Είναι η πρώτη φορά στη ζωή κάποιων Ελλήνων που έβλεπαν πέντε δάχτυλα υψωμένα και δεν αισθάνονταν άσχημα! Αναφέρομαι ως επί το πλείστον στους φίλους του τριφυλιού που από την περασμένη Κυριακή κομπάζουν σα γύφτικα σκεπάρνια(με το δίκιο τους...). Μπορεί οι περισσότεροι να την "βρίσκουμε" με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ όμως είναι αυτό που δίνει δόξα και τίτλους στη χώρα μας. Οι πράσινοι είναι μακράν ο πιο επιτυχημένος σύλλογος στην ευρώπη την τελευταία δεκαπενταετία. Έγραψε κι έτσι όπως το πάει το δίδυμο των πύργων του(βλέπε αφοί Γιαννακόπουλοι) θα συνεχίσει να γράφει τρελή ιστορία στο άθλημα που ανακάλυψε ο Τζέιμς Νέισμιθ. Πέντε στα δεκατρία λοιπόν. Μπροστά του μόνο η ΤΣΣΚΑ με έξι και η Ρεάλ με οκτώ. Αναρωτιέμαι δε μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Ας κάνουμε ένα φλας μπακ. Την πρωτομαγιά είδαμε την ρώσικη αρκούδα να πνίγει τους Ισπανούς δύσκολα αλλά όχι αναπάντεχα. Το βράδυ της ίδιας μέρες παρακολουθήσαμε έναν καταπληκτικό παιχνίδι στον ελληνικό εμφύλιο. Ο δράκος(βλέπε Γιαννάκης) βρήκε πάλι μπροστά του τον τίγρη(βλέπε Ομπράντοβιτς) κι έτσι οι πράσινοι πήγαν τελικό. Εκεί στην αρχή έριξαν την αρκούδα σε χειμερία νάρκη και έχτισαν διαφορά είκοσι πόντων. Μετά το ημίχρονο βγήκαν τα υπογλώσια από τα κομοδίνα γιατί κάτι το ξύπνημα των Ρώσων, κάτι οι τραγικές επιθέσεις των δικών μας, κάτι τα κοράκια που έπαιζαν απροκάλυπτα τις μπαλαλάικες, το παιχνίδι έγινε δραματικό. Βέβαια τα παιδιά του Ζέλικο κέρασαν vodka τους Ρώσους και σαμπάνια εμάς...
Το δεκαπενθήμερο που πέρασε όμως έβγαλε γούστα που λένε κι οι φίλοι μου οι Σαλονικείς. Τελικός κυπέλου στο ποδόσφαιρο και κλάμα τα δικέφαλα πουλιά... Ο έφηβος δε λέει να νυστέψει από κούπες. Αχόρταγος γαρ κατάφερε να προσφέρει στο μεγάλο του αρχηγό το τελευταίο της καριέρας του. Στην αντίπερα όχθη η πείνα συνεχίζεται και σα να μην έφτανε αυτό ήρθε κι ο Γαλλο-Αλγερινός Τζιμπούρ να τα κάνει όλα άνω κάτω με τα καμώματά του. Ας του πει κάποιος παρακαλώ ότι η συγγνώμη είναι μισό χέσιμο γιατί έτσι όπως το πάει θα γεμίσει τον τόπο!! Επιστρέφοντας στα αγωνιστικά έχω να πω ότι ξέρουμε και στην Ελλάδα μπάλα. Στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ δε θυμάμαι άλλο τόσο κρίσιμο ματς με τόση άγρια ομορφιά. Ανατροπές στο σκορ, αποβολές, χειρονομίες, παράταση, καμιά τριανταριά πέναλντι, νεύρα,πάθος. Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα που λένε κι οι τράπεζες! Βγάζω το καπέλο και στους δυο μονομάχους. Δυο πρόσωπα με στεναχώρησαν(ένας αμυντικός κι ένα τέρμα) αλλά δε θα χαλάσω την όμορφη εικόνα αναφέροντας τις βλακείες τους.
Στο βόλευ οι αιώνιοι σε τέσσερα παιχνίδια έβγαλαν πρωταθλητή. Μετά από έξι χρόνια ο έφηβος ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Έδειξε από την αρχή τις διαθέσεις του τραγουδώντας το "i want to break free" στην έδρα του μισητού οχτρού. Από κει κι έπειτα τα πράγματα έγιναν πολύ πιο εύκολα.
