Mr. Dynamite: The Rise of James Brown (2014)
Στις 4 το μεσημεριανό μας ραντεβού με την πρώτη γεμάτη μέρα του In edit festival. Πρώτη ταινία που παρακολουθήσαμε το “Mr. Dynamite: The rise of James Brown”.
«Σύμφωνα με το θρύλο ο James Brown γεννήθηκε νεκρός..».
Τον μεγάλωσε η θεία του αφού τον παράτησαν οι γονείς του όταν ήταν 4 ετών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη South Carοlina των ΗΠΑ, σε ένα γκέτο μαύρων, μέσα στα πορνεία της εποχής, χορεύοντας για να βγάλει λεφτά από τους ναυτικούς και κλέβοντας ρούχα από αυτοκίνητα. Οδηγήθηκε στη φυλακή και μετά με τη βοήθεια του τραγουδιστή Bobby Byrd, έρχεται στο προσκήνιο. Με το καταπληκτικό μουσικό του ταλέντο φτάνει γρήγορα στην κορυφή παρά τις δυσκολίες λόγω του χρώματός του. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μαύρων αλλά και τυραννά τους ανθρώπους γύρω του, θεοποιείται και μισιέται. Στο δίωρο ντοκιμαντέρ βλέπεις άγνωστες πτυχές της ζωής του, τον ακτιβισμό του, την εμπλοκή του με την πολιτική και μεγάλα ονόματα της μουσικής να μιλάνε γι’ αυτόν. Αξίζει να το δείτε, προβάλλεται και πάλι το Σάββατο 27/2 στις 21:00.
Trailer:
R.E.M. by MTV (2014)
Δεύτερη ταινία της μέρας η ιστορία των R.E.M. μέσα από τις συνεντεύξεις τους στο MTV. Στο χλιαρό πρώτο μέρος, βλέπουμε ένα γλυκανάλατο συγκρότημα που ποτέ δεν πίστεψε ότι είχε ιδιαίτερο ταλέντο παρά μόνο ότι στάθηκαν πολύ τυχεροί. Μετά την υπογραφή του συμβολαίου τους με τη Warner Bros ήρθαν οι μεγάλες επιτυχίες: ο δίσκος Out of Time (1991) και ο δίσκος Automatic for the People (1992) που τους καθιέρωσε παγκοσμίως, το Monster (1994) που έπαιζε σε πιο ροκ ρυθμούς. Η υπέροχη φωνή του Michael Stipe έγινε πια ευρέως γνωστή. Περιοδείες χωρίς να λείπουν οι δυσκολίες, η αποχώρηση του ντράμερ Bill Berry το 1997, ένα τεράστιο συμβόλαιο των 80 εκατομμυρίων, κριτικές, ακτιβισμός, αναγνώριση.
Trailer:
Backstreet Boys: Show 'Em What You're Made Of (2015)
Επόμενη ταινία η επιστροφή των Backstreet Boys, σε ένα πολύ ειλικρινές ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην πολύ επιτυχημένη καριέρα τους και στις προσπάθειες επαναφοράς τους στο προσκήνιο. Το στήσιμό τους από το μηδέν, η πορεία τους προς τη δημοσιότητα, οι φιλίες και οι ζωές του καθενός αλλά και οι μελανές στιγμές της καριέρας τους: η οικονομική εκμετάλλευσή τους από τον μάνατζερ του συγκροτήματος, ο οποίος πλέον βρίσκεται στη φυλακή.
Έχοντας ξεπεράσει πια τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τους τσακωμούς, οι Backstreet Boys γύρισαν χωρίς να είναι πια νεαρά αγόρια και η περιοδεία τους το 2013 θεωρήθηκε πολύ επιτυχημένη γεμίζοντας δεκάδες στάδια στην Αμερική. Θα μπορέσει όμως να υπάρξει συνέχεια σε ένα εφηβικό συγκρότημα που πλέον αποτελείται από ενήλικες; Δε μένει παρά να περιμένουμε τη συνέχεια..
Trailer:
Kurt Cobain: Montage of Heck (2015)
Από τον φαντεζί κόσμο των Backstreet Boys, των girly χορογραφιών, που συναγωνίζονταν στα ίσια αυτές των Spice Girls, και των μελοδραματικών σκηνών αγνού bromance εμποτισμένου με rock & roll suicidal tendencies περνάμε στον κατάμαυρο και οργισμένο κόσμο του Kurt Donald Cobain και των Nirvana με την ταινία Kurt Cobain: Montage of Heck, η οποία έκλεισε τη 2η μέρα του In-Edit Festival.
Η ταινία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, με εξαιρετικές επιλογές, όπως αυτή του να παρουσιαστούν κάποια γεγονότα με μορφή animation, ντουμπλαρισμένα με τη φωνή του Cobain, καθώς ο ίδιος ηχογραφούσε ασταμάτητα τον εαυτό του.
