Περί μουσικής
GKamp: Τα δημοτικά τραγούδια της Ηπείρου. Απίστευτες αρμονίες, με αέρα Πίνδου. Κάθε τραγούδι φέρνει στο μυαλό το επιβλητικό και πανάρχαιο βουνό, που στέκει πάντα εκεί πανέμμορφο, και σε προκαλεί να το ανακαλύψεις...
poromenos: Οι Glasvegas.Πάροτι ακόμα δεν έχουν κάνει το ''μπαμ'' και είναι over-hyped από τα Αγγλικά μέσα (κυρίως από το NME) έχουν 2-3 τραγούδια που αξίζουν!Όχι κάτι τρομερά ιδιαίτερο αλλά σίγουρα κάτι καινούργιο που μπορεί να κάνει την διαφόρα,αν εξελιχθούν!
GKamp: Τα δημοτικά τραγούδια του Πόντου. Η απίστευτη παλλικαριά, η λεβεντιά στις κινήσεις ανδρών και γυναικών στους χορούς.
GKamp: Τα δημοτικά τραγούδια "τση Κρήτης". Ομοίως με παραπάνω.
Περί ανέμων και υδάτων
GKamp: Ο κατά τα άλλα ήπιος καιρός των τελευταίων ημερών.
MikeMous: Η έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο. Αφορμή προς ατέλειωτη αναζήτηση για τους βιβλιοφάγους!
poromenos: H σειρά how i met your mother με τον Neil Patrick Harris στον ρόλο του Barney.Ο τύπος απλά δίνει ρέστα!H σειρά προτείνετε σε όσους αρέσουν τα φιλαράκια...
MikeMous: Η Βραδυνή βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας στα τέλη του Σεπτέμβρη. Η θέα της Ακρόπολης πάντα συγκινεί και προκαλεί δέος.
M
{Πρωταγωνιστεί ο Moritz Bleibtreu (γνωστός κι από το "σύνδρομο Baader-Meinhof") }. Όπως καταλαβαίνετε πετυχαίνουν την (ουτοπική) αλλαγή της TV όπου ο κόσμος επιλέγει τα ντοκυμαντέρ και πετάει στα σκουπίδια την ευτέλεια των reality (αμήν και πότε Θεέ μου!)
Περί μουσικής
poromenos: Οι Razorlight και οι Kasabian που θέλουν τον Noel Gallagher για συνεργασία στο επόμενο album τους. Seriously?Περί ανέμων και υδάτων
GKamp: Η ολοένα και αυξανόμενη αγένεια των νεοελλήνων, στην καθημερινότητά τους. Παραδειγματιζόμαστε απο τους πολιτικούς, ή αυτοί απο εμάς;GKamp: Η συνεχιζόμενη (παρά τις εξαγγελίες των πολιτικώνε μας) επιδημία ατιμωρησίας των ενόχων για τα σκάνδαλα μου μας μαστίζουν.
Περί μουσικής
Περί ανέμων και υδάτων
Πληροφορίες εδώ.
GKamp: Η τρελή αμερικανιά-προπαγανδοφουσάτο που επικρατεί στην εύπεπτη ταινία ταμάμ δράσης "Independence Day" με πρωταγωνιστές τους (εκτός του συγκεκριμένου έργου) πολύ καλούς Will Smith και τον "Μύγα" Jeff Goldblum. Το έργο αγγίζει τα όρια του πρόχειρου, ακόμη και ο ευφυής Smith απλώς διεκπεραιώνει το ρόλο του, εξωγήινα τέρατα σε ένα ανάμικτο Alien/Predator/Master Yoda look, αφελής μιλιταρισμός (ο στρατός είναι ο πιστός -και λίγο βλάκας- θεματοφύλακας της Αμερικανικής Ελευθερίας, και άρα του Κόσμου ολόκληρου), ατάκες τρελές με συνήθως πολύ σοβαρό και καθωσπρέπει ύφος, η "προεδράρα" (τύφλα νά'χει ο Μάκαρος) της Αμερικής, ο πιο τίμιος ως νεαρότερος σε ηλικία σε σχέση με τους "διεφθαρμένους" μεγαλύτερους Υπουργούς του, ο οποίος πετάει ως άλλος Αρχάγγελος Γαβριήλ με το F-16 του χτυπώντας με επιτηδειότητα άσσου τους "εξωγήινους εισβολείς", γενική πλακίτσα που διογκώνεται απο τη συνολική άποψη του σκηνοθέτη Roland Emerich επάνω στο έργο. Ένα έργο σχεδόν cult, που σε καμμία περίπτωση δεν σε κάνει να μισείς. Απλώς γελάς πολύ!! (να σημειωθεί οτι ο Emerich το έχει το "κουσούρι": μόλις μυριστεί ταινία για τις μάζες, το "χτυπά" αλύπητα το ειρωνικό στυλάκι!...)
φωτογραφίες από: http://en.wikipedia.org/ , http://www.eugenfound.edu.gr/ , http://nyxtespremieras.blogspot.com/
Σχετικό θέμα