Comixgrill: The Tale of One Bad Rat

Γνωρίζω τη γνώμη των περισσοτέρων από εμάς για τα ποντίκια. Και εννοώ τα τρωκτικά και όχι το Μίκυ. Διαβάζοντας το συγκεκριμένο κόμικς ίσως αλλάξετε άποψη. Και ο λόγος είναι ο ποντικούλης της ιστορίας μας είναι σύντροφος ενός κοριτσιού που έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από τον ..πατέρα της. Αρχίζω λίγο απότομα διότι θεωρώ ότι το στόρυ μας, παρόλο που περιλαμβάνει παιδικές ιστορίες, απευθύνεται σε ενήλικες (τυπικά τουλάχιστον). Το Tale of one bad rat είναι graphic novel με όλη τη σημασία και των δύο λέξεων.

Και θα ξεκίνήσω από το novel. H Helen Potter, η ηρωίδα μας είναι μία teenager που το έχει σκάσει από το σπίτι της, σκεπτόμενη συνεχώς την αυτοκτονία, και η μοναδική της συντροφιά είναι ένα ποντίκι και οι παιδικές ποντικο-ιστορίες της συγγραφέως Beatrix Potter. Και το ταλέντο της. Είναι καταπληκτική ζωγράφος. Μετά από περιπέτειες, "φιλοξενείται" από μια συμμορία, σκοτώνεται το ποντικάκι της από τη γάτα τους, προχωράει βόρεια, δυστυχώς με ωτοστόπ, ακολουθούμενη τα χνάρια της αγαπημένης της συγγραφέως. Παράλληλα εμείς τη βλέπουμε τη φαντασία της, άλλοτε ήρεμη έχοντας μαζί της μια γιγαντιαία εκδοχή του ποντικιού και άλλοτε απελπισμένη κυνηγημένη από ..λύκους πάσης φύσεως. Καταλήγει να φιλοξενείται και να εργάζεται ως σερβιτόρα σε ένα πολύ συμπαθητικό ζευγάρι σε ένα μαγευτικό μέρος και αρχίζει να βλέπει πιο  αισιόδοξα τη ζωή της ζωγραφίζοντας.

Το σενάριο δεν είναι καθόλου φλύαρο και είναι ιδιαίτερα εμφανή ο πόνος, η επιβίωση, η δύναμη, το παρελθόν και τι κρατάμε από αυτό για το μέλλον και κατά πόσο μας βοηθάει η τέχνη σε αυτό. Το σημαντικό είναι ότι δίνει μεγάλη βαρύτητα στον πόλεμο ενάντια στην κακοποίηση ενός παιδιού, το οποίο είναι θέμα-ταμπού.

Τώρα για το graphic, οι εικόνες μιλούν απο μόνες τους. Το σκίτσο είναι μοναδικό, τα χρώματα υπέροχα, εκφράζουν τα εκάστοτε συναισθήματα και τα μεταφέρουν στον αναγνώστη. Σκούρα και κόκκινα στα άσχημα και υπέροχες πινελιές στα όμορφα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο η φυσιογνωμία των χαρακτήρων όσο και τα τοπία είναι πραγματικά. Επίσης, ο δημιουργός Bryan Talbot, λίγο πριν το τέλος, μας "εμβολίζει" με μια "χαμένη" ποντικο-ιστορία της Βeatrix Potter ώς αλληγορία της ζωής της Helen.Κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα αριστουργήματα της 9ης τέχνης.