Ιούλιος 2015
Τα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την τελευταία κυκλοφορία των Ratatat δεν ήταν κάτι συνηθισμένο για το ντουέτο απ’ τη Νέα Υόρκη, αλλά, κάλιο αργά παρά ποτέ. Παρά το χρονικό διάστημα, το ‘Magnifique’ είναι και πάλι μια συλλογή σχεδόν αποκλειστικά από οργανικά κομμάτια, όπως και το μεγαλύτερο μέρος των προηγούμενων άλμπουμ τους. Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως μία από τις ελάχιστες φράσεις – αν όχι η μοναδική – είναι στα ελληνικά και ακούγεται μόλις πριν τελειώσει το ‘Countach’.
Ο Evan Mast και ο Mike Stoud έχουν ως βάση την ηλεκτρονική μουσική και πειραματίζονται στα περίχωρα της rock, είτε με pedal steel κιθάρα (‘Supreme’) και (ψηφιακά) κρουστά, είτε με συνθεσάιζερ, κιθάρα σε παραμόρφωση και λίγο μπάσο. Ένα από τα πρώτα τραγούδια που δημοσιεύτηκε και ένα από τα καλύτερα του δίσκου είναι το ‘Cream On Chrome’ που ακούγεται σαν μια πιο indie έκδοση των Daft Punk. Το ίδιο περίπου ισχύει και για το ‘Abrasive’, ενώ το ‘Nightclub Amnesia’ είναι αρκετά πιο ηλεκτρονικό, όπως φανερώνει κι ο τίτλος του. Στο άλμπουμ επίσης υπάρχει μια διασκευή στο ‘I Will Return’ του Springwater, που μάλλον κάνει πιο εύκολα κατανοητή την απόστασή τους από τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική και την επιμονή στη χρήση - ουσιαστικά σε μεγάλο βαθμό - «παραδοσιακών» οργάνων. Ακόμα κι έτσι, όμως, χωρίς να πρωτοπορούν και χωρίς να είναι καθηλωτικοί, μας προσφέρουν και πάλι μερικές ωραίες μουσικές.
Τα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την τελευταία κυκλοφορία των Ratatat δεν ήταν κάτι συνηθισμένο για το ντουέτο απ’ τη Νέα Υόρκη, αλλά, κάλιο αργά παρά ποτέ. Παρά το χρονικό διάστημα, το ‘Magnifique’ είναι και πάλι μια συλλογή σχεδόν αποκλειστικά από οργανικά κομμάτια, όπως και το μεγαλύτερο μέρος των προηγούμενων άλμπουμ τους. Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως μία από τις ελάχιστες φράσεις – αν όχι η μοναδική – είναι στα ελληνικά και ακούγεται μόλις πριν τελειώσει το ‘Countach’.
Ο Evan Mast και ο Mike Stoud έχουν ως βάση την ηλεκτρονική μουσική και πειραματίζονται στα περίχωρα της rock, είτε με pedal steel κιθάρα (‘Supreme’) και (ψηφιακά) κρουστά, είτε με συνθεσάιζερ, κιθάρα σε παραμόρφωση και λίγο μπάσο. Ένα από τα πρώτα τραγούδια που δημοσιεύτηκε και ένα από τα καλύτερα του δίσκου είναι το ‘Cream On Chrome’ που ακούγεται σαν μια πιο indie έκδοση των Daft Punk. Το ίδιο περίπου ισχύει και για το ‘Abrasive’, ενώ το ‘Nightclub Amnesia’ είναι αρκετά πιο ηλεκτρονικό, όπως φανερώνει κι ο τίτλος του. Στο άλμπουμ επίσης υπάρχει μια διασκευή στο ‘I Will Return’ του Springwater, που μάλλον κάνει πιο εύκολα κατανοητή την απόστασή τους από τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική και την επιμονή στη χρήση - ουσιαστικά σε μεγάλο βαθμό - «παραδοσιακών» οργάνων. Ακόμα κι έτσι, όμως, χωρίς να πρωτοπορούν και χωρίς να είναι καθηλωτικοί, μας προσφέρουν και πάλι μερικές ωραίες μουσικές.
Σχετικό θέμα