Με το Γιάννη Καμπουρόπουλο είμαστε φίλοι από τις αρχές των Zeros, όταν ήταν ο βασικός τραγουδιστής των Closer, στην καλύτερη ίσως περίοδο τους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ημέρα που έπαιζαν στο Rockwave Festival 2000, στο Περιβαλλοντικό Πάρκο Τρίτση, πριν τους Muse, το Moby και τους Oasis. Ήταν μια πολύ δυνατή εμφάνιση του Ελληνικού συγκροτήματος!
Μετά τους Closer, ο Γιάννης έκανε μια αξιόλογη προσπάθεια με τους Syde και γενικότερα δοκίμασε διάφορα πράγματα. Μέσα σ' αυτά ήταν και η παρουσία του στη συντακτική ομάδα του Mix Grill, στην οποία έδωσε όσα περισσότερα μπορούσε να δώσει. Με τους KAMP νομίζω ότι έχει βρει αυτό ακριβώς που θέλει να κάνει και αυτή η μπάντα φαίνεται να έχει τα φόντα να ακουστεί δυνατά σε μεγαλύτερο ακροατήριο. Αν ακούσετε το δεύτερο δίσκο τους με τίτλο "Clairvoyance", θα με καταλάβετε.
Με το Γιάννη κάναμε μια πολύ όμορφη κουβέντα για τους KAMP και τη συναυλία τους στο Six D.O.G.S. αυτή την Κυριακή 22/01.
Το μικρόφωνο στον ίδιο:
Γιώργος Μπαλιώτης: Γιάννη, μετά τους Closer και την μεγάλη επιτυχία που είχατε στις αρχές των Zeros έχουν περάσει πολλά χρόνια. Τι έκανες αυτό το διάστημα;
Γιάννης Καμπουρόπουλος: Κατ'αρχήν, λίγο πριν φύγω απο τους Closer είχα ξεκινήσει ένα semi-acoustic σχήμα, το project:camp. Αργότερα αυτό μετατράπηκε στους Syde, που είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις κι απο κοντά. Παράλληλα με τους Syde, έκανα και εμφανίσεις solo με ακουστική κιθάρα. Μετά την πρώτη διάλυση των Syde, συνέχισα με διάφορα προσωπικά acoustic projects. Ύστερα ξαναενώθηκαν οι Syde με δύο νέα μέλη κι αυτό έμελλε να κρατήσει ως το 2009, οπου και διαλυθήκαμε οριστικά. Στο παρασκήνιο, και μέχρι να δημιουργηθούν οι KAMP το 2012, αρκέστηκα σε σποραδικές εμφανίσεις, με μια ή δύο ακουστικές κιθάρες ή πιάνο, σε εντελώς χαλαρή φάση.
ΓΜ: Οι KAMP πως προέκυψαν; Πες μας λίγα πράγματα για εσάς.
ΓΚ: Ο προπομπός υπήρξε το project:camp, με "c", μόνο που τότε, το 2002, δεν το είχα πλήρως αντιληφθεί. Στην πορεία, και παρ'όλο που έκανα διάφορα πράγματα, ουσιαστικά έμοιαζε σαν να προετοιμάζεται ένα "έδαφος". Ακόμη, σε μια μάλλον νοσταλγική τάση διατήρησης της παλιάς κατάστασης, δοκίμασα να μπω σε άλλα συγκροτήματα, ως lead singer. Αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελα πραγματικά και έφευγα σύντομα. Ένιωθα οτι είχα ανάγκη να πω δικά μου πράγματα, χωρίς να το έχω εκβιάσει - ήρθε απο μόνο του. Το 2012 αποφάσισα οτι είχε έρθει η στιγμή και έβαλα αγγελία για τη δημιουργία σχήματος. Τότε γεννήθηκαν οι KAMP, ως ένα προσωπικό project. Ωστόσο, οι άνθρωποι που απαρτίζουν το σχήμα συμμετέχουν με τις ιδέες τους, την προσωπική τους ταυτότητα ως μουσικοί κι ως συν-συνθέτες σε πολλά σημεία. Το σημαντικότερο είναι η εμπιστοσύνη, η κοινή προοπτική, αλλά πάνω απο όλα, η φιλία και η καλή συνεργασία, πράγμα που έχουμε πετύχει πλέον με τους Αντώνη Δούνια (ο παλαιότερος του σχήματος, απο το 2012), Νίκο Κουτσοποδιώτη και Μιχάλη Ευδαίμων. Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στην μέχρι τώρα πορεία, μπορώ να πω οτι είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον η διαμόρφωση του πώς φτάσαμε εδώ, όχι μόνο σαν καθαρά μια ροή γεγονότων -και υπήρξε πλούσια, αλήθεια!-, αλλά και σαν εξελικτική διαδικασία, η οποία συμπεριέλαβε κι άλλους, πολύ ενδιαφέροντες φίλους και μουσικούς, ιδέες, τάσεις, πολύ ψάξιμο και επιμονή.
