Παρασκευή 1η Μαρτίου: Η άνοιξη ξεκινά το 2013 με τον καλύτερο τρόπο. Έξω από το club του Σταυρού του Νότου, ο κόσμος έχει μαζευτεί από τις δέκα παρά τέταρτο για να προλάβει μια θέση.
Ώρα 23:00: Ο χώρος ασφυκτιά από κόσμο και όλοι αναμένουμε το Μίλτο στη σκηνή. Τα φώτα σβήνουν και μόνο ένας προβολέας φωτίζει με το μπλε φως του, σαν αυτό της σελήνης, τη Μιρέλα Πάχου, η οποία μας καλωσορίζει με το ακορντεόν της. Με το πέρας του τραγουδιού της, στη σκηνή εμφανίζεται ο Μίλτος με τη συντροφιά της κιθάρας του και μας υποδέχεται με το τραγούδι «Ο τρελός» λαμβάνοντας αμέτρητα χειροκροτήματα από το κοινό του.
Στο πρώτο μέρος της βραδιάς, ακούσαμε τραγούδια από τον νέο αλλά και από παλιούς δίσκους του Πασχαλίδη. Η «Πηνελόπη» μας θύμισε την Ιθάκη, που ζήλεψαν όσοι δεν ταξίδεψαν, η Μιρέλα σιγοψυθίρισε με τη συνοδεία των πλήκτρων της «Ακόμα σ’ αγαπώ» , ο Μίλτος μας προέτρεψε να έχουμε όλοι μια «Σκυλίσια Μέρα» , η «Τράπουλα» και οι «Βαριές Κουβέντες» από τον καινούριο του δίσκο μας ξεσήκωσαν και όλοι χόρεψαν στα «Μπλουζ της Άγριας Νιότης».
Από τις πιο ωραίες στιγμές στα live του Πασχαλίδη είναι οι ιστορίες που ακολουθούν τα τραγούδια του.
Μια από αυτές μας διηγήθηκε και χθες για το πως γράφτηκε το «Αγύριστο Κεφάλι», ένα πολιτικό τραγούδι βασισμένο σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, που είχε ο Πασχαλίδης πριν κάποια χρόνια. Το 1998 βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη για συναυλίες και έπρεπε να επιστρέψει στην Αθήνα για να παρουσιαστεί φαντάρος. Έπρεπε να διανύσει την απόσταση σε μια μέρα. Στο αυτοκίνητο ήταν μαζί με τρεις φίλους του, που είχαν συμφωνήσει να οδηγούν εναλλάξ. Αυτό, όμως, δεν έγινε ποτέ. Στο τιμόνι βρισκόταν ο Πασχαλίδης, ήταν κοντά στη Θήβα, αποκοιμήθηκε και το αυτοκίνητο έγινε κομμάτια. Μετά από κάποιες μέρες του τηλεφώνησε ο Άλκης Αλκαίος και του είπε: «Έχω γράψει ένα πολιτικό τραγούδι που στους τελευταίους στίχους περιγράφεται η κατάσταση σου». Όταν ο Πασχαλίδης ρώτησε να μάθει πώς γίνεται αυτό, ο Αλκαίος του απάντησε : «Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει..».
Έτσι, η βραδιά συνέχισε με τραγούδια γραμμένα από μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς. «Παράσταση θα δώσω» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και μουσική Νικόλα Κουμπιού, «Μα εσύ γελάς σαν πρώτα» σε στίχους και μουσική Γιώργου Σταυριανού, το «Σαν τραγουδάκι» του Θοδωρή Παυλάκου από τη διασκευή του οποίου έγινε γνωστή η Μιρέλα Πάχου, η «Σιωπή» σε στίχους Παύλου Παυλίδη, «Νύχτωσε νύχτα» των αδελφών Κατσιμίχα, «Πριν το τέλος» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, «Πόσο πολύ σ’ αγάπησα» , οι «Θάλασσες» ή καλύτερα το «Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω» σε μουσική Μάριου Τόκα, ο «Νεοέλληνας» του Τζίμη Πανούση, «Σαν πλανόδιο τσίρκο» σε στίχους Άλκη Αλκαίου και οι «Κακές Συνήθειες» για να μας αφήσουν για ένα διάλειμμα δέκα λεπτών.
Το β’ μέρος ξεκινάει με τη Μιρέλα Πάχου να παίζει ακορντεόν και άλλη μια ιστορία του Πασχαλίδη. Εκείνος, τότε, δεκαεφτά χρονών και είχε σχέση με μια κοπέλα, η οποία τον παράτησε για ένα δευτεροετή φοιτητή της ιατρικής . Ο Πασχαλίδης μην μπορώντας να τον ανταγωνιστεί έγραψε το «Μάτια που δε βλέπονται» , όταν το εξέδωσε εκείνη είχε ήδη παντρευτεί με ένα ζωγράφο και είχε ένα παιδί. Τότε αντιλήφθηκε ότι : «Οι έρωτες πάντα πεθαίνουν αν δε γίνουν αγάπη...» .
