Με αφορμή την εμφάνιση του θρυλικού Λονδρέζικου dub συγκροτήματος στην Ελλάδα τις επόμενες ημέρες (κερδίστε εδώ προσκλήσεις για την εμφάνισή τους στο Fuzz) ο Δημήτρης Αντωνόπουλος εξασφάλισε μια συνέντευξη από τον Barry Ashworth.
Δ.A.: Λοιπόν, έτοιμοι για την Αθήνα; Τι να περιμένουμε από τους Dub Pistols εδώ;
B.A.: Πάντα είμαστε έτοιμοι για την Αθήνα, είναι μια από τις αγαπημένες μας πόλεις για συναυλία. Οι άνθρωποι πάντα μας υποδέχονται θερμά και το κοινό ξέρει πώς να διασκεδάζει με τον «τρόπο των Dub Pistols». Θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε κάποια από τα νέα μας κομμάτια και ελπίζω να αρέσουν στο κοινό. Θα έχει ζέστη (μεταφορικά), ιδρώτα και φασαρία! Athens let’s rock!
Δ.A.: Κάποια συμβουλή για έναν νέο μουσικό; Κάτι από καρδιάς… Πως νιώθεις όταν αναπολείς τον πρώτο σας καιρό ως μπάντα;
B.A.: Πάντα να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, να μην παραιτείσαι για κανένα λόγο, παρ’ όλες τις απορρίψεις που θα δεχτείς. Πάντα να θυμάσαι να διασκεδάζεις και να έχεις πάντα στο μυαλό σου τη μουσική και όχι τη δόξα.
Δ.A.: Δουλεύετε για ένα νέο δίσκο; Το ελπίζουμε!
B.A.: Μόλις ολοκληρώσαμε το τελευταίο μας άλμπουμ "Return of The Pistoleros", το οποίο θα κυκλοφορήσει περίπου τον Απρίλιο ή το Μάρτιο από τη Sunday Best Recordings. Μας πήρε σχεδόν 3 χρόνια για να το ηχογραφήσουμε και θέλω πολύ να ακούσετε τα νέα μας κομμάτια στην Αθήνα.
Δ.A.: Μπορείς να μου πεις 5 από τους αγαπημένους σου δίσκους, χωρίς κάποια σειρά αξιολόγησης αν δε θες.
B.A.: 1: The Specials - The Specials
2: Underworld - Dub no bass with my head
3: The Clash - Combat Rock
4: Primal Scream - Screamadelica
5: Beastie Boys - License to Ill
D.A.: Θα σου κάνω την κλασική μου ερώτηση: ας κάνουμε ένα ταξίδι με μια χρονομηχανή! Που θα πέρναγες ένα 24ωρο και γιατί;
B.A.: Θα μου άρεσε να ταξιδέψω πίσω στο καλοκαίρι του 1988 (summer of love) έτσι ώστε να ανακαλύψω τι στο διάολο έκανα! Ήταν μια καταπληκτική περίοδος αλλαγής της ζωής μου αλλά ήμουν τόσο τρελαμένος που δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε τα μισά από όσα συνέβησαν…. (γέλια)
Δ.A.: Υπάρχει ελπίδα για την μουσική βιομηχανία; Είμαι μεγάλος θιασώτης της εποχής του internet παρεμπιπτόντως…
B.A.: Πάντα υπάρχει ελπίδα. Μπορεί να είναι δύσκολα τώρα. Τα sites όπως το Spotify κτλ. πρέπει να τηρούν πιο διαφανείς διαδικασίες όσον αφορά το διαμοιρασμό των κερδών από τις υπηρεσίες τους.
Δ.A.: Μπορείς να μοιραστείς μια καλή «εκ των έσω» ιστορία από τους Dub Pistols; Μια έντονη ανάμνηση από μια συναυλία, μια πρόβα, ένα ‘inside joke' ίσως; Είναι πάντα πολύ ενδιαφέρον για εμάς ξέρεις (γέλια)!
