Την Τρίτη 13 Ιουνίου παρευρεθήκαμε στο Ηρώδειο, για να παρακολουθήσουμε τη συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου «Τα πιο ωραία μου τραγούδια θα σου πω» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Με αφορμή τα πενήντα χρόνια παρουσίας του στον χώρο της ελληνικής δισκογραφίας, έδωσε μια μουσική παράσταση συντροφιά με τους αγαπημένους του μουσικούς κι ερμηνευτές.
Όπως ανέφερε και ο ίδιος, ήταν μια από τις λίγες φορές που μια τέτοιου είδους εμφάνιση ενσωματώθηκε στο φεστιβάλ, κάτι που τον χαροποίησε ιδιαίτερα. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική, καθώς το θέατρο γέμισε. Είναι εξάλλου γνωστή η αγάπη του κόσμου για τον μεγάλο αυτόν συνθέτη. Η συναυλία ξεκίνησε λίγο μετά τις εννέα και τελείωσε λίγο μετά τις δώδεκα.
Όπως ανέφερε και ο ίδιος, ήταν μια από τις λίγες φορές που μια τέτοιου είδους εμφάνιση ενσωματώθηκε στο φεστιβάλ, κάτι που τον χαροποίησε ιδιαίτερα. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική, καθώς το θέατρο γέμισε. Είναι εξάλλου γνωστή η αγάπη του κόσμου για τον μεγάλο αυτόν συνθέτη. Η συναυλία ξεκίνησε λίγο μετά τις εννέα και τελείωσε λίγο μετά τις δώδεκα.
Η συναυλία ξεκίνησε ως εξής: Η Μαριάννα Πολυχρονίδη, η τελευταία ανακάλυψη του Θάνου Μικρούτσικου, για την οποία δηλώνει περήφανος και την περιγράφει με τα καλύτερα λόγια, βγήκε με ένα λευκό φόρεμα και μας τραγούδησε a capella. Στη συνέχεια στη σκηνή εμφανίστηκε ο Θάνος Μικρούτσικος κι έπειτα ένας ένας οι σολίστες και οι ερμηνευτές κι έτσι, απαρτίστηκε σιγά σιγά η ορχήστρα που τον πλαισίωσε. Το πρώτο κομμάτι που μας χάρισε ήταν το «Ανεμολόγιο».
Ο Κώστας Θωμαΐδης, ο καλύτερος ερμηνευτής στο μεταίχμιο κλασικής κι έντεχνης μουσικής, ανέβηκε επί σκηνής και με τρόπο ιδιαίτερο μας καλησπέρισε το «Άννα μην κλαις». Μία παρουσία άκρως επιβλητική μέσα στην απλότητά της, μας ταξίδεψε στον κόσμου του λυρικού. Ερμήνευσε τα κομμάτια με τρόπο διαφορετικό και πολύ ενδιαφέροντα, όπως το κομμάτι «Στρατηγέ μου».
Έπειτα ο Μίλτος Πασχαλίδης, με φωνή στεντόρεια και ύφος και παρουσία που συμπληρώνουν τον Θάνο Μικρούτσικο εμφανίστηκε ξεσηκώνοντας το κοινό. Είναι γεγονός πως είναι ιδιαίτερα αγαπημένος στον κόσμο. Στιγμές που ξεχωρίσαμε ήταν η ερμηνεία του «Τυμβωρύχου» και οι «Μικρές Νοθείες».
Στη συνέχεια ο Γιάννης Κότσιρας, του οποίου την ιδιαίτερη λαϊκή φωνή θεωρεί μοναδική και τον παρουσιάζει ως τη συνέχεια του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Αφιέρωσαν την ερμηνεία τους στη Μαρία Δημητριάδη, καθώς λείπει πολύ. Κάθε φορά μας προκαλεί θαυμασμό ο τρόπος που ερμηνεύει ο Γιάννης Κότσιρας. Με σεβασμό, με συστολή, μα και με τόση αγάπη.
Ο Χρήστος Θηβαίος, χρόνια συνοδοιπόρος του κι εκείνος, άξιος λόγου πέρα από την ερμηνευτική του δεινότητα και για την πρόσφατη δουλειά του με τίτλο «Σιδερένιο Νησί», έκανε την εμφάνισή του λίγο αργότερα χαρίζοντάς μας τα «Άμλετ της Σελήνης», «Θέλω τη μέρα που θα φύγεις».
Συνοδευόμενη τώρα από τους μουσικούς η Μαριάννα Πολυχρονίδη ξανά επί σκηνής ερμήνευσε το «Μία πίστα από φώσφορο», κομμάτι που ο Θάνος Μικρούτσικος αφιέρωσε στην παρευρισκομένη Λίνα Νικολακοπούλου.
Ανατριχιαστική ήταν η στιγμή, όταν μετά το διάλειμμα, ο Θάνος Μικρούτσικος ερμήνευσε μόνος του επί σκηνής με μουσική να ακούγεται στο υπόβαθρο το «Στης γοργόνας το Φτερό». Αν η υπόλοιπη βραδιά σε είχε αφήσει ασυγκίνητο, πράγμα απίθανο, εκεί δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στο ταλέντο αυτού του ανθρώπου και τη σχέση πάθους με τη μουσική. Κάθε κίνησή του σε απόλυτη αντιστοιχία με κάθε νότα. Σαν να τον κυριεύει βακχική μανία και είναι πια η προσωποποίηση της μουσικής. Φυσικά αυτό είναι μόνο η αρχή, καθώς λίγο πριν το τέλος έρχονται οι « 7 νάνοι στο s/s Cyrenia», το σημείο ψυχοθεραπεία της συναυλίας, το σημείο κάθαρση! Κάνοντας μία εισαγωγή πιο σκοτεινή από άλλες φορές, μαγνήτισε τα βλέμματά μας. Η ερμηνεία του ήταν καθηλωτική!
Η βραδιά τελείωσε, όπως και στο αφιέρωμα στον Άλκη Αλκαίο, αποδίδοντας έναν φόρο τιμής στον Δημήτρη Μητροπάνο με όλους τους μουσικούς και τους ερμηνευτές επί σκηνής να τραγουδούν τη Ρόζα. Στο τέλος ακούστηκε η φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου.
Ο Θάνος Μικρούτσικος ευχαρίστησε θερμά τους δικούς του ανθρώπους που τον στήριξαν, τους καλλιτέχνες με τους οποίους είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί και τον κόσμο, καθώς χωρίς την αγάπη του κόσμου επεσήμανε πως δεν θα βρισκόταν στον χώρο εκείνον. Μας καληνύχτισε με την υπόσχεση πως στο αφιέρωμα στα επόμενα πενήντα χρόνια του στη δισκογραφία θα είναι καλύτερος.
Δεν χωρούν λόγια, θεωρώ ευλογημένους όλους όσοι κατάφεραν να βρεθούν στο Ηρώδειο σε μία τόσο όμορφη και σημαντική βραδιά! Η μουσική δεν είναι πολυτέλεια, είναι ένα δώρο αναγκαίο!