Άνθρωποι έρχονται, φεύγουν κι έπειτα έρχονται άλλοι και πάλι φεύγουν. Λείπουν σωματικά, μα η μνήμη είναι τόσο δυνατή που μπορεί να τους κρατήσει μέσα σου για όσο θες, πολλές φορές και περισσότερο απ’ όσο επιθυμείς. Κάποια αντίο είναι οριστικά και κάποια παροδικά. Μερικά ισοδυναμούν με ένα τέλος και μερικά με μια νέα αρχή. Είναι κι εκείνα που σημαίνουν "εις το επανιδείν" κατά το γαλλικό au révoir. Μ’ αρέσουν. Εξάλλου η ζωή κάνει κύκλους και πολλές φορές σού επιφυλάσσει περίεργες συμπτώσεις ή απροσδόκητες συναντήσεις για το αύριο, επομένως κανένα αντίο δεν έχει πλήρη ειλικρίνεια.
Στους σταθμούς, στα τρένα, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια. Σε σκαλιά, σε μπαλκόνια, σε κρεβάτια, σε τηλέφωνα. Αντίο θυμωμένα με το απότομο και εκκωφαντικά θορυβώδες κλείσιμο της πόρτας. Αντίο λυπημένα με βουρκωμένα ή δακρυσμένα μάτια. Αντίο γεμάτα αγάπη με ένα τρυφερό φιλί και μια σφιχτή, σχεδόν αποπνικτική, αγκαλιά. Αποστάσεις μικρές ή μεγάλες, προσωρινές ή τελεσίδικες. Αποχαιρετισμοί ερωτικοί, φιλικοί, οικογενειακοί, τυπικοί. Με ανθρώπους που τους ξέρουμε χρόνια και με άλλους που ήπιαμε απλώς έναν καφέ. Γεια σου, τα λέμε, θα τα πούμε αργότερα, αντίο - μπορεί να πάρει τόσες μορφές ο αποχαιρετισμός- το καθένα απ’ αυτά με τη δική του σημασία και ταυτισμένο με διαφορετικές περιπτώσεις.
Μα όταν έρθει η "επανασύσταση" πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Είτε θα βρεις τον ίδιο άνθρωπο που ήξερες, με τα καλά και τα κακά του, με την ίδια οικειότητα να υπάρχει και τα ίδια συναισθήματα να είναι αναμμένα, είτε θα βρεθείς μπροστά σε έναν ξένο, ενθυμούμενος όσα έχετε βιώσει, απορώντας για το τι συνέβη και με μια περίεργη αμηχανία να πλανάται στην ατμόσφαιρα. Θα νομίζεις ότι άλλαξε. Το ίδιο και εκείνος. Ίσως και να ισχύει, μα κάποτε πρόκειται για μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, καθώς όταν κάποιος σού δίνει ένα κομμάτι του εαυτού του και πληγώνεται, ορκίζεται πως δεν θα πέσει ξανά στην ίδια παγίδα. Πόσο όμορφο είναι, όμως, όταν αισθάνεσαι πως όλα είναι σαν χθες.
Ιστορίες ανεκπλήρωτες που έμειναν στη μέση με ένα αντίο ή ολοκληρωμένες όπου η ίδια λέξη υπήρξε κάτι σαν τελεία. Άλλοτε μοιάζει και με παύση. Τα συναισθήματα, όμως, δεν αλλάζουν και πολλές φορές γίνονται δυνατότερα. Προσμονή, αναμονή, πληρότητα, ανακούφιση, οργή, απογοήτευση- μπορεί να κρύβει οτιδήποτε από όλα αυτά. Υπάρχουν σχέσεις οποιουδήποτε είδους που αντέχουν στο χρόνο και την απόσταση παρά τα πολλαπλά αντίο. Γιατί η λέξη αυτή δεν ταυτίζεται οπωσδήποτε με τον χωρισμό. Είναι, βέβαια, φορές που δεν ισοδυναμεί με τίποτα άλλο, παρά μόνο με έναν απλό χαιρετισμό ευγενείας. Τέλος, ενίοτε το λέμε λόγω ανωτέρας βίας και καθαρά από πρακτική ανάγκη.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: τις Κυριακές τα "αντίο" -και ειδικά αυτά τα γλυκά και συνάμα απελπισμένα- πονάνε λίγο περισσότερο.
Τα τραγούδια
01. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σαν να μη σ’ έχασα ποτέ
02. Νικόλας Άσιμος - Θα ‘ρθω να σε βρω
03. Παύλος Σιδηρόπουλος - Μου πες θα φύγω
04. Διάφανα Κρίνα - Τα γλυκά απελπισμένα σου αντίο
05. Θάνος Ανεστόπουλος - Σ’ αγαπώ και μου…λύπεις
06. Μάσκες - Σαν όνειρο
07. Ξύλινα Σπαθιά - Φωτιά στο λιμάνι
08. Όναρ - Πόσα πλοία έχω χάσει
09. Κωνσταντίνος Βήτα - Όλο αυτό που ποτέ
10. Μανώλης Φάμελλος - Ας ερχόσουν για λίγο
11. Δανάη Στρατηγοπούλου - Θα ξανάρθεις
12. Μελίνα Μερκούρη - Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
13. Αρλέτα - Τα ήσυχα βράδια
14. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες
15. Απόστολος Ρίζος - Όταν σιγοβρέχει είσαι εδώ
16. Γιάννης Κότσιρας - Σε θυμάμαι
17. Ελευθερία Αρβανιτάκη - Εδώ να μείνεις
18. Εκείνος και Εκείνος - Παραισθήσεις
19. Βασίλης Καζούλης - Ραντεβού στην Εθνική
20. Γιώργος Δημητριάδης - Σαν να μην πέρασε μια μέρα
*Η εικόνα προέρχεται από το www.pinterest.com.