Ένα φιλμ γεμάτο στιγμές που τεστάρουν τα αντανακλαστικά σου. Όταν, για παράδειγμα, βλέπεις τον Kurt με την πολυσυζητημένη Courtney Love να «παίζουν» με την κόρη τους – μάλλον «φτιαγμένοι» - , Frances Cobain, αν πρέπει να νευριάσεις, να κλάψεις ή να γελάσεις. Εγώ πάντως ένιωσα αφάνταστη αμηχανία.
Kurt is dead λοιπόν και βγαίνεις από την αίθουσα σκεπτόμενος πόσο κρίμα για έναν άνθρωπο να βλέπει το σκοτάδι ως τη μοναδική πηγή έμπνευσης και να μην είναι σε θέση να δει το θαύμα που βρίσκεται μπροστά στα μάτια του. Το σωστότερο ρήμα θα ήταν το «αυτοκαταστρέφομαι» και εδώ παίζεται ένα πολύ όμορφο παιχνίδι από μεριά της ελληνικής γλώσσας: αυτόκατά-σ-τρέφομαι. Ακριβώς, ο Kurt Cobain τρεφόταν από την καταστροφή του και μαζί του τρεφόταν και η ίδια η καταστροφή του.
Βέβαια, αν δεν ήταν έτσι δε θα μιλούσαμε για τον Cobain ως τον «εκφραστή μιας γενιάς», όπως έσπευσαν τα Μέσα να τον χαρακτηρίσουν. Και εδώ φαίνεται πόσο πολύ τα Μέσα και η μουσική βιομηχανία επηρέασαν τον Cobain να αναλάβει έναν ρόλο, που ναι μεν ήθελε και ας μην το παραδεχόταν ευθέως, που ωστόσο δεν ήταν σε θέση να ανταπεξέλθει, όπως με τρόμο είχε ήδη αντιληφθεί η μητέρα του. Ακούμε το τραγούδι παρακάτω καθώς διαβάζουμε το review.
Trailer:
Συνέχεια σήμερα για 3η μέρα στο In-Edit με τις προβολές: Theory of Obscurity: a film about Residents και την έκτατη προβολή του sold-out The Sacred Triangle: Bowie, Iggy & Lou 1971-73.
Εδώ βρίσκετε το πρόγραμμα του φεστιβάλ:
http://www.parenthesi.gr/wp-content/uploads/2016/02/screeningsATH.pdf
Στις 4 το μεσημεριανό μας ραντεβού με την πρώτη γεμάτη μέρα του In edit festival. Πρώτη ταινία που παρακολουθήσαμε το “Mr. Dynamite: The rise of James Brown”.
«Σύμφωνα με το θρύλο ο James Brown γεννήθηκε νεκρός..».
Τον μεγάλωσε η θεία του αφού τον παράτησαν οι γονείς του όταν ήταν 4 ετών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη South Carοlina των ΗΠΑ, σε ένα γκέτο μαύρων, μέσα στα πορνεία της εποχής, χορεύοντας για να βγάλει λεφτά από τους ναυτικούς και κλέβοντας ρούχα από αυτοκίνητα. Οδηγήθηκε στη φυλακή και μετά με τη βοήθεια του τραγουδιστή Bobby Byrd, έρχεται στο προσκήνιο. Με το καταπληκτικό μουσικό του ταλέντο φτάνει γρήγορα στην κορυφή παρά τις δυσκολίες λόγω του χρώματός του. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μαύρων αλλά και τυραννά τους ανθρώπους γύρω του, θεοποιείται και μισιέται. Στο δίωρο ντοκιμαντέρ βλέπεις άγνωστες πτυχές της ζωής του, τον ακτιβισμό του, την εμπλοκή του με την πολιτική και μεγάλα ονόματα της μουσικής να μιλάνε γι’ αυτόν. Αξίζει να το δείτε, προβάλλεται και πάλι το Σάββατο 27/2 στις 21:00.
Trailer:
R.E.M. by MTV (2014)
Δεύτερη ταινία της μέρας η ιστορία των R.E.M. μέσα από τις συνεντεύξεις τους στο MTV. Στο χλιαρό πρώτο μέρος, βλέπουμε ένα γλυκανάλατο συγκρότημα που ποτέ δεν πίστεψε ότι είχε ιδιαίτερο ταλέντο παρά μόνο ότι στάθηκαν πολύ τυχεροί. Μετά την υπογραφή του συμβολαίου τους με τη Warner Bros ήρθαν οι μεγάλες επιτυχίες: ο δίσκος Out of Time (1991) και ο δίσκος Automatic for the People (1992) που τους καθιέρωσε παγκοσμίως, το Monster (1994) που έπαιζε σε πιο ροκ ρυθμούς. Η υπέροχη φωνή του Michael Stipe έγινε πια ευρέως γνωστή. Περιοδείες χωρίς να λείπουν οι δυσκολίες, η αποχώρηση του ντράμερ Bill Berry το 1997, ένα τεράστιο συμβόλαιο των 80 εκατομμυρίων, κριτικές, ακτιβισμός, αναγνώριση.
