Σήμερα θα ήθελα να κάνω μια παύση, ένα διάλειμμα από αυτό το αέναο κυνήγι της επικαιρότητας. Ας είναι να μην διαβάσει κανείς αυτή τη δημοσίευση...
Όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω, διστακτικά στην αρχή, μετρώντας προσεκτικά την κάθε λέξη και προσπαθώντας να φανταστώ όλους τους πιθανούς συσχετισμούς που μπορεί μια έκφραση να δημιουργήσει στο μυαλό κάποιου, δεν μ' ένοιαζε στ' αλήθεια ποιος θα διαβάσει. Μου αρκούσε να μπορώ να βάζω λέξεις στη σειρά και να απολαμβάνω τη μαγεία τους. Γιατί τι άλλο εκτός από μαγικός είναι ο τρόπος με τον οποίο νοηματοδοτούνται και φορτίζονται ορισμένα 'σημαδάκια' στο χαρτί, ή εν προκειμένω ορισμένα διαφορετικά χρωματισμένα pixels σε μια οθόνη υγρών κρυστάλλων;
Κάπου στην πορεία φαίνεται πως το έχασα κάπως. Όμως θα το ξαναβρώ. Γιατί έρχεται από μέσα μου. Γιατί τελικά καθετί που γράφω -και ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων, ενδεχόμενε αναγνώστη μου- είναι πρωτίστως ένα μήνυμα προς τον μελλοντικό εαυτό μου, μια πυξίδα που δείχνει την πορεία που έχω διαγράψει μέσα στο χρόνο, τα πράγματα με τα οποία παθιάστηκα κι αυτά που με πρόδωσαν, όσα λησμόνησα να τους δώσω την πρέπουσα αξία και σημασία και άλλα που αποδείχτηκαν έπεα ταξιδιάρικα.
Κι αν είναι να μείνει κάτι από αυτή τη δημοσίευση είναι όντως αυτό. Ότι οι ήχοι από ένα τραγούδι κατάφεραν να με κάνουν να ξαναδώ -και να ξαναβρώ- το νόημα σε όλο ετούτο.
Το φθινόπωρο και ο χειμώνας 2008-2009 ήταν μια πολύ έντονα φορτισμένη περίοδος. Δεν γνωρίζω σε τι ακριβώς αναφέρεται ο Γάλλος The Eye Of Time με το κομμάτι του Exarchia, Athens, Greece, September 2008-February 2009. Μέχρι να -και αν- μάθουμε όμως κάτι περισσότερο, μπορούμε απλώς να αφήσουμε για λίγα λεπτά τη μουσική να απαντήσει μόνη της στα ερωτήματα.
The Eye Of Time είναι το όνομα του προσωπικού πρότζεκτ του Γάλλου μουσικού Marc Euvrie. Με κλασικές σπουδές στο πιάνο και το τσέλο, ο Euvrie συμμετείχε σε αρκετά συγκροτήματα στα οποία προσπάθησε να συνδυάσει τις επιρροές του από τον Chopin και τον Philip Glass ως τους Portishead και τους Godspeed You! Black Emperor. Το ομώνυμο ντεμπούτο του κυκλοφόρησε το 2012 και χαρακτηρίστηκε ως μια σκοτεινή αποτύπωση της σύγχρονης πραγματικότητας. Σάμπως εύκολα τη λες φωτεινή; Το Exarchia, Athens, Greece, September 2008-February 2009 προέρχεται από το φετινό, δεύτερο δίσκο του με τίτλο "Acoustic" (η κυκλοφορία DEN202 της Denovali, μιας και στο Φίλιππο αρέσει αυτή η ταξινόμηση) ο οποίος ακολουθεί ένα πιο φωτεινό μονοπάτι και επιχειρεί ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, όπως γράφει το δελτίο τύπου της κυκλοφορίας. Το οποίο καταφέρνει με μαγικό τρόπο, θα πρόσθετα.
"Ο άνθρωπος έχει αποσυνδεθεί από τις ικανότητές του για περιπέτεια και πειραματισμό που πρέπει να του δίνει η ζωή. Αφήνουμε την ανθρωπότητα να σκοτεινιάζει και να ξεθωριάζει γιατί δεν παίρνουμε ρίσκα".