Το β’ μέρος συνεχίστηκε με τις «Βυθισμένες Άγκυρες», τον «Ακροβάτη» , «Οι ντομάτες», τη μοναδική συνεργασία του Θανάση και Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Ο μαύρος γάτος» και «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος» .
Άλλες δύο ιστορίες ήρθαν για να μας συντορφεύσουν στα τραγούδια του. Η πρώτη συνέβη το 1997, όταν τραγουδούσε σε μια μπουάτ στα Ιλίσια. Μετά το live, μια φίλη του τον πήγε σε ένα «ελληνάδικο» στη λεωφόρο Αλεξάνδρας για να του δείξει πως διασκεδάζουν οι νέοι. Εκεί, είδε κοπέλες να είναι ανεβασμένες στα τραπέζια και να χορεύουν τσιφτετέλια. Κάποια στιγμή ο dj του μαγαζιού έβαλε «Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» του Λοΐζου. Όλες οι κοπέλες κατέβηκαν απογοητευμένες από τα τραπέζια αλλά μόνο μία σηκώθηκε. Χόρεψε όλο το τραγούδι, καλύτερα από έναν άντρα και όταν τέλειωσε έφυγε από το μαγαζί. Εκείνος εντυπωσιασμένος από το χορό της, αποφάσισε ότι με κάποιο τρόπο έπρεπε να αποτυπώσει σε τραγούδι αυτό που έζησε. Κλείστηκε στο δωμάτιο του για πολλές μέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να γράψει το «Φωτιά μου»...
Η δεύτερη ιστορία αφορά ένα τηλεφώνημα που του έκανε ο Άλκης Αλκαίος το 2002. Τότε, του είπε ότι ζηλεύει το δεκαπεντασύλλαβο των μαντινάδων και ότι έχει γράψει μερικές σε ένα φύλλο χαρτί προτείνοντας του να τις δει και να διαλέξει τρεις από αυτές για να τις τραγουδήσει. Ο Πασχαλίδης διάλεξε τρεις και όταν επέστρεψε σπίτι του έλαβε άλλο ένα τηλεφώνημα από τον Αλκαίο που του είπε ότι έχει δώσει άλλες τρεις στο Μάλαμα χωρίς να θυμάται ποιες είναι. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν από την ίδια κόλλα χαρτί δυο τραγούδια. «Της Σιωπής» του Σωκράτη Μάλαμα και το «Βοριάς φυσάει τα λόγια μου» του Μίλτου Πασχαλίδη...
Η βραδιά πλησίαζε προς το τέλος , και ενώ ο κόσμος ήταν κρεμασμένος από τα λόγια του Πασχαλίδη, ταυτόχρονα τραγουδούσε με πάθος κάθε τραγούδι του. «Η Ρόζα», «Το καπηλειό», «Της λήθης το πηγάδι», «Κάποτε», «Στις χαραυγές ξεχνιέμαι» , «Αερικό», «Παραμύθι με λυπημένο τέλος», «Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», «Πεθαμένες Καλησπέρες», «Ερωτόκριτος» , «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Χάρτινο το Φεγγαράκι».
Η βραδιά τελείωσε αποχαιρετώντας μας με αυτόν τον τρόπο:
Μια μουσική παράσταση με έναν πραγματικό μουσικό ακροβάτη που μεταπηδά από το παρελθόν στο παρόν και αντίστροφα πατώντας πάνω στο ατέλειωτο σχοινί της ελληνικής μουσικής. Ο Μίλτος Πασχαλίδης επιστρέφει στο «Σταυρό του Νότου» επιχειρώντας να δώσει στο αθηναϊκό κοινό την αίγλη από τις buat του ’70. Μια παράσταση , που προσωπικά, δεν πρέπει να χάσει κανένας. Για δύο ακόμα παραστάσεις.
Πληροφορίες
Μίλτος Πασχαλίδης
Πιάνο-Ακορντεόν-Τραγούδι: Μιρέλα Πάχου
Έναρξη 10.30μ.μ.
