Σεπτέμβριος 2015
“What is this? It doesn’t make much sense. They sing it like a pop song.” Με αυτή τη φράση ξεκινάει ο καινούριος δίσκος του Ben Folds και δίνει μια ιδέα για το τι μπορεί να σκεφτεί κανείς την πρώτη φορά που θα τον ακούσει. Η μίξη της κλασικής μουσικής του σεξτέτου yMusic με τις φιλικές προς την pop ιδέες του Folds μπορεί για κάποιους να μη βγάζουν νόημα, αλλά το ‘So There’ είναι ένας όμορφος, ιδιαίτερος δίσκος που αξίζει να ακουστεί. Είναι το πρώτο άλμπουμ του αμερικάνου τραγουδοποιού μετά από αρκετό καιρό, έχοντας κυκλοφορήσει την τελευταία - πλήρως - προσωπική του δουλειά το 2008, ενώ το 2010 είχε συνεργαστεί με τον συγγραφέα του ‘High Fidelity’, Nick Hornby, στο ‘Lonely Avenue’.
Το άλμπουμ χωρίζεται σε δύο μέρη. Αρχικά υπάρχουν τα οκτώ τραγούδια σε συνεργασία με το σχήμα yMusic και στο κλείσιμο ακούμε ένα μικρό ‘Concerto For Piano And Orchestra’ σε τρία μέρη. Η φωνή του Folds δένει όμορφα με τα πνευστά και τα έγχορδα και μερικά τραγούδια ξεχωρίζουν, είτε για την παιχνιδιάρικη διάθεση (‘F10-D-A’), είτε για το ρυθμό και τις μελωδίες (‘Capable Of Anything’, ‘Phone In A Pool’). Η σύνθεση του κονσέρτο έγινε μαζί με τη συμφωνική ορχήστρα του Νάσβιλ και την ορχήστρα της Μινεσότα και, όπως μερικά από τα προηγούμενα τραγούδια, θα μπορούσε να είναι ένα άριστο soundtrack σε μια ταινία. Ο Ben Folds επέλεξε ταιριαστούς συνεργάτες και με μια στάλα από jazz επιρροές πάνω στη βάση κλασικής μουσικής, δημιουργήσανε ένα ευχάριστο και πλούσιο μουσικά άλμπουμ.
“What is this? It doesn’t make much sense. They sing it like a pop song.” Με αυτή τη φράση ξεκινάει ο καινούριος δίσκος του Ben Folds και δίνει μια ιδέα για το τι μπορεί να σκεφτεί κανείς την πρώτη φορά που θα τον ακούσει. Η μίξη της κλασικής μουσικής του σεξτέτου yMusic με τις φιλικές προς την pop ιδέες του Folds μπορεί για κάποιους να μη βγάζουν νόημα, αλλά το ‘So There’ είναι ένας όμορφος, ιδιαίτερος δίσκος που αξίζει να ακουστεί. Είναι το πρώτο άλμπουμ του αμερικάνου τραγουδοποιού μετά από αρκετό καιρό, έχοντας κυκλοφορήσει την τελευταία - πλήρως - προσωπική του δουλειά το 2008, ενώ το 2010 είχε συνεργαστεί με τον συγγραφέα του ‘High Fidelity’, Nick Hornby, στο ‘Lonely Avenue’.
Το άλμπουμ χωρίζεται σε δύο μέρη. Αρχικά υπάρχουν τα οκτώ τραγούδια σε συνεργασία με το σχήμα yMusic και στο κλείσιμο ακούμε ένα μικρό ‘Concerto For Piano And Orchestra’ σε τρία μέρη. Η φωνή του Folds δένει όμορφα με τα πνευστά και τα έγχορδα και μερικά τραγούδια ξεχωρίζουν, είτε για την παιχνιδιάρικη διάθεση (‘F10-D-A’), είτε για το ρυθμό και τις μελωδίες (‘Capable Of Anything’, ‘Phone In A Pool’). Η σύνθεση του κονσέρτο έγινε μαζί με τη συμφωνική ορχήστρα του Νάσβιλ και την ορχήστρα της Μινεσότα και, όπως μερικά από τα προηγούμενα τραγούδια, θα μπορούσε να είναι ένα άριστο soundtrack σε μια ταινία. Ο Ben Folds επέλεξε ταιριαστούς συνεργάτες και με μια στάλα από jazz επιρροές πάνω στη βάση κλασικής μουσικής, δημιουργήσανε ένα ευχάριστο και πλούσιο μουσικά άλμπουμ.
Σχετικό θέμα