Το τελευταίο διάστημα ακούσαμε αρκετούς αξιόλογους καινούργιους δίσκους, τόσο από παλιούς γνωστούς όσο και από κάποια πολύ αξιόλογα νέα ονόματα. Στο σημερινό That’s Entertainment θα ασχοληθούμε με την παρουσίαση της νέας φουρνιάς (Health, The Big Pink, The XX, JJ, Florence and the Machine, White Denim) και θα συνεχίσουμε την επόμενη εβδομάδα με την παλιά φρουρά (το old school, όπως λένε στο χωριό μου).
Μία από τις πιο εντυπωσιακές νέες κυκλοφορίες του τελευταίου μήνα, μας έρχεται από την ανεξάρτητη σκηνή του Λος Άντζελες και τους noise-rockers Health. Το άλμπουμ λέγεται "Get Color" (City Slang) και ουσιαστικά είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη τους δουλειά. Είχε προηγηθεί το εκκωφαντικά θορυβώδες ομώνυμο ντεμπούτο τους το 2007, το οποίο κυκλοφόρησε και σε remix τον επόμενο χρόνο με τίτλο "Health/Disco". Το πρώτο και πιο "γνωστό" ως τώρα single τους ήταν το "Crimewave" που κυκλοφόρησαν μαζί με τους Crystal Castles και συμπεριλήφθηκε σε διαφορετικές εκτελέσεις στα άλμπουμ και των δύο συγκροτημάτων. Στο "Get Color" ο πειραματικός θόρυβος του "Health" τίθεται υπό έλεγχο, οι industrial ρυθμοί μπολιάζονται με dream-pop μελωδίες και χορεύουν κάτω από τα strobe-lights της disco αγκαλιά με τις κιθάρες των My Bloody Valentine. Το πρώτο single του δίσκου είναι ο electro δυναμίτης "Die Slow" και είναι ό,τι καλύτερο έχουν ηχογραφήσει έως τώρα. Ακολουθούν από κοντά τα "We Are Water", "Severin" και το κανιβαλιστικά ακραίο "Eat Flesh". Όχι για ευαίσθητα αυτιά! (****)
Η σκηνή του Λονδίνου έχει την τιμητική της στις επιλογές του μήνα με τρία ελπιδοφόρα νέα ονόματα. Για τους Florence and the Machine έχουν ήδη γραφτεί πολλά ενώ η περιπετειώδης εμφάνιση της Florence Welch και της Μηχανής της στο φετινό Synch προκάλεσε διχασμό. Εγώ ήμουν με τους ικανοποιημένους και παραμένω και μετά την ακρόαση του "Lungs" (Universal), γιατί πέρα από την εντυπωσιακή σκηνική παρουσία της, η Florence διαθέτει και καλή φωνή, γραφεί και όμορφα pop τραγούδια όπως το "Rabbit Heart (Raise It Up)" ή το "Dog Days Are Over", ενώ διαθέτει και πολύ καλό μουσικό γούστο όπως φαίνεται τόσο από τις διασκευές που επιλέγει (παράδειγμα το "Hospital Beds" των Cold Was Kids στο b-side του "Kiss with a Fist") αλλά και από τις συνεντεύξεις της. Δείτε εδώ πώς απάντησε σε ερώτηση του nme.com για το δικό της ιδανικό line-up για το φεστιβάλ του Glastonbury (ανάμεσα στις επιλογές της TV On The Radio, Arcade Fire, Beirut, Crystal Castles, XX, Big Pink). Ψηφίζω δαγκωτό Florence! (*** 1/2)
Και μιλώντας για ΧΧ και Big Pink περνάμε στα άλλα δύο σημαντικά νεοεμφανιζόμενα ονόματα από το Λονδίνο. Οι ΧΧ αρχικά κέρδισαν πόντους στην εκτίμηση μου με την εξαιρετική διασκευή τους στο "Teardrops", ’80s hit των Womack and Womack, που δυστυχώς έμεινε εκτός του δίσκου. Η σκοτεινή αισθητική της διασκευής αυτής όμως, καθώς και το πετυχημένο πάντρεμα soul, electro-pop και παγωμένης κιθαριστικής ατμόσφαιρας σε στυλ ’80s έχουν μεταφερθεί αυτούσια στο άλμπουμ τους "ΧΧ" (Young Turks) κάνοντάς το πιο ταιριαστό σε μεταμεσονύχτιες ακροάσεις. Στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του ήχου τους συνεισφέρουν και τα χαμηλότονα, διπλά αντρικά-γυναικεία φωνητικά που δημιουργούν την αίσθηση ότι κρυφακούς τις προσωπικές συζητήσεις ενός ερωτευμένου ζευγαριού. Στα highlight του δίσκου περιλαμβάνονται (όπως έγραψε και ο Λεωνίδας) τα singles "Crystalised" και "Basic space" καθώς και το "Infinity". Στα μειονεκτήματα, οι διαρκώς χαμηλοί ρυθμοί του δίσκου που ποτέ δεν ανεβαίνουν πάνω από ένα καρδιοχτύπι. (*** 1/2)
