Ο Αργύρης Μπακιρτζής από τους Χειμερινούς Κολυμβητές και το String Theory Ensemble, παρουσιάζουν την παράσταση “Ένας Παράξενος Κόσμος” στην αίθουσα συναυλιών του Athenaeum, στο Θησείο. Σήμερα είναι η τελευταία παράσταση!
Μία ξεχωριστή συναυλία με ένα συνδυασμό διαφορετικών οργάνων (παραδοσιακό λαούτο και κλασικό πιάνο). Ετερόκλητο ρεπερτόριο με ραψωδίες Λίστ δίπλα σε ηπειρώτικα μοιρολόγια, πρελούντια Ραχμάνινοφ δίπλα σε βαλκανικές μουσικές και σονάτες Σκαρλάτι δίπλα σε fados και τραγούδια του Μανώλη Χιώτη και των Χειμερινών Κολυμβητών.
Πριν λίγες ημέρες, μιλήσαμε με τον Αργύρη Μπακριτζή, μια εμβληματική φιγούρα για το Ελληνικό τραγούδι κι ένας σεμνός άνθρωπος με στοιχειοθετημένη άποψη για τη μουσική κι όχι μόνο. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για την τιμή να μας μιλήσει. Ο λόγος στον ίδιο:
Πείτε μας τις πρώτες εντυπώσεις σας από τις παραστάσεις του "Ένας παράξενος κόσμος" στο Athenaeum. Πώς ανταποκρίνεται ο κόσμος;
Εξαιρετικές. Έχουμε κόσμο, το ευχαριστιόμαστε (αυτό που κάνουμε), αρχίζουμε στις 8 και τελειώνουμε στις 10.30, οπότε κάνουμε και κάτι άλλο ως ensemble, το κοινό δείχνει να ευχαριστιέται πολύ, πάρα το ότι δεν έχει πιοτό και τσιγάρο, είμαστε ζωντανοί ακόμη, η κατάσταση στον τόπο μας έχει θετικό πρόσημο μετά από χρόνια, οι Κασσάνδρες φίλοι μου συνεχίζουν να κινδυνολογούν, -εδώ δεν τόλμησαν ένα διαζύγιο να πάρουν, ένα βήμα απ' τον τάφο κι αυτοί τα ίδια-, τί άλλο να θέλει κανείς; (η μάννα μου έλεγε "έκανα τρία αγόρια, τί άντρες είν' αυτοί, ούτε ένας δεν πήρε διαζύγιο").
Θα μπορούσε να προκύψει ένας δίσκος από αυτή την παράσταση;
Οπωσδήποτε. Το φροντίζει ο ηχολήπτης μας Γιάννης Σκανδάκης. Θα ήταν αμαρτία να μην εκμεταλλευτούμε τον εξαιρετικό, ηχητικά, χώρο και το υπέροχο πιάνο.
Παλαιότερα, σε μια ραδιοφωνική μουσική εκπομπή, τα τραγούδια που έπαιζαν είχαν μια συνοχή κι έναν ηχητικό προσανατολισμό. Σήμερα οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί βάζουν στο μίξερ πολλά μουσικά είδη. Κάτι αντίστοιχο κάνετε σ' αυτή την παράσταση. Είναι στοιχείο των τελευταίων χρόνων, ο συνδυασμός διαφορετικών μουσικών οργάνων και ήχων;
Παλιά υπήρχαν παραγωγοί, από καιρό όμως, οι οποίοι σέρβιραν κυρίως λίστες της διοίκησης και των μικρομεσαίων συμφερόντων. Κάτι όμως παρεξηγείτε. Τίποτα δεν είναι αποκομμένο. Μας αρέσει μόνο ένα είδος μουσικής; Το ρεμπέτικο δεν έχει σχέση με το ελαφρό τραγούδι της εποχής του; Τον Κωστή τον ξέρετε; Κοιτάξτε τους 22 τόμους με ρεμπέτικα του Κουνάδη. Το καινούργιο φυτρώνει από μόνο του; Όμως όλ' αυτά είναι άλλο πράγμα απ' αυτό που λέτε. Στην παράσταση δεν ενδιαφέρει το ότι παρουσιάζονται πολλά ετερόκλητα φαινομενικά μουσικά είδη, αλλά το νήμα που τα συνδέει με τη σκληρή δουλειά που έγινε απ' τον Πατεράκη και την Πλουμή. Και ο πρωτότυπος σίγουρα συνδυασμός λαγούτου και πιάνου.
