Lana Del Rey: "Αν ψάχνουν για σκάνδαλα, τότε είμαι η λάθος γυναίκα"

Η Lana Del Rey (25) θα είναι μία από τις μεγάλες πόπσταρ του 2012. Με το πρώτο της single "Video Games" σκαρφάλωσε ήδη στα charts. Εν όψει του πρώτου της άλμπουμ "Born to die" συνάντησε το UNICUM και τον Steffen Rüth στο Βερολίνο για μία συνέντευξη. Ακολουθεί μετάφρασή της όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου.

Lana ... ή μήπως να σε αποκαλώ "αγαπητή Lizzy";

Μπορείς να με αποκαλείς όπως θέλεις. Είμαι τόσο η Lana, όσο και η Lizzy.

Αυτό δε δημιουργεί σύγχυση;

Όχι, δε με μπερδεύει. Δε χρειάζεται κιόλας να αποφασίσω μεταξύ των δύο. Δεν είμαι διχασμένη προσωπικότητα, γι' αυτό σας  παρακαλώ μη γράφετε κάτι τέτοιο, γιατί με ενοχλεί. Είμαι ένας άνθρωπος που ονομάζεται Lizzy και αποκαλείται τώρα για αυτό το έργο τέχνης, για τη μουσική μου, Lana Del Rey.

 Αυτό σημαίνει ότι εμπνεύστηκες το όνομα από τη λαμπερή ηθοποιό Lana Turner;

Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια. Στο διαδίκτυο γράφονται  πάρα πολλές ανοησίες για μένα. Δε γνωρίζω καμιά ταινία που να πρωταγωνίστησε. Μου άρεσε απλώς μόνο το όνομα. Ταιριάζει στη μουσική μου. Lana Del Rey...  ακούγεται μυστηριώδες έχοντας παράλληλα και μια κάπως νοσηρή γοητεία.

Μιλώντας για νοσηρότητα. Το επόμενο σου single είναι το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ: "Born to die". Τι σε συναρπάζει στο θάνατο;

Απολύτως τίποτα. Απλώς θεώρησα το τραγούδι τόσο όμορφο που ήθελα να ονομάσω ολόκληρο το δίσκο έτσι. Το μήνυμα του τραγουδιού είναι ότι αναπόφευκτα όλοι θα πεθάνουμε, χωρίς να ξέρουμε πότε θα συμβεί και για να βρούμε ανακούφιση, πρέπει να ξεπεράσουμε το θάνατο στην αγκαλιά του αγαπημένου μας.

Αχ πόσο ρομαντικό!

Αν δεν ήμουν ρομαντική, δε θα μπορούσα να ζήσω και να είμαι ευτυχισμένη. Δε θέλω να περιδιαβαίνω μόνη μου τον κόσμο. Δε γεννήθηκα για να μη βρω ποτέ ένα σύντροφο.

Ψάχνεις την αδελφή ψυχή σου;

Όχι, δεν είναι αυτό. Δεν ψάχνω. Προς το παρόν έτσι κι αλλιώς εγώ είμαι η αδελφή ψυχή μου. Έχω βρει τον εαυτό μου και αυτό σημαίνει πολλά για μένα.

Πώς βρήκες λοιπόν τον εαυτό σου;

Αποφάσισα να είμαι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη ζωή μου και τις αποφάσεις μου. Προτιμώ να είμαι με παρέα ή να περάσω τη ζωή μου με τον άντρα που  αγαπώ. Αλλά για να βρει κανείς την προσωπική του γαλήνη και να μη βρίσκεται διαρκώς σε προβλήματα θα πρέπει να τραβάει διαχωριστικές γραμμές.

Το "Video Games" αναφέρεται στον πρώην φίλο σου, σωστά;

Ναι. Όταν έγραψα το "Video Games", δεν είχαν συμβεί πολλά στη ζωή μου. Τραγουδούσα για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν προχωρούσε. Τεμπέλιαζα χωρίς φιλοδοξίες. Κι ο φίλος μου επίσης.  Απόλαυσα την τότε σχέση μου, τα πράγματα που ήταν όμορφα και απλά, αλλά δεν υπήρχε καμία προοπτική μακροπρόθεσμα, κανένα κίνητρο. Τα βράδια έπαιζε τα βιντεοπαιχνίδια του και εγώ απλώς καθόμουν εκεί δίπλα και γραντζούνιζα την κιθάρα. Είχα βρει σ 'αυτόν κάποιον που να είναι σαν εμένα, που να αισθάνεται λίγο στο περιθώριο. Όταν ήμασταν μαζί, είχαμε το δικό μας μικρό κόσμο.