ΓΜ: Οι KAMP βασίζονται στην alternative μουσική των 90s. Όπως κι εσύ κι εγώ λατρεύω αυτή την δεκαετια; Αν λάβουμε υπόψη τη δισκογραφική επιστροφή πολλών συγκροτηματων και μουσικών των 90s, θεωρείς ότι έχουμε αναβίωση αυτής της δεκαετίας;
ΓΚ: Η μουσική των KAMP είναι ένα κράμα, βασικά. Έχει στοιχεία 00's, 90's, 80's, 70's. Κι αυτό γιατί μέσα απο τη μουσική μας, περνούν όλα τα ρεύματα φιλτραρισμένα μέσα απο την έννοια του songwriting - γιατί ουσιαστικά αυτό κάνουμε. Πάντως, δεν πιστεύω σε "επιστροφές" γενικά. Μονάχα στην εξέλιξη. Αν θεωρούμε οτι επιρρεαστήκαμε απο τα 90's, πράγμα που μάλλον είναι φυσικό, τούτο το κάναμε ίσως με έναν εξελικτικό τρόπο. Αναμφίβολα ήταν μια σημαδιακή δεκαετία που έδωσε τα φώτα της σε πολύ αξιόλογους νέους μουσικούς με φρέσκιες ιδέες, αλλά μάλλον χρειάζεται περισσότερος χρόνος αφομοίωσης των πληροφοριών, μιας και το διαδίκτυο είναι ένας αχανής τόπος, γεματος ενδιαφέροντα αλλά και αδιάφορα πράγματα. Μετά τα 90's ήρθαν τα 00's και τώρα κλείνουν σιγά-σιγά και τα 10's. Ίσως είναι ρομαντικό το να "ελπίζουμε", αλλά κοιτώντας κατάματα την πραγματικότητα, μπορούμε να βρούμε εξ ίσου πολλά όμορφα στοιχεία και αργότερα να συζητάμε για την ομορφιά τους, κάπου εκεί γύρω στα 30's. Προς το παρόν, ας πιάσουμε το τιμόνι κι ας οδηγήσουμε. Το ταξίδι έχει πολύ ενδιαφέρον!
ΓΜ: Είσαι ευχαριστημένος από το δεύτερο δίσκο με τίτλο CLAIRVOYANCE που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες; Πες μας λίγα λόγια για αυτόν.
ΓΚ: Νιώθω περήφανος- βασικά, νιώθουμε όλοι περήφανοι για το αποτέλεσμα του Clairvoyance. Κι η αλήθεια είναι, οτι δόθηκε πολύ περισσότερος χρόνος σε σχέση με το Reappear που έγινε πολύ πιο σύντομα, λόγω συνθηκών. Είχαμε δοκιμασμένα, νέα κομμάτια, πιο ευέλικτα. Υπήρχε πολλή διάθεση απο όλους, δημιουργικότητα που τονιζόταν με κάθε νέο κομμάτι που δουλεύαμε. Αλλάξαμε design, κάναμε rebranding, αλλάξαμε στούντιο και ηχολήπτη. Το κλίμα κατά τη διάρκεια της παραγωγής ήταν θαυμάσιο, υπήρχε προσμονή, αγωνία -φυσικά-, πίστη οτι όλα θα πάνε καλά. Στην ουσία, στο Clairvoyance κάναμε ένα σίγουρο βήμα εμπρός απο όλες τις απόψεις, μουσικές και τεχνικές και καλλιτεχνικές. Όλα μπήκαν στη θέση τους με έναν αρμονικό τρόπο. Ωστόσο, παρά τα όποια μειονεκτήματα, το Reapear πάντα θα είναι ο προπάτορας του Clairvoyance και πάντα θα φέρει τη διάκριση του οτι έγινε πολύ σύντομα και άνοιξε το δρόμο για ακόμη περισσότερα.
