Ο Στέφανος Μπίος μας μιλάει για τον εαυτό του, τις δυσκολίες του να είσαι νέος μουσικός στην Ελλάδα του σήμερα και εγώ δεν μπορώ παρά να θέσω το ερώτημα!
to Μπίου or not to Μπίου;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά και δεν θα μπορούσα παρά να είμαι Ολυμπιακός.
Με την μουσική συναντήθηκα σε σχολική ηλικία το 1994 όπως όλα τα παιδιά που είχαμε κολλήσει με την metal σκηνή, ψάχναμε τι θα κάνουμε μουσικά. Οπότε στο σχολείο φτιάξαμε μια μπάντα όπου μοιράζοντας ρόλους και όργανα, έμεινε η θέση του τραγουδιστή, οπότε και την πήρα εγώ σαν πιο καλλίφωνος και από το δημοτικό σε χορωδίες. Κάπως έτσι ξεκίνησα! Κάναμε τα πρώτα μας live στο σχολείο, είχαμε φτιάξει και ένα παλιό σπίτι στην Καστέλλα για στούντιο, με πολύ κόπο και αθωότητα αλλά διάθεση για μουσική και παρέα.
Στην μέχρι τώρα πορεία μου, έχω συνεργαστεί με πολλές μπάντες της Αθήνας. Ενδεικτικά θα σου αναφέρω τους 1550, 48 ώρες, Ανοιχτή Θάλασσα και άλλες. Κάποιες συνεργασίες επίσης ήταν με τον Θάνο Καλίρη και τον Μιχάλη Ρακιντζή, με τον Διονύση Σχοινά και τον Γιάννη Σαββιδάκη και άλλους. Κορυφαία στίγμη μου θεωρώ ήταν πέρυσί που ανέβηκα στην σκηνή του Gagarin μαζί με τον Μιχάλη Ρακιντζή και τραγουδήσαμε μαζί οι δυο μας σε ένα γεμάτο Gagarin. Τρομερή εμπειρία!Το τραγούδι για εμένα είναι τρόπος ζωής! Το μεγαλύτεο μέρος που έχω στην καρδιά μου μέσα. Έχω πιάσει τον εαυτό μου, όταν έχω να μπω σε στούντιο ή να ανέβω σε σκηνή ένα δυο μήνες, να αισθάνομαι άδειος. Όσο περνούν τα χρόνια είναι και τρόπος έκφρασης γιατί γράφω και τα τραγούδια μόνος μου και πάνω απ΄όλα πλέον είναι καλή παρέα, να συνεργάζομαι δηλαδή με ανθρώπους που περνάμε όμορφα.
Στην Ελλάδα το να παίζεις μουσική σήμερα είναι άθλος!
Ο στίχος που με ακολουθεί μέχρι σήμερα είναι από ένα δικό μου τραγούδι που λέγεται "Χίλιους Τρόπους" και λέει : ''Με τί χρώμα να βάψω της καρδιάς σου τους χτύπους; Να γεμίζω με φως ό,τι δεν φτάνω ν΄αγγίξω.''
Η συνεργασία που θα ήθελα να έχω στο μέλλον είναι με ανθρώπους που έχουμε κοινό παρανομαστή για να μπορούμε να περνάμε καλά! Γιατί για εμένα αυτό είναι η μουσική.
Οι δυσκολίες για μένα στη μουσική είναι να μπορείς να έχεις υποστήριξη από δισκογραφική εταιρία, πράγμα που ακόμα και για μεγάλους καλλιτέχνες αναγνωρισμένης αξίας δεν την έχουν, και είναι ζήτημα οικονομικό για να μπορείς να μπεις στούντιο να γράψεις και γενικά για να μπορείς να συνεχίσεις να παράγεις τραγούδια.
Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι αυτοστιγμεί θα άλλαζα τον κόσμο όλο και την εποχή μας! Αυτή την γρήγορη καταναλωτική εποχή που ζούμε! Επίσης, θα τον έκανα λίγο πιο δίκαιο, ευαίσθητο και ρομαντικό!
Το νέο μου τραγούδι λέγεται ''Δυνατή Μουσική'' , είναι σε στίχους δικούς μου και μουσική δική μου μαζί με το Γιαννή Παπαδόπουλο που έχει γράψει και τις κιθάρες. Ενορχήστρωση έχει κάνει ο Μιχάλης Ρακιντζής που ήταν μια άτυπη συμφωνία ότι θα συνεργαζόμασταν κάποια στιγμή και ήταν μεγάλη τιμή για εμένα. Κυκλοφορεί εδώ και δύο μήνες ελεύθερα στο ίντερνετ, ενώ την σκηνοθεσία στο βίντεο έχει κάνει ο George Ant.
Από 22 Μαρτίου και για 4 συνεχόμενες Κυριακές απογεύματα στις 5μ.μ θα βρίσκομαι με καλούς φίλους στο 7times που βρίσκεται στην περιοχή του Ψυρρή για μια μουσική παράσταση που για πρώτη φορά θα κάνουμε τα Κυριακάτικα απογεύματα έως βραδάκι. Ενώ θα παίζουμε δικά μου τραγούδια όσο και διασκευές καλύπτοντας ευρύ φάσμα από μουσικές! Σας περιμένω να περάσουμε όμορφα.