MixGrill: Έχετε ζήσει επαγγελματικά τη χρυσή εποχή των ’80s και των ‘90s. Αλήθεια, πώς ήταν τότε εκείνα τα χρόνια η μουσική βιομηχανία;
Κώστα Μπίγαλης: Εκείνα τα χρόνια υπήρχε μουσική βιομηχανία, δηλαδή δισκογραφικές εταιρίες που πουλούσαν φυσικό προιόν.
Μετά την επικράτηση του διαδυκτίου και την ψηφιακή εποχή, άλλαξαν βίαια, θα έλεγα, τα δεδομένα και πλέον στην ουσία δεν υπάρχει δισκογραφία. Και αυτή ειναι μία μεγάλη διαφορά του τότε με το σήμερα.
M.G.: Μόλις στα 19 σας έτη υπογράψατε το πρώτο σας δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία EMI, αφού είχατε κερδίσει κάποιο βραβείο σε διαγωνισμό. Και πριν ακόμα ενηλικιωθείτε, γράψατε τους πρώτους στίχους σας. Πιστεύατε τότε ή ονειρευτήκατε ποτέ τη δυναμική που θα είχατε αργότερα;
K.M.: Οχι, για να είμαι ειλικρινής. Είχα μεν τα όνειρά μου σαν νέος που ξεκινούσε, αλλά ομολογώ πως δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ την αναπάντεχη συνέχεια και τη διαχρονική παρουσία των τραγουδιών μου στα μουσικά δρώμενα επί τόσα χρόνια. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που συνέβη αυτό και κρατάει ακόμα...
M.G.: Κάποια περίοδο της ζωής σας είχατε φύγει στο εξωτερικό. Μάλιστα, ήταν να κάνετε κι ένα single με το τραγούδι: “End Of The Line”. Tι έγινε ακριβώς με αυτό και δεν προχώρησε η συμφωνία;
K.M.: Αυτή η προσπάθεια έγινε στήν Νέα Υόρκη μέσα στην τριετία 1986-1989 και δυστυχώς από κάποιους λανθασμένους χειρισμούς του Αμερικανού μάνατζερ που έκανε τότε τις επαφές και τις διαπραγματεύσεις για λογαριασμό μου, το πρώτο μου single "End Of The Line" την τελευταία στιγμή δεν κυκλοφόρησε στην Αμερική από την CBS, μετέπειτα SONY, και έτσι χάθηκε η ευκαιρία να δειγματιστώ σαν συνθέτης-τραγουδιστής στο αμερικανικό κοινό.
Το τραγούδι αυτό συμπεριλαμβάνεται με νέα τεχνική επεξεργασία στο πρόσφατο διπλό αγγλόφωνο άλμπουμ μου "Big Alice 2: Second Time Around".
M.G.: Κάνατε μεγάλη επιτυχία με το κομμάτι “I Miss You”. Σας τρόμαξε πότε η προοπτική μιας μουσικής καριέρας στο εξωτερικό; Σε τι διαφοροποιούμαστε μουσικά;
K.M.: Το "I Miss You", που συμπεριελαμβάνετο στον πρώτο αγγλόφωνο άλμπουμ μου "Big Alice" το 1984, έγινε όντως πολύ μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα, φτάνοντας στο νούμερο 1 στα singles της χρονιάς 1984-'85, και κυκλοφόρησε σε 18 χώρες στο εξωτερικό. Δεν θα έλεγα ότι με τρόμαξε αυτή η επιτυχία, αλλά σίγουρα με ξάφνιασε και προσπάθησα να τη διαχειριστώ. Όμως, ήμουν μικρός και άπειρος και ίσως δεν μπόρεσα να την εκμεταλευθώ όπως θα έπρεπε...
