Συνεχίζοντας την ανασκόπηση της χρονιάς σήμερα ανεβαίνουμε στις θέσεις 21 - 30. Δείτε τις θέσεις 31-40 εδώ.
21. Shearwater - Animal Joy
Μέσα από δώδεκα κομμάτια προσπαθούν οι Shearwater να παρουσιάσουν πως αντιλαμβάνονται οι ίδιοι τους τον ορισμό και την ουσία μιας τέτοιας ευχαρίστησης. Μουσικά το αποτυπώνουν πλούσια με αντιχρονισμούς και έντονο ρυθμό (Animal Life, You As You Are), με καθαρό ήχο, αφού στη φύση δε χωρά ο θόρυβος ή βαβούρα και με ποικίλες εναλλαγές μεταξύ των τραγουδιών. - [indiego]
-. Mr Day - Dry up in the sun
Το cd του/των Γάλλων Mr Day, με τίτλο Dry up in the sun, έχει αποτελέσει για το 1ο πεντάμηνο του 2012, την αγαπημένη μου μουσική συντροφιά. Σε πηγαίνει πολύ πίσω (60ς), αλλά και λίγότερο (θυμίζει Paul Weller), ταυτόχρονα όμως είναι φρέσκο. Το πιο πιασάρικο τραγούδι του, είναι το Forgotten Realms. - [pepe]
23. Godspeed You! Black Emperor - 'Allelujah! Don't Bend! Ascend! Η διακριτική γοητεία του θορύβου. Γράψε λάθος. Ούτε διακριτική, ούτε θόρυβος. Θορυβώδης γοητεία ενδεχομένως. Σαν τις ζωές μας. Προσπαθώντας να φτιάξουμε μια μελωδία όταν όλα γύρω γυρίζουν σαν τρελά. Καταπιεσμένοι, μικρόψυχοι μικροαστοί, κλεισμένοι σε ρετιρέ και τριάρια ή είλωτες του συστήματος αποκλεισμένοι σε υπόγεια άβαφα και θλιβερά. Υπάρχει μέσα μας όμως τόση δυναμική. Όπως έλεγε τις προάλλες ένας καλός φίλος, τα όργανα σε κάθε τραγούδι των Godspeed You! Black Emperor φαίνεται να προσπαθούν να συγχρονιστούν επί 15 λεπτά, για να δώσουν ενάμιση, άντε δύο λεπτά μελωδίας, που γρήγορα θα σβήσει. Ακριβώς σαν τις ζωές μας. Τραβώντας ο καθένας προς διαφορετική κατεύθυνση ξεχνάμε τη συλλογικότητα και παραπατάμε. Όταν ξεκινήσει όμως η μελωδία της κοινωνίας θα παρασύρει στο διάβα της τα πάντα και θα έρθει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε. - [orestis]
24. Nick Waterhouse - Time’s All Gone
Κοφτά πνευστά, στιβαροί ρυθμοί, δυνατές κιθάρες και φωνητικά που ενίοτε οδηγούνται σε έκσταση – αυτά είναι τα κύρια υλικά, που χτίζουν το ηχητικό οικοδόμημα. Ενιαία ατμόσφαιρα που γεννά στο μυαλό εικόνες… μιας ακούραστης live μπάντας που ιδρώνει, παίζοντας μέχρι τελικής πτώσης σε ένα μικρό, σκοτεινό, καπνισμένο και κατάμεστο bar. Η «ζωντανή» αίσθηση που αποπνέει το “Time’s All Gone” είναι απίστευτη. - [Δημήτρης Κατσουρίνης]
25. Quantic & Alice Russell - Look Around The Corner
