Πρόσφατα το IMDb (Internet Movie Database) προσέθεσε στις λέξεις-κλειδιά του την «κατηγορία F» για να χαρακτηρίσει τις ταινίες που είτε έχουν γυριστεί είτε το σενάριο τους το υπογράφουν γυναίκες καθώς και για τις ταινίες όπου η γυναικεία παρουσία ή κάποιο γυναικείο ζήτημα κυριαρχούν. Ο ιδρυτής και CEO του IMDb, Cοl Needham, αναφερόμενος στην καινούργια προσθήκη τόνισε «την σπουδαιότητα αυτής ως μέσου προβολής της δουλειάς που καταβάλλουν οι γυναίκες στο χώρο του κινηματογράφου τόσο μπροστά όσο και πίσω από τις κάμερες».
Ο κινηματογραφικός όρος "F" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2014 από την Holly Tarquin (παραγωγός και σκηνοθέτης τηλεοπτικών ντοκιμαντέρ) στο πλαίσιο του Bath Film Festival και έκτοτε έχει εμφανιστεί σε αρκετά κινηματογραφικά φεστιβάλ και κινηματογραφικές αίθουσες κατά μήκος του Ηνωμένου Βασιλείου. Δίχως άλλο, είναι μια ευνοϊκή διάκριση υπέρ των γυναικών που κατ' ουσίαν αποσκοπεί να τους δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο σινεμά. Όπως σημειώνει, η Tarquin, «μ' αυτό τον τρόπο το κινηματογραφικό κοινό θα έρθει κοντά με τα έργα των γυναικών, θα ξεκινήσει να μιλά γι' αυτά και η συζήτηση αυτή θα προσφέρει την απαραίτητη ώθηση για περαιτέρω δημιουργία από την μεριά του γυναικείου φύλου που θα γνωρίζει την απήχηση του κοινού πιο εύκολα».
Πολλοί ενδεχομένως να βρουν ανούσια ή ακόμα και ανόητη την χρήση του συγκεκριμένου όρου για τον χαρακτηρισμό ενός έργου, ωστόσο προσωπικά θεωρώ πως αποτελεί ένα μικρό αλλά ουσιαστικό, με τον τρόπο του, βήμα προς τη προβολή και την αναγνώριση του ρόλου των γυναικών στο σινεμά. Σίγουρα δεν είναι αυτό που χρειάζονται οι γυναίκες τεχνικοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί για να επιλύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον ανδροκρατούμενο κινηματογραφικό χώρο, παρ' όλα αυτά είναι μια πρώτη κίνηση στον αγώνα περί ισότητας των δυο φύλων και παροχής ίσων ευκαιριών.
Και ναι, ο αγώνας αυτός είναι υπαρκτός και απαιτεί περισσότερες και πιο δραστικές κινήσεις, όταν ακόμα και εν έτει 2017 υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών που πληρώθηκαν λιγότερο σε σύγκριση με τους άνδρες συναδέλφους τους. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις ηθοποιών, διότι σπάνια γίνονται γνωστές αυτές όσων εργάζονται πίσω από τις κάμερες, είναι των βραβευμένων με Όσκαρ ηθοποιών Jennifer Lawrence και Natalie Portman, οι οποίες κατά το παρελθόν είχαν δηλώσει πως για τις ταινίες "American Hustle" και "Νο Strings Attached" που πρωταγωνιστούσαν αντίστοιχα, έλαβαν μικρότερη αμοιβή σε σχέση με τους άνδρες συμπρωταγωνιστές τους (να σημειωθεί ότι οι ταινίες κυκλοφόρησαν ένα χρόνο αφ' ότου και οι δυο είχαν κερδίσει από ένα Χρυσό Αγαλματίδιο για τις ερμηνείες τους). Αλλά και στον χώρο της τηλεόρασης τα πράγματα δεν διαφέρουν με την αγαπημένη μου «Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ», Robin Wright, -η οποία αν και πρωταγωνιστεί, είναι παραγωγός και ενίοτε σκηνοθετεί και επεισόδια του "House of Cards"-, να αναφέρει πριν ένα χρόνο σε συνέντευξη της πως «έπρεπε να φτάσει να απειλήσει τους ιθύνοντες της σειράς προκειμένου να κερδίσει την ίδια αμοιβή με τον Kevin Spacey».