M.G.: Πώς ήταν η εμπειρία σας στη Eurovision το 1994 με το τραγούδι «Το Τρεχαντήρι»; Θα ξαναπηγαίνατε να εκπροσωπήσετε την Ελλάδα;
K.M.: Η Eurovision εκείνα τα χρόνια, της δεκαετίας του '90, δεν είχε καμία σχέση με την σημερινή διοργάνωση. Υπήρχε ζωντανή μεγάλη ορχήστρα χωρίς effects και όλα αυτά τα στοιχεία που έχει η τωρινή εικόνα του διαγωνισμού, όπου δυστυχώς το τραγούδι σαν σύνθεση και στίχος δεν είναι στο προσκήνιο και είναι μόνο η αφορμή για ενα καθαρά show εντυπωσιασμού. Για αυτούς τους λόγους, δεν θα με ενδιέφερε σήμερα μια συμμετοχή και γενικώς δεν ασχολούμαι με τον διαγωνισμό απο το 2005 και μετά.
M.G.: Πώς αισθάνεστε με την κυκλοφορία του δεύτερου αγγλόφωνου άλμπουμ "Big Alice" μετά την τεράστια επιτυχία του πρώτου άλμπουμ με το “I Miss You”;
K.M.: Το δεύτερό μου διπλό αγγλόφωνο άλμπουμ "Big Alice 2: Second Time Around" θεωρώ ότι είναι σαφώς ακόμα πιό ώριμο και μεγαλύτερης γκάμας απο το πρώτο. Περιλαμβάνει 20 ποπ και ροκ πρωτότυπα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν εδώ και στο εξωτερικό στα χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ το 1984. Νομίζω ότι θα αποζημιώσει τους φάνς της δεκαετίας του '80 για την αναμονή όλων αυτών των χρόνων.
M.G.: Παρότι είστε γνωστός ως τραγουδοποιός και τραγουδιστής έχετε και θεατρικές σπουδές αλλά και συνεργασίες στο ενεργητικό σας. Η ενασχόληση με την υποκριτική πώς προέκυψε στη ζωή σας;
K.M.: Η ενασχόλησή μου με την υποκριτική προέκυψε από τον αείμνηστο ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημήτρη Μαλαβέτα, όταν συμμετέχοντας στον ρόλο του αρχιερέα Άννα στην θρυλική ροκ όπερα " Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο" το 1979 στο θέατρο Άννα Μαρία Καλουτά, με παρότρυνε έντονα βλέποντας κάτι που του άρεσε στην υποκριτική μου ως ερασιτέχνη ηθοποιού, να πάω να σπουδάσω στη δραματική σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη.
M.G.: Σε πολύ νεαρή ηλικία είχατε παίξει σε μιούζικαλ. Πώς πήρατε την απόφαση να επιστρέψετε στα θεατρικά δρώμενα το 2007, μετά από τόσα χρόνια;
Κ.Μ.: Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο παράλληλα με τη μουσική μου πορεία, αλλά λόγω των πιεστικών χρονικά επαγγελματικών μουσικών μου υποχρεώσεων, δεν υπήρχε η δυνατότητα. Από το 2007, όμως, και μετά, που ήταν καλύτερες οι συνθήκες όσον αφορά το διαθέσιμό μου χρόνο από τις μουσικές μου υποχρεώσεις, ασχολήθηκα με το θέατρο όποτε μου δόθηκε η ευκαιρία.
M.G.: Το 2014 ανεβάσατε ένα δικό σας έργο, στο θέατρο Χυτήριο, το «Πέντε». Αφορούσε μια μαύρη κωμωδία μυστηρίου, η οποία ανέβηκε ξανά το 2018 στο θέατρο Αλκμήνη. Προτιμάτε σε διασκευασμένα θεατρικά έργα να ερμηνεύετε ρόλους ή προτιμάτε τα δικά σας; Και γιατί;
M.G.: Μιλήστε μας λίγο για τη νέα παράσταση που θα πρωταγωνιστήσετε, στο έργο «Προδοσία» του βρετανού συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ, στην οποία έχετε και τη μουσική επιμέλεια.