ΓΜ: Το λογότυπο των KAMP, τα εξώφυλλα των 2 δίσκων σας, τα video clips, αλλά και τα clips από ζωντανές εμφανίσεις σας είναι όλα πολύ προσεγμένα. Πιστεύεις πολύ στη δύναμη της εικόνας της μουσικής, αλλά και του video;
ΓΚ: Αναμφισβήτητα, η εικόνα παίζει σημαντικό ρόλο. Τον τελευταίο καιρό ετοιμάζουμε και το official clip του Clairvoyance -ορίστε και το "λαυράκι"!- το οποίο θα παρουσιασουμε απο Μάρτιο στο κανάλι μας στο Youtube. Ακόμη, το καλό και προσεγμένο artwork ειναι καθοριστικός παράγοντας επικοινωνίας. Είναι η βιτρίνα της μουσικής που θα ακούσει ο ακροατής. Είναι ένα είδος αναγνωριστικού και κρυπτομηνύματος ταυτόχρονα, κατάλληλα συνδυασμένου, έτσι ώστε να αποκαλύπτει και να κρύβει κατάλληλα σημεία. Αλλά ας μην ξεχνάμε, οτι για τη μουσική κυρίαρχο ρόλο παίζει πάντα το πρωτογενές υλικό -η μουσική της μπάντας- και μετά όλα τα άλλα.
ΓΜ: Πιστεύεις ότι την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες σε νέες μπάντες ή το αντίθετο;
ΓΚ: Σαφέστατα έχει γίνει μια έκρηξη νέων σχημάτων - και μάλιστα πολύ αξιόλογων. Μουσικοί και μουσική αλλάζουν με ραγδαίο ρυθμό. Τάσεις νέες γεννιούνται, παλιότερες αναδιαμορφώνονται. Δεν νομίζω οτι είναι θέμα κρίσης, τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο. Η γιγάντωση του διαδικτύου είναι ο υπ'αριθμόν ένα υπαίτιος για την ταχύτατη διάδοση ιδεών και επιδράσεων παγκοσμίως. Η κρίση στην Ελλάδα, ίσως να δημιούργησε μεγαλύτερη ώθηση στην ανάγκη για εκτόνωση πιέσεων εσωτερικών στον καθένα μας, αλλά δε θα τής έδινα τέτοιο credit.
