Γράφει ο Χάρης Μπένος:
Ακόμη ένα καλοκαίρι, μία βραδιά, κάτω από την επιβλητική θέα του Παρθενώνα, το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού ήταν κατάμεστο.
Στα πλάισια του Φεστιβάλ Αθηνών που φέτος ‘τραγουδά ελληνικά’, και γιορτάζει τα είκοσι χρόνια που αριθμεί ο Γιάννης Κότσιρας στην δισκογραφία. Ο μεγάλος τραγουδιστής δεν έκρυψε το τράκ του κατά τη διάρκεια της παράστασης, στην όποια κάλεσε όλους τους καλεσμένους να υποσχεθούν πως θα αφήσουν την επικαιρότητα (τα eurogroup,τις δραχμές, το grexit) έξω από τις πύλες του θεάτρου. Έτσι κι έγινε παρότι ο νοηματικός κύκλος και η επιλογή των τραγουδιών ήταν ένας καλλιτεχνικός υπαινιγμός, ένας προβληματίσμος για την χαοτική καθημερινότητα που βιώνουμε.
Η παράσταση ξεκίνησε με ένα ορχηστρικό κομμάτι, 'Το βαλς της Πηνελόπης Δέλτα’, το οποίο συνέθεσε ο Γιάννης Κότσιρας και με ταξίδεψε μέσα στα βιβλία της και πιο συγκεκριμένα στο ‘Παραμύθι χωρίς όνομα’. Στη Χώρα των Μοιρολάτρων και τον βασιλιά Αστόχαστο που οδήγησε τη χώρα στην απόλυτη κατάρευση, την οικονομική χρεοκοπία και στη ζωτική ανάγκη για την επόμενη 'δόση' οικονομικής βοήθειας από τις παρακείμενες χώρες. Ευτυχώς για μας το Βασιλόπουλο, ο Συνετός ήταν τα ίδια τα τραγούδια του καλλιτέχνη που μας γεμίζουν ελπίδα και έρωτα για την ζωή και μας εμπνέουν να πιστέψουμε στη δύναμη του λαού και να πολεμίσουμε τις δυσκολίες με θάρρος και ενθουσιασμό.
Φυσικά η συνδρομή της Καμεράτας-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής και οι υπέροχες ενορχιστρώσεις που υπέγραψε ο Vassilikos, έδωσαν στη βραδιά μία ξεχωριστή γοητεία. Όπως και η παρουσία δύο πολύ αγαπημένων, στο ελληνικό κοινό, καλλιτεχνών, του σέρβου Zeljko Joksimovic και της ισραηλινής Yasmin Levy, που προκάλεσαν κύματα συγκίνησης και μας μάγεψαν με τις φωνές τους και τα καταπληκτικά ντουέτα τους στους υπέροχους ρυθμόυς και στίχους των τραγουδιών του Γιάννη Κότσιρα.
Κατά τη διάρκεια της βραδιάς ακούστηκαν, σχεδόν, όλα τα αγαπήμενα τραγούδια του κοινού, όπως το "Εφτά ποτήρια", "Έτσι κι αλλιώς", "Ταξίδια φιλιά", "Να με νοιάζεσαι", "Είπαν ότι είχανε να πούνε", "Αλεξάνδρεια", "Για σένα", "Ανάθεμα σε", "Φύλακας άγγελος", "Όμορφη και παράξενη πατρίδα", "Και πάλι παιδί", δημιουργώντας πραγματικά έναν υπέροχο κύκλο γύρω από την εικοσαετή πορεία του στο χώρο της μουσικής.
Ταξιδέψαμε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, μ’ ένα χάρτινο φτερό, για όσα κεριά έσβησαν, όσο κι αν λίωσαμε, μαθαίνουμε από την αρχή να καίμε για έναν άλλο σκοπό, να μην είμαστε ακίνητα αγάλματα, αλλά όνειρα ζωής που ξεπερνούν όσα προβήματα μπαίνουν στο δρόμο τους με τη δύναμη της θέλησης και της ελπίδας.
Πραγματικά οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συντελεστές της βραδιάς και του Φεστιβάλ Αθηνών, που παρά τα προβλήματα προσπαθούν να κρατήσουν και να ανυψώσουν το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας, με την ανάδειξη ελλήνων καλλιτεχνών.
