Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013. Η ώρα για το εγχείρημα Rock Aid Festival έχει φτάσει. Το Κηποθέατρο της Νίκαιας έχει φορέσει τα γιορτινά του και περιμένει να υποδεχθεί τον κόσμο όχι για μια απλή συναυλία. Αλλά για να βοηθήσει φέρνοντας ένα κουτί φάρμακα για την ενίσχυση του κοινωνικού φαρμακείου του δήμου.
Η ανταπόκριση του κόσμου (σύμφωνα με στοιχεία που μας κοινοποιήθηκαν μετά το πέρας της συναυλίας) συγκινητική. 500 κουτιά φάρμακα. Και ένα στοιχείο που μπορεί να συγκινήσει αλλά και να στενοχωρήσει: ότι λίγος κόσμος (σε προσέλευση) έφερε πολλά φάρμακα. Και εδώ είναι που θα επικεντρωθώ. Τα εισιτήριο ήταν, ως γνωστόν, αυτό, το ένα κουτί φάρμακα. Οι τέσσερις μπάντες (Soundtruck, Skysent LU, Nylon Astra, Blues Revenge) δέχθηκαν με μεγάλη χαρά να διασκεδάσουν τον κόσμο γι αυτή την κίνηση αφιλοκερδώς. Τι συνέβη λοιπόν και δεν υπήρξε ανταπόκριση από περισσότερο πλήθος κόσμου; Κρίση; Δεν νομίζω εδώ ότι χωράει αυτή η δικαιολογία σε μια συναυλία τσάμπα. Να μην έχουν επιστρέψει όλοι από τις διακοπές τους; Μπορεί, αλλά δεν νομίζω πάλι. Προσωπικά αποδίδω την σχετικά χαμηλή προσέλευση κόσμου στην καχυποψία πολλών ανθρώπων όπου θεωρούν ότι το πλήθος των φιλανθρωπικών εκδηλώσεων εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και δεν εκπληρώνουν το σκοπό τους. Σε αυτούς προστίθεται και ένα πλήθος ανθρώπων που δεν είναι λάτρεις τις ροκ μουσικής. Δεκτό αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός της συναυλίας, ήταν το κουτί με τα φάρμακα. Άρα ούτε και αυτούς τους δικαιολογώ, μάλιστα θλίβομαι γιατί μπορούσαν απλά να δώσουν έστω και λίγη ώρα το παρόν και να φύγουν φέρνοντας αυτά τα υπερπολύτιμα φάρμακα.
Για να συνοψίσουμε και να μπούμε και στο μουσικό μέρος όλης αυτής της ιστορίας, το φιλανθρωπικό μέρος στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ο κόσμος που βρέθηκε στο θέατρο ευχαριστήθηκε μια πολύ όμορφη ροκ βραδιά με τα συγκροτήματα να γουστάρουν να παίζουν, είτε από κάτω έχει τριακόσια άτομα είτε τριάντα χιλιάδες άτομα.
Γύρω στις 20:30 ο Γιάννης Κομνηνός (ο άνθρωπος που είχε τη ιδέα και υλοποίησε αυτή τη βραδιά) μας καλωσόρισε και ευχαρίστησε τον κόσμο για την ανταπόκριση του και προανήγγειλε την έναρξη του live.
Οι πρώτοι της τετράδας οι Blues Revenge, έκαναν την προθέρμανση του κοινού με τις απίστευτες rock blues μελωδίες τους. Έντονα συναισθηματική μουσική η blues, μας συνεπήρε καθώς σκοτείνιαζε και η προσέλευση του κόσμου γινόταν όλο και περισσότερη.
Η επόμενη μπάντα Nylon Astra, με τον πειραματικό ροκ ήχο τους ανέβασαν τις στροφές. Η είσοδος των πλήκτρων μαζί με τις διπλές κιθάρες έδωσαν άλλη διάσταση στη βραδιά μας. Εκπληκτικές διασκευές στα αξεπέραστα 'Bang bang' και 'It’s man’s world'.
Και εφόσον ανεβάσαμε στροφές καλό είναι να τις κρατήσουμε ψηλά. Τη σκυτάλη έλαβαν οι Skysent LU. Καλοδουλεμένοι hard rock ήχοι και φοβερή διάθεση από αυτή την απίστευτη πενταμελή μπάντα. Περάν τον πολύ καλών δικών τους κομματιών (ακούστηκε και ένα νέο), πάντα έχω να λέω για τα φοβερό medley Black Sabbath Sweet leaf/ Children of the grave, αλλά και τη δική τους άποψη για το Touch Me της θεάς των 80's Samantha Fox.
