Σεπτέμβριος 2015
Από το ντεμπούτο με τίτλο ‘Where The Heaven Are We’ το 2013, οι Swim Deep εξελίχθηκαν σε αυτό το συγκρότημα που ονομάζει το πρώτο τραγούδι απ’ το καινούριο τους άλμπουμ ‘One Great Song And I Could Change The World’. Εντάξει, τον κόσμο δεν τον αλλάζουν, αλλά το ‘Mothers’ είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και ευχάριστο άλμπουμ. Με την προσθήκη του πολυοργανίστα James Balmont στην αρχική τετράδα, πήραν μια μικρή στροφή μακριά απ’ τις κιθάρες, προς κάτι που συχνά καλείται dream pop. Κυρίαρχο στοιχείο αυτού του δίσκου είναι τα πλήκτρα, με τα οποία ασχολείται το νέο μέλος. Η κατεύθυνση αυτή και η ποιότητα αρκετών τραγουδιών εδώ είναι σημαντικά βήματα για την επόμενη κυκλοφορία τους, που είναι πιο πιθανό να περιέχει και εκείνο το τραγούδι που θ’ αλλάξει τον κόσμο.
Το άλμπουμ ξεκινάει δυναμικά με το προαναφερθέν με το μεγάλο τίτλο και το ‘To My Brother’ συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Οι ίδιοι αναφέρουν τους Primal Scream ως μια απ’ τις επιρροές τους και αυτό είναι αισθητό σε αρκετά τραγούδια, σ’ άλλα περισσότερο σ’ άλλα λιγότερο. Ένα από τα πιο άμεσα και «ευκολοχώνευτα» από τα έντεκα συνολικά τραγούδια είναι το ‘Namaste’, με ρυθμό που δεν είναι δύσκολο να χορευτεί. Η επανάληψη του “Is there anybody out there quite like you” στο επόμενο ρεφρέν μπορεί σε κάποιους να φανεί ελκυστική σε συνοδεία με τα τύμπανα και τα πλήκτρα, αλλά μάλλον καταλήγει να είναι λίγο κουραστική. Ο δίσκος κλείνει με το ‘Fueiho Boogie’, πλήρως σε EDM διάθεση, που προσφέρει ένα κλείσιμο ισάξιο της αρχής, υπερκαλύπτοντας τη μικρή κοιλιά στη μέση και αφήνοντας μια ευχάριστη αίσθηση για το συνολικό αποτέλεσμα.
Από το ντεμπούτο με τίτλο ‘Where The Heaven Are We’ το 2013, οι Swim Deep εξελίχθηκαν σε αυτό το συγκρότημα που ονομάζει το πρώτο τραγούδι απ’ το καινούριο τους άλμπουμ ‘One Great Song And I Could Change The World’. Εντάξει, τον κόσμο δεν τον αλλάζουν, αλλά το ‘Mothers’ είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και ευχάριστο άλμπουμ. Με την προσθήκη του πολυοργανίστα James Balmont στην αρχική τετράδα, πήραν μια μικρή στροφή μακριά απ’ τις κιθάρες, προς κάτι που συχνά καλείται dream pop. Κυρίαρχο στοιχείο αυτού του δίσκου είναι τα πλήκτρα, με τα οποία ασχολείται το νέο μέλος. Η κατεύθυνση αυτή και η ποιότητα αρκετών τραγουδιών εδώ είναι σημαντικά βήματα για την επόμενη κυκλοφορία τους, που είναι πιο πιθανό να περιέχει και εκείνο το τραγούδι που θ’ αλλάξει τον κόσμο.
Το άλμπουμ ξεκινάει δυναμικά με το προαναφερθέν με το μεγάλο τίτλο και το ‘To My Brother’ συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Οι ίδιοι αναφέρουν τους Primal Scream ως μια απ’ τις επιρροές τους και αυτό είναι αισθητό σε αρκετά τραγούδια, σ’ άλλα περισσότερο σ’ άλλα λιγότερο. Ένα από τα πιο άμεσα και «ευκολοχώνευτα» από τα έντεκα συνολικά τραγούδια είναι το ‘Namaste’, με ρυθμό που δεν είναι δύσκολο να χορευτεί. Η επανάληψη του “Is there anybody out there quite like you” στο επόμενο ρεφρέν μπορεί σε κάποιους να φανεί ελκυστική σε συνοδεία με τα τύμπανα και τα πλήκτρα, αλλά μάλλον καταλήγει να είναι λίγο κουραστική. Ο δίσκος κλείνει με το ‘Fueiho Boogie’, πλήρως σε EDM διάθεση, που προσφέρει ένα κλείσιμο ισάξιο της αρχής, υπερκαλύπτοντας τη μικρή κοιλιά στη μέση και αφήνοντας μια ευχάριστη αίσθηση για το συνολικό αποτέλεσμα.
Σχετικό θέμα