Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Αθηνά Περακάκη και το Mix Grill.
Αυτές τις ημέρες, το Θέατρο του Badminton φιλοξενεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και σίγουρα ξεχωριστές παραστάσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Λες υπερβολές, θα μου πείτε. Κι όμως η μια ώρα και κάτι που θα ζήσετε στο "Fuerza Bruta" είναι διαφορετική από αυτές που έχετε συνηθίσει...
Λίγο μετά τις 10 μμ, μπήκαμε στον κόσμο του Fuerza Bruta μέσα από τη μικρή μαύρη πόρτα, αυτήν που χρησιμοποιούν οι μουσικοί και οι ηθοποιοί για να μπουν στη σκηνή του Badminton. Ναι καλά καταλάβατε, το Fuerza Bruta παρουσιάζεται στη σκηνή του θεάτρου. Εκεί οι "Fuerza τύποι" μας κατεύθυναν στη θέση μας. Μη φανταστείτε όμως ότι θα έχετε τη δικιά σας καρέκλα. Το Fuerza Bruta το ζεις όρθιος και μάλιστα αρκετές φορές αλλάζεις θέση κατά τη διάρκεια του. Οι άνθρωποι του σε κατευθύνουν συνέχεια.
Η μουσική είναι βασικός παράγοντας για το Fuerza Bruta. Η επιλογή των μουσικών θεμάτων είναι πολύ ταιριαστή με όσα βλέπεις στη σκηνή. Γενικότερα, η μουσική, ο χορός, οι εκφράσεις στα πρόσωπα των ηθοποιών και το υδάτινο στοιχείο είναι τα βασικά ατού της "Ωμής Δύναμης".
Τα φώτα σβήνουν λίγα λεπτά μετά τις 10 μμ και εμφανίζεται στη μέση της σκηνής, δίπλα μας, ένας διάδρομος στον οποίο ο έμπνευστης της παράστασης Diqui James περπατάει γρήγορα αρχικά και μετά τρέχει. Ξαφνικά δέχεται έναν πυροβολισμό και πέφτει κάτω... Ο James είχε πει στη συνέντευξη τύπου ότι επέλεξαν ηθοποιούς κι όχι χορευτές, γιατί το ζητούμενο ήταν το συναίσθημα, οι εκφράσεις, τα μηνύματα κι όχι οι ικανότητες στο χορό.
Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που πρόσεξα στο Fuerza Bruta. Οι εκφράσεις των ηθοποιών ήταν φοβερές. Έβγαζαν οργή, λύπη, μίσος, χαρά, τρέλα...
Ο διάδρομος σταδιακά γέμισε από άλλους ηθοποιούς οι οποίοι περπατούσαν είτε παράλληλα ή αντίθετα με τον Diqui. Ο παραλληλισμός με το πλήθος ανθρώπων που γνωρίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας και το γεγονός ότι με κάποιους συμπορευόμαστε και κάποιοι άλλοι απλά προσπερνούν και χάνονται, ήταν εμφανής (σε μένα τουλάχιστον...)
Δε νομίζω ότι πρέπει να σας πω όλα τα νούμερα της παράστασης. Το ζητούμενο είναι να το ζήσετε! Αξίζει όμως να αναφερθεί το σκηνικό όπου οι ηθοποιοί βγαίνουν στον κόσμο και σπάνε στα κεφάλια μας πλάκες από αφρολέξ, καθώς και το πιο εντυπωσιακό κομμάτι της βραδιάς: το υδάτινο στοιχείο του Fuerza Bruta.
Τα φώτα σβήνουν και ένα τεράστιο πλαστικό πλαίσιο είναι πάνω από τα κεφάλια μας. Τέσσερις κοπέλες χορεύουν πάνω σε αυτό και παίζουν με το νερό, δημιουργώντας απίστευτες εικόνες... Μάλιστα, όταν το πλαίσιο κατεβαίνει λίγο πάνω από τα κεφάλια μας, το θέαμα είναι συναρπαστικό.
Το Fuerza Bruta τελειώνει όπως άρχισε. Με συναίσθημα και ομαδικότητα. Εμείς κοντά στους ηθοποιούς κι αυτοί δίπλα μας... Δε θα σας πω ότι με συνεπήρε όσο μια συναυλία ενός αγαπημένου μου συγκροτήματος. Άλλο το ένα πράγμα κι άλλο αυτό. Ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι ξεχωριστό, κάτι καινούργιο ρε αδερφέ...
Πληροφορίες για τα εισιτήρια του Fuerza Bruta εδώ.