Οι "διαπραγματεύσεις" συνεχίστηκαν και φέτος στη σκιά των Βράχων, με το Σωκράτη Μάλαμα και τα πουλάκια του να δίνουν για μία ακόμη φορά το παρόν!
Λένε πως η μουσική είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αλήθεια, τη λύτρωση, τη κάθαρση και τη ψυχική ανάταση. Σε λυτρώνει από το φόβο, τις απειλές και τη τρομοκρατία. Αυτές τις λέξεις ήλπιζα ποτέ να μη τις νιώσω στο πετσί μου, δυστυχώς όμως μου τις επέβαλλαν και δυστυχώς για όλους αυτούς η μουσική, πάντα θα μου λέει την αλήθεια, αυτή που εσείς ποτέ δεν τολμήσατε να μου πείτε! Η απάντησή μου λοιπόν σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι φοβάμαι, η συναυλία του Σωκράτη! Γιατί ο Σωκράτης τη Δευτέρα, στο Θέατρο Βράχων είπε την αλήθεια.
Ας πάμε λοιπόν στα "εν προκειμένω αποκαλυπτήρια της αλήθειας". Καθώς έφτανα στον συναυλιακό χώρο, άκουγα τη βροντερή φωνή του Μάλαμα και του κοινού, που είχε βαλθεί να του κάνει δεύτερη φωνή. Λέω: "μα καλά τί έγινε ρε παιδιά; Ξεκίνησε;". Ύστερα από έναν μαραθώνιο δρόμου, κατάφερα να μπω. Και ναι αντίκρυσα αυτό που ήλπιζα. Ένα κατάμεστο Θέατρο Βράχων! Οι κερκίδες, ο χώρος μπροστά στη σκηνή και τα βραχάκια τριγύρω, όλα γεμάτα. Νέοι, γέροι, οικογένειες, παρέες, έδιναν το ρυθμό και το παλμό τους, με όλο τους το είναι. Χωμένη μέσα στο πλήθος, έγινα ένα με όλους αυτούς. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε, συζητήσαμε, παρ'όλο που δε γνωριζόμαστε, γνωριστήκαμε. Μπύρες, ούζα και νερά έλουζαν τα κεφάλια μας!
Ο Σωκράτης, χωρίς να κάνει διάλειμμα (μιας και στον συγκεκριμένο χώρο υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί), μας μετέφερε με τον δικό του αυθεντικό τρόπο σε μουσικά σταυροδρόμια, εκεί που συναντώνται η Ανατολή με τη Δύση, τα λαΐκά με τα ροκ ακούσματα, οι ρεμπέτικες βραδιές με τα αυθόρμητα γλέντια παρέας. Ερμήνευσε τραγούδια νέα, που πατούν σε δρόμους λαΐκούς. Ξέθαψε τραγούδια παλιά, αγαπημένα και διαχρονικά, που έχουν ριζώσει στις ψυχές μας και που δε χορταίνουμε να τα φωνάζουμε ξανά και ξανά.
Ο Φώτης Σιώτας (βιολί-βιόλα) καταχειροκροτήθηκε για άλλη μία φορά από το κοινό, όταν τραγούδησε το "Σαν παιδί" και το "Αερικό" του Θανάση Παπακωνσταντίνου και η Λαμπρινή Καρακώστα με τη βελούδινη φωνή της, μας γύρισε σε γνώριμα και πιο παραδοσιακά μονοπάτια. Βιολί, λαούτο, μπουζούκι, τύμπανα, κοντραμπάσο και κιθάρα, ενώθηκαν αρμονικά και με τρόπο που απογύμνωναν και αναδείκνυαν τις φωνές, χωρίς να τις επισκιάζουν.