B.A.: Η εταιρεία περιοδείας των Dub Pistols λέγεται "What the Fuck Could Possibly Go Wrong LTD’’ (σημ. μεταφρ.: «Τι στο καλό μπορεί να πάει στραβά;» ΕΠΕ) γιατί η εμπειρία μας έχει δείξει ότι τα πάντα μπορεί να πάνε στραβά: ο οδηγός του λεωφορείου μας κάποτε αποκοιμήθηκε στο τιμόνι και τρακάραμε στην κεντρική νησίδα, έχω σπάσει το πόδι μου 3 φορές επί σκηνής… φαίνεται πως τα προβλήματα μας ακολουθούν κατά πόδας…
Δ.A.: Πάμε για μια Ευρωπαϊκή Ένωση κάτω από τις «φτερούγες» της Γερμανίας; Τι πιστεύεις; Όπως ξέρεις περνάμε δύσκολες στιγμές εδώ.
B.A.: Είναι δύσκολο θέμα. Καταλαβαίνω απόλυτα το σκεπτικό των Ελλήνων, τα χρέη είναι μεγάλα και τα μέτρα σκληρά. Εγώ κατηγορώ τις άπληστες τράπεζες που έχουν κλέψει τα πάντα από όλους, παγκοσμίως. Εάν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ θα παρασύρει όλη την ευρωζώνη. Η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν. Είναι ένα μπέρδεμα, δεν έχω εγώ απάντηση για αυτό.
Δ.A.: Τις προάλλες μιλούσα με τον Keith Levene (ex PIL) για τις πρώτες μέρες του με τους Clash (εδώ το αποκλειστικό του κείμενο). Clash, Jam, Buzzcocks ή Sex Pistols από την punk εποχή; Προτιμάς κάποιον;
B.A.: Οι Clash είναι από τις μεγαλύτερες επιρροές μου και μια από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες όλων των εποχών.
Δ.A.: Κλείνοντας τη συνέντευξη… τι σε κράτησε ζωντανό, τι σου έδινε ενέργεια;
B.A.: Sex, Drugs and Rock n roll baby!
Δ.A.: Τα λέμε στην Αθήνα σύντομα! Πολλά ευχαριστώ!
Δ.A.: Λοιπόν, έτοιμοι για την Αθήνα; Τι να περιμένουμε από τους Dub Pistols εδώ;
B.A.: Πάντα είμαστε έτοιμοι για την Αθήνα, είναι μια από τις αγαπημένες μας πόλεις για συναυλία. Οι άνθρωποι πάντα μας υποδέχονται θερμά και το κοινό ξέρει πώς να διασκεδάζει με τον «τρόπο των Dub Pistols». Θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε κάποια από τα νέα μας κομμάτια και ελπίζω να αρέσουν στο κοινό. Θα έχει ζέστη (μεταφορικά), ιδρώτα και φασαρία! Athens let’s rock!
Δ.A.: Κάποια συμβουλή για έναν νέο μουσικό; Κάτι από καρδιάς… Πως νιώθεις όταν αναπολείς τον πρώτο σας καιρό ως μπάντα;
B.A.: Πάντα να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, να μην παραιτείσαι για κανένα λόγο, παρ’ όλες τις απορρίψεις που θα δεχτείς. Πάντα να θυμάσαι να διασκεδάζεις και να έχεις πάντα στο μυαλό σου τη μουσική και όχι τη δόξα.
Δ.A.: Δουλεύετε για ένα νέο δίσκο; Το ελπίζουμε!
B.A.: Μόλις ολοκληρώσαμε το τελευταίο μας άλμπουμ "Return of The Pistoleros", το οποίο θα κυκλοφορήσει περίπου τον Απρίλιο ή το Μάρτιο από τη Sunday Best Recordings. Μας πήρε σχεδόν 3 χρόνια για να το ηχογραφήσουμε και θέλω πολύ να ακούσετε τα νέα μας κομμάτια στην Αθήνα.
