14 Φεβρουαρίου
και 21 Απριλίου 2012. Η μεν πρώτη η ημερομηνία (επίσημης) κυκλοφορίας του
δίσκου, η δε δεύτερη η ημερομηνία πρώτης ζωντανής εμφάνισης στην Αθήνα. Ο λόγος
για τους Shearwater, την αμερικάνικη μπάντα από το Τέξας, που με μια δωδεκαετή
πορεία στο βιογραφικό τους, προσθέτουν στις επερχόμενες δεκεμβριανές λίστες ένα
ακόμη σημείο διαξιφισμού. Δυνατό ξεκίνημα για τη νέα χρονιά (μαζί με τους Tindersticks) γεγονός που γεμίζει το ακροατήριο
ελπίδες για μια πλούσια μουσική σοδειά.
Animal Joy το όνομα αυτού, όπως υπερήφανα παρουσιάζει το δίσκο η Sub Pop στην επίσημη σελίδα της και όχι άδικα. Δε γνωρίζω από που μπορεί να είναι εμπνευσμένη η θεματόλογία, καταλήγω πάντως στο συμπέρασμα ότι τα άγρια τριχωτά θεριά σε ασπρόμαυρο φόντο έχουν πέραση τελευταία (πρβλ. 50 Words for Snow, Kate Bush). Εδώ πάντως δεν πρόκειται για κάποιο μυθικό πλάσμα των παγετώνων, παρά για ζώα της άγριας φύσης, όπως άλλωστε προδίδουν ο τίτλος με την ανεξέλεγκτη κτηνώδη ευχαρίστηση και η καλλιτεχνική επιμέλεια του δίσκου.
Μέσα από δώδεκα
κομμάτια προσπαθούν οι Shearwater να παρουσιάσουν πως αντιλαμβάνονται οι ίδιοι τους τον ορισμό και την
ουσία μιας τέτοιας ευχαρίστησης. Μουσικά το αποτυπώνουν πλούσια με
αντιχρονισμούς και έντονο ρυθμό (Animal Life, You As You Are), με καθαρό ήχο, αφού στη φύση δε
χωρά ο θόρυβος ή βαβούρα και με ποικίλες εναλλαγές μεταξύ των τραγουδιών.
Animal Life
Έναρξη δυνάμικη σαν την τίγρη που θέλουν να μας παρουσιάσουν, γρήγορη και σαρκοβόρα, να τρέχει ανεξέλεγκτα μέσα στο δάσος. Η προοπτική τούτη προωθείται με τον έντονο ρυθμό, με τους αντιχρονισμούς και την καθαρότητα του ήχου.
Breaking the Yearlings
Περίεργος τίτλος, που συνάδει όμως απίστευτα με τον ασυνήθιστο ήχο. Οι αλλοιώσεις και οι παραμορφώσεις μεταβάλλουν το καθαρό στοιχείο, ενώ τα φωνητικά που επικρατούν μπλέκονται μεταξύ τους ωσάν φωνές αγέλης.
Dread Sovereign
‘Ενας αργός, ήρεμος, απλός ρυθμός με λίγες κιθάρες αντικαθιστά τη βοή. Ο τραγουδιστής προσπαθεί να αποτυπώσει τον τρόμο του τίτλου (dread) παρόλο που τα δεύτερα φωνητικά σε ορισμένα σημεία γλυκαίνουν τον ήχο. Κομμάτι χωρίς ιδιαιτερες διακυμάνσεις.
You As You Were
Επανέρχεται ο έντονος και γρήγορος ρυθμός (run) μαζί με τους αντιχρονισμούς. Ξεκινά αργά με τάση προς κορύφωση (η οποία και στην πορεία πραγματοποιείται). Το electric αποτυπώνει στιχουργικά ηλεκτρονικούς ήχους στο backround.
Insolence
Επιβλητική έναρξη με απόκοσμα κρουστά και φωνητικά. Η αυθάδεια αναδεικνύεται με το ξέσπασμα του τραγουδιστή και όχι με την όλη ενορχήστρωση. Διατηρείται μια σταθερή μουσική γραμμή χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις.