Πόσο εύκολο είναι να προκύψει ένα νέο μουσικό είδος από αυτό το συνδυασμό πολλαπλών μουσικών;
Έχετε μανία με το νέο. Αυτό παιδεύει πολλούς μουσικούς που δεν κάνουν αυτό που τους αρέσει και πασχίζουν να φτιάξουν κάτι νέο. Όπως κάτι δημοσιογράφοι που σου παίρνουν συνέντευξη λέγοντας σου θα κάνουμε μαζί κάτι πολύ πρωτότυπο χωρίς να έχουν ακούσει τίποτα δικό σου. Γι' αυτό δε δίνω συνεντεύξεις προφορικές. Όποτε το έκανα, το μετάνιωσα, αφού, τελικά, ο ερωτών μιλάει και για τον ερωτώμενο. Δρόμους νέους, αν μπορούμε μάλιστα για κάτι να πούμε πως είναι νέο, ανοίγουν ελάχιστοι και όχι ξαφνικά και άσχετα, όπως, ας μου επιτραπεί να πω, ο Μιχάλης Σιγανίδης, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, εμφανίστηκε με τους συνεργάτες του, χθες Παρασκευή 30.1. στην Αθήνα, στο SIX DOGS, τον οποίο αρκετοί εμιμήθησαν, μερικοί μάλιστα με εμπορικό σουξέ.
Ποια η γνώμη σας για τους νέους Έλληνες μουσικούς;
Τραγούδησα πρόσφατα δυο εξαιρετικά τραγούδια δυο νέων μουσικών του Ξενοφώντα Υφαντή και του Νίκου Κολλάρου. Θα σας εκπλήξουν και οι δυο. Θα τραγουδήσω και ένα του Περικλή Κυπραίου, ο οποίος δονείται από ασυγκράτητο λυρισμό και εκτός κάθε μέτρου ρομαντισμό. Να δούμε τί θα προκύψει.
Τι διαφορά έχει το Ελληνικό τραγούδι των 10s με τη δεκαετία του 70 και του 80;
"Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν", όπως λέει ο Ρασούλης δια του Παπάζογλου. Η ελαφρότητα κυριαρχεί, ό,τι πάει ν' ανθίσει θάβεται απ' όσους έχουν τα ηνία, καλούς και κακούς. Συμβαίνουν πολλά, όμως γίναμε ράθυμοι και αδιάφοροι, εύκολοι στο εύκολο, φοβηθήκαμε, η παιδεία κατά διαόλου, τα νοσοκομεία ας τα να πάνε. Ευελπιστούμε , υποπτευόμαστε, όσο κι αν το βλέπουμε πως κάτι αλλάζει, λέμε είναι δυνατόν ν' αλλάξει κάτι με τόσες ύαινες τριγύρω μας κι εντός μας; Ο Καστοριάδης στην ερώτηση "τί χρειάζονται οι φιλόσοφοι;" απάντησε "είναι άχρηστοι, χρειάζονται μόνο στις περιόδους των κρίσεων". Το ίδιο, με άλλα λόγια, είπαν ο Γκουρτζίεφ και ο δάσκαλος του Καστανέντα, Δον Χουάν. Γιατί όχι και οι καλοί μουσικοί, που όμως χρειάζονται υπάρχουν πάντα.
Το επόμενο βήμα των Χειμερινών Κολυμβητών;
Συναυλίες στον ΡΥΘΜΟ της Ηλιούπολης στις 20 και 21 Φεβρουαρίου, μετά στην Πάτρα και την Καβάλα, αποδέσμευση των δίσκων μας που δεν κυκλοφορούν λόγω διάλυσης της ΛΥΡΑΣ, νέος δίσκος μόλις ανασάνουμε οικονομικά, γιατί τώρα είμαστε απ' το κακό στο χειρότερο, για τους περισσότερους τουλάχιστον από μας. Βέβαια το μάθημα του να γυρίζεις ταινίες είναι "να περνάμε σαν άρχοντες χωρίς φράγκο".
Ποια είναι τα 2 τραγούδια που ξεχωρίζετε από τον "παράξενο κόσμο" και θα λέγατε στον κόσμο να προσέξει;
Η 2η ουγγρική ραψωδία του Λιστ που αρχίζουμε και το "Μαρόκο" που τελειώνουμε, οπότε περιλαμβάνονται όλα μεταξύ τους.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!