Το ότι ο Quantic επέλεξε το Combo Bárbaro, για να συνοδεύσει την Alice Russell, έκρυβε εξαρχής μια πρόκληση. Από τη μια πλευρά, έχεις μια εξαίρετη μπάντα με latin ροπή. Από την άλλη, μια δυναμική soul – funk ερμηνεύτρια. Πώς, στα πλαίσια της δημιουργικής διαδικασίας, επιτυγχάνεις το συγκερασμό των δύο κατευθύνσεων, χωρίς να προδίδεις κάποια από τις δύο; Πώς κινείσαι επιδέξια ανάμεσα στο δίπολο αυτό, χωρίς να οδηγηθείς σε ένα άχαρο συνονθύλευμα ήχων και επιρροών; Πώς αποσπάς μελωδικές γραμμές από την Alice Russell, διοχετεύοντας στα ακουστικά της ένα οργανικό υπόστρωμα που ενδεχομένως, να μην έχει συνηθίσει; Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών, τιτλοφορήθηκε “Look Around The Corner” - [Δημήτρης Κατσουρίνης]
26. Anathema - Weather Systems
O ένατος δίσκος των Anathema κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του έτους που τελειώνει σε λίγες μέρες. Η ίδια η μπάντα δηλώνει πως ο δίσκος "δεν είναι background μουσική για πάρτι. Η μουσική αυτή είναι για να συγκινήσει πραγματικά τον ακροατή". Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Liverpool, τη Βόρεια Ουαλία και το Oslo, μέρη που το καθένα είναι σημαντικό για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των Anathema.
27. The Shins - Port Of Morrow
Πώς μπορείς να στήσεις έναν δίσκο γεμάτο σπουδαίες μελωδίες που διατηρούν την αμεσότητά τους χωρίς να υποκύπτουν σε ευκολίες; Πώς μπορείς να αναδείξεις κάθε λεπτομέρεια του ήχου χωρίς να αποσπάσεις την προσοχή του ακροατή από το συνολικό άκουσμα; Πώς μπορείς να ακουστείς σύγχρονος τη στιγμή που τσαλαβουτάς κατά βούληση στο ένδοξο μουσικό παρελθόν; Πώς, τέλος, να κάνεις έναν απόλυτα προσωπικό δίσκο βάζοντας στο κόλπο και άλλους; Ρωτήστε για όλα αυτά τον James Mercer, κάτι θα ξέρει. Ή, καλύτερα, βάλτε να παίξει το Port Of Morrow και κάντε το οδηγό σας. - [Μιχάλης Τσαντίλας]
28. iamamiwhoami – kin
Η Σουηδή Jonna Lee, παίρνει τη σκυτάλη από τις Austra και πατώντας στις προφανείς επιρροές (Bjork, The Knife, Royksopp), δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο έργο, που ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχουν αδύνατες στιγμές. Το ίδιο ισχύει όμως και για τις δυνατές στιγμές, αυτές που ξεχωρίζουν, κι εδώ ίσως είναι το στοιχείο που χάνει το Kin, ότι δηλαδή δε θα βρεις τα τραγούδια εκείνα που θα σε τραβήξουν άμεσα, όπως έγινε με τα Beat And The Pulse & Lose it των Austra. Αν όμως ξεπεράσεις κι αυτό το «εμπόδιο» τότε σίγουρα θα απολαύσεις τη μυστηριακή αίσθηση, τα αιθέρια φωνητικά, αλλά και τις στρογγυλές συνθέσεις που συνθέτουν το Kin, πάνω σε ηλεκτρονικά ηχοστρώματα πάντα. - [pepe]
-. Four Tet – Pink
