Το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν είναι μια ξενόφερτη συνήθεια που εδώ στην Ελλάδα έχει έρθει τα τελευταία χρόνια. Οι Nouvelle Vague είναι ένα γαλλικό group που διασκευάζει κατά κύριο λόγο παλιά new wave κομμάτια και δημιουργήθηκε από τους Marc Collin και Olivier Libaux. Τι κοινό έχει το Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν με τους Nouvelle Vague όμως; Το Fuzz είναι η απάντηση. Δε θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο group για να στήσει ένα Χριστουγεννιάτικο πάρτυ να πω την αλήθεια! Προφανώς, κρίνοντας και από την προσέλευση του κόσμου, παρόμοια άποψη με εμένα είχαν και πολλοί άλλοι με αποτέλεσμα το Fuzz να γεμίσει πολύ εύκολα.
Από νωρίς συντροφιά μας κράτησε η ραδιοφωνική παραγωγός του Pepper Λιάνα Μαστάθη, της οποίας το dj set περιελάμβανε οικείες μουσικές, ταιριαστές στο ύφος του live που θα ακολουθούσε αλλά και στο κλίμα των ημερών. Όλα αυτά μέχρι τις 23:00 περίπου που βγήκαν στη σκηνή οι Nouvelle Vague για να μας κρατήσουν συντροφιά τελικά για κάτι παραπάνω από μιάμιση ώρα.
Οι Nouvelle Vague έχουν αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι το ότι μας έχουν επισκεφτεί δέκα φορές τα τελευταία δέκα χρόνια με την τελευταία τους επίσκεψη να είναι το καλοκαίρι που μας πέρασε, κάτι που δεν πτόησε τον κόσμο στο να γεμίσει το Fuzz το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης. Σε αυτή τους την επίσκεψη το ρόλο των φωνητικών ανέλαβαν οι δύο πρώτες τραγουδίστριες του group, μια επιλογή που προδιέθετε θετικότατα ως προς την έκβαση της βραδιάς. Η Melanie Pain και η Liset Alea εναλλάσονταν στον πρωταγωνιστικο ρόλο μπροστά από το μικρόφωνο ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που άνοιγαν διάλογο με τα μικρόφωνά τους η μια με την άλλη.
Το κέφι περίσσευε στη σκηνή. Τα κορίτσια με πολύ νάζι και σκέρτσο δεν σταμάτησαν στιγμή να χορεύουν, όταν το επέτρεπε φυσικά το κομμάτι, παροτρύνοντας και ξεσηκώνοντας και τον κόσμο από κάτω να κάνει το ίδιο, μετατρέποντας το live σε πάρτυ. Στα highlight της βραδιάς δεν ήταν μόνο τα ανεβαστικά κομμάτια του set όπως το Dancing With Myself, το Too Drunk to Fuck, το Ι Can't Escape Myself, το Love Will Tear Us Apart και το Mala Vida του encore, στα οποία δεν νομίζω να υπήρξαν και πολλοί που να μην παρασύρθηκαν και να μην κουνήθηκαν στον ρυθμό της bossanova των Nouvelle Vague. Highlight ήταν σαφέστατα και το In A Manner Of Speaking, με την Melanie Pain να δίνει μια πολύ όμορφη ερμηνεία συνοδεία του Olivier Libaux στην κιθάρα αλλά και το ανατριχιαστικό, λόγω της ερμηνείας/performance της Liset Alea, Bella Lugosi Is Dead.
Πολύ ορεξάτες και επικοινωνιακές οι δύο τραγουδίστριες, με τους mastermind του group να αρκούνται στον ρόλο του μουσικού, όπως συνήθως κάνουν άλλωστε, ακόμα και όταν η Liset Alea φόρεσε έναν αγιοβασιλιάτικο σκούφο στον Marc Colin αυτός απλά αρκέστηκε στο να χαμογελάσει και συνέχισε απλά να παίζει τα πλήκτρα του. Μοναδική ή εξαιρεση ήταν ο κοντραμπασίστας που δεν έχανε ευκαιρία να βρεθει ανάμεσα στα δύο κορίτσια.