Στην Ευρώπη τα περισσότερα πρωταθλήματα φτάνουν στο τέλος τους. Στη Γαλλία σπάει η μονοκαθεδρία της Λυών, στην Ολλανδία η Αλκμάαρ μετά από χρόνια πήρε τον τίτλο, στην Ιταλία η Ιντερ θα το ξαναπάρει μάλλον, στην Ισπανία η Μπάρτσα δεν έχει αντίπαλο, ενώ σε Γερμανία κι Αγγλία τα πάντα παίζονται. Στο διασυλλογικό θεσμό της Ευρώπης, το τσου-λου, τα πράγματα ήρθαν έτσι όπως... έπρεπε. Άρσεναλ και Τσέλσι πήγαν σπίτια τους και η μεγάλη μάχη θα γίνει ανάμεσα σε Μάντσεστερ και Μπάρτσα Τα ονόματα και μόνο προμηνύουν ένα μεγάλο παιχνίδι. Στις 27 του Μάη θα ξέρουμε το νικητή.
Υ.Γ. μην ξεχνάτε και τα play off... ανάθεμα το μυαλό που τα εμπνεύστηκε!!!!
Το δεκαπενθήμερο που πέρασε όμως έβγαλε γούστα που λένε κι οι φίλοι μου οι Σαλονικείς. Τελικός κυπέλου στο ποδόσφαιρο και κλάμα τα δικέφαλα πουλιά... Ο έφηβος δε λέει να νυστέψει από κούπες. Αχόρταγος γαρ κατάφερε να προσφέρει στο μεγάλο του αρχηγό το τελευταίο της καριέρας του. Στην αντίπερα όχθη η πείνα συνεχίζεται και σα να μην έφτανε αυτό ήρθε κι ο Γαλλο-Αλγερινός Τζιμπούρ να τα κάνει όλα άνω κάτω με τα καμώματά του. Ας του πει κάποιος παρακαλώ ότι η συγγνώμη είναι μισό χέσιμο γιατί έτσι όπως το πάει θα γεμίσει τον τόπο!! Επιστρέφοντας στα αγωνιστικά έχω να πω ότι ξέρουμε και στην Ελλάδα μπάλα. Στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ δε θυμάμαι άλλο τόσο κρίσιμο ματς με τόση άγρια ομορφιά. Ανατροπές στο σκορ, αποβολές, χειρονομίες, παράταση, καμιά τριανταριά πέναλντι, νεύρα,πάθος. Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα που λένε κι οι τράπεζες! Βγάζω το καπέλο και στους δυο μονομάχους. Δυο πρόσωπα με στεναχώρησαν(ένας αμυντικός κι ένα τέρμα) αλλά δε θα χαλάσω την όμορφη εικόνα αναφέροντας τις βλακείες τους.Στο βόλευ οι αιώνιοι σε τέσσερα παιχνίδια έβγαλαν πρωταθλητή. Μετά από έξι χρόνια ο έφηβος ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Έδειξε από την αρχή τις διαθέσεις του τραγουδώντας το "i want to break free" στην έδρα του μισητού οχτρού. Από κει κι έπειτα τα πράγματα έγιναν πολύ πιο εύκολα.
Στην Ευρώπη τα περισσότερα πρωταθλήματα φτάνουν στο τέλος τους. Στη Γαλλία σπάει η μονοκαθεδρία της Λυών, στην Ολλανδία η Αλκμάαρ μετά από χρόνια πήρε τον τίτλο, στην Ιταλία η Ιντερ θα το ξαναπάρει μάλλον, στην Ισπανία η Μπάρτσα δεν έχει αντίπαλο, ενώ σε Γερμανία κι Αγγλία τα πάντα παίζονται. Στο διασυλλογικό θεσμό της Ευρώπης, το τσου-λου, τα πράγματα ήρθαν έτσι όπως... έπρεπε. Άρσεναλ και Τσέλσι πήγαν σπίτια τους και η μεγάλη μάχη θα γίνει ανάμεσα σε Μάντσεστερ και Μπάρτσα Τα ονόματα και μόνο προμηνύουν ένα μεγάλο παιχνίδι. Στις 27 του Μάη θα ξέρουμε το νικητή.Υ.Γ. μην ξεχνάτε και τα play off... ανάθεμα το μυαλό που τα εμπνεύστηκε!!!!
Μανώλης Μητσιάς - Ερωτικό
Σχετικό θέμα