Τα φιλιά του Αυγούστου… να τα κλειδώσεις καλά μέσα σου, να τα φυλάξεις να 'χεις συντροφιά τα βράδια του Φθινοπώρου. Φιλιά ερωτικά, φιλικά, οικογενειακά. Φιλιά στοργικά, παθιασμένα ή παραπονεμένα. Από ολόκληρο το καλοκαίρι, ο Αύγουστος είναι ο πιο νοσταλγικός μήνας.
Κι ας πάρει τα μυστικά μας η θάλασσα, όσα της ψιθυρίσαμε σε μια στιγμή αδυναμίας ή παρ’ ολίγον πνιγμού. Ας ταξιδέψει τις λέξεις που αφήσαμε νωχελικά στα κύματα, τους ψιθύρους ανάμεσα στα υγρά ρεύματα, τα “σ’ αγαπώ” και τα “μου λείπεις”, τα “θα φύγω” και τα “κουράστηκα”, τις αιώνιες υποσχέσεις.
“Καλό καλοκαίρι” είπαμε. Και το πιστέψαμε. Και έγινε. Μα τώρα άστο… να ταξιδέψει στους αφρούς, να διαλυθεί στους υδρατμούς, να φύγει. Δεν μπορείς να το κρατήσεις για πάντα, παρά μόνο στη σκέψη σου. Άλλωστε αυτό που μένει είναι οι μνήμες. Πάρε θάλασσα γλυκιά τα μυστικά και στείλ' τα πίσω σε εμάς τον επόμενο χρόνο: πιο καθαρά, πιο αληθινά, λιγότερο ενοχικά και περισσότερο αθώα.
Ξαπλώσαμε στην επιφάνεια του νερού, με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό. Κοιτάξαμε τον ήλιο για ώρα μέχρι να δακρύσουν τα μάτια απ' τις καυτές αχτίδες, γελάσαμε με την ψυχή μας, αφήσαμε το μελτέμι να γευτεί λίγη απ΄την αλμύρα στην ηλιοκαμένη ωμοπλάτη μας. Παίξαμε με την άμμο, τη μετρήσαμε κόκκο-κόκκο σαν να 'ναι χρόνος σε κλεψύδρα, κάθε πετραδάκι κι ένα λεπτό που φεύγει γοργά. Ζεσταθήκαμε τόσο, όσο χρειάζεται η φλόγα για να ανάψει.
Εκεί, σε μια στιγμή απόλυτης ηρεμίας και γαλήνης, οι σκέψεις διαδέχονταν σχεδόν αρμονικά η μια την άλλη. Ο έρωτας και τα φιλιά κι η ξεγνοιασιά κι η ελευθερία. Άλλοτε η πλήξη κι ο καημός κι εκείνη η στενάχωρη αγωνία ότι κάτι οδεύει προς το τέλος. Περίεργες εναλλαγές. Οξύμωρε Αύγουστε.
Το τέλος του καλοκαιριού. Δεν είναι χαρά, δεν είναι λύπη. Είναι το αίσθημα της νοσταλγίας. Μετράς τον χρόνο και τα χρόνια με τους Αυγούστους. Μα και με τους Σεπτέμβρηδες. Η επιστροφή. Κάτι τελειώνει, κάτι αρχίζει. Τα όρια των εποχών: μεταίχμιο του εαυτού μας. Άλλος ένας Αύγουστος , άλλος ένας χρόνος μισογεμάτος ή μισοάδειος, μια εποχή τελειώνει και μια άλλη αρχίζει. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Απομεσήμερο, απόγιομα, αποκαλόκαιρο. Τόσες λέξεις ζεστές και όλες τις χωράει στα σπλάχνα του αυτός ο μήνας. Οι θύμησες τρέχουν γύρω απ’ τον ήλιο μέχρι να τον καλύψουν τα πρώτα σύννεφα, μέχρι να τον σβήσει το πρωτοβρόχι. Απ' τη μία ο Αύγουστος σού χαϊδεύει το μάγουλο με τα καυτά του δάχτυλα κι απ’ την άλλη ο Σεπτέμβρης γλείφει δροσερά το σιταρένιο σώμα ξεθωριάζοντας το χρώμα.
Για σένα που πενθείς το τέλος του Καλοκαιριού: μη λυπάσαι, είναι γλυκιά η προσμονή και διαρκεί μόνο λίγους μήνες. Για σένα που αγαπάς το Φθινόπωρο: ετοιμάσου, φθάνει, δεν θα αργήσει να χτυπήσει την πόρτα. Άλλωστε ο άνθρωπος το 'χει μάλλον στη φύση του να περιμένει πάντα κάτι: μια εποχή, ένα γεγονός ή την ευτυχία την ίδια.