Σήμερα η τελευταία παράσταση του "Παράξενου Κόσμου" στην Αίθουσα συναυλιών Athenaeum, Αδριανού3, Θησείο |Τηλ.210 3211987, 3211955, 3211949
Ώρα έναρξης: 20:00
Είσοδος 10 ευρώ
Μία ξεχωριστή συναυλία με ένα συνδυασμό διαφορετικών οργάνων (παραδοσιακό λαούτο και κλασικό πιάνο). Ετερόκλητο ρεπερτόριο με ραψωδίες Λίστ δίπλα σε ηπειρώτικα μοιρολόγια, πρελούντια Ραχμάνινοφ δίπλα σε βαλκανικές μουσικές και σονάτες Σκαρλάτι δίπλα σε fados και τραγούδια του Μανώλη Χιώτη και των Χειμερινών Κολυμβητών.
Πριν λίγες ημέρες, μιλήσαμε με τον Αργύρη Μπακριτζή, μια εμβληματική φιγούρα για το Ελληνικό τραγούδι κι ένας σεμνός άνθρωπος με στοιχειοθετημένη άποψη για τη μουσική κι όχι μόνο. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για την τιμή να μας μιλήσει. Ο λόγος στον ίδιο:
Πείτε μας τις πρώτες εντυπώσεις σας από τις παραστάσεις του "Ένας παράξενος κόσμος" στο Athenaeum. Πώς ανταποκρίνεται ο κόσμος;
Εξαιρετικές. Έχουμε κόσμο, το ευχαριστιόμαστε (αυτό που κάνουμε), αρχίζουμε στις 8 και τελειώνουμε στις 10.30, οπότε κάνουμε και κάτι άλλο ως ensemble, το κοινό δείχνει να ευχαριστιέται πολύ, πάρα το ότι δεν έχει πιοτό και τσιγάρο, είμαστε ζωντανοί ακόμη, η κατάσταση στον τόπο μας έχει θετικό πρόσημο μετά από χρόνια, οι Κασσάνδρες φίλοι μου συνεχίζουν να κινδυνολογούν, -εδώ δεν τόλμησαν ένα διαζύγιο να πάρουν, ένα βήμα απ' τον τάφο κι αυτοί τα ίδια-, τί άλλο να θέλει κανείς; (η μάννα μου έλεγε "έκανα τρία αγόρια, τί άντρες είν' αυτοί, ούτε ένας δεν πήρε διαζύγιο").
Θα μπορούσε να προκύψει ένας δίσκος από αυτή την παράσταση;
Οπωσδήποτε. Το φροντίζει ο ηχολήπτης μας Γιάννης Σκανδάκης. Θα ήταν αμαρτία να μην εκμεταλλευτούμε τον εξαιρετικό, ηχητικά, χώρο και το υπέροχο πιάνο.
Παλαιότερα, σε μια ραδιοφωνική μουσική εκπομπή, τα τραγούδια που έπαιζαν είχαν μια συνοχή κι έναν ηχητικό προσανατολισμό. Σήμερα οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί βάζουν στο μίξερ πολλά μουσικά είδη. Κάτι αντίστοιχο κάνετε σ' αυτή την παράσταση. Είναι στοιχείο των τελευταίων χρόνων, ο συνδυασμός διαφορετικών μουσικών οργάνων και ήχων;
Παλιά υπήρχαν παραγωγοί, από καιρό όμως, οι οποίοι σέρβιραν κυρίως λίστες της διοίκησης και των μικρομεσαίων συμφερόντων. Κάτι όμως παρεξηγείτε. Τίποτα δεν είναι αποκομμένο. Μας αρέσει μόνο ένα είδος μουσικής; Το ρεμπέτικο δεν έχει σχέση με το ελαφρό τραγούδι της εποχής του; Τον Κωστή τον ξέρετε; Κοιτάξτε τους 22 τόμους με ρεμπέτικα του Κουνάδη. Το καινούργιο φυτρώνει από μόνο του; Όμως όλ' αυτά είναι άλλο πράγμα απ' αυτό που λέτε. Στην παράσταση δεν ενδιαφέρει το ότι παρουσιάζονται πολλά ετερόκλητα φαινομενικά μουσικά είδη, αλλά το νήμα που τα συνδέει με τη σκληρή δουλειά που έγινε απ' τον Πατεράκη και την Πλουμή. Και ο πρωτότυπος σίγουρα συνδυασμός λαγούτου και πιάνου.