Και έφτασε η ώρα των Soundtruck. H southern rock μπάντα της χώρας μας , που είχε την τύχη και στάθηκε επάξια, να είναι support στην συναυλία των Lynyrd Skynyrd πέρυσι το καλοκαίρι. Εδώ το πάρτι κορυφώθηκε. Πολύ μεγάλη σκηνική παρουσία, ενέργεια και φυσικά τι άλλο: rock. Μεγάλη στιγμή όταν οι Soundtruck χαιρέτησαν την κίνηση του Rock Aid αλλά και τον κόσμο που ήρθε και στήριξε το γεγονός , όπου τελικά ανέβασαν στη σκηνή τον Γιάννη Κομνηνό για να κάνει την τελική αποφώνηση. Ο Γιάννης που ξεκίνησε κάτι τρελό μεν, αλλά τόσο όμορφο και ανθρώπινο.
Πίσω στα μουσικά, οι Soundtruck έπαιξαν τα προσωπικά τους κομμάτια και διασκεύασαν τα Keep on rockin’in a free world αλλά και το It’s a long way to the top για κλείσιμο για να γίνει χαμός.
Τελικός απολογισμός: 500 κουτιά φάρμακα από λιγότερο κόσμο, αλλά όσοι ήταν εκεί ήξεραν γιατί ήρθαν. Για τους υπόλοιπους που ήξεραν το γεγονός και δεν ήρθαν χωρίς σοβαρό λόγο ας σκεφτούν λίγο περισσότερο την εποχή που ζούμε και πως πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο.
ΥΓ: Τα μεγάλα ευχαριστώ του Γιάννη Κομνηνού: Εκτός από τα τέσσερα φανταστικά group, και τον κόσμο, ο Γιάννης ευχαριστεί την Έλενα Διαμαντή για όλο το επικοινωνιακό κομμάτι. Τέλος στο φωτισμό Λυμπέρης Αθανασόπουλος, και στον ήχο Φραγκίσκος Ανθοπουλος και Κωνσταντίνος Γεωργακας. Και φυσικά το Δήμο Νίκαιας Αγ.Ιωάννη Ρέντη.
Άντε παιδιά να το επαναλάβουμε!
Η ανταπόκριση του κόσμου (σύμφωνα με στοιχεία που μας κοινοποιήθηκαν μετά το πέρας της συναυλίας) συγκινητική. 500 κουτιά φάρμακα. Και ένα στοιχείο που μπορεί να συγκινήσει αλλά και να στενοχωρήσει: ότι λίγος κόσμος (σε προσέλευση) έφερε πολλά φάρμακα. Και εδώ είναι που θα επικεντρωθώ. Τα εισιτήριο ήταν, ως γνωστόν, αυτό, το ένα κουτί φάρμακα. Οι τέσσερις μπάντες (Soundtruck, Skysent LU, Nylon Astra, Blues Revenge) δέχθηκαν με μεγάλη χαρά να διασκεδάσουν τον κόσμο γι αυτή την κίνηση αφιλοκερδώς. Τι συνέβη λοιπόν και δεν υπήρξε ανταπόκριση από περισσότερο πλήθος κόσμου; Κρίση; Δεν νομίζω εδώ ότι χωράει αυτή η δικαιολογία σε μια συναυλία τσάμπα. Να μην έχουν επιστρέψει όλοι από τις διακοπές τους; Μπορεί, αλλά δεν νομίζω πάλι. Προσωπικά αποδίδω την σχετικά χαμηλή προσέλευση κόσμου στην καχυποψία πολλών ανθρώπων όπου θεωρούν ότι το πλήθος των φιλανθρωπικών εκδηλώσεων εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και δεν εκπληρώνουν το σκοπό τους. Σε αυτούς προστίθεται και ένα πλήθος ανθρώπων που δεν είναι λάτρεις τις ροκ μουσικής. Δεκτό αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός της συναυλίας, ήταν το κουτί με τα φάρμακα. Άρα ούτε και αυτούς τους δικαιολογώ, μάλιστα θλίβομαι γιατί μπορούσαν απλά να δώσουν έστω και λίγη ώρα το παρόν και να φύγουν φέρνοντας αυτά τα υπερπολύτιμα φάρμακα.