Immaculate
Άλλος ένας μονολεκτικός τίτλος. Άλλωστε η αγνότητα δεν αποζητά στολίδια και κολαούζους. Επανέρχεται ο έντονος ρυθμός που αντιπαρατίθεται στην ηρεμία (;) του τίτλου ή μήπως η αγνότητα της άγριας ζωής είναι η αγριότητα-ταχύτητα; Μικρό σε έκταση, αλλά περιεκτικό σε όγκο.
Open Your Houses
Καθαρός και καθόλου παρωχημένος ήχος με όμορφα φωνητικά ανοίγματα που συμπληρώνουν τις στιχουργικές επιλογές (open up your houses). Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες εντάσεις, ενώ η μια κάποια μονοτονία των κρουστών υποστηρίζει τη σταθερή μουσική γραμμή που διατηρείται σε όλο το κομμάτι.
Run the Banner Down
Η αρπιστική μελωδία που διατηρείται σε ολόκληρη την έκταση του κομματιού δένει αρμονικά με τη γλυκύτατη χροιά του τραγουδιστή ταξιδεύοντάς σε σε μέρη μυστικιστικά και εξωτικά.
Pushing the River
Η ισχυρή παρουσία των κρουστών αντικρούει την προηγούμενη ονειρική διάθεση επαναφέροντάς σε σε ένα μουσικό κόσμο με αρκετούς αντιχρονισμούς, ποικιλία κρουστών και μια δευτερεύουσα θέση κιθάρας. Σου προσφέρει μιαν αίσθηση ταχύτητας, ενός δρομέα που βιάζεται και τρέχει για να σπρώξει το ποτάμι. Ένα γεμάτο ένταση φινάλε.
Believing
Makes It Easy
Τίτλος που κρύβει μέσα του αν μη τι άλλο μια μεγάλη αλήθεια! Σου πασάρει μια μπλουζιστική διάθεση ντυμένη με μιαν καθόλου περιφρονημένη μπασογραμμή. Οι αντιχρονισμοί (μάλλον αγαπημένο στοιχείου τους) εμφανίζονται διάσπαρτοι χωρίς να γίνονται ιδιαίτερα αισθητοί, μα δίνοντας τω όντι μιαν εσάνς εκλεπτισμού.
Star of the Age
Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι αυτό που του αρμόζει. Μελαγχολικό, όμως αξιοπρεπές προς όλα όσα που προηγήθηκαν. Το σωστό κλείσιμο κατά την άποψή μου. Μια fading out κατακλείδα σε έναν καλό δίσκο της (μέχρι τώρα) χρονιάς.
Animal Joy το όνομα αυτού, όπως υπερήφανα παρουσιάζει το δίσκο η Sub Pop στην επίσημη σελίδα της και όχι άδικα. Δε γνωρίζω από που μπορεί να είναι εμπνευσμένη η θεματόλογία, καταλήγω πάντως στο συμπέρασμα ότι τα άγρια τριχωτά θεριά σε ασπρόμαυρο φόντο έχουν πέραση τελευταία (πρβλ. 50 Words for Snow, Kate Bush). Εδώ πάντως δεν πρόκειται για κάποιο μυθικό πλάσμα των παγετώνων, παρά για ζώα της άγριας φύσης, όπως άλλωστε προδίδουν ο τίτλος με την ανεξέλεγκτη κτηνώδη ευχαρίστηση και η καλλιτεχνική επιμέλεια του δίσκου.
Μέσα από δώδεκα
κομμάτια προσπαθούν οι Shearwater να παρουσιάσουν πως αντιλαμβάνονται οι ίδιοι τους τον ορισμό και την
ουσία μιας τέτοιας ευχαρίστησης. Μουσικά το αποτυπώνουν πλούσια με
αντιχρονισμούς και έντονο ρυθμό (Animal Life, You As You Are), με καθαρό ήχο, αφού στη φύση δε
χωρά ο θόρυβος ή βαβούρα και με ποικίλες εναλλαγές μεταξύ των τραγουδιών. Animal Life
Έναρξη δυνάμικη σαν την τίγρη που θέλουν να μας παρουσιάσουν, γρήγορη και σαρκοβόρα, να τρέχει ανεξέλεγκτα μέσα στο δάσος. Η προοπτική τούτη προωθείται με τον έντονο ρυθμό, με τους αντιχρονισμούς και την καθαρότητα του ήχου.
