Κυκλοφορεί:
16 Ιανουαρίου 2015, Rough Trade / Capitol Records
Τι θα ακούσεις:
Folk Rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Cavalry Captain, Philomena, Make You Better
Βαθμολογία:
8/10
16 Ιανουαρίου 2015, Rough Trade / Capitol Records
Τι θα ακούσεις:
Folk Rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Cavalry Captain, Philomena, Make You Better
Βαθμολογία:
8/10
Περίπου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ξεκίνησε ένα μικρό κίνημα αναβίωσης της folk μουσικής, κυρίως από νεαρά συγκροτήματα, αλλά και από ορισμένους τραγουδιστές. Ένα από τα σημαντικότερα σχήματα της σκηνής αυτής, που ήδη κυκλοφορούσε δίσκους δέκα χρόνια πριν οι Mumford & Sons κλείσουν το Glastonbury, είναι οι Decemberists, από το Όρεγκον, στη δυτική ακτή των Η.Π.Α.. Ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους επανέρχονται δριμύτεροι και κυκλοφορούν την έβδομη ολοκληρωμένη δουλειά τους.
Τον τελευταίο καιρό τα μέλη του συγκροτήματος ασχολήθηκαν με άλλα πράματα, όπως η συμμετοχή σε ένα επεισόδιο των Simpsons το 2012 ή η κυκλοφορία ενός ζωντανά ηχογραφημένου άλμπουμ την ίδια χρονιά. Ο ιθύνων νους του συγκροτήματος, Colin Meloy, κυκλοφόρησε ακόμα ένα άλμπουμ της σειράς ‘Colin Meloy Sings…’, αυτή τη φορά με πρωταγωνιστές τους Kinks, ενώ αρκετά από τα υπόλοιπα μέλη συμμετέχουν στους Black Prairie, οι οποίοι κυκλοφόρησαν τέσσερις δίσκους τα τελευταία τρία χρόνια.
Θα μπορούσε, λοιπόν, να θεωρηθεί ένας δίσκος με τον οποίο θα επαναπροσδιορίσουν τον ήχο τους ή πως θα κυνηγήσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο κοινό, ιδιαίτερα για τις συναυλίες τους. Το ‘What A Terrible World, What A Beautiful World’, με ένα όμορφο, χρωματιστό εξώφυλλο, συνεχίζει στο folk ύφος που μας έχουν συνηθίσει και ενώ μπορεί να είναι μία από τις καλύτερες δουλειές τους, αν όχι η καλύτερη, δύσκολα θα τους φέρει σε θέση να γεμίζουν αρένες. Ίσως βέβαια να μην το επιθυμούν όσο θα περίμενε κανείς, αν και ορισμένα τραγούδια κλίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα από αυτά είναι το πολύ καλό ‘Make You Better’, που κυκλοφόρησε ως πρώτο single πριν λίγους μήνες.
Ο δίσκος είναι πλήρως χορταστικός, με διάρκεια που πλησιάζει τη μία ώρα και το ενδιαφέρον μειώνεται μόνο για λίγα, διάσπαρτα λεπτά. Πρόκειται για μία συλλογή δεκατεσσάρων καλοδουλεμένων τραγουδιών, παρά για ένα άλμπουμ ως ενιαίο σύνολο με κάποιο θέμα. Το ‘Lake Song’ είναι αυτό που ρίχνει λίγο το ρυθμό μετά από μια ιδανική εισαγωγή με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, όπως το χαρούμενο ‘Cavalry Captain’ και το ‘Philomena’ με την όμορφη εισαγωγή στα πλήκτρα, τον πιασάρικο ρυθμό και στίχους όπως “all I wanted in the world was to see a naked girl”. Στο εναρκτήριο τραγούδι ο Colin απευθύνεται στο κοινό του, όπως δηλώνει και ο τίτλος, και ακούμε στίχους όπως “we are aware that you cut your hair in the style that your drummer wore in the video”, πιθανότατα με μια δόση ειρωνείας και, γιατί όχι, αυτοσαρκασμού.