Παρ 'όλα αυτά χωρίσατε.

Αυτό είναι αλήθεια, δεν είμαστε πια μαζί. Ο κόσμος δεν είναι όπως παλιά, αλλά μου αρέσει να τον σκέφτομαι με αγάπη.

Στα 14 σου μπήκες σε οικοτροφείο. Σου άρεσε;

Όχι, οι γονείς μου με έστειλαν εκεί. Έβρισκα το σχολείο δύσκολο και εξαντλητικό. Αισθανόμουν μεγάλο και ανεπτυγμένο παιδί και πάντα ήθελα να αποφασίζω μόνη μου τι να κάνω.  Κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό στο οικοτροφείο γιατί ήταν άλλοι εκείνοι που καθόριζαν το χρόνο και τη ζωή μου.Αμέσως μετά το σχολείο μετακόμισα στη Νέα Υόρκη, στο Μπρούκλιν. Εκεί ζω όπως μου αρέσει, η περιοχή έχει καταπληκτική ενέργεια. Με τους συμμαθητές μου έχω χάσει κάθε επαφή.

Έχεις σπουδάσει;

Όχι στο πανεπιστήμιο. Έχω κάνει τις προσωπικές σπουδές μου παράλληλα με τη δουλειά μου ως τραγουδίστρια σε παμπ και μπαρ και ως συνθέτης. Φιλοσοφία, εξέλιξη της επιστήμης και ιστορία του rock 'n' roll (γέλια). Ήμουν στην απόλυτα δική μου πολύχρωμη και άγρια σχολή, όπου μπορείς να μάθεις ό,τι ακριβώς επιθυμείς.

Για χρόνια δεν έκανες επιτυχία,καθώς και ως Lizzy Grant κυκλοφόρησες ένα δίσκο για τον οποίο δεν ενδιαφέρθηκε κανείς.Ξαφνικά είσαι η νέα σούπερ σταρ. Πώς τα καταφέρνεις με όλο τον ενθουσιασμό και τις προσδοκίες;

(διστάζει) Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ. Δεν μπορώ να πω ακόμα τι θα μου προκαλέσει η επιτυχία. Από τα εφτά μου γράφω μικρά διηγήματα, ήμουν μέλος στη χορωδία του σχολείου και όλη μου τη ζωή θεωρώ την αγάπη μου για τη μουσική ως γερό θεμέλιο. Τώρα υπάρχει παντού αυτό το έντονο σούσουρο για μένα. Δε θέλω να επηρεαστώ από τη φήμη ή τη δημοσιότητα και ξέρω ότι οι άνθρωποι που είναι σημαντικοί για μένα θα παραμείνουν οι ίδιοι. Δε με ενδιαφέρει η δημόσια ζωή και η επίδειξη. Είμαι η λάθος γυναίκα για σκάνδαλα.

(Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μετάφραση από τη συνέντευξη που έδωσε η τραγουδίστρια στον Steffen Rüth για το τεύχος Φεβρουαρίου του γερμανικού φοιτητικού περιοδικού UNICUM. Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://issuu.com/unicum-verlag/docs/uc_2012_02_web)

Μήπως ο δημοσιογράφος είναι τελικά προφητικός και μυρίζεται το φετινό hype; Γιατί τα Brit awards ήρθαν να τον επιβεβαιώσουν πριν καλά καλά κυκλοφορήσει το νέο τεύχος. Γιατί άραγε τα ραδιόφωνα (τα γερμανικά αν δεν το παίξουν 3 φορές την ημέρα θα σκάσουν) δεν έχουν βαρεθεί ακόμα τα βιντεοπαιχνίδια; Μήπως πρέπει να θυμηθούμε πάλι τη λαϊκή ρήση πως ό,τι λάμπει δεν είναι απαραίτητα και χρυσός; Λέμε τώρα...