ΓΜ: Μια νέα μπάντα χρειάζεται έναν καλό δίσκο ή ένα τραγούδι με απήχηση στον κόσμο για να γίνει γνωστή σε ευρύ κοινό ή μήπως κάτι άλλο;
ΓΚ: Πότε το ένα και πότε το άλλο. Εγώ προτιμώ το δίσκο. Είναι λίγο αποκαρδιωτικό να θυμούνται το σχήμα ως αυτό που είπε το τάδε τραγούδι και να μη δίνουν σημασία σε τίποτε άλλο νέο που θα παρουσιάσει. Αν και, κάποιες φορές, δεν έχουν κι άδικο που το κάνουν έτσι ή ίσως να είναι και στημένη διαδικασία, αν ένα σχήμα δεν διαθέτει άλλη δυναμική. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως πρέπει να γίνεται διαλογή υλικού. Ο δίσκος πρέπει να περιέχει το υλικό που πιστεύει ο καλλιτέχνης πραγματικά, όχι κατ'ανάγκην για να γεμίσει το track list. Απο εκεί και πέρα, εννοείται πως είναι και όλα τα άλλα: παρουσίαση, παίξιμο, ψυχή, ενέργεια, μυσταγωγία, για να πάμε στο promotion, publication και λοιπά. Για όλα -μα όλα- αυτά, χρειάζεται πίστη, δουλειά και αλήθεια. Η δε απήχηση είναι κάτι σχετικό, πηγαίνει βάσει χώρου-χρόνου. Οι τάσεις, οι κοινωνικές συνθήκες, τα ρεύματα, οι επιδράσεις, όλα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Το τί είναι τώρα άγνωστο δεν προσδιορίζει τίποτε, όπως και το γνωστό δε σημαίνει οτι θα παραμείνει γνωστό αβίαστα. Πόσοι και πόσοι έχουν χαθεί, έχουν βρεθεί απο το πουθενά, έχουν μείνει, έχουν εκλείψει, έχουν σηματοδοτήσει κι έχουν αγνοηθεί... Εντέλει, ίσως να έχει σημασία και τί περιμένει ο κόσμος να ακούσει, ποιός αφουγκράζεται καλύτερα τον παλμό της εποχής. Πώς έχουμε συνηθίσει να ακούμε και τί. Και βασικά, πότε.
ΓΜ: Ποια τα επόμενα βήματα σας; Συναυλίες, περιοδεία;
ΓΚ: Εμφανίσεις εκτός Αθήνας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, και φυσικά, θέλουμε να οργανώσουμε ένα μινι tour στο εξωτερικό, μέσα στο 2017. Νέο υλικό έχει ξεκινήσει ήδη να ετοιμάζεται, αλλά δε βιαζόμαστε, καθώς έχουμε στις βαλίτσες μας ήδη δύο άλμπουμ. Σε εύθετο χρόνο, θα ξαναμπούμε στο στούντιο. Μέχρι τότε, έχουμε όλα τα παραπάνω!
ΓΜ: Τι να περιμένουμε από εσάς αυτή την Κυριακή στο Six D.O.G.S;
ΓΚ: Θα παρουσιάσουμε κομμάτια απο όλη τη γκάμα, απο το Reappear, το Clairvoyance αλλά και δύο νέα κομμάτια. Θα περάσουμε όμορφα, και παρέα με τους Mind Departure θα υπάρχει μελωδία, ενέργεια και ωραίο κλίμα. Σπεύσατε!
Μετά τους Closer, ο Γιάννης έκανε μια αξιόλογη προσπάθεια με τους Syde και γενικότερα δοκίμασε διάφορα πράγματα. Μέσα σ' αυτά ήταν και η παρουσία του στη συντακτική ομάδα του Mix Grill, στην οποία έδωσε όσα περισσότερα μπορούσε να δώσει. Με τους KAMP νομίζω ότι έχει βρει αυτό ακριβώς που θέλει να κάνει και αυτή η μπάντα φαίνεται να έχει τα φόντα να ακουστεί δυνατά σε μεγαλύτερο ακροατήριο. Αν ακούσετε το δεύτερο δίσκο τους με τίτλο "Clairvoyance", θα με καταλάβετε.
Με το Γιάννη κάναμε μια πολύ όμορφη κουβέντα για τους KAMP και τη συναυλία τους στο Six D.O.G.S. αυτή την Κυριακή 22/01.
Το μικρόφωνο στον ίδιο:
Γιώργος Μπαλιώτης: Γιάννη, μετά τους Closer και την μεγάλη επιτυχία που είχατε στις αρχές των Zeros έχουν περάσει πολλά χρόνια. Τι έκανες αυτό το διάστημα;
Γιάννης Καμπουρόπουλος: Κατ'αρχήν, λίγο πριν φύγω απο τους Closer είχα ξεκινήσει ένα semi-acoustic σχήμα, το project:camp. Αργότερα αυτό μετατράπηκε στους Syde, που είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις κι απο κοντά. Παράλληλα με τους Syde, έκανα και εμφανίσεις solo με ακουστική κιθάρα. Μετά την πρώτη διάλυση των Syde, συνέχισα με διάφορα προσωπικά acoustic projects. Ύστερα ξαναενώθηκαν οι Syde με δύο νέα μέλη κι αυτό έμελλε να κρατήσει ως το 2009, οπου και διαλυθήκαμε οριστικά. Στο παρασκήνιο, και μέχρι να δημιουργηθούν οι KAMP το 2012, αρκέστηκα σε σποραδικές εμφανίσεις, με μια ή δύο ακουστικές κιθάρες ή πιάνο, σε εντελώς χαλαρή φάση.