The Eye Of Time
facebook || denovali || bandcamp
Όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω, διστακτικά στην αρχή, μετρώντας προσεκτικά την κάθε λέξη και προσπαθώντας να φανταστώ όλους τους πιθανούς συσχετισμούς που μπορεί μια έκφραση να δημιουργήσει στο μυαλό κάποιου, δεν μ' ένοιαζε στ' αλήθεια ποιος θα διαβάσει. Μου αρκούσε να μπορώ να βάζω λέξεις στη σειρά και να απολαμβάνω τη μαγεία τους. Γιατί τι άλλο εκτός από μαγικός είναι ο τρόπος με τον οποίο νοηματοδοτούνται και φορτίζονται ορισμένα 'σημαδάκια' στο χαρτί, ή εν προκειμένω ορισμένα διαφορετικά χρωματισμένα pixels σε μια οθόνη υγρών κρυστάλλων;
Κάπου στην πορεία φαίνεται πως το έχασα κάπως. Όμως θα το ξαναβρώ. Γιατί έρχεται από μέσα μου. Γιατί τελικά καθετί που γράφω -και ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων, ενδεχόμενε αναγνώστη μου- είναι πρωτίστως ένα μήνυμα προς τον μελλοντικό εαυτό μου, μια πυξίδα που δείχνει την πορεία που έχω διαγράψει μέσα στο χρόνο, τα πράγματα με τα οποία παθιάστηκα κι αυτά που με πρόδωσαν, όσα λησμόνησα να τους δώσω την πρέπουσα αξία και σημασία και άλλα που αποδείχτηκαν έπεα ταξιδιάρικα.
Κι αν είναι να μείνει κάτι από αυτή τη δημοσίευση είναι όντως αυτό. Ότι οι ήχοι από ένα τραγούδι κατάφεραν να με κάνουν να ξαναδώ -και να ξαναβρώ- το νόημα σε όλο ετούτο.
Το φθινόπωρο και ο χειμώνας 2008-2009 ήταν μια πολύ έντονα φορτισμένη περίοδος. Δεν γνωρίζω σε τι ακριβώς αναφέρεται ο Γάλλος The Eye Of Time με το κομμάτι του Exarchia, Athens, Greece, September 2008-February 2009. Μέχρι να -και αν- μάθουμε όμως κάτι περισσότερο, μπορούμε απλώς να αφήσουμε για λίγα λεπτά τη μουσική να απαντήσει μόνη της στα ερωτήματα.
The Eye Of Time είναι το όνομα του προσωπικού πρότζεκτ του Γάλλου μουσικού Marc Euvrie. Με κλασικές σπουδές στο πιάνο και το τσέλο, ο Euvrie συμμετείχε σε αρκετά συγκροτήματα στα οποία προσπάθησε να συνδυάσει τις επιρροές του από τον Chopin και τον Philip Glass ως τους Portishead και τους Godspeed You! Black Emperor. Το ομώνυμο ντεμπούτο του κυκλοφόρησε το 2012 και χαρακτηρίστηκε ως μια σκοτεινή αποτύπωση της σύγχρονης πραγματικότητας. Σάμπως εύκολα τη λες φωτεινή; Το Exarchia, Athens, Greece, September 2008-February 2009 προέρχεται από το φετινό, δεύτερο δίσκο του με τίτλο "Acoustic" (η κυκλοφορία DEN202 της Denovali, μιας και στο Φίλιππο αρέσει αυτή η ταξινόμηση) ο οποίος ακολουθεί ένα πιο φωτεινό μονοπάτι και επιχειρεί ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, όπως γράφει το δελτίο τύπου της κυκλοφορίας. Το οποίο καταφέρνει με μαγικό τρόπο, θα πρόσθετα.
"Ο άνθρωπος έχει αποσυνδεθεί από τις ικανότητές του για περιπέτεια και πειραματισμό που πρέπει να του δίνει η ζωή. Αφήνουμε την ανθρωπότητα να σκοτεινιάζει και να ξεθωριάζει γιατί δεν παίρνουμε ρίσκα".
The Eye Of Time
facebook || denovali || bandcamp