Παρ’όλα αυτά πρέπει να επισημάνω την δυσλειτουργική σκηνοθεσία, που δεν ξέρω αν οφειλόταν σε λάθος του επιμελητή ή σε αυθαιρεσίες του καλλιτέχνη και είχε ως αποτέλεσμα να προκληθεί αμηχανία τόσο στη σκηνή όσο και στο κοινό, με συνεχείς παρουσιάσεις των μουσικών, αλλεπάλληλες υποκλίσεις από όλους στην αρχή, τη μέση και το τέλος της παράστασης (που μόνο άγχος δημιουργούσαν στους θεατές) καθώς και την παρουσία της παιδικής χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου η οποία είχε ελάχιστη συμμετοχή, μάλλον σε λάθος τραγούδια, ενώ δεν ακουγόταν αρκετά καθαρά ή δυνατά και η ορχήστρα τις περισσότερες φορές την κάλυπτε. Επίσης ο γεμάτος κλισέ πρόλογος και επίλογος ήταν περιττός, διότι η μουσική μιλά από μόνης της και αυτά τα τραγούδια διαθέτουν αρκετή φωνή, οι περίτεχνες προσπάθειες του καλλιτέχνη να πει κάτι κανούριο τον ανάγκασαν να φορέσει το ‘ίδιο το ρούχο και παλιό’.
Καμεράτα - Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής
Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου
Συμμετείχαν οι ερμηνευτές:
Yasmin Levy & Željko Joksimović
και η Παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου
Μουσικοί:
Άκης Γαβαλάς τύμπανα,
Κυριάκος Γκουβέντας βιολί,
Γιάννης Γρυπαίος μπάσο,
Bαγγέλης Καρίπης κρουστά,
Άκης Κατσουπάκης πιάνο, πλήκτρα, ,
Άρης Κούκος μπουζούκι,
Κώστας Μιχαλός κιθάρες,
Βαγγέλης Μαχαίρας μπουζούκι, νυκτά έγχορδα
Ακόμη ένα καλοκαίρι, μία βραδιά, κάτω από την επιβλητική θέα του Παρθενώνα, το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού ήταν κατάμεστο.
Στα πλάισια του Φεστιβάλ Αθηνών που φέτος ‘τραγουδά ελληνικά’, και γιορτάζει τα είκοσι χρόνια που αριθμεί ο Γιάννης Κότσιρας στην δισκογραφία. Ο μεγάλος τραγουδιστής δεν έκρυψε το τράκ του κατά τη διάρκεια της παράστασης, στην όποια κάλεσε όλους τους καλεσμένους να υποσχεθούν πως θα αφήσουν την επικαιρότητα (τα eurogroup,τις δραχμές, το grexit) έξω από τις πύλες του θεάτρου. Έτσι κι έγινε παρότι ο νοηματικός κύκλος και η επιλογή των τραγουδιών ήταν ένας καλλιτεχνικός υπαινιγμός, ένας προβληματίσμος για την χαοτική καθημερινότητα που βιώνουμε.
Η παράσταση ξεκίνησε με ένα ορχηστρικό κομμάτι, 'Το βαλς της Πηνελόπης Δέλτα’, το οποίο συνέθεσε ο Γιάννης Κότσιρας και με ταξίδεψε μέσα στα βιβλία της και πιο συγκεκριμένα στο ‘Παραμύθι χωρίς όνομα’. Στη Χώρα των Μοιρολάτρων και τον βασιλιά Αστόχαστο που οδήγησε τη χώρα στην απόλυτη κατάρευση, την οικονομική χρεοκοπία και στη ζωτική ανάγκη για την επόμενη 'δόση' οικονομικής βοήθειας από τις παρακείμενες χώρες. Ευτυχώς για μας το Βασιλόπουλο, ο Συνετός ήταν τα ίδια τα τραγούδια του καλλιτέχνη που μας γεμίζουν ελπίδα και έρωτα για την ζωή και μας εμπνέουν να πιστέψουμε στη δύναμη του λαού και να πολεμίσουμε τις δυσκολίες με θάρρος και ενθουσιασμό.
