1. Τι θα ακούσεις;
Funk, r ‘n’ b, soul, disco βουτιά του Mark Ronson που βρήκε στο πάτωμα.
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Daffodils, Uptown Funk, Leaving Los Feliz
3. Βαθμολογία;
5,5/10
Κανείς δεν πρόκειται να συνδεθεί ιδιαίτερα με τη 4η δισκογραφική δουλειά του Mark Ronson (Μη με ρωτήσεις ποιος είναι ο κύριος γιατί τότε πιθανότατα διαβάζεις το λάθος site. Αλλά για να είμαι δίκαιος, ξεκίνα και δες πίσω από το όνομα Amy Winehouse και το δίσκο της Back to black).
Κι αν το Uptown Funk είναι το νο1 τραγούδι παγκοσμίως εδώ και κάποιες βδομάδες, τέτοιο άλλο στο Uptown Special δε θα βρεις. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά και για τους λόγους που θα εξηγηθούν παρακάτω, δεν είναι ούτε και καλό.
Το Uptown Funk είναι τόσες βδομάδες νο1 λοιπόν, γιατί περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν γνωστό ένα τραγούδι. Σούπερ παραγωγή από ένα σούπερ παραγωγό, σούπερ ερμηνευτή (λέγε με Bruno Mars) και μια σούπερ βουτιά στο παρελθόν των James Brown, Michael Jackson και Prince. Κι όχι, δεν είναι ένα σούπερ τραγούδι, αλλά είναι από αυτά, ρε παιδί μου, τα ποπ τραγούδια που ξέρουν πολύ καλά πως είναι να είσαι ένα ΠΟΠ τραγούδι με τα όλα του (του λείπει η πρωτοτυπία, δε λέω).
Τα υπόλοιπα όμως του Uptown Special δεν είναι έτσι. Κι αυτό είναι καλό, γιατί ενώ και σε αυτά βουτάει στο παρελθόν, δεν το κάνει με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο. Και υπάρχουν λοιπόν 2-3 τραγούδια (που μάλλον δεν είναι τυχαίο που και τα 3 τα λέει ο Kevin Parker των Tame Impala) που και να σε φτιάξουν μπορούν και να σε κουνήσουν από τη θέση σου και να τα ακούσεις ευχάριστα πίνοντας το ποτό σου ή κάνοντας τις δουλειές σου (εξαιρώντας το Daffodils που είναι το καλύτερο με διαφορά που θα βρείτε στο άλμπουμ κι ευτυχώς θα είναι το 2ο single του).
Κι αυτό είναι το κακό. Ενώ το Uptown Special έχει πολλά από εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να το κάνουν πολύ «μεγάλο» άλμπουμ, ακούγεται αμήχανο κι αγχωμένο. Ο Mark Ronson ήθελε πολύ να πετύχει ένα σπουδαίο άλμπουμ και το πίεσε περισσότερο από όσο πιθανότατα μπορούσε τη δεδομένη στιγμή. Οι συμμετοχές στο Uptown Special, δεν κάνουν τη διαφορά, ενώ επιβαλλόταν να την κάνουν (Stevie Wonder, Kevin Parker, Andrew Wyatt, Jeff Bhasker, Bruno Mars, Keyone Starr). Τα τραγούδια δεν είναι άσχημα, το αντίθετο μάλιστα, απλά δεν έχουν και το ειδικό βάρος που «έπρεπε» να έχουν.
Καλά, δε χρειάζεται να στεναχωριόμαστε και για τον Mark Ronson και την 4η δισκογραφική του δουλειά. Δεν παύει να είναι μια ποπ δουλειά με την οποία σε γενικές γραμμές θα περάσεις ευχάριστα. Ίσως όμως να περίμενες περισσότερα.
Tip: Τί είναι αυτό που συνδέει το Mark Ronson με τη δική μας Monika; Ο Andrew Wyatt από τους Miike Snow. Μην απορήσετε αν ο Mark Ronson είναι ο επόμενος παραγωγός της.