Οι παραπάνω περιπτώσεις καταδεικνύουν την ανάγκη των γυναικών του σινεμά να υιοθετήσουν μια κάπως πιο φεμινιστική ρητορική με σκοπό να καταλάβουν την θέση που τους αξίζει στο χώρο, αν και δεν λείπουν οι διαφορετικές φωνές, όπως έγινε πρόσφατα με κάποιον παραγωγός που συμβούλεψε την Jessica Chastain να σταματήσει να μιλά τόσο πολύ για τον φεμινισμό...!
Ο κινηματογραφικός όρος "F" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2014 από την Holly Tarquin (παραγωγός και σκηνοθέτης τηλεοπτικών ντοκιμαντέρ) στο πλαίσιο του Bath Film Festival και έκτοτε έχει εμφανιστεί σε αρκετά κινηματογραφικά φεστιβάλ και κινηματογραφικές αίθουσες κατά μήκος του Ηνωμένου Βασιλείου. Δίχως άλλο, είναι μια ευνοϊκή διάκριση υπέρ των γυναικών που κατ' ουσίαν αποσκοπεί να τους δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο σινεμά. Όπως σημειώνει, η Tarquin, «μ' αυτό τον τρόπο το κινηματογραφικό κοινό θα έρθει κοντά με τα έργα των γυναικών, θα ξεκινήσει να μιλά γι' αυτά και η συζήτηση αυτή θα προσφέρει την απαραίτητη ώθηση για περαιτέρω δημιουργία από την μεριά του γυναικείου φύλου που θα γνωρίζει την απήχηση του κοινού πιο εύκολα».
Πολλοί ενδεχομένως να βρουν ανούσια ή ακόμα και ανόητη την χρήση του συγκεκριμένου όρου για τον χαρακτηρισμό ενός έργου, ωστόσο προσωπικά θεωρώ πως αποτελεί ένα μικρό αλλά ουσιαστικό, με τον τρόπο του, βήμα προς τη προβολή και την αναγνώριση του ρόλου των γυναικών στο σινεμά. Σίγουρα δεν είναι αυτό που χρειάζονται οι γυναίκες τεχνικοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί για να επιλύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον ανδροκρατούμενο κινηματογραφικό χώρο, παρ' όλα αυτά είναι μια πρώτη κίνηση στον αγώνα περί ισότητας των δυο φύλων και παροχής ίσων ευκαιριών.
Και ναι, ο αγώνας αυτός είναι υπαρκτός και απαιτεί περισσότερες και πιο δραστικές κινήσεις, όταν ακόμα και εν έτει 2017 υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών που πληρώθηκαν λιγότερο σε σύγκριση με τους άνδρες συναδέλφους τους. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις ηθοποιών, διότι σπάνια γίνονται γνωστές αυτές όσων εργάζονται πίσω από τις κάμερες, είναι των βραβευμένων με Όσκαρ ηθοποιών Jennifer Lawrence και Natalie Portman, οι οποίες κατά το παρελθόν είχαν δηλώσει πως για τις ταινίες "American Hustle" και "Νο Strings Attached" που πρωταγωνιστούσαν αντίστοιχα, έλαβαν μικρότερη αμοιβή σε σχέση με τους άνδρες συμπρωταγωνιστές τους (να σημειωθεί ότι οι ταινίες κυκλοφόρησαν ένα χρόνο αφ' ότου και οι δυο είχαν κερδίσει από ένα Χρυσό Αγαλματίδιο για τις ερμηνείες τους). Αλλά και στον χώρο της τηλεόρασης τα πράγματα δεν διαφέρουν με την αγαπημένη μου «Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ», Robin Wright, -η οποία αν και πρωταγωνιστεί, είναι παραγωγός και ενίοτε σκηνοθετεί και επεισόδια του "House of Cards"-, να αναφέρει πριν ένα χρόνο σε συνέντευξη της πως «έπρεπε να φτάσει να απειλήσει τους ιθύνοντες της σειράς προκειμένου να κερδίσει την ίδια αμοιβή με τον Kevin Spacey».
Οι παραπάνω περιπτώσεις καταδεικνύουν την ανάγκη των γυναικών του σινεμά να υιοθετήσουν μια κάπως πιο φεμινιστική ρητορική με σκοπό να καταλάβουν την θέση που τους αξίζει στο χώρο, αν και δεν λείπουν οι διαφορετικές φωνές, όπως έγινε πρόσφατα με κάποιον παραγωγός που συμβούλεψε την Jessica Chastain να σταματήσει να μιλά τόσο πολύ για τον φεμινισμό...!