Τι θα ακούσεις: The hope six demolition project
Κορυφαίες στιγμές: The community of hope, The Wheel, The Ministry of Defence, Medicinals και The Orange Monkey (επειδή πρέπει να αναφέρω μερικές και όχι να αντιγράψω όλο το setlist).
Βαθμολογία: 9,5 (αφού το 10 ανήκει αποκλειστικά σε αριστουργήματα του παρελθόντος)
Η προσμονή μας για τη νέα κυκλοφορία της αγαπημένης μας PJ Harvey ήταν μεγάλη, ιδιαιτέρως μετά τα πρώτα τραγούδια που ακούσαμε πριν τις 15 Απριλίου, ημέρα της επίσημης κυκλοφορίας του The Hope Six Demolition Project. Αν κάποιος με ρωτούσε για το μουσικό ύφος του, μετά τις πρώτες ακροάσεις, θα έλεγα ότι κινείται σε rock, blues, jazz και spirituals φόρμες. Σήμα κατατεθέν του νέου album της PJ Harvey, πέραν της θεματολογίας, το σαξόφωνο. Για του λόγου το αληθές ακούστε τα The Ministry of social affairs και Dollar, Dollar. Η ερμηνεία της PJ Harvey είναι ώριμη περισσότερο από ποτέ και χωρίς ακρότητες, σ’ αυτό το ένατο studio album της, παραγωγοί του οποίου είναι ο Flood και ο John Parish. Και αυτή η κυκλοφορία της, όπως και η προηγούμενη (Let England Shake), είναι αφηγηματική και έχει ως βάση αυτήν τη φορά τις προσωπικές εμπειρίες της από ταξίδια στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν και την Ουάσινγκτον, μεταξύ των ετών 2011-2014. Από αυτές τις επισκέψεις έχει εμπνευστεί και το βιβλίο της The Hollow of the Hand. Σε μία από τις κορυφαίες στιγμές του album στο τραγούδι, The Orange Monkey αναφέρει χαρακτηριστικά “I took the plane to a foreign land/And said I’ll write down what I find”.
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, το album ανοίγει ορμητικά με το The community of hope, δεύτερο κατά σειρά τραγούδι που βρήκε το φως της δημοσιότητας. Ο τίτλος, εμπνευσμένος από τις περιηγήσεις της Polly στην Ουάσινγκτον με τον φωτογράφο-κινηματογραφιστή Seamus Murphy.
Ακολουθεί το Ministry of Defence, που στο ξεκίνημά του παραπέμπει στις φασαριόζικες στιγμές των αρχών της καριέρας της, στα 90’s. Στη συνέχεια, ο ήχος του δένει αρμονικά με το σαξόφωνο που αποκτά πάλι κυρίαρχο ρόλο. Συμμετέχει με απαγγελίες σ’ αυτό και ο γνωστός ποιητής και γκουρού της dub-reggae Linton Kwesi Johnson.
Η χαρισματική ερμηνεία της PJ Harvey λάμπει στα δύο τραγούδια που ακολουθούν, το Line in the Sand, στους στίχους του οποίου αναφέρει σαν συμπέρασμα των επισκέψεών της στις πολύπαθες περιοχές "What I’ve seen—yes, it’s changed how I see humankind" και βέβαια το Chain of Key.
Το River Anacostia αποτελεί ξεχωριστή folk στιγμή του album, στο οποίο η Polly μουρμουρίζει μυστηριωδώς τους στίχους του, ενώ το τραγούδι καταλήγει: "Wait in the water/ God’s gonna trouble the water" με την υποστήριξη χορωδίας που απαγγέλει στίχους από το spiritual “Wade In The Water”.