ΓΜ: Οι KAMP πως προέκυψαν; Πες μας λίγα πράγματα για εσάς.
ΓΚ: Ο προπομπός υπήρξε το project:camp, με "c", μόνο που τότε, το 2002, δεν το είχα πλήρως αντιληφθεί. Στην πορεία, και παρ'όλο που έκανα διάφορα πράγματα, ουσιαστικά έμοιαζε σαν να προετοιμάζεται ένα "έδαφος". Ακόμη, σε μια μάλλον νοσταλγική τάση διατήρησης της παλιάς κατάστασης, δοκίμασα να μπω σε άλλα συγκροτήματα, ως lead singer. Αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελα πραγματικά και έφευγα σύντομα. Ένιωθα οτι είχα ανάγκη να πω δικά μου πράγματα, χωρίς να το έχω εκβιάσει - ήρθε απο μόνο του. Το 2012 αποφάσισα οτι είχε έρθει η στιγμή και έβαλα αγγελία για τη δημιουργία σχήματος. Τότε γεννήθηκαν οι KAMP, ως ένα προσωπικό project. Ωστόσο, οι άνθρωποι που απαρτίζουν το σχήμα συμμετέχουν με τις ιδέες τους, την προσωπική τους ταυτότητα ως μουσικοί κι ως συν-συνθέτες σε πολλά σημεία. Το σημαντικότερο είναι η εμπιστοσύνη, η κοινή προοπτική, αλλά πάνω απο όλα, η φιλία και η καλή συνεργασία, πράγμα που έχουμε πετύχει πλέον με τους Αντώνη Δούνια (ο παλαιότερος του σχήματος, απο το 2012), Νίκο Κουτσοποδιώτη και Μιχάλη Ευδαίμων. Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στην μέχρι τώρα πορεία, μπορώ να πω οτι είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον η διαμόρφωση του πώς φτάσαμε εδώ, όχι μόνο σαν καθαρά μια ροή γεγονότων -και υπήρξε πλούσια, αλήθεια!-, αλλά και σαν εξελικτική διαδικασία, η οποία συμπεριέλαβε κι άλλους, πολύ ενδιαφέροντες φίλους και μουσικούς, ιδέες, τάσεις, πολύ ψάξιμο και επιμονή.
ΓΜ: Οι KAMP βασίζονται στην alternative μουσική των 90s. Όπως κι εσύ κι εγώ λατρεύω αυτή την δεκαετια; Αν λάβουμε υπόψη τη δισκογραφική επιστροφή πολλών συγκροτηματων και μουσικών των 90s, θεωρείς ότι έχουμε αναβίωση αυτής της δεκαετίας;ΓΚ: Η μουσική των KAMP είναι ένα κράμα, βασικά. Έχει στοιχεία 00's, 90's, 80's, 70's. Κι αυτό γιατί μέσα απο τη μουσική μας, περνούν όλα τα ρεύματα φιλτραρισμένα μέσα απο την έννοια του songwriting - γιατί ουσιαστικά αυτό κάνουμε. Πάντως, δεν πιστεύω σε "επιστροφές" γενικά. Μονάχα στην εξέλιξη. Αν θεωρούμε οτι επιρρεαστήκαμε απο τα 90's, πράγμα που μάλλον είναι φυσικό, τούτο το κάναμε ίσως με έναν εξελικτικό τρόπο. Αναμφίβολα ήταν μια σημαδιακή δεκαετία που έδωσε τα φώτα της σε πολύ αξιόλογους νέους μουσικούς με φρέσκιες ιδέες, αλλά μάλλον χρειάζεται περισσότερος χρόνος αφομοίωσης των πληροφοριών, μιας και το διαδίκτυο είναι ένας αχανής τόπος, γεματος ενδιαφέροντα αλλά και αδιάφορα πράγματα. Μετά τα 90's ήρθαν τα 00's και τώρα κλείνουν σιγά-σιγά και τα 10's. Ίσως είναι ρομαντικό το να "ελπίζουμε", αλλά κοιτώντας κατάματα την πραγματικότητα, μπορούμε να βρούμε εξ ίσου πολλά όμορφα στοιχεία και αργότερα να συζητάμε για την ομορφιά τους, κάπου εκεί γύρω στα 30's. Προς το παρόν, ας πιάσουμε το τιμόνι κι ας οδηγήσουμε. Το ταξίδι έχει πολύ ενδιαφέρον!
