1. Τί θα ακούσεις:
electronica, alternative rock, indie pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Where The Light Gets In, Trippin’ On Your Love, I Can Change
3. Βαθμολογία:
6.5/10
Κλείνοντας τρεις δεκαετίες στη δισκογραφία, οι Primal Scream θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα και πιο επιδραστικά συγκροτήματα της βρετανικής μουσικής σκηνής. Οι δίσκοι τους στα 90’s και στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας περιλαμβάνονται δικαίως στις λίστες με τα ωραιότερα albums. Τα τελευταία δέκα χρόνια η μπάντα από τη Γλασκώβη έχει πάρει την κατιούσα, ωστόσο κάποιες αναλαμπές όπως το “More Light” του 2013 αποδεικνύουν πως η παρέα του Bobby Gillespie δεν έχει ξεχάσει να ηχογραφεί εκπληκτικά τραγούδια. Έτσι, η κυκλοφορία της καινούριας δισκογραφικής δουλειάς των Primal Scream δεν μπορεί παρά να είναι μια πολύ καλή είδηση για τους fans του γκρουπ.
Ο 11ος δίσκος του σκωτσέζικου συγκροτήματος ονομάζεται “Chaosmosis”, περιλαμβάνει 10 τραγούδια και έρχεται με την φόρα του προηγούμενου album για να μας συνεπάρει με την εναλλακτική του electronica. Με την πρώτη, αναγνωριστική ακρόαση του δίσκου, ακούμε από τους Primal Scream αυτό που έχουν μάθει τόσα χρόνια να παρουσιάζουν. Μια alternative rock πλημμυρισμένη από synhts μελωδίες. Στο πρώτο μισό του album τα κομμάτια θυμίζουν αρκετά εκείνα των 90’s. Χαρακτηριστικό είναι το “(Feeling Like A) Demon Again” με το τύμπανο να δίνει ένα ανεβαστικό τέμπο και τα ηλεκτρονικά με τη σειρά τους να μας γυρνούν σε άλλες εποχές. Στο “I Can Change” εμφανίζεται το φλάουτο, αλλάζοντας το μέχρι τώρα ύφος ενώ το “Private Wars” είναι μια κιθαριστική μπαλάντα με την οποία οι Primal Scream καταφέρνουν να σε αγγίξουν.
Στη συνέχεια, ο δίσκος αλλάζει ξανά ρότα με το πρώτο single, “Where The Light Gets In” με την βοήθεια και των γυναικείων φωνητικών, να αποτελεί τον ορισμό της μουσικής των Primal Scream. Αρκετά πιασάρικο, ιδιαίτερα όταν από τα προηγούμενα κομμάτια δεν μπορείς να συγκρατήσεις και πολλά πράγματα. Το “When The Blackout Meets The Fallout” διαρκεί λιγότερο από δύο λεπτά και δικαιολογεί τον τίτλο του δίσκου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το “Chaosmosis” είναι ένα μέτριο album. Είναι ένας καθαρά Primal Scream δίσκος, αλλά σίγουρα δεν θα γίνει από τους αγαπημένους σου του συγκροτήματος. Αυτά που θα συγκρατήσω είναι η μουσική ευφυϊα του Gillespie σε ορισμένες στιγμές του album και δυστυχώς πως πρόκειται για μια συνηθισμένη κυκλοφορία της μπάντας.
electronica, alternative rock, indie pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Where The Light Gets In, Trippin’ On Your Love, I Can Change
3. Βαθμολογία:
6.5/10
Κλείνοντας τρεις δεκαετίες στη δισκογραφία, οι Primal Scream θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα και πιο επιδραστικά συγκροτήματα της βρετανικής μουσικής σκηνής. Οι δίσκοι τους στα 90’s και στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας περιλαμβάνονται δικαίως στις λίστες με τα ωραιότερα albums. Τα τελευταία δέκα χρόνια η μπάντα από τη Γλασκώβη έχει πάρει την κατιούσα, ωστόσο κάποιες αναλαμπές όπως το “More Light” του 2013 αποδεικνύουν πως η παρέα του Bobby Gillespie δεν έχει ξεχάσει να ηχογραφεί εκπληκτικά τραγούδια. Έτσι, η κυκλοφορία της καινούριας δισκογραφικής δουλειάς των Primal Scream δεν μπορεί παρά να είναι μια πολύ καλή είδηση για τους fans του γκρουπ.
Ο 11ος δίσκος του σκωτσέζικου συγκροτήματος ονομάζεται “Chaosmosis”, περιλαμβάνει 10 τραγούδια και έρχεται με την φόρα του προηγούμενου album για να μας συνεπάρει με την εναλλακτική του electronica. Με την πρώτη, αναγνωριστική ακρόαση του δίσκου, ακούμε από τους Primal Scream αυτό που έχουν μάθει τόσα χρόνια να παρουσιάζουν. Μια alternative rock πλημμυρισμένη από synhts μελωδίες. Στο πρώτο μισό του album τα κομμάτια θυμίζουν αρκετά εκείνα των 90’s. Χαρακτηριστικό είναι το “(Feeling Like A) Demon Again” με το τύμπανο να δίνει ένα ανεβαστικό τέμπο και τα ηλεκτρονικά με τη σειρά τους να μας γυρνούν σε άλλες εποχές. Στο “I Can Change” εμφανίζεται το φλάουτο, αλλάζοντας το μέχρι τώρα ύφος ενώ το “Private Wars” είναι μια κιθαριστική μπαλάντα με την οποία οι Primal Scream καταφέρνουν να σε αγγίξουν.
Στη συνέχεια, ο δίσκος αλλάζει ξανά ρότα με το πρώτο single, “Where The Light Gets In” με την βοήθεια και των γυναικείων φωνητικών, να αποτελεί τον ορισμό της μουσικής των Primal Scream. Αρκετά πιασάρικο, ιδιαίτερα όταν από τα προηγούμενα κομμάτια δεν μπορείς να συγκρατήσεις και πολλά πράγματα. Το “When The Blackout Meets The Fallout” διαρκεί λιγότερο από δύο λεπτά και δικαιολογεί τον τίτλο του δίσκου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το “Chaosmosis” είναι ένα μέτριο album. Είναι ένας καθαρά Primal Scream δίσκος, αλλά σίγουρα δεν θα γίνει από τους αγαπημένους σου του συγκροτήματος. Αυτά που θα συγκρατήσω είναι η μουσική ευφυϊα του Gillespie σε ορισμένες στιγμές του album και δυστυχώς πως πρόκειται για μια συνηθισμένη κυκλοφορία της μπάντας.