Άλλη κορυφαία στιγμή του album το Medicinals, στο οποίο η ερμηνεύτρια διηγείται ότι περπατάει σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα και φαντάζεται την περιοχή με τις παραδοσιακές μυρωδιές πριν αλλοτριωθεί. Στη συνέχεια σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας ιθαγενούς Αμερικάνας σε αναπηρικό καροτσάκι που φοράει ένα καπέλο Redskins και πίνει αλκοόλ από ένα μπουκάλι, χαρακτηρίζοντάς το "a new painkiller for the native people”.
Στο The Wheel, το πρώτο κομμάτι που ακούστηκε από το "The Hope Six Demolition Project" και παρουσιάστηκε στο show του Steve Lamacq's στο BBC Radio 6 Music στις 21 Ιανουαρίου 2016, θυμάται ένα παιδί που πέθανε στον πόλεμο του Κοσόβου και ανατριχιαστικά σχεδόν απαγγέλλει "Now you see them, now you don’t," πάνω από τον ήχο του σαξόφωνου.
Διάβαζα πριν μερικές μέρες και συμφωνούσα με τα σχόλια του Γιώργου Μπαλιώτη για το νέο πολύ καλό album των Last Shadow Puppets “Everything you’ve come to expect” που υποστήριζε πώς πρόκειται για μία αρκετά καλή κυκλοφορία που σίγουρα δεν είναι αριστούργημα, αφού δεν προκύπτουν πλέον τέτοια. Λίγες μέρες μετά, έρχεται η πολυαγαπημένη μας Polly Jean Harvey να μας διαψεύσει, αφού ξεπερνώντας τον αρχικό μου ενθουσιασμό και μετά από πολλές ακροάσεις, θεωρώ το The Hope Six Demolition Project ένα από τα καλύτερα albums της τελευταίας δεκαετίας έως τώρα. Επίσης, το θεωρώ κυκλοφορία που συναγωνίζεται επάξια τα δύο κορυφαία albums της, “To bring you my love” του 1995 και “Stories from the city, stories from the sea” του 2000. Μεγάλη η ευκαιρία που μας δίνεται να το απολαύσουμε live και στο Release Athens Festival την Τρίτη 7 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού.
Κορυφαίες στιγμές: The community of hope, The Wheel, The Ministry of Defence, Medicinals και The Orange Monkey (επειδή πρέπει να αναφέρω μερικές και όχι να αντιγράψω όλο το setlist).
Βαθμολογία: 9,5 (αφού το 10 ανήκει αποκλειστικά σε αριστουργήματα του παρελθόντος)
Η προσμονή μας για τη νέα κυκλοφορία της αγαπημένης μας PJ Harvey ήταν μεγάλη, ιδιαιτέρως μετά τα πρώτα τραγούδια που ακούσαμε πριν τις 15 Απριλίου, ημέρα της επίσημης κυκλοφορίας του The Hope Six Demolition Project. Αν κάποιος με ρωτούσε για το μουσικό ύφος του, μετά τις πρώτες ακροάσεις, θα έλεγα ότι κινείται σε rock, blues, jazz και spirituals φόρμες. Σήμα κατατεθέν του νέου album της PJ Harvey, πέραν της θεματολογίας, το σαξόφωνο. Για του λόγου το αληθές ακούστε τα The Ministry of social affairs και Dollar, Dollar. Η ερμηνεία της PJ Harvey είναι ώριμη περισσότερο από ποτέ και χωρίς ακρότητες, σ’ αυτό το ένατο studio album της, παραγωγοί του οποίου είναι ο Flood και ο John Parish. Και αυτή η κυκλοφορία της, όπως και η προηγούμενη (Let England Shake), είναι αφηγηματική και έχει ως βάση αυτήν τη φορά τις προσωπικές εμπειρίες της από ταξίδια στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν και την Ουάσινγκτον, μεταξύ των ετών 2011-2014. Από αυτές τις επισκέψεις έχει εμπνευστεί και το βιβλίο της The Hollow of the Hand. Σε μία από τις κορυφαίες στιγμές του album στο τραγούδι, The Orange Monkey αναφέρει χαρακτηριστικά “I took the plane to a foreign land/And said I’ll write down what I find”.
