Υπάρχει πολιτικό τραγούδι σήμερα; Και ποιο είναι αυτό; Πού μπορώ να το βρω και με ποιο τρόπο να ψάξω; Αυτή η στήλη φιλοδοξεί να εντοπίσει πολιτικά τραγούδια του σήμερα, αλλά και να καταγράψει τις ιστορίες, τους συσχετισμούς και τις αφορμές που τα γέννησαν.
Πολύ συχνά, σε αυτήν εδώ τη στήλη έχω αναφερθεί στον τρόπο των τραγουδιών, καταλήγοντας μάλιστα σε ένα συμπέρασμα: ότι το σημερινό πολιτικό τραγούδι - που υπάρχει σε πείσμα όλων εκείνων που το κατηγορούν για «αδικαιολόγητη απουσία» σε καιρούς δύσκολους - χρειάζεται (ή και έχει ήδη) έναν νέο τρόπο. Μάλλον, πολλούς νέους τρόπους. Ως προς την εκφορά του, ως προς τη διάδοσή του, ως προς τη δημοφιλία του και, βέβαια, ως προς τη μορφή και το περιεχόμενό του.
Και να, λοιπόν, ο Πάνος Βλάχος (στίχοι - ερμηνεία) και ο Κώστας Παρίσσης (μουσική) που παρουσιάζουν ένα τέτοιο πολιτικό τραγούδι: τα «Μαθήματα Ζωής». Ένα τραγούδι - νεροποντή που «πέφτει πάνω σου» ορμητικά, απαγορεύοντάς σου να το ακούσεις μόνο μια φορά. Πατήστε play και θα με καταλάβετε. Το τραγούδι έχει σαν όπλο - σαν Δούρειο Ίππο, για την ακρίβεια - το χιούμορ σε όλες του τις εκφάνσεις, αλλά και σε μία ακόμα: τη συγκίνηση.
Ακούγοντάς το βρίσκεσαι σε «δύσκολη θέση» χωρίς καλά - καλά να το αντιληφθείς, ενώ την ίδια στιγμή χαμογελάς ή/και «κομπιάζεις». Νέος τρόπος. Δεν ξέρω αν είναι ολότελα καινούργιος, σίγουρα, όμως, είναι δικός μου αγαπημένος από την πρώτη κιόλας ακρόαση (που είχα την τύχη να γίνει πολύ πριν την προ ημερών επίσημη κυκλοφορία).
Δεν έχει μεγάλη σημασία η δική μου θεωρητική προσέγγιση, φίλτατε αναγνώστη. Ίσως, ούτε και η άποψή μου ότι πρέπει να δώσεις μεγαλύτερη σημασία στον τραγουδοποιό Πάνο Βλάχο. Θα το καταλάβεις και μόνος σου ακούγοντας τα «Μαθήματα Ζωής», αλλά και συνολικά τον καινούργιο του δίσκο που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα 29 Μαρτίου.
Θα σε αφήσω, προς το παρόν, και θα επιστρέψω στην ακρόαση. Που δεν τελειώνει ποτέ. Θα τα λέμε πιο συχνά, ελπίζω. Κι ελπίζω να το θες κι εσύ.
Υ.Γ.1. Ο ηθοποιός έχει πολλά «όπλα» όταν τραγουδά. Ένας τέτοιος είναι ο Βλάχος, που μπορεί να μην είναι ο σούπερ τραγουδιστής, αλλά είναι - κατ' εμέ - ο μοναδικός που μπορεί να ερμηνεύσει αυτά που γράφει.
Υ.Γ.2. Να γράψω κι εδώ κάτι που έγραψα ως σχόλιο στη σελίδα του Κώστα Παρίσση στο Facebook, απευθυνόμενος και στους δυο τους: Είστε ωραίοι και μάγκες και βρήκατε - για μένα - ένα «νέο τρόπο». Βουρ, γενναίοι μου! Ευγνώμονες όλοι εμείς που «δουλεύουμε» με τα αυτιά και το νου!