Δ.A.: Μπορείς να μου πεις 5 από τους αγαπημένους σου δίσκους, χωρίς κάποια σειρά αξιολόγησης αν δε θες.
B.A.: 1: The Specials - The Specials
2: Underworld - Dub no bass with my head
3: The Clash - Combat Rock
4: Primal Scream - Screamadelica
5: Beastie Boys - License to Ill
D.A.: Θα σου κάνω την κλασική μου ερώτηση: ας κάνουμε ένα ταξίδι με μια χρονομηχανή! Που θα πέρναγες ένα 24ωρο και γιατί;
B.A.: Θα μου άρεσε να ταξιδέψω πίσω στο καλοκαίρι του 1988 (summer of love) έτσι ώστε να ανακαλύψω τι στο διάολο έκανα! Ήταν μια καταπληκτική περίοδος αλλαγής της ζωής μου αλλά ήμουν τόσο τρελαμένος που δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε τα μισά από όσα συνέβησαν…. (γέλια)
Δ.A.: Υπάρχει ελπίδα για την μουσική βιομηχανία; Είμαι μεγάλος θιασώτης της εποχής του internet παρεμπιπτόντως…
B.A.: Πάντα υπάρχει ελπίδα. Μπορεί να είναι δύσκολα τώρα. Τα sites όπως το Spotify κτλ. πρέπει να τηρούν πιο διαφανείς διαδικασίες όσον αφορά το διαμοιρασμό των κερδών από τις υπηρεσίες τους.
Δ.A.: Μπορείς να μοιραστείς μια καλή «εκ των έσω» ιστορία από τους Dub Pistols; Μια έντονη ανάμνηση από μια συναυλία, μια πρόβα, ένα ‘inside joke' ίσως; Είναι πάντα πολύ ενδιαφέρον για εμάς ξέρεις (γέλια)!
B.A.: Η εταιρεία περιοδείας των Dub Pistols λέγεται "What the Fuck Could Possibly Go Wrong LTD’’ (σημ. μεταφρ.: «Τι στο καλό μπορεί να πάει στραβά;» ΕΠΕ) γιατί η εμπειρία μας έχει δείξει ότι τα πάντα μπορεί να πάνε στραβά: ο οδηγός του λεωφορείου μας κάποτε αποκοιμήθηκε στο τιμόνι και τρακάραμε στην κεντρική νησίδα, έχω σπάσει το πόδι μου 3 φορές επί σκηνής… φαίνεται πως τα προβλήματα μας ακολουθούν κατά πόδας…
Δ.A.: Πάμε για μια Ευρωπαϊκή Ένωση κάτω από τις «φτερούγες» της Γερμανίας; Τι πιστεύεις; Όπως ξέρεις περνάμε δύσκολες στιγμές εδώ.
B.A.: Είναι δύσκολο θέμα. Καταλαβαίνω απόλυτα το σκεπτικό των Ελλήνων, τα χρέη είναι μεγάλα και τα μέτρα σκληρά. Εγώ κατηγορώ τις άπληστες τράπεζες που έχουν κλέψει τα πάντα από όλους, παγκοσμίως. Εάν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ θα παρασύρει όλη την ευρωζώνη. Η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν. Είναι ένα μπέρδεμα, δεν έχω εγώ απάντηση για αυτό.
Δ.A.: Τις προάλλες μιλούσα με τον Keith Levene (ex PIL) για τις πρώτες μέρες του με τους Clash (εδώ το αποκλειστικό του κείμενο). Clash, Jam, Buzzcocks ή Sex Pistols από την punk εποχή; Προτιμάς κάποιον;
B.A.: Οι Clash είναι από τις μεγαλύτερες επιρροές μου και μια από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες όλων των εποχών.
Δ.A.: Κλείνοντας τη συνέντευξη… τι σε κράτησε ζωντανό, τι σου έδινε ενέργεια;
B.A.: Sex, Drugs and Rock n roll baby!
Δ.A.: Τα λέμε στην Αθήνα σύντομα! Πολλά ευχαριστώ!