Τι θ' ακούσεις:
Η αλήθεια είναι ότι δεν συγκαταλέγομαι ανάμεσα στους φανατικούς οπαδούς της ευρύτερης ελληνικής stoner-rock σκηνής. Όμως, δίσκοι σαν το 'Repeated Exposure To...' των 1000Μods, μπορούν κάλλιστα να σε κάνουν να κολλήσεις με το συγκεκριμένο είδος μουσικής και να ξαναβγάλεις στην επιφάνεια τον, καλά κρυμμένο μέσα σου, ροκά του παρελθόντος, που έλιωνε τους δίσκους των Black Sabbath και μεράκλωνε με τις πρώτες κυκλοφορίες των Monster Magnet.
Αυτό που κατάφεραν οι Mods, με την τελευταία τους δουλειά, ήταν να αποδείξουν ότι η stoner-rock σκηνή έχει μέλλον, αρκεί να μπολιαστεί με τις κατάλληλες δόσεις heavy rock 'n' roll, ή - της τόσο απαραίτητης- heavy-ψυχεδέλειας. Μετά από πενήντα ένα λεπτά επαναλαμβανόμενης ακρόασης και έπειτα από οκτώ κομμάτια, είμαι σε θέση να γράψω, χωρίς καμία επιφύλαξη, ότι τα παιδιά από το Χιλιομόδι Κορινθίας, είναι πλέον μεγάλη μπάντα. Και είναι μεγάλη μπάντα, επειδή όχι μόνο κατάφεραν να ξαναγυρίσουν στις ένδοξες μέρες του 'Super Van Vacation', αλλά και να το ξεπεράσουν από άποψη ποιότητας και συνθετικής έμπνευσης, αφήνοντας πίσω τους τις όποιες ενστάσεις διατυπώθηκαν από την κυκλοφορία του 'Vultures' (φυσικά και το 'Vultures' είναι καλό άλμπουμ, αλλά 'Super Van Vacation' δεν είναι επ' ουδενί).
Οκτώ κομμάτια επομένως, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν το εναρκτήριο 'Above 179', το δεύτερο στη σειρά 'Loose' και φυσικά το single του δίσκου, 'The Son'. Και τα τρία συγκαταλέγονται στις καλύτερες συνθέσεις των 1000Mods έως και σήμερα. Μακράς διάρκειας τραγούδια, με εναλλαγές στην κιθάρα, μπάσο που δεν αφήνει τίποτα ακάλυπτο και ντραμς που δίνουν τον απαραίτητο τόνο, προετοιμάζοντας τον ακροατή για την ηχητική καταιγίδα που πρόκειται να ακολουθήσει. Και φυσικά, η φωνή του Ντάνι στα καλύτερά της.
Τα 'Electric Carve' και 'A. W.', χωρίς να παρουσιάζουν την συνθετική πρωτοτυπία των προαναφερθέντων, είναι αυτό που λέμε κομμάτια-δυναμίτες, που θα σε ξεσηκώσουν από την αρχή. Το 'On A Stone', αποτελεί την πιο Sabbath-ική στιγμή του δίσκου και ταυτόχρονα την πιο ψυχεδελική. Επομένως, μιλάμε για κομμάτι που είναι από μόνο του μια κατηγορία ολόκληρη. Το προτελευταίο κομμάτι του δίσκου, το 'Groundhog Day', αποτελεί για μένα προσωπικά την πιο αδύναμη στιγμή του δίσκου καθώς υστερεί από συνθετικής άποψης, σε σχέση με τα υπόλοιπα. Φυσικά αυτό ουδόλως μειώνει τη συνολικότερη ποιότητα του 'Repeated Exposure to...'. Και πώς να τη μειώνει, όταν ο επίλογος γράφεται με το 'Into The Spell', που θεωρώ ότι μελλοντικά θα αποτελέσει το απόλυτο συναυλιακό anthem της μπάντας.