Το ‘The Wrong Year’ είναι ένα ακόμα τραγούδι στο γνωστό folk ύφος τους που ξεχωρίζει ελαφρώς από τα υπόλοιπα, ενώ στο ‘Easy Come, Easy Go’ η φωνή και κυρίως η κιθάρα έχουν μια δόση της σύγχρονης ψυχεδέλειας που απαντάται σε μερικά συγκροτήματα στις μέρες μας. Γενικότερα στο δεύτερο μισό ακούμε τους Decemberists σε ένα ελαφρώς μεγαλύτερο μουσικό εύρος από αυτό συνηθίζουν, με τραγούδια σε ύφος country όπως το ‘Better Not Wake The Baby’ ή με μια blues μελαγχολία στα ‘Till The Water Is All Long Gone’ και ‘Carolina Low’. Οι αλλαγές αυτές στο ρυθμό και στο ύφος ίσως αποθαρρύνουν μερικούς, αλλά ενδιαφέροντα τραγούδια βρίσκονται και στο δεύτερο μισό του δίσκου, είτε επειδή πηγάζουν από μία ομιλία του B. Obama σχετικά με μία ακόμη σκηνή πυροβολισμών σε σχολεία (’12-17-12’), ή απλά επειδή έχουν μια όμορφη μελαγχολία και ωραία φυσαρμόνικα (‘Anti-Summersong’). Ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται από έναν στίχο στο πρώτο τραγούδι και μάλλον είναι το διακριτικό σχόλιό τους για το συμβάν από το οποίο επηρεάστηκαν.
Ο δίσκος δεν κλείνει όσο ωραία όσο ξεκίνησε, μιας και το ‘A Beginning Song’ υστερεί σε φρεσκάδα σε σχέση με τα υπόλοιπα και είναι απλά ένα ακόμα διόλου άσχημο τραγούδι. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που σίγουρα θα μπορούσε να είναι πιο μεστό, αλλά μάλλον δεν θα απογοητεύσει όσους ήδη συμπαθούν τον ήχο τους και εύκολα θα κερδίσει περισσότερους στο πλευρό τους. Τώρα για εκείνη τη μεγάλη επιτυχία και τις αρένες που ίσως να μην έρθουν, τέτοια τραγούδια μάλλον ταιριάζουν καλύτερα με το φως του ήλιου που δύει, παρά με τους προβολείς της σκηνής, σε οποιοδήποτε χωράφι.
1. The Singer Addresses His Audience
2. Cavalry Captain
3. Philomena
4. Make You Better
5. Lake Song
6. Till the Water Is All Long Gone
7. The Wrong Year
8. Carolina Low
9. Better Not Wake The Baby
10. Anti-Summersong
11. Easy Come, Easy Go
12. Mistral
13. 12-17-12
14. A Beginning Song
Τον τελευταίο καιρό τα μέλη του συγκροτήματος ασχολήθηκαν με άλλα πράματα, όπως η συμμετοχή σε ένα επεισόδιο των Simpsons το 2012 ή η κυκλοφορία ενός ζωντανά ηχογραφημένου άλμπουμ την ίδια χρονιά. Ο ιθύνων νους του συγκροτήματος, Colin Meloy, κυκλοφόρησε ακόμα ένα άλμπουμ της σειράς ‘Colin Meloy Sings…’, αυτή τη φορά με πρωταγωνιστές τους Kinks, ενώ αρκετά από τα υπόλοιπα μέλη συμμετέχουν στους Black Prairie, οι οποίοι κυκλοφόρησαν τέσσερις δίσκους τα τελευταία τρία χρόνια.
Θα μπορούσε, λοιπόν, να θεωρηθεί ένας δίσκος με τον οποίο θα επαναπροσδιορίσουν τον ήχο τους ή πως θα κυνηγήσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο κοινό, ιδιαίτερα για τις συναυλίες τους. Το ‘What A Terrible World, What A Beautiful World’, με ένα όμορφο, χρωματιστό εξώφυλλο, συνεχίζει στο folk ύφος που μας έχουν συνηθίσει και ενώ μπορεί να είναι μία από τις καλύτερες δουλειές τους, αν όχι η καλύτερη, δύσκολα θα τους φέρει σε θέση να γεμίζουν αρένες. Ίσως βέβαια να μην το επιθυμούν όσο θα περίμενε κανείς, αν και ορισμένα τραγούδια κλίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα από αυτά είναι το πολύ καλό ‘Make You Better’, που κυκλοφόρησε ως πρώτο single πριν λίγους μήνες.