M.G.: Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με το Βύρωνα Κολάση και την Έμμυ Δημητρακοπούλου;
Κ.Μ.: Με το Βύρωνα Κολάση γνωριζόμαστε από πολύ παλιά, από τα χρόνια του στρατού, και συνεργαστήκαμε ξανά στο δικό μου έργο το "Πέντε" το 2018 στο θέατρο Αλκμήνη. Η Έμμυ Δημητρακοπούλου μπήκε σχετικά πρόσφατα στη θεατρική παρέα και είχε και την πολύ ωραία ιδέα της επιλογής του συγκεκριμένου διαχρονικού έργου του Χάρολντ Πίντερ.
M.G.: Το συγκεκριμένο έργο μιλάει για ένα ερωτικό τρίγωνο. Η Έμμυ Δημητρακοπούλου έχει μπει ανάμεσα σε δύο φίλους στο έργο. Πόσο έχουν εκφυλιστεί οι ανθρώπινες σχέσεις σε σχέση με την εποχή του ’80, που γράφτηκε το συγκεκριμένο έργο; Και γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Κ.Μ.: Η «Προδοσία» αφορά ένα ερωτικό τρίγωνο που δεν είναι όμως το κλασικό: άντρας, γυναίκα, εραστής...
Η αφήγηση της ιστορίας των τριών πολύπλοκων χαρακτήρων του Ρόμπερτ, της γυναίκας του Έμμα και του καλύτερου φίλου του Ρόμπερτ, εραστή Τζέρρυ, ξεκινάει χρονικά από το τέλος προς της αρχή των γεγονότων. Και αυτό είναι θεατρικό εύρημα του συγγραφέα που μαζί με την πολυπλοκότητα του ψυχισμού των τριών ηρώων κάνει το έργο ασυνήθιστα ενδιαφέρον και βέβαια απόλυτα διαχρονικό ανεξάρτητα από την εποχή που γράφτηκε. Αφήνει δε τον θεατή να βγάλει και τα δικά του συμπεράσματα για το τι σημαίνει... προδοσία σε μια σχέση ή σε έναν γάμο... και αν υπάρχει τελικά... Με λίγα λόγια, ο αινιγματικός τρόπος γραφής του Πίντερ στα καλύτερα του.
M.G.: Εσείς έχετε ποτέ βρεθεί στο ρόλο του εραστή που υποδύεστε στην παράσταση και πώς νιώθατε εκείνη την περίοδο;
Κ.Μ.: Έχω βρεθεί... πρίν πολλά χρόνια, ευτυχώς όχι για πολύ! [γελάει] Γιατί δεν μου αρέσουν οι μπερδεμένες καταστάσεις. Αλλά πολλές φορές η ζωή και τα συναισθήματα των ανθρώπων είναι απρόβλεπτα και πολύπλοκα και μπορεί να σου τύχει, όπως άλλωστε και στον ίδιο τον Πίντερ. Έτσι, όμως, εμπνεύστηκε και έγραψε και την αριστουργηματική "Προδοσία". Καμιά φορά, αυτό είναι το τίμημα για έναΝ δημιουργό...
M.G.: Κάποια από τα όνειρά σας όσον αφορά στα μουσικά και θεατρικά δρώμενα που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε;
K.M.: Υπάρχουν σταθερά οι μουσικές εμφανίσεις με το 80ς 90ς πάρτυ που κάνουμε με την Μαντώ την Πωλίνα και την Σοφία Βόσσου σε διάφορους χώρους live. Τώρα συγκεκριμένα εμφανιζόμαστε από την Παρασκεή 1 Νοεμβριου και κάθε Παρασκευή στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Ο Κώστας Μπίγαλης συμπρωταγωνιστεί με το Βύρωνα Κολάση και την Έμμυ Δημητρακοπούλου στην παράσταση "Προδοσία", σε κείμενο του Χάρολντ Πίντερ και σκηνοθεσία του Βύρωνα Κολάση. Η παράσταση ανεβαίνει στο θέατρο Διάχρονο κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00. Περισσότερες πληροφορίες και εισιτήρια εδώ.