Καλή ακρόαση επομένως και ραντεβού στα προσεχή live των 1000 Mods.
heavy rock 'n' roll, stoner-rock, psychedellic rock
Τραγούδια που πρέπει ν' ακούσεις:
Τραγούδια που πρέπει ν' ακούσεις:
Above 179, The Son, Into Τhe Spell
Βαθμολογία:
9/10Η αλήθεια είναι ότι δεν συγκαταλέγομαι ανάμεσα στους φανατικούς οπαδούς της ευρύτερης ελληνικής stoner-rock σκηνής. Όμως, δίσκοι σαν το 'Repeated Exposure To...' των 1000Μods, μπορούν κάλλιστα να σε κάνουν να κολλήσεις με το συγκεκριμένο είδος μουσικής και να ξαναβγάλεις στην επιφάνεια τον, καλά κρυμμένο μέσα σου, ροκά του παρελθόντος, που έλιωνε τους δίσκους των Black Sabbath και μεράκλωνε με τις πρώτες κυκλοφορίες των Monster Magnet.
Αυτό που κατάφεραν οι Mods, με την τελευταία τους δουλειά, ήταν να αποδείξουν ότι η stoner-rock σκηνή έχει μέλλον, αρκεί να μπολιαστεί με τις κατάλληλες δόσεις heavy rock 'n' roll, ή - της τόσο απαραίτητης- heavy-ψυχεδέλειας. Μετά από πενήντα ένα λεπτά επαναλαμβανόμενης ακρόασης και έπειτα από οκτώ κομμάτια, είμαι σε θέση να γράψω, χωρίς καμία επιφύλαξη, ότι τα παιδιά από το Χιλιομόδι Κορινθίας, είναι πλέον μεγάλη μπάντα. Και είναι μεγάλη μπάντα, επειδή όχι μόνο κατάφεραν να ξαναγυρίσουν στις ένδοξες μέρες του 'Super Van Vacation', αλλά και να το ξεπεράσουν από άποψη ποιότητας και συνθετικής έμπνευσης, αφήνοντας πίσω τους τις όποιες ενστάσεις διατυπώθηκαν από την κυκλοφορία του 'Vultures' (φυσικά και το 'Vultures' είναι καλό άλμπουμ, αλλά 'Super Van Vacation' δεν είναι επ' ουδενί).
Οκτώ κομμάτια επομένως, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν το εναρκτήριο 'Above 179', το δεύτερο στη σειρά 'Loose' και φυσικά το single του δίσκου, 'The Son'. Και τα τρία συγκαταλέγονται στις καλύτερες συνθέσεις των 1000Mods έως και σήμερα. Μακράς διάρκειας τραγούδια, με εναλλαγές στην κιθάρα, μπάσο που δεν αφήνει τίποτα ακάλυπτο και ντραμς που δίνουν τον απαραίτητο τόνο, προετοιμάζοντας τον ακροατή για την ηχητική καταιγίδα που πρόκειται να ακολουθήσει. Και φυσικά, η φωνή του Ντάνι στα καλύτερά της.
Τα 'Electric Carve' και 'A. W.', χωρίς να παρουσιάζουν την συνθετική πρωτοτυπία των προαναφερθέντων, είναι αυτό που λέμε κομμάτια-δυναμίτες, που θα σε ξεσηκώσουν από την αρχή. Το 'On A Stone', αποτελεί την πιο Sabbath-ική στιγμή του δίσκου και ταυτόχρονα την πιο ψυχεδελική. Επομένως, μιλάμε για κομμάτι που είναι από μόνο του μια κατηγορία ολόκληρη. Το προτελευταίο κομμάτι του δίσκου, το 'Groundhog Day', αποτελεί για μένα προσωπικά την πιο αδύναμη στιγμή του δίσκου καθώς υστερεί από συνθετικής άποψης, σε σχέση με τα υπόλοιπα. Φυσικά αυτό ουδόλως μειώνει τη συνολικότερη ποιότητα του 'Repeated Exposure to...'. Και πώς να τη μειώνει, όταν ο επίλογος γράφεται με το 'Into The Spell', που θεωρώ ότι μελλοντικά θα αποτελέσει το απόλυτο συναυλιακό anthem της μπάντας.
Καλή ακρόαση επομένως και ραντεβού στα προσεχή live των 1000 Mods.