Τα αθηναϊκά κοκόρια βάλθηκαν από νωρίς το καλοκαίρι να μπουν ο ένας γυαλί-καρφί στο μάτι του άλλου. Τελικώς κερδισμένοι βγήκαν οι πράσινοι ελέω Sisse και καβουροσύνης του Χο-χο-χο κόκκινου προέδρου που και τον Leto έχασε και επιθετικό δεν πήρε και έφερε στον πάγκο τον Τιμούρ που γύρισε την ομάδα πολλά χρόνια πίσω. Λίγο ακόμα να έμενε ο καραφλός δαίμονας και ο έφηβος θα ξέχναγε το πρωτάθλημα από την πέμπτη αγωνιστική(μάλλον θα πρέπει να ανάψουν και μια λαμπάδα στο θεό άνεμο που πήρε φωτιά η Αττική και μετατέθηκε το ντερμπάκι με την ΑΕΚ γιατί οι πρώτοι κορνέδες θα είχαν βρει στόχο!!).
Τελικώς αυτό το κατόρθωσε ο δικέφαλος του νότου με αρωγό τη διαιτησία και τα ενδοοικογενειακά στα οποία δε θα ειπισέλθω γιατί όποιος ανακατεύεται μα τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες. Το αυτό όμως δε θα κάνω στον άλλο δικέφαλο του βορρά γιατί εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Κάποιος πρέπει να πάρει τη "σκούπα" και να καθαρίσει τους τελευταίους των μοϊκανών που βρέθηκαν να κάνουν ψευτοτσαμπουκάδες και αλητείες σε αγώνα των μικρών με τον συμπολίτη. Το λέω εδώ και καιρό. Να κλείσουν τα σύνορα μπας και μπει μια τάξη εδώ μέσα και μετά αφού καθαριστεί η κόπρος του Αυγεία να ξαναφορέσουμε τα ευρωπαϊκά κουστουμάκια μας...
Ας γυρίσουμε όμως χρονικά λίγο πίσω και συγκεκριμένα στας αρχάς Αυγούστου όπου οι ομάδες μας βγήκαν να παίξουν στα σαλόνια της γηραιάς ηπείρου. Ω, τι τραγωδία. Το αλογάκι βρήκε μπροστά του το ανυπέρβλητο εμπόδιο των μπαλαδόρων... Ισλανδών! Ο δικέφαλος του βορρά αποκλείστηκε από τις καρδούλες της Ολλανδίας με μισή ευκαιρία κι αφού πρώτα λιγοψύχησε με τη Βαλερέγκα! Οι πράσινοι άκουσαν Ατλέτικο και παραδόθηκαν πριν το παιχνίδι. Οι κόκκινοι με μηδέν μπάλα πέρασαν δυο "μεγαθήρια" που ευτυχώς δεν τα ήξερε ούτε η μάνα τους. Τέλος η ΑΕΚ ήταν στους ισχυρούς και πέρασε bye γιατί αλλιώς θα ’χε πει bye-bye...
Είχαμε όμως, πάλι καλά, μια τρομερή επιτυχία στη σπυριάρα τη μπάλα. Μιλάω ασφαλώς για την κατάκτηση της τρίτης θέσης από μια ομάδα που έπιασε ταβάνι. Με τόσες απουσίες κι αλλαγές και τον Ελληνιάδη βοηθό στον πάγκο ακόμα κι ο πιο αισιόδοξος δε θα περίμενε κάτι καλύτερο. Μπράβο λοιπόν στα παιδιά και εις άλλα με υγεία.
Αυτά από την επίσημη αγαπημένη γιατί η ανεπίσημη θέλει να μας στείλει στην εντατική. Περιμένουμε με αγωνία το διπλό τελικό-μπαράζ για να δηλώσουμε συμμετοχή για δεύτερη φορά σε τελικά παγκοσμίου. Από κει που βλέπαμε την Αφρική δίπλα μας, μας χρειάζονται πλέον κιάλια νυκτός και μεγάλης ακρίβειας για να μη χαιρετήσουμε τον πλάτανο και τις ψηλές ραχούλες. Δευτέρα τα σπουδαία όπου η κλήρωση θα μας φέρει αντίπαλο και χαμόγελα ή μια κούτα χάπια αγχολυτικά!
Κατά τα άλλα το πρωτάθλημα ξεκίνησε κι αφού οι όμάδες δεν παίζουν μπάλα αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη διαιτησία. Η γνωστή πικρή καραμέλα που δε λέει να λιώσει με τίποτα. Πρέπει να έχω δει γύρω στα πέντε παιχνίδια το ένα χειρότερο από το άλλο. Ευκαιρίες με το σταγονόμετρο και φάσεις σε slow motion λες και τις βλέπουμε σε replay… Ευτυχώς που υπάρχει κι ο Εργοτέλης και βλέπουμε μπόλικα τεμάχια. Για να μη μιλήσω για τους ομίλους στην Ευρώπη. Όποιος είδε το Arsenal-Ολυμπιακός είτε λυπήθηκε, αν μισεί τον έφηβο, που δεν έφαγε πιο πολλά, είτε έπαθε έλκος, αν τον αγαπά, από το πολύ σφίξιμο ελέω τσουνάμι που χτυπούσε επί ενενήντα λεπτά, είτε κατάλαβε, αν το έβλεπε αδιάφορα, πόσα χιλιόμετρα απέχουμε από τις μεγάλες ομάδες τις διοργάνωσης. Βεβαίως το παιχνίδι δεν έκρινε το μέλλον του στη διοργάνωση. Αντιθέτως εχτές ένα κόκκινο μπαλόνι έκρινε το μέλλον της αναμέτρησης ανάμεσα σε μια άλλη ομάδα μεγάλου λιμανιού και πιο συγκεκριμένα τη Liverpool σε εκτός έδρας παιχνίδι με τη Sunderland(για να καταλάβετε δείτε το σχετικό video εδώ). Φανταστείτε να γινόταν αυτό στη χώρα μας… Τα κανάλια θα είχαν πάρει συνέντευξη από όλα τα μέλη της οικογένειας του μπαλονά κάνοντας ασφαλώς καίριες ερωτήσεις!
Υ.Γ. μετά από χρόνια το φίδι σέρνεται στα αλώνια της δεύτερης κατηγορίας… άντε και καλά τσιμπήματα!!
Ελένη Βιτάλη - Ταχεία