Στους σταθμούς, στα τρένα, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια. Σε σκαλιά, σε μπαλκόνια, σε κρεβάτια, σε τηλέφωνα. Αντίο θυμωμένα με το απότομο και εκκωφαντικά θορυβώδες κλείσιμο της πόρτας. Αντίο λυπημένα με βουρκωμένα ή δακρυσμένα μάτια. Αντίο γεμάτα αγάπη με ένα τρυφερό φιλί και μια σφιχτή, σχεδόν αποπνικτική, αγκαλιά. Αποστάσεις μικρές ή μεγάλες, προσωρινές ή τελεσίδικες. Αποχαιρετισμοί ερωτικοί, φιλικοί, οικογενειακοί, τυπικοί. Με ανθρώπους που τους ξέρουμε χρόνια και με άλλους που ήπιαμε απλώς έναν καφέ. Γεια σου, τα λέμε, θα τα πούμε αργότερα, αντίο - μπορεί να πάρει τόσες μορφές ο αποχαιρετισμός- το καθένα απ’ αυτά με τη δική του σημασία και ταυτισμένο με διαφορετικές περιπτώσεις.
Μα όταν έρθει η "επανασύσταση" πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Είτε θα βρεις τον ίδιο άνθρωπο που ήξερες, με τα καλά και τα κακά του, με την ίδια οικειότητα να υπάρχει και τα ίδια συναισθήματα να είναι αναμμένα, είτε θα βρεθείς μπροστά σε έναν ξένο, ενθυμούμενος όσα έχετε βιώσει, απορώντας για το τι συνέβη και με μια περίεργη αμηχανία να πλανάται στην ατμόσφαιρα. Θα νομίζεις ότι άλλαξε. Το ίδιο και εκείνος. Ίσως και να ισχύει, μα κάποτε πρόκειται για μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, καθώς όταν κάποιος σού δίνει ένα κομμάτι του εαυτού του και πληγώνεται, ορκίζεται πως δεν θα πέσει ξανά στην ίδια παγίδα. Πόσο όμορφο είναι, όμως, όταν αισθάνεσαι πως όλα είναι σαν χθες.
Ιστορίες ανεκπλήρωτες που έμειναν στη μέση με ένα αντίο ή ολοκληρωμένες όπου η ίδια λέξη υπήρξε κάτι σαν τελεία. Άλλοτε μοιάζει και με παύση. Τα συναισθήματα, όμως, δεν αλλάζουν και πολλές φορές γίνονται δυνατότερα. Προσμονή, αναμονή, πληρότητα, ανακούφιση, οργή, απογοήτευση- μπορεί να κρύβει οτιδήποτε από όλα αυτά. Υπάρχουν σχέσεις οποιουδήποτε είδους που αντέχουν στο χρόνο και την απόσταση παρά τα πολλαπλά αντίο. Γιατί η λέξη αυτή δεν ταυτίζεται οπωσδήποτε με τον χωρισμό. Είναι, βέβαια, φορές που δεν ισοδυναμεί με τίποτα άλλο, παρά μόνο με έναν απλό χαιρετισμό ευγενείας. Τέλος, ενίοτε το λέμε λόγω ανωτέρας βίας και καθαρά από πρακτική ανάγκη.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: τις Κυριακές τα "αντίο" -και ειδικά αυτά τα γλυκά και συνάμα απελπισμένα- πονάνε λίγο περισσότερο.
Τα τραγούδια
01. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σαν να μη σ’ έχασα ποτέ
02. Νικόλας Άσιμος - Θα ‘ρθω να σε βρω
03. Παύλος Σιδηρόπουλος - Μου πες θα φύγω
04. Διάφανα Κρίνα - Τα γλυκά απελπισμένα σου αντίο
05. Θάνος Ανεστόπουλος - Σ’ αγαπώ και μου…λύπεις
06. Μάσκες - Σαν όνειρο
07. Ξύλινα Σπαθιά - Φωτιά στο λιμάνι
08. Όναρ - Πόσα πλοία έχω χάσει
09. Κωνσταντίνος Βήτα - Όλο αυτό που ποτέ
10. Μανώλης Φάμελλος - Ας ερχόσουν για λίγο
11. Δανάη Στρατηγοπούλου - Θα ξανάρθεις
12. Μελίνα Μερκούρη - Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
13. Αρλέτα - Τα ήσυχα βράδια
14. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες
15. Απόστολος Ρίζος - Όταν σιγοβρέχει είσαι εδώ
16. Γιάννης Κότσιρας - Σε θυμάμαι
17. Ελευθερία Αρβανιτάκη - Εδώ να μείνεις
18. Εκείνος και Εκείνος - Παραισθήσεις
19. Βασίλης Καζούλης - Ραντεβού στην Εθνική
20. Γιώργος Δημητριάδης - Σαν να μην πέρασε μια μέρα
*Η εικόνα προέρχεται από το www.pinterest.com.