Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Βαγγέλη Ευαγγελόπουλο.
Ποιoi: οι Tindersticks
Που: στο Θέατρο του Λυκαβηττού
Οργάνωση: Μια χαρά
Ήχος: Μια χαρά
Κόσμος: Λιγοστός ο κόσμος. Γεμάτες οι μισές κερκίδες και η μισή αρένα.
Ξεκίνησαν: στις 9:56 μμ
Μας αποχαιρέτησαν: στις 11:50 μμ
Τι έπαιξαν:
1.The Organist Entertains 2.Falling Down A Mountain
3.Keep You Beautiful
4.Marbles
5.Sometimes It Hurts
6.She Rode Me Down
7.Raindrops
8.Bathtime
9.Marseilles Sunshine
10.Dying Slowly
11.Can We Start Again
12.The Other Side
13.Tiny Tears (unplugged)
14.Tyed
15.Black Smoke
16.Factory Girls
17.A Night In
18.Harmony Around My Table
Encore:
19.Before You Close Your Eyes
20.No Man In The World
21.All The Love
Οι Tindersticks είναι μέσα στα συγκροτήματα που με έχουν γοητεύσει από τα πρώτα τους βήματα. Λίγες ώρες πριν τη συναυλία, έψαχνα στους δίσκους μου να βρω το δεύτερο album τους για να απολαύσω τα "Mistakes", "Talk to me", "Travelling light" και τόσα άλλα... Η βελόνα του πικάπ είχε πιάσει "αρκούδες", αλλά έκανε ακόμη τη δουλειά της.
Τόσα και τόσα βράδια είχαν γεμίσει με τις μελωδίες τους. Έτσι, έμαθα τη μουσική των Tindersticks. Έτσι, ταξίδεψα με την ιδιαίτερη φωνή του Stuart Staples...
Τους είχα δει και παλαιότερα, αλλά και στην τελευταία τους εμφάνιση στο Θέατρο Badminton. Το συγκρότημα συνεχίζει να είναι ενεργό στη δισκογραφία, αλλά κακά τα ψέματα αυτά που μένουν μετά από τα 2 εξαιρετικά πρώτα αlbums τους είναι μεμονωμένα κομμάτια κι όχι ολοκληρωμένοι δίσκοι. Η μπάντα συνεχίζει αξιοπρεπώς την πορεία της, αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει τα πρώτα βήματα της.
Έτσι, αναπόφευκτα όταν το setlist της συναυλίας τους έχει λιγοστά παλιά τραγούδια, η όλη εμφάνιση θα κινηθεί σε μέτρια επίπεδα. Βέβαια, οι Tindersticks είναι μέσα στα συγκροτήματα που έχουν αγαπήσει οι Έλληνες και ακόμη κι αν η επαφή του Stuart με τον κόσμο περιορίζεται σε ένα χαμηλόφωνο "Thank you", η αποδοχή τους από εμάς είναι μεγάλη. Το κοινό μπορεί να μην ήταν τόσο μεγάλο, όσο στο Θέατρο Badminton ή σε παλαιότερες εμφανίσεις τους, αλλά αυτοί που ήρθαν ήταν καλά διαβασμένοι.
Η αλήθεια είναι ότι θα θέλαμε να ακούσουμε τα "Her", "Talk to me", "Travelling light", "Nectar", "Whiskey and Water", "Mistakes" και άλλα τόσα από τα παλιά τους τραγούδια. Όμως, ορθά κατά τη γνώμη μου το συγκρότημα επέλεξε να παίξει περισσότερο τα κομμάτια που δημιουργεί τα τελευταία χρόνια. Τη στιγμή που παραμένει ενεργό, υποστηρίζει την εξέλιξη του, ακόμη κι αν για εμάς δεν μπορεί να φτάσει την πρώτη περίοδο του.
Η κορυφαία στιγμή της βραδιάς ήρθε από ένα τεχνικό πρόβλημα που προέκυψε, μετά το "The Other Side". Σε εκείνο το σημείο ο τεχνικός του συγκροτήματος στη σκηνή μας ζήτησε να κάνουμε υπομονή ένα λεπτό και αμέσως μετά θα συνεχιστεί η συναυλία. Χωρίς να χάσει χρόνο ο Stuart Staples κάθεται σε ένα από τα ηχεία που είχαν στη σκηνή, παίρνει την κιθάρα του και μας ζητάει να κάνουμε ησυχία... Σε λίγα δευτερόλεπτα διέκρινα τη μελωδία του "Tiny Tears"... Απόλυτη ησυχία κατά τη διάρκεια του τραγουδιού και στο ρεφρέν για να μη χαλάσουμε την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί, "ψιθυρίζαμε" "Tiny Tears" (δείτε το παρακάτω video). Μαγική στιγμή!
Αμέσως μετά η συναυλία πήρε τα πάνω της, μιας και είναι αλήθεια ότι πιο πριν είχε κάνει κάποια "κοιλιά". Το "Tyed" που ακολούθησε ήταν ότι έπρεπε μετά την "τελετή", που προηγήθηκε, λόγω της δυναμικότητας του. Μαζί με αυτά τα δύο, ξεχώρισα ακόμη τα "Black smoke", "She rode me down" από το νέο τους δίσκο και βέβαια τα "A Night in", "Before you close your eyes", "Dying Slowly" και "Can we start again".
Η επιλογή του "All the love" για το κλείσιμο της συναυλίας θα έλεγα ότι δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, λόγω της υποτονικότητας του τραγουδιού.
Σε γενικές γραμμές, η εμφάνιση των Tindersticks ήταν για άλλη μια φορά αξιοπρεπέστατη. Σίγουρα καλύτερη από αυτή στο Θέατρο Badminton, αλλά όχι αντίστοιχη με τις πρώτες εμφανίσεις τους σε Ρόδον και Σφεντόνα. Το μόνο σίγουρο βέβαια είναι ότι όσες φορές και να ακούσεις αυτή τη σπαραχτική φωνή του Staples, δεν τη βαριέσαι...
Tindersticks - Tiny Tears (unplugged) @ Likavittos Theatre
Tindersticks - Can we start again @ Likavittos Theatre