Breaking the Yearlings
Περίεργος τίτλος, που συνάδει όμως απίστευτα με τον ασυνήθιστο ήχο. Οι αλλοιώσεις και οι παραμορφώσεις μεταβάλλουν το καθαρό στοιχείο, ενώ τα φωνητικά που επικρατούν μπλέκονται μεταξύ τους ωσάν φωνές αγέλης.
Dread Sovereign
‘Ενας αργός, ήρεμος, απλός ρυθμός με λίγες κιθάρες αντικαθιστά τη βοή. Ο τραγουδιστής προσπαθεί να αποτυπώσει τον τρόμο του τίτλου (dread) παρόλο που τα δεύτερα φωνητικά σε ορισμένα σημεία γλυκαίνουν τον ήχο. Κομμάτι χωρίς ιδιαιτερες διακυμάνσεις.
You As You Were
Επανέρχεται ο έντονος και γρήγορος ρυθμός (run) μαζί με τους αντιχρονισμούς. Ξεκινά αργά με τάση προς κορύφωση (η οποία και στην πορεία πραγματοποιείται). Το electric αποτυπώνει στιχουργικά ηλεκτρονικούς ήχους στο backround.
Insolence Επιβλητική έναρξη με απόκοσμα κρουστά και φωνητικά. Η αυθάδεια αναδεικνύεται με το ξέσπασμα του τραγουδιστή και όχι με την όλη ενορχήστρωση. Διατηρείται μια σταθερή μουσική γραμμή χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις.
Immaculate
Άλλος ένας μονολεκτικός τίτλος. Άλλωστε η αγνότητα δεν αποζητά στολίδια και κολαούζους. Επανέρχεται ο έντονος ρυθμός που αντιπαρατίθεται στην ηρεμία (;) του τίτλου ή μήπως η αγνότητα της άγριας ζωής είναι η αγριότητα-ταχύτητα; Μικρό σε έκταση, αλλά περιεκτικό σε όγκο.
Open Your Houses
Καθαρός και καθόλου παρωχημένος ήχος με όμορφα φωνητικά ανοίγματα που συμπληρώνουν τις στιχουργικές επιλογές (open up your houses). Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες εντάσεις, ενώ η μια κάποια μονοτονία των κρουστών υποστηρίζει τη σταθερή μουσική γραμμή που διατηρείται σε όλο το κομμάτι.
Run the Banner Down
Η αρπιστική μελωδία που διατηρείται σε ολόκληρη την έκταση του κομματιού δένει αρμονικά με τη γλυκύτατη χροιά του τραγουδιστή ταξιδεύοντάς σε σε μέρη μυστικιστικά και εξωτικά.
Pushing the River
Η ισχυρή παρουσία των κρουστών αντικρούει την προηγούμενη ονειρική διάθεση επαναφέροντάς σε σε ένα μουσικό κόσμο με αρκετούς αντιχρονισμούς, ποικιλία κρουστών και μια δευτερεύουσα θέση κιθάρας. Σου προσφέρει μιαν αίσθηση ταχύτητας, ενός δρομέα που βιάζεται και τρέχει για να σπρώξει το ποτάμι. Ένα γεμάτο ένταση φινάλε.
Believing
Makes It Easy Τίτλος που κρύβει μέσα του αν μη τι άλλο μια μεγάλη αλήθεια! Σου πασάρει μια μπλουζιστική διάθεση ντυμένη με μιαν καθόλου περιφρονημένη μπασογραμμή. Οι αντιχρονισμοί (μάλλον αγαπημένο στοιχείου τους) εμφανίζονται διάσπαρτοι χωρίς να γίνονται ιδιαίτερα αισθητοί, μα δίνοντας τω όντι μιαν εσάνς εκλεπτισμού.
Star of the Age
Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι αυτό που του αρμόζει. Μελαγχολικό, όμως αξιοπρεπές προς όλα όσα που προηγήθηκαν. Το σωστό κλείσιμο κατά την άποψή μου. Μια fading out κατακλείδα σε έναν καλό δίσκο της (μέχρι τώρα) χρονιάς.
Και μόνο για τα δύο τραγούδια που ακολουθούν αξίζει κανείς να παρακολουθήσει τη συναυλία. Στο κάτω κάτω έρχονται στο σπίτι μας!
Σχετικό θέμα