Αποστολή εξετελέσθη για τους Nouvelle Vague μιας και μας χάρισαν μια υπέροχη βραδιά γιατί τα τραγούδια που ακούσαμε ούτως ή άλλως τα αγαπάμε και γιατί οι δύο τραγουδίστριες με όπλο το νάζι, την παιχνιδιάρικη διάθεση και τον αισθησιασμό έκαναν το κοινό να περάσει καλά!
[Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Δημήτρη Δημόπουλο και το mixgrill.gr]
Από νωρίς συντροφιά μας κράτησε η ραδιοφωνική παραγωγός του Pepper Λιάνα Μαστάθη, της οποίας το dj set περιελάμβανε οικείες μουσικές, ταιριαστές στο ύφος του live που θα ακολουθούσε αλλά και στο κλίμα των ημερών. Όλα αυτά μέχρι τις 23:00 περίπου που βγήκαν στη σκηνή οι Nouvelle Vague για να μας κρατήσουν συντροφιά τελικά για κάτι παραπάνω από μιάμιση ώρα.
Οι Nouvelle Vague έχουν αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι το ότι μας έχουν επισκεφτεί δέκα φορές τα τελευταία δέκα χρόνια με την τελευταία τους επίσκεψη να είναι το καλοκαίρι που μας πέρασε, κάτι που δεν πτόησε τον κόσμο στο να γεμίσει το Fuzz το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης. Σε αυτή τους την επίσκεψη το ρόλο των φωνητικών ανέλαβαν οι δύο πρώτες τραγουδίστριες του group, μια επιλογή που προδιέθετε θετικότατα ως προς την έκβαση της βραδιάς. Η Melanie Pain και η Liset Alea εναλλάσονταν στον πρωταγωνιστικο ρόλο μπροστά από το μικρόφωνο ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που άνοιγαν διάλογο με τα μικρόφωνά τους η μια με την άλλη.
Το κέφι περίσσευε στη σκηνή. Τα κορίτσια με πολύ νάζι και σκέρτσο δεν σταμάτησαν στιγμή να χορεύουν, όταν το επέτρεπε φυσικά το κομμάτι, παροτρύνοντας και ξεσηκώνοντας και τον κόσμο από κάτω να κάνει το ίδιο, μετατρέποντας το live σε πάρτυ. Στα highlight της βραδιάς δεν ήταν μόνο τα ανεβαστικά κομμάτια του set όπως το Dancing With Myself, το Too Drunk to Fuck, το Ι Can't Escape Myself, το Love Will Tear Us Apart και το Mala Vida του encore, στα οποία δεν νομίζω να υπήρξαν και πολλοί που να μην παρασύρθηκαν και να μην κουνήθηκαν στον ρυθμό της bossanova των Nouvelle Vague. Highlight ήταν σαφέστατα και το In A Manner Of Speaking, με την Melanie Pain να δίνει μια πολύ όμορφη ερμηνεία συνοδεία του Olivier Libaux στην κιθάρα αλλά και το ανατριχιαστικό, λόγω της ερμηνείας/performance της Liset Alea, Bella Lugosi Is Dead.
Πολύ ορεξάτες και επικοινωνιακές οι δύο τραγουδίστριες, με τους mastermind του group να αρκούνται στον ρόλο του μουσικού, όπως συνήθως κάνουν άλλωστε, ακόμα και όταν η Liset Alea φόρεσε έναν αγιοβασιλιάτικο σκούφο στον Marc Colin αυτός απλά αρκέστηκε στο να χαμογελάσει και συνέχισε απλά να παίζει τα πλήκτρα του. Μοναδική ή εξαιρεση ήταν ο κοντραμπασίστας που δεν έχανε ευκαιρία να βρεθει ανάμεσα στα δύο κορίτσια.
Αποστολή εξετελέσθη για τους Nouvelle Vague μιας και μας χάρισαν μια υπέροχη βραδιά γιατί τα τραγούδια που ακούσαμε ούτως ή άλλως τα αγαπάμε και γιατί οι δύο τραγουδίστριες με όπλο το νάζι, την παιχνιδιάρικη διάθεση και τον αισθησιασμό έκαναν το κοινό να περάσει καλά!
[Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Δημήτρη Δημόπουλο και το mixgrill.gr]
Σχετικό θέμα