ΥΓ. Η παρούσα λίστα προσπαθεί να μοιάσει με μια κυκλική διαδρομή του καλοκαιριού, από την αρχή μέχρι το τέλος του. Όπως τραγουδά και ο Βασίλης Καζούλης: “Θα περιμένω το χειμώνα, γιατί ποθώ να νοσταλγήσω / το καλοκαίρι που θα 'ρθει, τ' όνειρο να μου φέρει πίσω...”
Από το spotify απουσιάζουν πολλά από τα τραγούδια της λίστας.
Τα τραγούδια
01. Φοίβος Δεληβοριάς - Το καλοκαίρι θα ‘ρθει
02. Διονύσης Σαββόπουλος - Μια θάλασσα μικρή
03. Γιώργος Ανδρέου - Άγιος ο Έρωτας
04. Βασίλης Καζούλης - Τα φιλιά του Αυγούστου
05. Λουκιανός Κηλαηδόνης - Τα θερινά σινεμά
06. Τζένη Καρέζη & Νίκος Κούρκουλος - Από το παράθυρο σου
07. Γιάννης Φέρτης & Αφροδίτη Μάνου - Σαν με κοιτάς
08. Αφροδίτη Μάνου - Εκείνο το καλοκαίρι
09. Μαρία Δημητριάδη - Ένα πρωινό
10. Γλυκερία - Δεκαπενταύγουστος
11. Νίκος Παπάζογλου - Αύγουστος
12. Αλέξανδρος Μπελλές - Σαν έρθεις
13. Ρίτα Αντωνοπούλου - Πάμε ξανά απ’ την αρχή
14. Ορφέας Περίδης - Βράδυ Αυγούστου
15. Φίλιππος Πλιάτσικας - Θάλασσα
16. Ξύλινα Σπαθιά - Φωτιά στο λιμάνι
17. Μανώλης Φάμελλος - Η ευτυχία είναι αυτό
18. Φοίβος Δεληβοριάς - Κάθε Σεπτέμβρη
19. Βασίλης Καζούλης & Φίλιππος Πλιάτσικας - Θα περιμένω τον χειμώνα
20. Αρλέτα - Τα ήσυχα βράδια
* Η εικόνα εξωφύλλου προέρχεται από το weheartit.com.
Κι ας πάρει τα μυστικά μας η θάλασσα, όσα της ψιθυρίσαμε σε μια στιγμή αδυναμίας ή παρ’ ολίγον πνιγμού. Ας ταξιδέψει τις λέξεις που αφήσαμε νωχελικά στα κύματα, τους ψιθύρους ανάμεσα στα υγρά ρεύματα, τα “σ’ αγαπώ” και τα “μου λείπεις”, τα “θα φύγω” και τα “κουράστηκα”, τις αιώνιες υποσχέσεις.
“Καλό καλοκαίρι” είπαμε. Και το πιστέψαμε. Και έγινε. Μα τώρα άστο… να ταξιδέψει στους αφρούς, να διαλυθεί στους υδρατμούς, να φύγει. Δεν μπορείς να το κρατήσεις για πάντα, παρά μόνο στη σκέψη σου. Άλλωστε αυτό που μένει είναι οι μνήμες. Πάρε θάλασσα γλυκιά τα μυστικά και στείλ' τα πίσω σε εμάς τον επόμενο χρόνο: πιο καθαρά, πιο αληθινά, λιγότερο ενοχικά και περισσότερο αθώα.
Ξαπλώσαμε στην επιφάνεια του νερού, με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό. Κοιτάξαμε τον ήλιο για ώρα μέχρι να δακρύσουν τα μάτια απ' τις καυτές αχτίδες, γελάσαμε με την ψυχή μας, αφήσαμε το μελτέμι να γευτεί λίγη απ΄την αλμύρα στην ηλιοκαμένη ωμοπλάτη μας. Παίξαμε με την άμμο, τη μετρήσαμε κόκκο-κόκκο σαν να 'ναι χρόνος σε κλεψύδρα, κάθε πετραδάκι κι ένα λεπτό που φεύγει γοργά. Ζεσταθήκαμε τόσο, όσο χρειάζεται η φλόγα για να ανάψει.