Το "A Brief History Of Love" (4AD) των Big Pink είναι μαζί με το "Dance Mother" των Telepathe ένα από τα κορυφαία ντεμπούτα του 2009. Η μπάντα που πήρε το όνομά της από το "Music from Big Pink", το πρώτο άλμπουμ των The Band (όπου το εν λόγω Big Pink ήταν ένα ροζ σπίτι στη Νέα Υόρκη αγορασμένο από τον Rick Danko των Band), έγινε γνωστή κερδίζοντας το Philip Hall Radar Award του ΝΜΕ για το καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο γκρουπ στις αρχές της χρονιάς και ενώ είχε κυκλοφορήσει ένα μόνο single (το εξαιρετικό "Too Young to Love"). Το άλμπουμ τους, με θέμα την αγάπη σε όλες τις εκφάνσεις της, έρχεται να δικαιώσει απόλυτα το θόρυβο γύρω από το όνομά τους παρουσιάζοντάς μας ένα μοναδικό πανόραμα που συνδυάζει τις τελευταίες εξελίξεις στον ηλεκτρονικό χορευτικό ήχο με τις καλύτερες στιγμές του κιθαριστικού θορύβου των late ’80s - early ’90s (οι A.R. Kane είναι το πρώτο όνομα που ήρθε στο μυαλό μου ακούγοντάς τους - αναζητήστε το αριστουργηματικό "I" του 1989 για να καταλάβετε τι εννοώ). Εκτός από τα singles ("Too Young to Love", "Velvet", "Dominos") ξεχωρίζουν επίσης τα "Crystal Visions", "Golden Pendulum" και "Frisk". (****)
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση των νέων ονομάτων που ξεχωρίσαμε το τελευταίο διάστημα, επιστρέφουμε στην Αμερική και πάμε ως το Austin του Τέξας για να συναντήσουμε τους White Denim. Η τριμελής μπάντα μας συστήθηκε το 2008 με το δυνατό blues-punk του "Workout Holiday", ένα άλμπουμ που συνδυάζει το σύγχρονο garage ήχο συγκροτημάτων όπως οι White Stripes ή οι Black Keys με τις ταχύτητες του hardcore punk. Στο "Fits" (Full Time Hobby), το δεύτερο άλμπουμ τους για την Ευρώπη αλλά τρίτο για την Αμερική, ο ήχος τους γίνεται ακόμα πιο περιπετειώδης και ενσωματώνει περίτεχνα μια πληθώρα επιρροών από το acid rock και τη ψυχεδέλεια ως τη folk και τη jazz. Παρ'όλη τη μεγάλη γκάμα διαφορετικών στυλ που συνδυάζουν και τους περίπλοκους ρυθμούς που ακολουθούν, η ροή του άλμπουμ είναι άψογη ενώ η ικανότητα τους να χτίζουν στιβαρά κομμάτια που μοιάζουν με jazz αυτοσχεδιασμούς μπορεί να συγκριθεί με πολύ λίγα και εκλεκτά ονόματα όπως οι Μeat Puppets ή οι Minutemen.(****)
Μία εύφημος μνεία για τον επίλογο, στους Σουηδούς JJ και το electro-pop ντεμπούτο τους "JJ No2" (Sincerely Yours). Ο ήχος τους είναι κάπου ανάμεσα στους Peter, Bjorn and John, τους Concretes και τους Air France (για να χρησιμοποιήσω παραδείγματα από την πατρίδα τους), με πινελιές hip hop και afro ρυθμών. Απίστευτη η διασκευή τους στο "Lollipop", το hit του rap superstar Lil Wayne, που εδώ έχει μεταμφιεστεί στο ονειρικό "Ecstasy". (***)Τραγούδια του μήνα: Τα πρόσφατα singles μέσα από δύο από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς, το "Get Color" των Health και το "A Brief History Of Love" των The Big Pink, "Die Slow" και "Dominos" αντίστοιχα:
Die Slow - Health
Dominos - The Big Pink
Η φωτογραφία της Florence από το nme.com