Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Δήμητρα Αναστασοπούλου (D-way)
Κάποιες στιγμές, κάποιοι καλλιτέχνες, τα μόνα που χρειάζονται για να επικοινωνήσουν με το κοινό είναι η φωνή, τα συναισθήματα κι η δεξιοτεχνία τους σε ένα μουσικό όργανο. Κάποιες φορές οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτά θα λειτουργούσε παρεμβατικά, ως μεσάζοντας. Η συγκεκριμένη δημιουργός έχει αποδείξει μέσα στα χρόνια ότι μπορεί να αγγίζει τις ψυχές πολλών, όπως ακριβώς αγγίζει τα πλήκτρα στο πιάνο της, δεξιοτεχνικά, συναισθηματικά και άμεσα. Στο χώρο εκδηλώσεων του Ιανού, παρουσίασε ένα υπέροχο ρεσιτάλ πιάνου-φωνής, με τίτλο "Μόνο εμείς" ή, για την ακρίβεια, η Ηρώ, το πιάνο και εμείς.
Από την στιγμή που κάθισε στο πιάνο και για περίπου 3 ώρες, με ένα μόνο μικρό διάλειμμα, μας συνεπήρε με μελωδίες σύγχρονες, παλαιότερες, διαχρονικές. Μέσα από ένα εντυπωσιακό setlist 50 κομματιών, δικών της αλλά και άλλων Ελλήνων και ξένων δημιουργών ικανοποίησε το ποικίλο, ηλικιακά, κοινό της, που την χειροκροτούσε θερμά.
Το ότι το πιάνο του Ιανού, όπως η ίδια δήλωσε, είχε κάποια προβλήματα κουρδίσματος, αυτό δεν αποτέλεσε ουσιαστικό πρόβλημα για εκείνη... "ευτυχώς εγώ είμαι κουρδισμένη", είπε αστειευόμενη. Βασιζόμενη, λοιπόν, περισσότερο στην άρτια τεχνική της στο πιάνο, στο πανέμορφο χρώμα της φωνής της και στο ύφος της, προσθέτοντας βάθος κι εντυπωσιακό συναίσθημα σε κάθε στίχο και φυσικά χρησιμοποιώντας το καυστικό της χιούμορ, συχνά, ως μέσο επικοινωνίας με τον κόσμο, ξεπέρασε κάθε μικρό εμπόδιο και δημιούργησε μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα.
Το ρεσιτάλ άνοιξε με το νεότερο της τραγούδι "Τα μικρά τα πλοία", συνέχισε με το τρυφερό "Καληνύχτα μαμά" και ακολούθησαν κομμάτια της όπως τα "Πόσο μου μοιάζεις", "Ψύχραιμα", "Τίποτα", "Γιατί φοβάσαι", "Έτσι είμαι εγώ", "Amore mio" (Gigi D'Alessio), "Η φθορά του χρόνου", "Κοίτα με αντέχω", "Έτσι είναι οι σχέσεις" κλπ. Η μουσική αναδρομή της στην δική της δισκογραφική πορεία έκλεισε με το "Μόνο εμείς" και με μια εκπληκτική της ερμηνεία στο "Μετράω στιγμές", ένα τραγούδι για το οποίο δήλωσε: "Αυτό το τραγούδι το έγραψα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου, σε έναν χωρισμό. Ο χωρισμός μας μαθαίνει το μέγεθος της αξίας των συναισθημάτων μας και πως τίποτα τελικά δεν κρατά για πάντα... και κυρίως ο πόνος..."
Ακολούθησε μια σειρά τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών, από τα οποία δεν θα μπορούσα να μην ξεχωρίσω τις εξαιρετικές της ερμηνείες στα: "Όνειρο ήτανε" (Αλκίνοος Ιωαννίδης), "Βροχή μου" (Χρήστος Θηβαίος), "Έλα μαζί μου" (Λάκης Παππάς), "Ο Άμλετ της σελήνης" (Χρήστος Θηβαίος), "Δεν είμαι άλλος" (Χρήστος Θηβαίος), "Δικαίωμα" (Δήμητρα Γαλάνη), "Παράπονο" (Ελευθερία Αρβανιτάκη).
Άλλοτε έντονα εκφραστική, άλλοτε πιο ανέμελη, με ευαισθησία αλλά και κοφτερά υποστήριξε την θεατρικότητα που απαιτούν κομμάτια όπως το "Γόβα στιλέτο" (Έλλη Πασπαλά), το "Ζελατίνα" (Τάνια Τσανακλίδου) και το "Ο Έλληνας (Άννα Παναγιωτοπούλου) και στη συνέχεια κάνοντας ένα πέρασμα σε latin και tango ρυθμούς ερμήνευσε το "Amado mio (Anita Kert Ellis), το "Oblivion" (Astor Piazzola) και το "Querer" (Rene Dupere-Cirque Du Soleil) με το ένθερμο κοινό να την χειροκροτεί με ενθουσιασμό.
Η αγάπη κι ο σεβασμός και του κόσμου αλλά και της Ηρούς στους μεγάλους μας συνθέτες και ερμηνευτές, οδήγησαν την δημιουργό στην ερμηνεία κομματιών όπως τα "Μην τον ρωτάς τον ουρανό" (Μάνος Χατζιδάκις), "Μαρίνα (Μίκης Θεοδωράκης), "Ελλάδα-Λένγκω" (Γιάννης Μαρκόπουλος), "Θα με δικάσει" (Σωτηρία Μπέλλου), "Τ' αθάνατο νερό" (Μαρινέλλα), "Δεν είμαι εγώ" (Κώστας Χατζής), με τον κόσμο να σιγοτραγουδά μαζί της.
Η βραδιά έκλεισε με ένα πλήρως δικαιολογημένο δυνατό χειροκρότημα και επευφημίες αφού το τελευταίο κομμάτι που επέλεξε ήταν το "I will always love you" (Whitney Houston), επιδέξια, συνδυασμένο με το "Απορώ με την καρδιά μου" (Μάκης Χριστοδουλόπουλος).
Η Ηρώ διαθέτει μια σπάνια ικανότητα να διακρίνει το ουσιαστικό και να το φωτίζει με απλότητα κι ευθύτητα. Χωρίς ίχνος σνομπισμού, προσγειωμένη αλλά με την σιγουριά και την αυτοπεποίθηση ενός πραγματικού γνώστη της μουσικής μίλησε αρκετές φορές, κατά την διάρκεια της βραδιάς, για τα προβλήματα της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας, όπως η ίδια τα έχει βιώσει, δηλώνοντας με διάφορους τρόπους πως η μουσική είναι μια και οι ταμπέλες και οι αφορισμοί των "ειδημόνων" δεν την αφορούν.
Επόμενη εμφάνιση: Σάββατο 27 Απριλίου, στο Half Note η Ηρώ σε μια ακόμα παράσταση με τραγούδια της Shirley Bassey, κομμάτια από ταινίες του James Bond καθώς και άλλα τραγούδια του διεθνούς ρεπερτορίου.