Trailer:
Backstreet Boys: Show 'Em What You're Made Of (2015)
Επόμενη ταινία η επιστροφή των Backstreet Boys, σε ένα πολύ ειλικρινές ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην πολύ επιτυχημένη καριέρα τους και στις προσπάθειες επαναφοράς τους στο προσκήνιο. Το στήσιμό τους από το μηδέν, η πορεία τους προς τη δημοσιότητα, οι φιλίες και οι ζωές του καθενός αλλά και οι μελανές στιγμές της καριέρας τους: η οικονομική εκμετάλλευσή τους από τον μάνατζερ του συγκροτήματος, ο οποίος πλέον βρίσκεται στη φυλακή.
Έχοντας ξεπεράσει πια τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τους τσακωμούς, οι Backstreet Boys γύρισαν χωρίς να είναι πια νεαρά αγόρια και η περιοδεία τους το 2013 θεωρήθηκε πολύ επιτυχημένη γεμίζοντας δεκάδες στάδια στην Αμερική. Θα μπορέσει όμως να υπάρξει συνέχεια σε ένα εφηβικό συγκρότημα που πλέον αποτελείται από ενήλικες; Δε μένει παρά να περιμένουμε τη συνέχεια..
Trailer:
Kurt Cobain: Montage of Heck (2015)
Από τον φαντεζί κόσμο των Backstreet Boys, των girly χορογραφιών, που συναγωνίζονταν στα ίσια αυτές των Spice Girls, και των μελοδραματικών σκηνών αγνού bromance εμποτισμένου με rock & roll suicidal tendencies περνάμε στον κατάμαυρο και οργισμένο κόσμο του Kurt Donald Cobain και των Nirvana με την ταινία Kurt Cobain: Montage of Heck, η οποία έκλεισε τη 2η μέρα του In-Edit Festival.
Η ταινία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, με εξαιρετικές επιλογές, όπως αυτή του να παρουσιαστούν κάποια γεγονότα με μορφή animation, ντουμπλαρισμένα με τη φωνή του Cobain, καθώς ο ίδιος ηχογραφούσε ασταμάτητα τον εαυτό του.
Ένα φιλμ γεμάτο στιγμές που τεστάρουν τα αντανακλαστικά σου. Όταν, για παράδειγμα, βλέπεις τον Kurt με την πολυσυζητημένη Courtney Love να «παίζουν» με την κόρη τους – μάλλον «φτιαγμένοι» - , Frances Cobain, αν πρέπει να νευριάσεις, να κλάψεις ή να γελάσεις. Εγώ πάντως ένιωσα αφάνταστη αμηχανία.
Kurt is dead λοιπόν και βγαίνεις από την αίθουσα σκεπτόμενος πόσο κρίμα για έναν άνθρωπο να βλέπει το σκοτάδι ως τη μοναδική πηγή έμπνευσης και να μην είναι σε θέση να δει το θαύμα που βρίσκεται μπροστά στα μάτια του. Το σωστότερο ρήμα θα ήταν το «αυτοκαταστρέφομαι» και εδώ παίζεται ένα πολύ όμορφο παιχνίδι από μεριά της ελληνικής γλώσσας: αυτόκατά-σ-τρέφομαι. Ακριβώς, ο Kurt Cobain τρεφόταν από την καταστροφή του και μαζί του τρεφόταν και η ίδια η καταστροφή του.
Βέβαια, αν δεν ήταν έτσι δε θα μιλούσαμε για τον Cobain ως τον «εκφραστή μιας γενιάς», όπως έσπευσαν τα Μέσα να τον χαρακτηρίσουν. Και εδώ φαίνεται πόσο πολύ τα Μέσα και η μουσική βιομηχανία επηρέασαν τον Cobain να αναλάβει έναν ρόλο, που ναι μεν ήθελε και ας μην το παραδεχόταν ευθέως, που ωστόσο δεν ήταν σε θέση να ανταπεξέλθει, όπως με τρόμο είχε ήδη αντιληφθεί η μητέρα του. Ακούμε το τραγούδι παρακάτω καθώς διαβάζουμε το review.
Trailer:
Συνέχεια σήμερα για 3η μέρα στο In-Edit με τις προβολές: Theory of Obscurity: a film about Residents και την έκτατη προβολή του sold-out The Sacred Triangle: Bowie, Iggy & Lou 1971-73.
Εδώ βρίσκετε το πρόγραμμα του φεστιβάλ:
http://www.parenthesi.gr/wp-content/uploads/2016/02/screeningsATH.pdf