Για να συνοψίσουμε και να μπούμε και στο μουσικό μέρος όλης αυτής της ιστορίας, το φιλανθρωπικό μέρος στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ο κόσμος που βρέθηκε στο θέατρο ευχαριστήθηκε μια πολύ όμορφη ροκ βραδιά με τα συγκροτήματα να γουστάρουν να παίζουν, είτε από κάτω έχει τριακόσια άτομα είτε τριάντα χιλιάδες άτομα.
Γύρω στις 20:30 ο Γιάννης Κομνηνός (ο άνθρωπος που είχε τη ιδέα και υλοποίησε αυτή τη βραδιά) μας καλωσόρισε και ευχαρίστησε τον κόσμο για την ανταπόκριση του και προανήγγειλε την έναρξη του live.
Οι πρώτοι της τετράδας οι Blues Revenge, έκαναν την προθέρμανση του κοινού με τις απίστευτες rock blues μελωδίες τους. Έντονα συναισθηματική μουσική η blues, μας συνεπήρε καθώς σκοτείνιαζε και η προσέλευση του κόσμου γινόταν όλο και περισσότερη.
Η επόμενη μπάντα Nylon Astra, με τον πειραματικό ροκ ήχο τους ανέβασαν τις στροφές. Η είσοδος των πλήκτρων μαζί με τις διπλές κιθάρες έδωσαν άλλη διάσταση στη βραδιά μας. Εκπληκτικές διασκευές στα αξεπέραστα 'Bang bang' και 'It’s man’s world'.
Και εφόσον ανεβάσαμε στροφές καλό είναι να τις κρατήσουμε ψηλά. Τη σκυτάλη έλαβαν οι Skysent LU. Καλοδουλεμένοι hard rock ήχοι και φοβερή διάθεση από αυτή την απίστευτη πενταμελή μπάντα. Περάν τον πολύ καλών δικών τους κομματιών (ακούστηκε και ένα νέο), πάντα έχω να λέω για τα φοβερό medley Black Sabbath Sweet leaf/ Children of the grave, αλλά και τη δική τους άποψη για το Touch Me της θεάς των 80's Samantha Fox.
Και έφτασε η ώρα των Soundtruck. H southern rock μπάντα της χώρας μας , που είχε την τύχη και στάθηκε επάξια, να είναι support στην συναυλία των Lynyrd Skynyrd πέρυσι το καλοκαίρι. Εδώ το πάρτι κορυφώθηκε. Πολύ μεγάλη σκηνική παρουσία, ενέργεια και φυσικά τι άλλο: rock. Μεγάλη στιγμή όταν οι Soundtruck χαιρέτησαν την κίνηση του Rock Aid αλλά και τον κόσμο που ήρθε και στήριξε το γεγονός , όπου τελικά ανέβασαν στη σκηνή τον Γιάννη Κομνηνό για να κάνει την τελική αποφώνηση. Ο Γιάννης που ξεκίνησε κάτι τρελό μεν, αλλά τόσο όμορφο και ανθρώπινο.
Πίσω στα μουσικά, οι Soundtruck έπαιξαν τα προσωπικά τους κομμάτια και διασκεύασαν τα Keep on rockin’in a free world αλλά και το It’s a long way to the top για κλείσιμο για να γίνει χαμός.
Τελικός απολογισμός: 500 κουτιά φάρμακα από λιγότερο κόσμο, αλλά όσοι ήταν εκεί ήξεραν γιατί ήρθαν. Για τους υπόλοιπους που ήξεραν το γεγονός και δεν ήρθαν χωρίς σοβαρό λόγο ας σκεφτούν λίγο περισσότερο την εποχή που ζούμε και πως πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο.
ΥΓ: Τα μεγάλα ευχαριστώ του Γιάννη Κομνηνού: Εκτός από τα τέσσερα φανταστικά group, και τον κόσμο, ο Γιάννης ευχαριστεί την Έλενα Διαμαντή για όλο το επικοινωνιακό κομμάτι. Τέλος στο φωτισμό Λυμπέρης Αθανασόπουλος, και στον ήχο Φραγκίσκος Ανθοπουλος και Κωνσταντίνος Γεωργακας. Και φυσικά το Δήμο Νίκαιας Αγ.Ιωάννη Ρέντη.
Άντε παιδιά να το επαναλάβουμε!
Σχετικό θέμα