Εκεί, σε μια στιγμή απόλυτης ηρεμίας και γαλήνης, οι σκέψεις διαδέχονταν σχεδόν αρμονικά η μια την άλλη. Ο έρωτας και τα φιλιά κι η ξεγνοιασιά κι η ελευθερία. Άλλοτε η πλήξη κι ο καημός κι εκείνη η στενάχωρη αγωνία ότι κάτι οδεύει προς το τέλος. Περίεργες εναλλαγές. Οξύμωρε Αύγουστε.
Το τέλος του καλοκαιριού. Δεν είναι χαρά, δεν είναι λύπη. Είναι το αίσθημα της νοσταλγίας. Μετράς τον χρόνο και τα χρόνια με τους Αυγούστους. Μα και με τους Σεπτέμβρηδες. Η επιστροφή. Κάτι τελειώνει, κάτι αρχίζει. Τα όρια των εποχών: μεταίχμιο του εαυτού μας. Άλλος ένας Αύγουστος , άλλος ένας χρόνος μισογεμάτος ή μισοάδειος, μια εποχή τελειώνει και μια άλλη αρχίζει. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Απομεσήμερο, απόγιομα, αποκαλόκαιρο. Τόσες λέξεις ζεστές και όλες τις χωράει στα σπλάχνα του αυτός ο μήνας. Οι θύμησες τρέχουν γύρω απ’ τον ήλιο μέχρι να τον καλύψουν τα πρώτα σύννεφα, μέχρι να τον σβήσει το πρωτοβρόχι. Απ' τη μία ο Αύγουστος σού χαϊδεύει το μάγουλο με τα καυτά του δάχτυλα κι απ’ την άλλη ο Σεπτέμβρης γλείφει δροσερά το σιταρένιο σώμα ξεθωριάζοντας το χρώμα.
Για σένα που πενθείς το τέλος του Καλοκαιριού: μη λυπάσαι, είναι γλυκιά η προσμονή και διαρκεί μόνο λίγους μήνες. Για σένα που αγαπάς το Φθινόπωρο: ετοιμάσου, φθάνει, δεν θα αργήσει να χτυπήσει την πόρτα. Άλλωστε ο άνθρωπος το 'χει μάλλον στη φύση του να περιμένει πάντα κάτι: μια εποχή, ένα γεγονός ή την ευτυχία την ίδια.
ΥΓ. Η παρούσα λίστα προσπαθεί να μοιάσει με μια κυκλική διαδρομή του καλοκαιριού, από την αρχή μέχρι το τέλος του. Όπως τραγουδά και ο Βασίλης Καζούλης: “Θα περιμένω το χειμώνα, γιατί ποθώ να νοσταλγήσω / το καλοκαίρι που θα 'ρθει, τ' όνειρο να μου φέρει πίσω...”
Από το spotify απουσιάζουν πολλά από τα τραγούδια της λίστας.
Τα τραγούδια
01. Φοίβος Δεληβοριάς - Το καλοκαίρι θα ‘ρθει
02. Διονύσης Σαββόπουλος - Μια θάλασσα μικρή
03. Γιώργος Ανδρέου - Άγιος ο Έρωτας
04. Βασίλης Καζούλης - Τα φιλιά του Αυγούστου
05. Λουκιανός Κηλαηδόνης - Τα θερινά σινεμά
06. Τζένη Καρέζη & Νίκος Κούρκουλος - Από το παράθυρο σου
07. Γιάννης Φέρτης & Αφροδίτη Μάνου - Σαν με κοιτάς
08. Αφροδίτη Μάνου - Εκείνο το καλοκαίρι
09. Μαρία Δημητριάδη - Ένα πρωινό
10. Γλυκερία - Δεκαπενταύγουστος
11. Νίκος Παπάζογλου - Αύγουστος
12. Αλέξανδρος Μπελλές - Σαν έρθεις
13. Ρίτα Αντωνοπούλου - Πάμε ξανά απ’ την αρχή
14. Ορφέας Περίδης - Βράδυ Αυγούστου
15. Φίλιππος Πλιάτσικας - Θάλασσα
16. Ξύλινα Σπαθιά - Φωτιά στο λιμάνι
17. Μανώλης Φάμελλος - Η ευτυχία είναι αυτό
18. Φοίβος Δεληβοριάς - Κάθε Σεπτέμβρη
19. Βασίλης Καζούλης & Φίλιππος Πλιάτσικας - Θα περιμένω τον χειμώνα
20. Αρλέτα - Τα ήσυχα βράδια
* Η εικόνα εξωφύλλου προέρχεται από το weheartit.com.