O Four Tet, aka Kieran Hebden, μας έδωσε φέτος ένα δίσκο διαμάντι. Κάτάφερε να συνδυάσει μελωδίες εγχόρδων (μέχρι και άρπα!), πιάνου, synth και πνευστών με δυνατά beats, δίνοντας ένα ποτ πουρί jazz, house, Kraut, ambient, hip-hop και techno. Ένας δίσκος που μπορεί να σε ταξιδέψει ακούγοντάς τον στο σπίτι, αλλά και να σε κάνει να χορέψεις ασταμάτητα σε ένα club(το live του ήταν εκπληκτικό!). Με το κάθε κομμάτι διαφορετικό από το άλλο, το σύνολο είναι εκρηκτικό! - [dimitzz]
30. Muse - The 2nd Law
Το "The 2nd Law" δεν περιέχει μια λογική σειρά στα τραγούδια του και τα είδη εναλλάσσονται το ένα μετά το άλλο. Ίσως αυτός να ήταν και ο σκοπός των Muse. Να κάνουν κάτι πολυσυλλεκτικό. Νομίζω ότι αυτό το έχουν καταφέρει.Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι βρίσκομαι στον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" ή στο "Game of Thrones" πριν από κάποια μάχη ("Supremacy", "Survival", "Liquid State"). Υπάρχουν άλλες στιγμές που ακούω τραγούδια όπως το "Explorers" και το "Madness" και πιάνω τον εαυτό μου να κρατάει μόνο αυτά στη λίστα και να τα ξανακούει συνέχεια... - [gbal]
Το 2nd Law ή αλλιώς ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, αναφέρεται στην εντροπία, την αταξία ενός συστήματος, που αν αφεθεί τείνει να αυξηθεί. Ένα εναλλακτικό rock album με έντονα στοιχεία συμβολισμού της σημερινής παγκόσμιας κατάστασης, με ήχο λίγο διαφορετικό από τις προηγούμενες δημιουργίες του συγκροτήματος, αλλά με την γνώριμη ακούραστη διάθεση τους για πειραματισμό. Μεγαλοπρεπές, άλλοτε ατμοσφαιρικό, ορχηστρικό και μελωδικό, άλλοτε επικό,rock και εκρηκτικό, με έντονες επιρροές από καλλιτέχνες των 70s και 80s. Οι Muse επιδεικνύουν την αυτοπεποίθηση τους και επαναπροσδιορίζουν την ταυτότητα τους. - [dway]
Αύριο πάλι εδώ θα δούμε ποιοι δίσκοι κατάφεραν να μπουν στην εικοσάδα των καλύτερων. Την Παρασκευή θα ανακαλύψουμε ποιος είναι ο αγαπημένος μας δίσκος για το 2012.
21. Shearwater - Animal Joy
Μέσα από δώδεκα κομμάτια προσπαθούν οι Shearwater να παρουσιάσουν πως αντιλαμβάνονται οι ίδιοι τους τον ορισμό και την ουσία μιας τέτοιας ευχαρίστησης. Μουσικά το αποτυπώνουν πλούσια με αντιχρονισμούς και έντονο ρυθμό (Animal Life, You As You Are), με καθαρό ήχο, αφού στη φύση δε χωρά ο θόρυβος ή βαβούρα και με ποικίλες εναλλαγές μεταξύ των τραγουδιών. - [indiego]
-. Mr Day - Dry up in the sun
Το cd του/των Γάλλων Mr Day, με τίτλο Dry up in the sun, έχει αποτελέσει για το 1ο πεντάμηνο του 2012, την αγαπημένη μου μουσική συντροφιά. Σε πηγαίνει πολύ πίσω (60ς), αλλά και λίγότερο (θυμίζει Paul Weller), ταυτόχρονα όμως είναι φρέσκο. Το πιο πιασάρικο τραγούδι του, είναι το Forgotten Realms. - [pepe]