Funk, r ‘n’ b, soul, disco βουτιά του Mark Ronson που βρήκε στο πάτωμα.
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Daffodils, Uptown Funk, Leaving Los Feliz
3. Βαθμολογία;
5,5/10
Κανείς δεν πρόκειται να συνδεθεί ιδιαίτερα με τη 4η δισκογραφική δουλειά του Mark Ronson (Μη με ρωτήσεις ποιος είναι ο κύριος γιατί τότε πιθανότατα διαβάζεις το λάθος site. Αλλά για να είμαι δίκαιος, ξεκίνα και δες πίσω από το όνομα Amy Winehouse και το δίσκο της Back to black).
Κι αν το Uptown Funk είναι το νο1 τραγούδι παγκοσμίως εδώ και κάποιες βδομάδες, τέτοιο άλλο στο Uptown Special δε θα βρεις. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά και για τους λόγους που θα εξηγηθούν παρακάτω, δεν είναι ούτε και καλό.
Το Uptown Funk είναι τόσες βδομάδες νο1 λοιπόν, γιατί περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν γνωστό ένα τραγούδι. Σούπερ παραγωγή από ένα σούπερ παραγωγό, σούπερ ερμηνευτή (λέγε με Bruno Mars) και μια σούπερ βουτιά στο παρελθόν των James Brown, Michael Jackson και Prince. Κι όχι, δεν είναι ένα σούπερ τραγούδι, αλλά είναι από αυτά, ρε παιδί μου, τα ποπ τραγούδια που ξέρουν πολύ καλά πως είναι να είσαι ένα ΠΟΠ τραγούδι με τα όλα του (του λείπει η πρωτοτυπία, δε λέω).
Τα υπόλοιπα όμως του Uptown Special δεν είναι έτσι. Κι αυτό είναι καλό, γιατί ενώ και σε αυτά βουτάει στο παρελθόν, δεν το κάνει με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο. Και υπάρχουν λοιπόν 2-3 τραγούδια (που μάλλον δεν είναι τυχαίο που και τα 3 τα λέει ο Kevin Parker των Tame Impala) που και να σε φτιάξουν μπορούν και να σε κουνήσουν από τη θέση σου και να τα ακούσεις ευχάριστα πίνοντας το ποτό σου ή κάνοντας τις δουλειές σου (εξαιρώντας το Daffodils που είναι το καλύτερο με διαφορά που θα βρείτε στο άλμπουμ κι ευτυχώς θα είναι το 2ο single του).
Κι αυτό είναι το κακό. Ενώ το Uptown Special έχει πολλά από εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να το κάνουν πολύ «μεγάλο» άλμπουμ, ακούγεται αμήχανο κι αγχωμένο. Ο Mark Ronson ήθελε πολύ να πετύχει ένα σπουδαίο άλμπουμ και το πίεσε περισσότερο από όσο πιθανότατα μπορούσε τη δεδομένη στιγμή. Οι συμμετοχές στο Uptown Special, δεν κάνουν τη διαφορά, ενώ επιβαλλόταν να την κάνουν (Stevie Wonder, Kevin Parker, Andrew Wyatt, Jeff Bhasker, Bruno Mars, Keyone Starr). Τα τραγούδια δεν είναι άσχημα, το αντίθετο μάλιστα, απλά δεν έχουν και το ειδικό βάρος που «έπρεπε» να έχουν.
Καλά, δε χρειάζεται να στεναχωριόμαστε και για τον Mark Ronson και την 4η δισκογραφική του δουλειά. Δεν παύει να είναι μια ποπ δουλειά με την οποία σε γενικές γραμμές θα περάσεις ευχάριστα. Ίσως όμως να περίμενες περισσότερα.
Tip: Τί είναι αυτό που συνδέει το Mark Ronson με τη δική μας Monika; Ο Andrew Wyatt από τους Miike Snow. Μην απορήσετε αν ο Mark Ronson είναι ο επόμενος παραγωγός της.