένη καθημερινότητα: η οικογένεια αλλά και η σχέση του με το Θεό, σχέση γερά σφυρηλατημένη και ευλαβικά διατυπωμένη τόσο μέσα από τα τραγούδια του, όσο και από την πρόσφατη αυτοβιογραφία του. Π. χ. , στο εναρκτήριο "Hitch Hikin'" τονίζει πως, "Yes, indeed sir, children are a gift", ενώ το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, ξεκινά με τους στίχους, "I wake up in the morning, just glad my boots are on".
Μιλώντας καθαρά μουσικά το "Western Stars" σε παραπέμπει στην αμερικανική μουσική παράδοση των sixties, αναμεμειγμένη με τις καλλιτεχνικές απόπειρες του Bruce Springsteen από την εποχή των "Pete Seeger sessions", δηλαδή από το 2006 και μετά. Η πολύ φροντισμένη παραγωγή του Anielo, συμβάλει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να ακούγονται πεντακάθαρα όλα τα μουσικά όργανα και κυρίως να αναδεικνύει την αρμονική συνεργασία μεταξύ κιθάρας και εγχόρδων σε τραγούδια, όπως το "Tucson Train" και το "Western Stars". Στο μυαλό του ακροατή έρχονται ευθέως μπάντες όπως οι Mamas and the Papas και φυσικά crooner ερμηνευτές, που καθόρισαν την πορεία της εγχώριας αμερικανικής μουσικής - όπως λόγου χάρη οι Frank Sinatra και Bobby Darin. Στο απόλυτα οπερετικό "There Goes My Miracle", αποτείνεται ο ανάλογος μουσικός φόρος τιμής, στον τεράστιο Roy Orbison. Σε όλα τα προαναφερθέντα προσθέστε και ένα γενικότερο roadie-rock άρωμα, που είναι εμφανές σε όλα τα κομμάτια.
Επομένως το "Western Stars" είναι ένας δίσκος που αποτελεί ένα ακόμα άλμα προς την αιωνιότητα. Μια αιωνιότητα που έχει ήδη κερδηθεί με τα "Born To Run", "Darkness On The Edge Of Town" και "The River".
Τελειώνοντας θα ήθελα να παραθέσω τα λόγια της σπουδαίας ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου. "Τελικά, το μεγάλο ταξίδι, είναι το εσωτερικό. Τα εκατομμύρια έτη φωτός που είναι μέσα μας". Αυτό εν τέλει επιχειρεί για ακόμα μία φορά ο Bruce Springsteen. Ένα μεγάλο εσωτερικό ταξίδι με σκοπό τη λύτρωση, την ψυχοσυναισθηματική αναζήτηση και την πληρότητα. Αυτός ο σύγχρονος Μικρός Πρίγκιπας που οσονούπω θα συμπληρώσει τα 70 του χρόνια.