Οι Green Was Greener είναι μια rock μπάντα από την Κρήτη. Σχηματίστηκαν με πρωτοβουλία του Θωμά Στρατάκη (κιθάρα, φωνή), πολυοργανίστα από το Ηράκλειο, και η σύνθεσή τους περιλαμβάνει ακόμα τους Νίκο Βογιατζάκη (κιθάρα, σύνθι, φωνητικά), Frank Παπαδάκη (σύνθι), Κωνσταντίνο Τσαγκαράκη (μπάσο) και Άγγελο Παναγιωτίδη (τύμπανα).
Φέτος η μπάντα έδωσε στη δημοσιότητα το ντεμπούτο άλμπουμ της, που φέρει τον τίτλο "Introspective", και κυκλοφορεί από την Inner Ear.
Με αυτή την αφορμή, ο Θωμάς Στρατάκης επιλέγει και σχολιάζει παρακάτω 10 σημαντικά για εκείνον άλμπουμ:
1. The Soft Bulletin - The Flaming Lips (1999)
Πρέπει να είναι ο αγαπημένος μου δίσκος πλέον. Τον ακούω σχεδόν καθημερινά με αγαπημένο τραγούδι το "Feeling Yourself Disintegrate". Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω μία σύνδεση με αυτήν τη μπάντα. Ακόμα και τα πιο πειραματικά τους τραγούδια τα λατρεύω. Ο συγκεκριμένος δίσκος με γεμίζει νοσταλγία και μου δίνει και μία αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος.
2. 4 - Dungen (2008)
Ο πιο καλαίσθητος δίσκος που έχει γραφτεί ποτέ, για μένα. Φοβερές συνθέσεις, μελωδίες και ηχητικά ό,τι καλύτερο έχω ακούσει ποτέ. Θεωρώ ότι ο Gustav Ejstes είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στη μουσική του σήμερα. Σίγουρα μία από τις μεγαλύτερες πηγές έμπνευσης αυτός ο δίσκος.
3. Valtari - Sigur Ros (2012)
Παίζει να κοιμάμαι κάθε βράδυ (χωρίς υπερβολές) με αυτόν τον δίσκο. Συνδυασμένος με αρκετά σημαντικά συμβάντα, είναι ο αγαπημένος μου δίσκος της μπάντας. Φοβερά και τα βίντεο που τον συνοδεύουν. Αν τον ακούσεις διαφορετικές ώρες της μέρας σού βγάζει και κάτι διαφορετικό. Μοναδικός.
4. Blonde - Frank Ocean (2016)
Συγκινητικός και πανέμορφος δίσκος. Πέρασα ένα καλοκαίρι ολόκληρο να τον έχω στο repeat. Ίσως να είναι και ο καλύτερος δίσκος της δεκαετίας 2010-2020. Και φυσικά ανώτερος από τον προηγούμενό του, "Channel Orange". Η προσέγγισή του, στιχουργικά και παραγωγικά, είναι φανταστική. Νομίζω τίποτα δεν νικάει ένα καλό pop άλμπουμ.
5. Congratulations - MGMT (2010)
Δυσκολεύτηκα πολύ να διαλέξω αυτόν τον δίσκο. Τον αγαπώ εξίσου με τον πρώτο ("Oracular Spectacular") αλλά κάτι με κάνει να τον βάζω πρώτο. Από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου όταν τους είδα live στη Μαδρίτη. Έπαιξε μεγάλο ρόλο στη μουσική που γράφω, και θα παίζει πιστεύω για πάντα.
6. Ready To Die - The Notorious B.I.G. (1994)
Μεγάλο κόλλημα! Ο καλύτερος ράπερ που πέρασε ποτέ. Τον ανακάλυψα στα 16 μου και πραγματικά δε το πίστευα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο εκεί έξω. Τα καλύτερα beats, το καλύτερο flow και τρομερά ιδιαίτερη φωνή.
7. Ten - Pearl Jam (1991)
Φανατικός Pearl Jamάκιας! Ήμουν στο Ten Club, έχω ό,τι δίσκο έχουν βγάλει, και έρωτας με Stone Gossard. Πριν κάμποσα χρόνια, δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές μεθούσαμε σε μπαράκια και ζητούσαμε το "Black". Το ζούσαμε όλο.
8. Histoire de Melody Nelson - Serge Gainsbourg (1971)
Δεν έχω ιδέα από γαλλικά, αλλά τον έχω λιώσει αυτόν τον δίσκο. Εκπληκτική παραγωγή, δυναμικές και φοβερά drums.
9. Ghetto: Misfortune's Wealth - 24-Carat Black (2007)
24 Carat Black άκουσα πρώτη φορά όταν περνούσα τη χιπ-χοπική φάση μου. Κάποιος είχε σαμπλάρει κάτι από αυτόν τον δίσκο και το είχα ψάξει. Τεράστιο σοκ! Αληθινός δίσκος με τα όλα του.
10. Spirit Of Eden - Talk Talk (1988)
Νομίζω δεν χρειάζεται να πω τίποτα για αυτό το άλμπουμ ή για τον Mark Hollis. Εύκολα στους καλύτερους δίσκους που έχουν γραφτεί ποτέ.
Η Facebook σελίδα των Green Was Greener