Στο πλαίσιο του Let me know! festival 2015 την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου στο Τριανόν πήραμε μία γεύση από την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη, το “Interruption”, που δεν έχει βγει ακόμα στους κινηματογράφους. Εδώ να αναφέρουμε ότι ο Γιώργος Ζώης είχε αποσπάσει πληθώρα βραβείων με τις προηγούμενες ταινίες του μικρού μήκους. Το Casus belli έλαβε 6 βραβεία φεστιβάλ Δράμας 2010 και το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας το 2011 από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και οι τίτλοι τέλους το βραβείο EFA καλύτερης ευρωπαϊκής μικρού μήκους ταινίας στο φεστιβάλ Βενετίας 2012 δίνοντας στον Ζώη την υποψηφιότητα καλύτερου Ευρωπαίου σκηνοθέτη 2012 στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου.
Όχι, δε θα χαρακτήριζα τη βραδιά ακριβώς πρόμο της ταινίας, αλλά σαν μία εισαγωγή του κοινού στην υπόθεσή της, στους χαρακτήρες και στη σκοτεινή της ατμόσφαιρα που χωρίς αμφιβολία ανυπομονούμε να δούμε. Σε αυτή την κατεύθυνση βοήθησε βέβαια και η μουσική με την οποία επενδύθηκαν τα αποσπάσματα της ταινίας, σχεδόν θεατρικά σε συνάφεια πάντα με τις κινήσεις των ηθοποιών.
Η βραδιά ξεκίνησε με τη σύντομη συναυλία του συγκροτήματος “Κωμωδία Θανάτου”, ένα ροκ συγκρότημα με ελληνικό στίχο, επηρεασμένο από τον σκοτεινό ρομαντισμό των 80s, τους Cure και τους Joy Division και από την ελληνική ροκ σκηνή των 90s. Η φωνή του τραγουδιστή μάς θύμισε τη μαγική φωνή του Θάνου Ανεστόπουλου και μας έβαλε σε ένα κλίμα καταθλιπτικό, σκοτεινό και ιδιαίτερο.
Είδαμε και ακούσαμε τους πρωταγωνιστές της ταινίας στη διάρκεια της παραγωγής της να μας μιλάνε αποσπασματικά για το όλο αυτό εγχείρημα, είδαμε κάποια κομμένα πλάνα της ταινίας υπό τους ήχους του δεύτερου - και βασικού - συγκροτήματος της βραδιάς, των Victory Collapse.
Οι λίγες αμήχανες παύσεις στο σκοτάδι μέχρι να βγουν στη σκηνή οι Victory Collapse ξεπεράστηκαν αμέσως μετά την εντυπωσιακή είσοδό τους στη σκηνή. Το σινεμά μπερδεύτηκε με το θέατρο, η εικόνα με τον ήχο όταν οι μουσικοί κατέλαβαν τη σκηνή με τον ίδιο τρόπο που καταλαμβάνουν και τη σκηνή του θεάτρου στην ταινία η ηθοποιοί. Απόλυτα αρμονικά και ταυτόχρονα.
Είδαμε κομμάτια της ταινίας να εκτυλίσσονται μπροστά μας και παράλληλα πίσω μας στη μεγάλη οθόνη. Τα μέλη του συγκροτήματος υποστήριξαν πολύ καλά τον ρόλο τους και μας χάρισαν μία γεμάτη ώρα με τραγούδια από το νέο τους δίσκο, εμπνευσμένα από την ταινία του Ζώη.
Μία σκοτεινή βραδιά χωρίς αμφιβολία, σκληροί ήχοι, σκληρές εικόνες αλλά κάτι το τελείως διαφορετικό που άξιζε ίσως περισσότερης συμμετοχής και προσοχής από το αθηναϊκό κοινό.