Σταυρός του Νότου CLUB
Φραντζή & Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος
Τηλέφωνο: 2109226975
Είσοδος στο μπαρ: 12€ με μπύρα-κρασί, ποτό: +3€
2ο ποτό: 8€ ή μπύρα-κρασί: 6€
Φιάλη (ουίσκι, βότκα, κλπ) ανά 4 ατ.: 100€ (κομπλέ),
Μπουκάλι κρασί ανά 2 ατ.: 50€ (κομπλέ)
Ημερομηνίες: 8/3 & 14/3
Ώρα 23:00: Ο χώρος ασφυκτιά από κόσμο και όλοι αναμένουμε το Μίλτο στη σκηνή. Τα φώτα σβήνουν και μόνο ένας προβολέας φωτίζει με το μπλε φως του, σαν αυτό της σελήνης, τη Μιρέλα Πάχου, η οποία μας καλωσορίζει με το ακορντεόν της. Με το πέρας του τραγουδιού της, στη σκηνή εμφανίζεται ο Μίλτος με τη συντροφιά της κιθάρας του και μας υποδέχεται με το τραγούδι «Ο τρελός» λαμβάνοντας αμέτρητα χειροκροτήματα από το κοινό του.
Στο πρώτο μέρος της βραδιάς, ακούσαμε τραγούδια από τον νέο αλλά και από παλιούς δίσκους του Πασχαλίδη. Η «Πηνελόπη» μας θύμισε την Ιθάκη, που ζήλεψαν όσοι δεν ταξίδεψαν, η Μιρέλα σιγοψυθίρισε με τη συνοδεία των πλήκτρων της «Ακόμα σ’ αγαπώ» , ο Μίλτος μας προέτρεψε να έχουμε όλοι μια «Σκυλίσια Μέρα» , η «Τράπουλα» και οι «Βαριές Κουβέντες» από τον καινούριο του δίσκο μας ξεσήκωσαν και όλοι χόρεψαν στα «Μπλουζ της Άγριας Νιότης».
Από τις πιο ωραίες στιγμές στα live του Πασχαλίδη είναι οι ιστορίες που ακολουθούν τα τραγούδια του.
Μια από αυτές μας διηγήθηκε και χθες για το πως γράφτηκε το «Αγύριστο Κεφάλι», ένα πολιτικό τραγούδι βασισμένο σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, που είχε ο Πασχαλίδης πριν κάποια χρόνια. Το 1998 βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη για συναυλίες και έπρεπε να επιστρέψει στην Αθήνα για να παρουσιαστεί φαντάρος. Έπρεπε να διανύσει την απόσταση σε μια μέρα. Στο αυτοκίνητο ήταν μαζί με τρεις φίλους του, που είχαν συμφωνήσει να οδηγούν εναλλάξ. Αυτό, όμως, δεν έγινε ποτέ. Στο τιμόνι βρισκόταν ο Πασχαλίδης, ήταν κοντά στη Θήβα, αποκοιμήθηκε και το αυτοκίνητο έγινε κομμάτια. Μετά από κάποιες μέρες του τηλεφώνησε ο Άλκης Αλκαίος και του είπε: «Έχω γράψει ένα πολιτικό τραγούδι που στους τελευταίους στίχους περιγράφεται η κατάσταση σου». Όταν ο Πασχαλίδης ρώτησε να μάθει πώς γίνεται αυτό, ο Αλκαίος του απάντησε : «Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει..». Έτσι, η βραδιά συνέχισε με τραγούδια γραμμένα από μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς. «Παράσταση θα δώσω» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και μουσική Νικόλα Κουμπιού, «Μα εσύ γελάς σαν πρώτα» σε στίχους και μουσική Γιώργου Σταυριανού, το «Σαν τραγουδάκι» του Θοδωρή Παυλάκου από τη διασκευή του οποίου έγινε γνωστή η Μιρέλα Πάχου, η «Σιωπή» σε στίχους Παύλου Παυλίδη, «Νύχτωσε νύχτα» των αδελφών Κατσιμίχα, «Πριν το τέλος» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, «Πόσο πολύ σ’ αγάπησα» , οι «Θάλασσες» ή καλύτερα το «Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω» σε μουσική Μάριου Τόκα, ο «Νεοέλληνας» του Τζίμη Πανούση, «Σαν πλανόδιο τσίρκο» σε στίχους Άλκη Αλκαίου και οι «Κακές Συνήθειες» για να μας αφήσουν για ένα διάλειμμα δέκα λεπτών.
Το β’ μέρος ξεκινάει με τη Μιρέλα Πάχου να παίζει ακορντεόν και άλλη μια ιστορία του Πασχαλίδη. Εκείνος, τότε, δεκαεφτά χρονών και είχε σχέση με μια κοπέλα, η οποία τον παράτησε για ένα δευτεροετή φοιτητή της ιατρικής . Ο Πασχαλίδης μην μπορώντας να τον ανταγωνιστεί έγραψε το «Μάτια που δε βλέπονται» , όταν το εξέδωσε εκείνη είχε ήδη παντρευτεί με ένα ζωγράφο και είχε ένα παιδί. Τότε αντιλήφθηκε ότι : «Οι έρωτες πάντα πεθαίνουν αν δε γίνουν αγάπη...» .Το β’ μέρος συνεχίστηκε με τις «Βυθισμένες Άγκυρες», τον «Ακροβάτη» , «Οι ντομάτες», τη μοναδική συνεργασία του Θανάση και Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Ο μαύρος γάτος» και «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος» .