23. Godspeed You! Black Emperor - 'Allelujah! Don't Bend! Ascend! Η διακριτική γοητεία του θορύβου. Γράψε λάθος. Ούτε διακριτική, ούτε θόρυβος. Θορυβώδης γοητεία ενδεχομένως. Σαν τις ζωές μας. Προσπαθώντας να φτιάξουμε μια μελωδία όταν όλα γύρω γυρίζουν σαν τρελά. Καταπιεσμένοι, μικρόψυχοι μικροαστοί, κλεισμένοι σε ρετιρέ και τριάρια ή είλωτες του συστήματος αποκλεισμένοι σε υπόγεια άβαφα και θλιβερά. Υπάρχει μέσα μας όμως τόση δυναμική. Όπως έλεγε τις προάλλες ένας καλός φίλος, τα όργανα σε κάθε τραγούδι των Godspeed You! Black Emperor φαίνεται να προσπαθούν να συγχρονιστούν επί 15 λεπτά, για να δώσουν ενάμιση, άντε δύο λεπτά μελωδίας, που γρήγορα θα σβήσει. Ακριβώς σαν τις ζωές μας. Τραβώντας ο καθένας προς διαφορετική κατεύθυνση ξεχνάμε τη συλλογικότητα και παραπατάμε. Όταν ξεκινήσει όμως η μελωδία της κοινωνίας θα παρασύρει στο διάβα της τα πάντα και θα έρθει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε. - [orestis]24. Nick Waterhouse - Time’s All Gone Κοφτά πνευστά, στιβαροί ρυθμοί, δυνατές κιθάρες και φωνητικά που ενίοτε οδηγούνται σε έκσταση – αυτά είναι τα κύρια υλικά, που χτίζουν το ηχητικό οικοδόμημα. Ενιαία ατμόσφαιρα που γεννά στο μυαλό εικόνες… μιας ακούραστης live μπάντας που ιδρώνει, παίζοντας μέχρι τελικής πτώσης σε ένα μικρό, σκοτεινό, καπνισμένο και κατάμεστο bar. Η «ζωντανή» αίσθηση που αποπνέει το “Time’s All Gone” είναι απίστευτη. - [Δημήτρης Κατσουρίνης]
25. Quantic & Alice Russell - Look Around The Corner
Το ότι ο Quantic επέλεξε το Combo Bárbaro, για να συνοδεύσει την Alice Russell, έκρυβε εξαρχής μια πρόκληση. Από τη μια πλευρά, έχεις μια εξαίρετη μπάντα με latin ροπή. Από την άλλη, μια δυναμική soul – funk ερμηνεύτρια. Πώς, στα πλαίσια της δημιουργικής διαδικασίας, επιτυγχάνεις το συγκερασμό των δύο κατευθύνσεων, χωρίς να προδίδεις κάποια από τις δύο; Πώς κινείσαι επιδέξια ανάμεσα στο δίπολο αυτό, χωρίς να οδηγηθείς σε ένα άχαρο συνονθύλευμα ήχων και επιρροών; Πώς αποσπάς μελωδικές γραμμές από την Alice Russell, διοχετεύοντας στα ακουστικά της ένα οργανικό υπόστρωμα που ενδεχομένως, να μην έχει συνηθίσει; Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών, τιτλοφορήθηκε “Look Around The Corner” - [Δημήτρης Κατσουρίνης]
26. Anathema - Weather Systems
O ένατος δίσκος των Anathema κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του έτους που τελειώνει σε λίγες μέρες. Η ίδια η μπάντα δηλώνει πως ο δίσκος "δεν είναι background μουσική για πάρτι. Η μουσική αυτή είναι για να συγκινήσει πραγματικά τον ακροατή". Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Liverpool, τη Βόρεια Ουαλία και το Oslo, μέρη που το καθένα είναι σημαντικό για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των Anathema.
