Με αφορμή το μεγάλο αφιέρωμα στα 90s του περιοδικού SONIK, το οποίο σας προτείνω να αγοράσετε ανεπιφύλακτα, αποφάσισα πως θα ήταν ενδιαφέρον να κάνω μια λίστα για μερικά από τα, κατά τη γνώμη μου, κορυφαία κομμάτια της Britpop περιόδου. Αν δεν γνωρίζετε σε τι αναφέρομαι, ορίστε μια μικρή γεύση του τι σημαίνει Britpop, όπως την «ορίζει» ο Σπύρος Χυτήρης στο εν λόγω αφιέρωμα: "Madchester + Beatles + Kinks + Guitar Pop +Yanks-Go-Home Attitude = Britpop!"
Μια μεταβατική περίοδος, λοιπόν, κατά την οποία οι Βρετανοί προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν την μουσική τους ταυτότητα, ψάχνουν να ξανακάνουν εκείνο το τρομαχτικό μουσικό ξέσπασμα της δεκαετίας του ’60 με τους Beatles, Kinks, Who κ.ά. καθώς και να αποποιηθούν της κυριαρχίας της αμερικάνικης μουσικής κουλτούρας και grunge ρυθμού. Ανάμεσα σε ένα ξέσπασμα της house σκηνής, με τα απαραίτητα «καλούδια» (βλ. ecstasy κ.α.), και της χορευτικής pop – βάλε και τη Θατσερική καταπίεση - γεννιέται η Britpop: όρος που πρώτοι θα χρησιμοποιήσουν οι Suede. Πρωτεργάτες φυσικά του κινήματος θα είναι η «Αγία Τριάδα»: The Stone Roses, Happy Monday και Inspiral Carpets.
Αυτή, λοιπόν, η χρονική περίοδος (1989-1998 - χοντρικά) ξέφρενου πάρτι και τεράστιας παραγωγής είναι που θα δώσει για ακόμα μια φορά στη Βρετανία τη μουσική πρωτοκαθεδρία. Είναι η περίοδος που άνοιξε την πόρτα και σε άλλα καινούρια είδη (βλ. post-rock, post-britpop, alternative) ή έδωσε πνοή σε εκείνα που τη χρειάζονταν (βλ. pop, dance rock).
Δεν ήθελα να σας κουράσω με το ιστορικό πλαίσιο, ειδικά ένα Κυριακάτικο πρωινό, απλά θεώρησα αναγκαίο να ειπωθούν μερικά σύντομα λόγια για αυτή την πραγματικά ανεπανάληπτη δεκαετία. Ρυθμικές κιθάρες, χορευτικοί ρυθμοί, ρεαλιστικοί στίχοι, εκστατικοί χοροί μα και moody κλίμα απαρτίζουν την εν λόγω δεκαετία και τις επιλογές μου, οι οποίες ελπίζω να σας συντροφεύσουν όσο θα πίνετε τον πρωινό σας καφέ.
Και, τέλος, παραθέτω έναν στίχο απ’ τον αγαπημένο Lou Reed:
Υ.Γ.2. Η φωτογραφία ανήκει στον εξαιρετικό φωτογράφο Kevin Cummins, ο οποίος φωτογράφισε από κοντά τη Βρετανική - κυρίως το MaDchester - μουσική σκηνή απ' τη δεκαετία του 70 μέχρι τα late 90s.
(από το Spotify λείπει το Connection των Elastica)
Τα τραγούδια
The Stone Roses - I Wanna Be Adored
The Stone Roses - She bangs the Drums
Pulp - Common People
Pulp - Disco 2000
Oasis - Don't Look Back In Anger
Oasis Live Forever
Blur - Song 2
Blur - Girls And Boys
Kula Shaker - Hush
The Verve - Bitter Sweet Symphony
Happy Mondays - Step On
The Charlatans - The Only One I Know
Supergrass - Caught By The Fuzz
Saint Etienne - Nothing Can Stop Us
Elastica - Connection
The Auteurs - Show Girl
Suede - Animal Nitrate
The Bluetones Slight Return
Sleeper - Sale Of The Century
Inspiral Carpets - This Is How It Feels
Μια μεταβατική περίοδος, λοιπόν, κατά την οποία οι Βρετανοί προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν την μουσική τους ταυτότητα, ψάχνουν να ξανακάνουν εκείνο το τρομαχτικό μουσικό ξέσπασμα της δεκαετίας του ’60 με τους Beatles, Kinks, Who κ.ά. καθώς και να αποποιηθούν της κυριαρχίας της αμερικάνικης μουσικής κουλτούρας και grunge ρυθμού. Ανάμεσα σε ένα ξέσπασμα της house σκηνής, με τα απαραίτητα «καλούδια» (βλ. ecstasy κ.α.), και της χορευτικής pop – βάλε και τη Θατσερική καταπίεση - γεννιέται η Britpop: όρος που πρώτοι θα χρησιμοποιήσουν οι Suede. Πρωτεργάτες φυσικά του κινήματος θα είναι η «Αγία Τριάδα»: The Stone Roses, Happy Monday και Inspiral Carpets.
Αυτή, λοιπόν, η χρονική περίοδος (1989-1998 - χοντρικά) ξέφρενου πάρτι και τεράστιας παραγωγής είναι που θα δώσει για ακόμα μια φορά στη Βρετανία τη μουσική πρωτοκαθεδρία. Είναι η περίοδος που άνοιξε την πόρτα και σε άλλα καινούρια είδη (βλ. post-rock, post-britpop, alternative) ή έδωσε πνοή σε εκείνα που τη χρειάζονταν (βλ. pop, dance rock).
Δεν ήθελα να σας κουράσω με το ιστορικό πλαίσιο, ειδικά ένα Κυριακάτικο πρωινό, απλά θεώρησα αναγκαίο να ειπωθούν μερικά σύντομα λόγια για αυτή την πραγματικά ανεπανάληπτη δεκαετία. Ρυθμικές κιθάρες, χορευτικοί ρυθμοί, ρεαλιστικοί στίχοι, εκστατικοί χοροί μα και moody κλίμα απαρτίζουν την εν λόγω δεκαετία και τις επιλογές μου, οι οποίες ελπίζω να σας συντροφεύσουν όσο θα πίνετε τον πρωινό σας καφέ.
Και, τέλος, παραθέτω έναν στίχο απ’ τον αγαπημένο Lou Reed:
"Sunday morning and I'm falling
I've got a feeling I don't want to know”
Υ.Γ.2. Η φωτογραφία ανήκει στον εξαιρετικό φωτογράφο Kevin Cummins, ο οποίος φωτογράφισε από κοντά τη Βρετανική - κυρίως το MaDchester - μουσική σκηνή απ' τη δεκαετία του 70 μέχρι τα late 90s.
Τα τραγούδια
The Stone Roses - I Wanna Be Adored
The Stone Roses - She bangs the Drums
Pulp - Common People
Pulp - Disco 2000
Oasis - Don't Look Back In Anger
Oasis Live Forever
Blur - Song 2
Blur - Girls And Boys
Kula Shaker - Hush
The Verve - Bitter Sweet Symphony
Happy Mondays - Step On
The Charlatans - The Only One I Know
Supergrass - Caught By The Fuzz
Saint Etienne - Nothing Can Stop Us
Elastica - Connection
The Auteurs - Show Girl
Suede - Animal Nitrate
The Bluetones Slight Return
Sleeper - Sale Of The Century
Inspiral Carpets - This Is How It Feels