Άλλες δύο ιστορίες ήρθαν για να μας συντορφεύσουν στα τραγούδια του. Η πρώτη συνέβη το 1997, όταν τραγουδούσε σε μια μπουάτ στα Ιλίσια. Μετά το live, μια φίλη του τον πήγε σε ένα «ελληνάδικο» στη λεωφόρο Αλεξάνδρας για να του δείξει πως διασκεδάζουν οι νέοι. Εκεί, είδε κοπέλες να είναι ανεβασμένες στα τραπέζια και να χορεύουν τσιφτετέλια. Κάποια στιγμή ο dj του μαγαζιού έβαλε «Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» του Λοΐζου. Όλες οι κοπέλες κατέβηκαν απογοητευμένες από τα τραπέζια αλλά μόνο μία σηκώθηκε. Χόρεψε όλο το τραγούδι, καλύτερα από έναν άντρα και όταν τέλειωσε έφυγε από το μαγαζί. Εκείνος εντυπωσιασμένος από το χορό της, αποφάσισε ότι με κάποιο τρόπο έπρεπε να αποτυπώσει σε τραγούδι αυτό που έζησε. Κλείστηκε στο δωμάτιο του για πολλές μέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να γράψει το «Φωτιά μου»...
Η δεύτερη ιστορία αφορά ένα τηλεφώνημα που του έκανε ο Άλκης Αλκαίος το 2002. Τότε, του είπε ότι ζηλεύει το δεκαπεντασύλλαβο των μαντινάδων και ότι έχει γράψει μερικές σε ένα φύλλο χαρτί προτείνοντας του να τις δει και να διαλέξει τρεις από αυτές για να τις τραγουδήσει. Ο Πασχαλίδης διάλεξε τρεις και όταν επέστρεψε σπίτι του έλαβε άλλο ένα τηλεφώνημα από τον Αλκαίο που του είπε ότι έχει δώσει άλλες τρεις στο Μάλαμα χωρίς να θυμάται ποιες είναι. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν από την ίδια κόλλα χαρτί δυο τραγούδια. «Της Σιωπής» του Σωκράτη Μάλαμα και το «Βοριάς φυσάει τα λόγια μου» του Μίλτου Πασχαλίδη...
Η βραδιά πλησίαζε προς το τέλος , και ενώ ο κόσμος ήταν κρεμασμένος από τα λόγια του Πασχαλίδη, ταυτόχρονα τραγουδούσε με πάθος κάθε τραγούδι του. «Η Ρόζα», «Το καπηλειό», «Της λήθης το πηγάδι», «Κάποτε», «Στις χαραυγές ξεχνιέμαι» , «Αερικό», «Παραμύθι με λυπημένο τέλος», «Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», «Πεθαμένες Καλησπέρες», «Ερωτόκριτος» , «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Χάρτινο το Φεγγαράκι».
Η βραδιά τελείωσε αποχαιρετώντας μας με αυτόν τον τρόπο:
Μια μουσική παράσταση με έναν πραγματικό μουσικό ακροβάτη που μεταπηδά από το παρελθόν στο παρόν και αντίστροφα πατώντας πάνω στο ατέλειωτο σχοινί της ελληνικής μουσικής. Ο Μίλτος Πασχαλίδης επιστρέφει στο «Σταυρό του Νότου» επιχειρώντας να δώσει στο αθηναϊκό κοινό την αίγλη από τις buat του ’70. Μια παράσταση , που προσωπικά, δεν πρέπει να χάσει κανένας. Για δύο ακόμα παραστάσεις.
Πληροφορίες
Μίλτος Πασχαλίδης
Πιάνο-Ακορντεόν-Τραγούδι: Μιρέλα Πάχου
Έναρξη 10.30μ.μ.
Σταυρός του Νότου CLUB
Φραντζή & Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος
Τηλέφωνο: 2109226975
Είσοδος στο μπαρ: 12€ με μπύρα-κρασί, ποτό: +3€
2ο ποτό: 8€ ή μπύρα-κρασί: 6€
Φιάλη (ουίσκι, βότκα, κλπ) ανά 4 ατ.: 100€ (κομπλέ),
Μπουκάλι κρασί ανά 2 ατ.: 50€ (κομπλέ)
Ημερομηνίες: 8/3 & 14/3