27. The Shins - Port Of Morrow Πώς μπορείς να στήσεις έναν δίσκο γεμάτο σπουδαίες μελωδίες που διατηρούν την αμεσότητά τους χωρίς να υποκύπτουν σε ευκολίες; Πώς μπορείς να αναδείξεις κάθε λεπτομέρεια του ήχου χωρίς να αποσπάσεις την προσοχή του ακροατή από το συνολικό άκουσμα; Πώς μπορείς να ακουστείς σύγχρονος τη στιγμή που τσαλαβουτάς κατά βούληση στο ένδοξο μουσικό παρελθόν; Πώς, τέλος, να κάνεις έναν απόλυτα προσωπικό δίσκο βάζοντας στο κόλπο και άλλους; Ρωτήστε για όλα αυτά τον James Mercer, κάτι θα ξέρει. Ή, καλύτερα, βάλτε να παίξει το Port Of Morrow και κάντε το οδηγό σας. - [Μιχάλης Τσαντίλας]
28. iamamiwhoami – kin Η Σουηδή Jonna Lee, παίρνει τη σκυτάλη από τις Austra και πατώντας στις προφανείς επιρροές (Bjork, The Knife, Royksopp), δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο έργο, που ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχουν αδύνατες στιγμές. Το ίδιο ισχύει όμως και για τις δυνατές στιγμές, αυτές που ξεχωρίζουν, κι εδώ ίσως είναι το στοιχείο που χάνει το Kin, ότι δηλαδή δε θα βρεις τα τραγούδια εκείνα που θα σε τραβήξουν άμεσα, όπως έγινε με τα Beat And The Pulse & Lose it των Austra. Αν όμως ξεπεράσεις κι αυτό το «εμπόδιο» τότε σίγουρα θα απολαύσεις τη μυστηριακή αίσθηση, τα αιθέρια φωνητικά, αλλά και τις στρογγυλές συνθέσεις που συνθέτουν το Kin, πάνω σε ηλεκτρονικά ηχοστρώματα πάντα. - [pepe]
-. Four Tet – Pink
O Four Tet, aka Kieran Hebden, μας έδωσε φέτος ένα δίσκο διαμάντι. Κάτάφερε να συνδυάσει μελωδίες εγχόρδων (μέχρι και άρπα!), πιάνου, synth και πνευστών με δυνατά beats, δίνοντας ένα ποτ πουρί jazz, house, Kraut, ambient, hip-hop και techno. Ένας δίσκος που μπορεί να σε ταξιδέψει ακούγοντάς τον στο σπίτι, αλλά και να σε κάνει να χορέψεις ασταμάτητα σε ένα club(το live του ήταν εκπληκτικό!). Με το κάθε κομμάτι διαφορετικό από το άλλο, το σύνολο είναι εκρηκτικό! - [dimitzz]
30. Muse - The 2nd Law Το "The 2nd Law" δεν περιέχει μια λογική σειρά στα τραγούδια του και τα είδη εναλλάσσονται το ένα μετά το άλλο. Ίσως αυτός να ήταν και ο σκοπός των Muse. Να κάνουν κάτι πολυσυλλεκτικό. Νομίζω ότι αυτό το έχουν καταφέρει.Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι βρίσκομαι στον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" ή στο "Game of Thrones" πριν από κάποια μάχη ("Supremacy", "Survival", "Liquid State"). Υπάρχουν άλλες στιγμές που ακούω τραγούδια όπως το "Explorers" και το "Madness" και πιάνω τον εαυτό μου να κρατάει μόνο αυτά στη λίστα και να τα ξανακούει συνέχεια... - [gbal]
Το 2nd Law ή αλλιώς ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, αναφέρεται στην εντροπία, την αταξία ενός συστήματος, που αν αφεθεί τείνει να αυξηθεί. Ένα εναλλακτικό rock album με έντονα στοιχεία συμβολισμού της σημερινής παγκόσμιας κατάστασης, με ήχο λίγο διαφορετικό από τις προηγούμενες δημιουργίες του συγκροτήματος, αλλά με την γνώριμη ακούραστη διάθεση τους για πειραματισμό. Μεγαλοπρεπές, άλλοτε ατμοσφαιρικό, ορχηστρικό και μελωδικό, άλλοτε επικό,rock και εκρηκτικό, με έντονες επιρροές από καλλιτέχνες των 70s και 80s. Οι Muse επιδεικνύουν την αυτοπεποίθηση τους και επαναπροσδιορίζουν την ταυτότητα τους. - [dway]
Αύριο πάλι εδώ θα δούμε ποιοι δίσκοι κατάφεραν να μπουν στην εικοσάδα των καλύτερων. Την Παρασκευή θα ανακαλύψουμε ποιος είναι ο αγαπημένος μας δίσκος για το 2012.