Πόσο εύκολο είναι να προκύψει ένα νέο μουσικό είδος από αυτό το συνδυασμό πολλαπλών μουσικών;
Έχετε μανία με το νέο. Αυτό παιδεύει πολλούς μουσικούς που δεν κάνουν αυτό που τους αρέσει και πασχίζουν να φτιάξουν κάτι νέο. Όπως κάτι δημοσιογράφοι που σου παίρνουν συνέντευξη λέγοντας σου θα κάνουμε μαζί κάτι πολύ πρωτότυπο χωρίς να έχουν ακούσει τίποτα δικό σου. Γι' αυτό δε δίνω συνεντεύξεις προφορικές. Όποτε το έκανα, το μετάνιωσα, αφού, τελικά, ο ερωτών μιλάει και για τον ερωτώμενο. Δρόμους νέους, αν μπορούμε μάλιστα για κάτι να πούμε πως είναι νέο, ανοίγουν ελάχιστοι και όχι ξαφνικά και άσχετα, όπως, ας μου επιτραπεί να πω, ο Μιχάλης Σιγανίδης, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, εμφανίστηκε με τους συνεργάτες του, χθες Παρασκευή 30.1. στην Αθήνα, στο SIX DOGS, τον οποίο αρκετοί εμιμήθησαν, μερικοί μάλιστα με εμπορικό σουξέ.
Ποια η γνώμη σας για τους νέους Έλληνες μουσικούς;
Τραγούδησα πρόσφατα δυο εξαιρετικά τραγούδια δυο νέων μουσικών του Ξενοφώντα Υφαντή και του Νίκου Κολλάρου. Θα σας εκπλήξουν και οι δυο. Θα τραγουδήσω και ένα του Περικλή Κυπραίου, ο οποίος δονείται από ασυγκράτητο λυρισμό και εκτός κάθε μέτρου ρομαντισμό. Να δούμε τί θα προκύψει.
Τι διαφορά έχει το Ελληνικό τραγούδι των 10s με τη δεκαετία του 70 και του 80;
"Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν", όπως λέει ο Ρασούλης δια του Παπάζογλου. Η ελαφρότητα κυριαρχεί, ό,τι πάει ν' ανθίσει θάβεται απ' όσους έχουν τα ηνία, καλούς και κακούς. Συμβαίνουν πολλά, όμως γίναμε ράθυμοι και αδιάφοροι, εύκολοι στο εύκολο, φοβηθήκαμε, η παιδεία κατά διαόλου, τα νοσοκομεία ας τα να πάνε. Ευελπιστούμε , υποπτευόμαστε, όσο κι αν το βλέπουμε πως κάτι αλλάζει, λέμε είναι δυνατόν ν' αλλάξει κάτι με τόσες ύαινες τριγύρω μας κι εντός μας; Ο Καστοριάδης στην ερώτηση "τί χρειάζονται οι φιλόσοφοι;" απάντησε "είναι άχρηστοι, χρειάζονται μόνο στις περιόδους των κρίσεων". Το ίδιο, με άλλα λόγια, είπαν ο Γκουρτζίεφ και ο δάσκαλος του Καστανέντα, Δον Χουάν. Γιατί όχι και οι καλοί μουσικοί, που όμως χρειάζονται υπάρχουν πάντα.
Το επόμενο βήμα των Χειμερινών Κολυμβητών;
Συναυλίες στον ΡΥΘΜΟ της Ηλιούπολης στις 20 και 21 Φεβρουαρίου, μετά στην Πάτρα και την Καβάλα, αποδέσμευση των δίσκων μας που δεν κυκλοφορούν λόγω διάλυσης της ΛΥΡΑΣ, νέος δίσκος μόλις ανασάνουμε οικονομικά, γιατί τώρα είμαστε απ' το κακό στο χειρότερο, για τους περισσότερους τουλάχιστον από μας. Βέβαια το μάθημα του να γυρίζεις ταινίες είναι "να περνάμε σαν άρχοντες χωρίς φράγκο".
Ποια είναι τα 2 τραγούδια που ξεχωρίζετε από τον "παράξενο κόσμο" και θα λέγατε στον κόσμο να προσέξει;
Η 2η ουγγρική ραψωδία του Λιστ που αρχίζουμε και το "Μαρόκο" που τελειώνουμε, οπότε περιλαμβάνονται όλα μεταξύ τους.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!
Σήμερα η τελευταία παράσταση του "Παράξενου Κόσμου" στην Αίθουσα συναυλιών Athenaeum, Αδριανού3, Θησείο |Τηλ.210 3211987, 3211955, 3211949
Ώρα έναρξης: 20:00
Είσοδος 10 ευρώ