ΓΜ: Είσαι ευχαριστημένος από το δεύτερο δίσκο με τίτλο CLAIRVOYANCE που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες; Πες μας λίγα λόγια για αυτόν.
ΓΚ: Νιώθω περήφανος- βασικά, νιώθουμε όλοι περήφανοι για το αποτέλεσμα του Clairvoyance. Κι η αλήθεια είναι, οτι δόθηκε πολύ περισσότερος χρόνος σε σχέση με το Reappear που έγινε πολύ πιο σύντομα, λόγω συνθηκών. Είχαμε δοκιμασμένα, νέα κομμάτια, πιο ευέλικτα. Υπήρχε πολλή διάθεση απο όλους, δημιουργικότητα που τονιζόταν με κάθε νέο κομμάτι που δουλεύαμε. Αλλάξαμε design, κάναμε rebranding, αλλάξαμε στούντιο και ηχολήπτη. Το κλίμα κατά τη διάρκεια της παραγωγής ήταν θαυμάσιο, υπήρχε προσμονή, αγωνία -φυσικά-, πίστη οτι όλα θα πάνε καλά. Στην ουσία, στο Clairvoyance κάναμε ένα σίγουρο βήμα εμπρός απο όλες τις απόψεις, μουσικές και τεχνικές και καλλιτεχνικές. Όλα μπήκαν στη θέση τους με έναν αρμονικό τρόπο. Ωστόσο, παρά τα όποια μειονεκτήματα, το Reapear πάντα θα είναι ο προπάτορας του Clairvoyance και πάντα θα φέρει τη διάκριση του οτι έγινε πολύ σύντομα και άνοιξε το δρόμο για ακόμη περισσότερα.
ΓΜ: Το λογότυπο των KAMP, τα εξώφυλλα των 2 δίσκων σας, τα video clips, αλλά και τα clips από ζωντανές εμφανίσεις σας είναι όλα πολύ προσεγμένα. Πιστεύεις πολύ στη δύναμη της εικόνας της μουσικής, αλλά και του video;ΓΚ: Αναμφισβήτητα, η εικόνα παίζει σημαντικό ρόλο. Τον τελευταίο καιρό ετοιμάζουμε και το official clip του Clairvoyance -ορίστε και το "λαυράκι"!- το οποίο θα παρουσιασουμε απο Μάρτιο στο κανάλι μας στο Youtube. Ακόμη, το καλό και προσεγμένο artwork ειναι καθοριστικός παράγοντας επικοινωνίας. Είναι η βιτρίνα της μουσικής που θα ακούσει ο ακροατής. Είναι ένα είδος αναγνωριστικού και κρυπτομηνύματος ταυτόχρονα, κατάλληλα συνδυασμένου, έτσι ώστε να αποκαλύπτει και να κρύβει κατάλληλα σημεία. Αλλά ας μην ξεχνάμε, οτι για τη μουσική κυρίαρχο ρόλο παίζει πάντα το πρωτογενές υλικό -η μουσική της μπάντας- και μετά όλα τα άλλα.