Φυσικά η συνδρομή της Καμεράτας-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής και οι υπέροχες ενορχιστρώσεις που υπέγραψε ο Vassilikos, έδωσαν στη βραδιά μία ξεχωριστή γοητεία. Όπως και η παρουσία δύο πολύ αγαπημένων, στο ελληνικό κοινό, καλλιτεχνών, του σέρβου Zeljko Joksimovic και της ισραηλινής Yasmin Levy, που προκάλεσαν κύματα συγκίνησης και μας μάγεψαν με τις φωνές τους και τα καταπληκτικά ντουέτα τους στους υπέροχους ρυθμόυς και στίχους των τραγουδιών του Γιάννη Κότσιρα.
Κατά τη διάρκεια της βραδιάς ακούστηκαν, σχεδόν, όλα τα αγαπήμενα τραγούδια του κοινού, όπως το "Εφτά ποτήρια", "Έτσι κι αλλιώς", "Ταξίδια φιλιά", "Να με νοιάζεσαι", "Είπαν ότι είχανε να πούνε", "Αλεξάνδρεια", "Για σένα", "Ανάθεμα σε", "Φύλακας άγγελος", "Όμορφη και παράξενη πατρίδα", "Και πάλι παιδί", δημιουργώντας πραγματικά έναν υπέροχο κύκλο γύρω από την εικοσαετή πορεία του στο χώρο της μουσικής.
Ταξιδέψαμε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, μ’ ένα χάρτινο φτερό, για όσα κεριά έσβησαν, όσο κι αν λίωσαμε, μαθαίνουμε από την αρχή να καίμε για έναν άλλο σκοπό, να μην είμαστε ακίνητα αγάλματα, αλλά όνειρα ζωής που ξεπερνούν όσα προβήματα μπαίνουν στο δρόμο τους με τη δύναμη της θέλησης και της ελπίδας.
Πραγματικά οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συντελεστές της βραδιάς και του Φεστιβάλ Αθηνών, που παρά τα προβλήματα προσπαθούν να κρατήσουν και να ανυψώσουν το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας, με την ανάδειξη ελλήνων καλλιτεχνών.
Παρ’όλα αυτά πρέπει να επισημάνω την δυσλειτουργική σκηνοθεσία, που δεν ξέρω αν οφειλόταν σε λάθος του επιμελητή ή σε αυθαιρεσίες του καλλιτέχνη και είχε ως αποτέλεσμα να προκληθεί αμηχανία τόσο στη σκηνή όσο και στο κοινό, με συνεχείς παρουσιάσεις των μουσικών, αλλεπάλληλες υποκλίσεις από όλους στην αρχή, τη μέση και το τέλος της παράστασης (που μόνο άγχος δημιουργούσαν στους θεατές) καθώς και την παρουσία της παιδικής χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου η οποία είχε ελάχιστη συμμετοχή, μάλλον σε λάθος τραγούδια, ενώ δεν ακουγόταν αρκετά καθαρά ή δυνατά και η ορχήστρα τις περισσότερες φορές την κάλυπτε. Επίσης ο γεμάτος κλισέ πρόλογος και επίλογος ήταν περιττός, διότι η μουσική μιλά από μόνης της και αυτά τα τραγούδια διαθέτουν αρκετή φωνή, οι περίτεχνες προσπάθειες του καλλιτέχνη να πει κάτι κανούριο τον ανάγκασαν να φορέσει το ‘ίδιο το ρούχο και παλιό’.
Καμεράτα - Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής
Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου
Συμμετείχαν οι ερμηνευτές:
Yasmin Levy & Željko Joksimović
και η Παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου
Μουσικοί:
Άκης Γαβαλάς τύμπανα,
Κυριάκος Γκουβέντας βιολί,
Γιάννης Γρυπαίος μπάσο,
Bαγγέλης Καρίπης κρουστά,
Άκης Κατσουπάκης πιάνο, πλήκτρα, ,
Άρης Κούκος μπουζούκι,
Κώστας Μιχαλός κιθάρες,
Βαγγέλης Μαχαίρας μπουζούκι, νυκτά έγχορδα