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, το album ανοίγει ορμητικά με το The community of hope, δεύτερο κατά σειρά τραγούδι που βρήκε το φως της δημοσιότητας. Ο τίτλος, εμπνευσμένος από τις περιηγήσεις της Polly στην Ουάσινγκτον με τον φωτογράφο-κινηματογραφιστή Seamus Murphy.
Ακολουθεί το Ministry of Defence, που στο ξεκίνημά του παραπέμπει στις φασαριόζικες στιγμές των αρχών της καριέρας της, στα 90’s. Στη συνέχεια, ο ήχος του δένει αρμονικά με το σαξόφωνο που αποκτά πάλι κυρίαρχο ρόλο. Συμμετέχει με απαγγελίες σ’ αυτό και ο γνωστός ποιητής και γκουρού της dub-reggae Linton Kwesi Johnson.
Η χαρισματική ερμηνεία της PJ Harvey λάμπει στα δύο τραγούδια που ακολουθούν, το Line in the Sand, στους στίχους του οποίου αναφέρει σαν συμπέρασμα των επισκέψεών της στις πολύπαθες περιοχές "What I’ve seen—yes, it’s changed how I see humankind" και βέβαια το Chain of Key.
Το River Anacostia αποτελεί ξεχωριστή folk στιγμή του album, στο οποίο η Polly μουρμουρίζει μυστηριωδώς τους στίχους του, ενώ το τραγούδι καταλήγει: "Wait in the water/ God’s gonna trouble the water" με την υποστήριξη χορωδίας που απαγγέλει στίχους από το spiritual “Wade In The Water”.
Άλλη κορυφαία στιγμή του album το Medicinals, στο οποίο η ερμηνεύτρια διηγείται ότι περπατάει σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα και φαντάζεται την περιοχή με τις παραδοσιακές μυρωδιές πριν αλλοτριωθεί. Στη συνέχεια σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας ιθαγενούς Αμερικάνας σε αναπηρικό καροτσάκι που φοράει ένα καπέλο Redskins και πίνει αλκοόλ από ένα μπουκάλι, χαρακτηρίζοντάς το "a new painkiller for the native people”.
Στο The Wheel, το πρώτο κομμάτι που ακούστηκε από το "The Hope Six Demolition Project" και παρουσιάστηκε στο show του Steve Lamacq's στο BBC Radio 6 Music στις 21 Ιανουαρίου 2016, θυμάται ένα παιδί που πέθανε στον πόλεμο του Κοσόβου και ανατριχιαστικά σχεδόν απαγγέλλει "Now you see them, now you don’t," πάνω από τον ήχο του σαξόφωνου.
Διάβαζα πριν μερικές μέρες και συμφωνούσα με τα σχόλια του Γιώργου Μπαλιώτη για το νέο πολύ καλό album των Last Shadow Puppets “Everything you’ve come to expect” που υποστήριζε πώς πρόκειται για μία αρκετά καλή κυκλοφορία που σίγουρα δεν είναι αριστούργημα, αφού δεν προκύπτουν πλέον τέτοια. Λίγες μέρες μετά, έρχεται η πολυαγαπημένη μας Polly Jean Harvey να μας διαψεύσει, αφού ξεπερνώντας τον αρχικό μου ενθουσιασμό και μετά από πολλές ακροάσεις, θεωρώ το The Hope Six Demolition Project ένα από τα καλύτερα albums της τελευταίας δεκαετίας έως τώρα. Επίσης, το θεωρώ κυκλοφορία που συναγωνίζεται επάξια τα δύο κορυφαία albums της, “To bring you my love” του 1995 και “Stories from the city, stories from the sea” του 2000. Μεγάλη η ευκαιρία που μας δίνεται να το απολαύσουμε live και στο Release Athens Festival την Τρίτη 7 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού.
Σχετικό θέμα