ΓΜ: Πιστεύεις ότι την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες σε νέες μπάντες ή το αντίθετο;
ΓΚ: Σαφέστατα έχει γίνει μια έκρηξη νέων σχημάτων - και μάλιστα πολύ αξιόλογων. Μουσικοί και μουσική αλλάζουν με ραγδαίο ρυθμό. Τάσεις νέες γεννιούνται, παλιότερες αναδιαμορφώνονται. Δεν νομίζω οτι είναι θέμα κρίσης, τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο. Η γιγάντωση του διαδικτύου είναι ο υπ'αριθμόν ένα υπαίτιος για την ταχύτατη διάδοση ιδεών και επιδράσεων παγκοσμίως. Η κρίση στην Ελλάδα, ίσως να δημιούργησε μεγαλύτερη ώθηση στην ανάγκη για εκτόνωση πιέσεων εσωτερικών στον καθένα μας, αλλά δε θα τής έδινα τέτοιο credit.
ΓΜ: Μια νέα μπάντα χρειάζεται έναν καλό δίσκο ή ένα τραγούδι με απήχηση στον κόσμο για να γίνει γνωστή σε ευρύ κοινό ή μήπως κάτι άλλο;
ΓΚ: Πότε το ένα και πότε το άλλο. Εγώ προτιμώ το δίσκο. Είναι λίγο αποκαρδιωτικό να θυμούνται το σχήμα ως αυτό που είπε το τάδε τραγούδι και να μη δίνουν σημασία σε τίποτε άλλο νέο που θα παρουσιάσει. Αν και, κάποιες φορές, δεν έχουν κι άδικο που το κάνουν έτσι ή ίσως να είναι και στημένη διαδικασία, αν ένα σχήμα δεν διαθέτει άλλη δυναμική. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως πρέπει να γίνεται διαλογή υλικού. Ο δίσκος πρέπει να περιέχει το υλικό που πιστεύει ο καλλιτέχνης πραγματικά, όχι κατ'ανάγκην για να γεμίσει το track list. Απο εκεί και πέρα, εννοείται πως είναι και όλα τα άλλα: παρουσίαση, παίξιμο, ψυχή, ενέργεια, μυσταγωγία, για να πάμε στο promotion, publication και λοιπά. Για όλα -μα όλα- αυτά, χρειάζεται πίστη, δουλειά και αλήθεια. Η δε απήχηση είναι κάτι σχετικό, πηγαίνει βάσει χώρου-χρόνου. Οι τάσεις, οι κοινωνικές συνθήκες, τα ρεύματα, οι επιδράσεις, όλα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Το τί είναι τώρα άγνωστο δεν προσδιορίζει τίποτε, όπως και το γνωστό δε σημαίνει οτι θα παραμείνει γνωστό αβίαστα. Πόσοι και πόσοι έχουν χαθεί, έχουν βρεθεί απο το πουθενά, έχουν μείνει, έχουν εκλείψει, έχουν σηματοδοτήσει κι έχουν αγνοηθεί... Εντέλει, ίσως να έχει σημασία και τί περιμένει ο κόσμος να ακούσει, ποιός αφουγκράζεται καλύτερα τον παλμό της εποχής. Πώς έχουμε συνηθίσει να ακούμε και τί. Και βασικά, πότε.
ΓΜ: Ποια τα επόμενα βήματα σας; Συναυλίες, περιοδεία;
ΓΚ: Εμφανίσεις εκτός Αθήνας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, και φυσικά, θέλουμε να οργανώσουμε ένα μινι tour στο εξωτερικό, μέσα στο 2017. Νέο υλικό έχει ξεκινήσει ήδη να ετοιμάζεται, αλλά δε βιαζόμαστε, καθώς έχουμε στις βαλίτσες μας ήδη δύο άλμπουμ. Σε εύθετο χρόνο, θα ξαναμπούμε στο στούντιο. Μέχρι τότε, έχουμε όλα τα παραπάνω!
ΓΜ: Τι να περιμένουμε από εσάς αυτή την Κυριακή στο Six D.O.G.S;
ΓΚ: Θα παρουσιάσουμε κομμάτια απο όλη τη γκάμα, απο το Reappear, το Clairvoyance αλλά και δύο νέα κομμάτια. Θα περάσουμε όμορφα, και παρέα με τους Mind Departure θα υπάρχει μελωδία, ενέργεια και ωραίο κλίμα. Σπεύσατε!