Το Σάββατο που πέρασε προμηνυόταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον στον φιλόξενο για μουσικούς και ακροατές χώρο του Άλικου. Περιμέναμε πως θα παρακολουθούσαμε τη «συνεργασία του Haig Yazdjian με τις ανατολίτικες-αρμένικες και jazz - αυτοσχεδιαστικές μουσικές του με τον Γιώργη Μανωλάκη με τις κρητικές ρίζες και τις πειραματικές τάσεις του», όπως διαβάζω στο δελτίο τύπου. Μαζί τους θα συμμετείχαν οι σταθεροί συνεργάτες του Haig, Γιώργος Κοντογιάννης στη κρητική λύρα με συμπαθητικές χορδές και ο Τάσος Πούλιος στο κανονάκι.
Η βραδιά όμως, επιφύλασσε εκπλήξεις για το κοινό που γέμισε το Άλικο, καθώς μία ασθένεια δεν επέτρεψε στον Yazdjian να παίξει και τον αντικατέστησε ο γνώριμος στην κρητική μουσική, Παναγιώτης Κατσικιώτης (Τσίκο) στα κρουστά. Αυτή η προσθήκη έδειξε να λύνει τον Μανωλάκη που ανταποκρίθηκε άριστα στο απρόοπτο της βραδιάς, παρόλο που με τους έτερους δύο μουσικούς δεν έδειξε να έχει ξανασυνεργαστεί.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με δύο αγαπητά τραγούδια από την δισκογραφία του Μανωλάκη, τη «Ροή» και το «Σύννεφο», συνεχίστηκε με τον ανατριχιαστικό στίχο «ακούστε μιάν ερώτηση» και τα τραγούδια του «Ο Έρωτας κι ο Θάνατος» και το η «Αγάπη είναι πόλεμος», την μαντινάδα «Χιονίζει κι όμως καίγομαι» και το «Ώρες και ώρες μου μιλεί». Έπειτα τραγούδησε ο Τάσος Πούλιος μια αρμένικη μελωδία με ελληνικό στίχο και συνέχισε ο Μανωλάκης με το ριζίτικο «Ο καύκος» και το δικό του «Μαχαίρι». Στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή η Ειρήνη Αναστασίου και τραγούδησε όμορφα το νέο τραγούδι «Η έρημος».
Ο χώρος του Άλικου ήταν σταθερά, απο την αρχή της βραδιάς γεμάτος, και ο κόσμος συμμετείχε μόνιμα και ανταποκρινόταν. Ο ήχος από ολα τα σημεία του χώρου ηταν καλός και οι αντιδράσεις του ηχολήπτη άμεσες οταν χρειαζόταν.
Μετά το διάλειμμα πήρε για τα καλά το λόγο η Κρήτη και πλημμύρισε τον χώρο και τις ψυχές των ανθρώπων που σηκώθηκαν για χορό. Το γλέντι κράτησε ώρες και ο Μανωλάκης έδειξε πόσο καταρτισμένος μουσικός είναι. Παρέσυρε τον κόσμο και η βραδιά απέκτησε ροή κρητικού πανηγυριού.