Από τη συναυλία όμως, δεν έλειψαν και οι αναφορές στα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Ο Σωκράτης, μπορεί σπάνια να τοποθετείται για τα πολιτικά τεκταινόμενα, όμως αυτή τη φορά αποφάσισε να πάρει θέση και το αιτιολόγησε. Κάποιος τον αναγνώρισε στον δρόμο, καθώς οδηγούσε και τον ρώτησε για το τι θα ψηφίσει στο δημοψήφισμα. Η απάντηση του ήταν: "Φυσικά και ΟΧΙ". Λίγο μετά, μας είπε και μία ιστορία-παραβολή για το πως γίνονται οι διαπραγματεύσεις, την οποία μπορείτε να ακούσετε στο σχετικό βίντεο που ακολουθεί.
Η συναυλία, παρ' όλο που ακολούθησε με θρησκευτική ευλάβεια το ίδιο ρεπερτόριο με πέρυσι, ήταν εντελώς διαφορετική και είμαι σίγουρη πως θα χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μου όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα ηχηρό, δυνατό μήνυμα του Σωκράτη αφιερωμένο στα πουλάκια του. Και τα πουλάκια ως γνωστόν φέρνουν την άνοιξη!
Τραγούδια που ακούσαμε: Τα παιδιά μες στην πλατεία, Του κόσμου τ' ακριβά, Του χρόνου τα σκυλιά, Φύλλα αλκαλικά, Το όνομά μου είναι δρόμος, Τειρεσίας, Νεράιδα, Τίποτα δε χάθηκε, Ειρηνικός, Ηλιόπετρα, Διάφανος, Το μετάξι, Ο κήπος, Έπιασε βροχή, Αερικό, Το γράμμα, Το τραγούδι του μεθυσμένου, Τα ξωτικά, Το χρόνο να λαβώσω, Στην κοιλάδα των Τεμπών, Άσε τα ψέματα, Τσιγάρο ατέλειωτο, Πριγκηπέσα.
Μαζί του οι:
Τραγούδι: Λαμπρινή Καρακώστα
Τύμπανα: Νίκος Μαγνήσαλης
Κοντραμπάσο: Γιάννης Παπατριανταφύλλου
Βιολί, βιόλα: Φώτης Σιώτας
Λαούτο, μπουζούκι: Κυριάκος Ταπάκης
Κιθάρα: Κλέων Αντωνίου
Υ.Γ: Το βίντεο προέρχεται από το Greek Live Concert Videos!
Λένε πως η μουσική είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αλήθεια, τη λύτρωση, τη κάθαρση και τη ψυχική ανάταση. Σε λυτρώνει από το φόβο, τις απειλές και τη τρομοκρατία. Αυτές τις λέξεις ήλπιζα ποτέ να μη τις νιώσω στο πετσί μου, δυστυχώς όμως μου τις επέβαλλαν και δυστυχώς για όλους αυτούς η μουσική, πάντα θα μου λέει την αλήθεια, αυτή που εσείς ποτέ δεν τολμήσατε να μου πείτε! Η απάντησή μου λοιπόν σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι φοβάμαι, η συναυλία του Σωκράτη! Γιατί ο Σωκράτης τη Δευτέρα, στο Θέατρο Βράχων είπε την αλήθεια.
Ας πάμε λοιπόν στα "εν προκειμένω αποκαλυπτήρια της αλήθειας". Καθώς έφτανα στον συναυλιακό χώρο, άκουγα τη βροντερή φωνή του Μάλαμα και του κοινού, που είχε βαλθεί να του κάνει δεύτερη φωνή. Λέω: "μα καλά τί έγινε ρε παιδιά; Ξεκίνησε;". Ύστερα από έναν μαραθώνιο δρόμου, κατάφερα να μπω. Και ναι αντίκρυσα αυτό που ήλπιζα. Ένα κατάμεστο Θέατρο Βράχων! Οι κερκίδες, ο χώρος μπροστά στη σκηνή και τα βραχάκια τριγύρω, όλα γεμάτα. Νέοι, γέροι, οικογένειες, παρέες, έδιναν το ρυθμό και το παλμό τους, με όλο τους το είναι. Χωμένη μέσα στο πλήθος, έγινα ένα με όλους αυτούς. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε, συζητήσαμε, παρ'όλο που δε γνωριζόμαστε, γνωριστήκαμε. Μπύρες, ούζα και νερά έλουζαν τα κεφάλια μας!