Ο δίσκος είναι πλήρως χορταστικός, με διάρκεια που πλησιάζει τη μία ώρα και το ενδιαφέρον μειώνεται μόνο για λίγα, διάσπαρτα λεπτά. Πρόκειται για μία συλλογή δεκατεσσάρων καλοδουλεμένων τραγουδιών, παρά για ένα άλμπουμ ως ενιαίο σύνολο με κάποιο θέμα. Το ‘Lake Song’ είναι αυτό που ρίχνει λίγο το ρυθμό μετά από μια ιδανική εισαγωγή με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, όπως το χαρούμενο ‘Cavalry Captain’ και το ‘Philomena’ με την όμορφη εισαγωγή στα πλήκτρα, τον πιασάρικο ρυθμό και στίχους όπως “all I wanted in the world was to see a naked girl”. Στο εναρκτήριο τραγούδι ο Colin απευθύνεται στο κοινό του, όπως δηλώνει και ο τίτλος, και ακούμε στίχους όπως “we are aware that you cut your hair in the style that your drummer wore in the video”, πιθανότατα με μια δόση ειρωνείας και, γιατί όχι, αυτοσαρκασμού.
Το ‘The Wrong Year’ είναι ένα ακόμα τραγούδι στο γνωστό folk ύφος τους που ξεχωρίζει ελαφρώς από τα υπόλοιπα, ενώ στο ‘Easy Come, Easy Go’ η φωνή και κυρίως η κιθάρα έχουν μια δόση της σύγχρονης ψυχεδέλειας που απαντάται σε μερικά συγκροτήματα στις μέρες μας. Γενικότερα στο δεύτερο μισό ακούμε τους Decemberists σε ένα ελαφρώς μεγαλύτερο μουσικό εύρος από αυτό συνηθίζουν, με τραγούδια σε ύφος country όπως το ‘Better Not Wake The Baby’ ή με μια blues μελαγχολία στα ‘Till The Water Is All Long Gone’ και ‘Carolina Low’. Οι αλλαγές αυτές στο ρυθμό και στο ύφος ίσως αποθαρρύνουν μερικούς, αλλά ενδιαφέροντα τραγούδια βρίσκονται και στο δεύτερο μισό του δίσκου, είτε επειδή πηγάζουν από μία ομιλία του B. Obama σχετικά με μία ακόμη σκηνή πυροβολισμών σε σχολεία (’12-17-12’), ή απλά επειδή έχουν μια όμορφη μελαγχολία και ωραία φυσαρμόνικα (‘Anti-Summersong’). Ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται από έναν στίχο στο πρώτο τραγούδι και μάλλον είναι το διακριτικό σχόλιό τους για το συμβάν από το οποίο επηρεάστηκαν.
Ο δίσκος δεν κλείνει όσο ωραία όσο ξεκίνησε, μιας και το ‘A Beginning Song’ υστερεί σε φρεσκάδα σε σχέση με τα υπόλοιπα και είναι απλά ένα ακόμα διόλου άσχημο τραγούδι. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που σίγουρα θα μπορούσε να είναι πιο μεστό, αλλά μάλλον δεν θα απογοητεύσει όσους ήδη συμπαθούν τον ήχο τους και εύκολα θα κερδίσει περισσότερους στο πλευρό τους. Τώρα για εκείνη τη μεγάλη επιτυχία και τις αρένες που ίσως να μην έρθουν, τέτοια τραγούδια μάλλον ταιριάζουν καλύτερα με το φως του ήλιου που δύει, παρά με τους προβολείς της σκηνής, σε οποιοδήποτε χωράφι.
1. The Singer Addresses His Audience
2. Cavalry Captain
3. Philomena
4. Make You Better
5. Lake Song
6. Till the Water Is All Long Gone
7. The Wrong Year
8. Carolina Low
9. Better Not Wake The Baby
10. Anti-Summersong
11. Easy Come, Easy Go
12. Mistral
13. 12-17-12
14. A Beginning Song