Ο Σωκράτης, χωρίς να κάνει διάλειμμα (μιας και στον συγκεκριμένο χώρο υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί), μας μετέφερε με τον δικό του αυθεντικό τρόπο σε μουσικά σταυροδρόμια, εκεί που συναντώνται η Ανατολή με τη Δύση, τα λαΐκά με τα ροκ ακούσματα, οι ρεμπέτικες βραδιές με τα αυθόρμητα γλέντια παρέας. Ερμήνευσε τραγούδια νέα, που πατούν σε δρόμους λαΐκούς. Ξέθαψε τραγούδια παλιά, αγαπημένα και διαχρονικά, που έχουν ριζώσει στις ψυχές μας και που δε χορταίνουμε να τα φωνάζουμε ξανά και ξανά.
Ο Φώτης Σιώτας (βιολί-βιόλα) καταχειροκροτήθηκε για άλλη μία φορά από το κοινό, όταν τραγούδησε το "Σαν παιδί" και το "Αερικό" του Θανάση Παπακωνσταντίνου και η Λαμπρινή Καρακώστα με τη βελούδινη φωνή της, μας γύρισε σε γνώριμα και πιο παραδοσιακά μονοπάτια. Βιολί, λαούτο, μπουζούκι, τύμπανα, κοντραμπάσο και κιθάρα, ενώθηκαν αρμονικά και με τρόπο που απογύμνωναν και αναδείκνυαν τις φωνές, χωρίς να τις επισκιάζουν.
Από τη συναυλία όμως, δεν έλειψαν και οι αναφορές στα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Ο Σωκράτης, μπορεί σπάνια να τοποθετείται για τα πολιτικά τεκταινόμενα, όμως αυτή τη φορά αποφάσισε να πάρει θέση και το αιτιολόγησε. Κάποιος τον αναγνώρισε στον δρόμο, καθώς οδηγούσε και τον ρώτησε για το τι θα ψηφίσει στο δημοψήφισμα. Η απάντηση του ήταν: "Φυσικά και ΟΧΙ". Λίγο μετά, μας είπε και μία ιστορία-παραβολή για το πως γίνονται οι διαπραγματεύσεις, την οποία μπορείτε να ακούσετε στο σχετικό βίντεο που ακολουθεί.
Η συναυλία, παρ' όλο που ακολούθησε με θρησκευτική ευλάβεια το ίδιο ρεπερτόριο με πέρυσι, ήταν εντελώς διαφορετική και είμαι σίγουρη πως θα χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μου όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα ηχηρό, δυνατό μήνυμα του Σωκράτη αφιερωμένο στα πουλάκια του. Και τα πουλάκια ως γνωστόν φέρνουν την άνοιξη!
Τραγούδια που ακούσαμε: Τα παιδιά μες στην πλατεία, Του κόσμου τ' ακριβά, Του χρόνου τα σκυλιά, Φύλλα αλκαλικά, Το όνομά μου είναι δρόμος, Τειρεσίας, Νεράιδα, Τίποτα δε χάθηκε, Ειρηνικός, Ηλιόπετρα, Διάφανος, Το μετάξι, Ο κήπος, Έπιασε βροχή, Αερικό, Το γράμμα, Το τραγούδι του μεθυσμένου, Τα ξωτικά, Το χρόνο να λαβώσω, Στην κοιλάδα των Τεμπών, Άσε τα ψέματα, Τσιγάρο ατέλειωτο, Πριγκηπέσα.
Μαζί του οι:
Τραγούδι: Λαμπρινή Καρακώστα
Τύμπανα: Νίκος Μαγνήσαλης
Κοντραμπάσο: Γιάννης Παπατριανταφύλλου
Βιολί, βιόλα: Φώτης Σιώτας
Λαούτο, μπουζούκι: Κυριάκος Ταπάκης
Κιθάρα: Κλέων Αντωνίου
Υ.Γ: Το βίντεο προέρχεται από το Greek Live Concert Videos!