Είδαμε το «Προσεχώς Απόδραση» στο πλαίσιο του Bob Theatre Festival 2018

Πριν από λίγες μέρες βρεθήκαμε στο BIOS της οδού Πειραιώς, με σκοπό να παρακολουθήσουμε την επιτυχημένη παράσταση της χρονιάς, «Προσεχώς Απόδραση» από τους συντελεστές της ομάδας Βρες τον Δολοφόνο, 

στο πλαίσιο του Bob Theatre Festival 2018, που σηματοδοτεί την έναρξη του καλοκαιριού. Ο χώρος έξω από το BIOS ήταν γεμάτος από παρέες μεγάλες και μικρότερες κάθε ηλικίας και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα άκρως ευδιάθετη και καλοκαιρινή.

Το Bob Theatre Festival, το σημαντικότερο φεστιβάλ νεανικού θεάτρου, έλαβε χώρα για ενδέκατη χρονιά φέτος στην Αθήνα από τις 28 Μαΐου ως τις 3 Ιουνίου στο BIOS. Το φεστιβάλ κάθε χρόνο φιλοξενεί πρεμιέρες νέων έργων, επιλεγμένες επιτυχημένες παραστάσεις του τρέχοντος έτους, ώστε το κοινό να έχει μια τελευταία ευκαιρία να τις παρακολουθήσει, καθώς και το διαγωνισμό των νέων δημιουργών Scratch Night!

Το φετινό πρόγραμμα του Bob Theatre Festival βασιζόταν στην ιδέα της εξερεύνησης του «Χρήσιμου θεάτρου», το θέατρο που απευθύνεται στον άνθρωπο, το θέατρο που αλλάζει ζωές. Οι διοργανωτές του φεστιβάλ μέσα από ένα κλίμα δημιουργικότητας και θετικής ενέργειας επιδιώξαν να εξερευνήσουν τις δυνατότητες που έχουν οι δημιουργοί σήμερα, για να δημιουργήσουν χρήσιμες παραστάσεις. Και παράλληλα στοχεύσαν να εκπαιδεύσουν και το θεατρικό κοινό ώστε να μάθει να τις απαιτεί, όπως περιγράφουν οι ίδιοι οι δημιουργοί του.

Το «Προσεχώς Απόδραση» φιλοξενήθηκε από το Bob Theatre λίγο πριν τη λήξη του φεστιβάλ κι εμείς είχαμε την ευκαρία να το απολαύσουμε. Πρόκειται για μία από τις sold out παραστάσεις της φετινής σεζόν, που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό. Κυριώς, γιατί διαφέρει από τη δομή μιας θεατρικής παράστασης, όπως την ξέρουμε, δηλαδή τους ηθοποιούς που παίζουν πάνω στη σκηνή και τους θεατές που παρακολουθούν από τις θέσεις τους, χωρίς να έχουν ενεργό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης. Το «Προσεχώς Απόδραση» είναι μια διαδραστική παράσταση - παιχνίδι που στόχο έχει τη διασκέδαση. Η ενεργή συμμετοχή των θεατών είναι απαραίτητη για τη ροή και την ολοκλήρωση του έργου. Τα στοιχεία του αυτοσχεδιασμού και της διαδραστικότητας είναι έντονα, καθώς οι ηθοποιοί έρχονται σε άμεση επαφή με τους θεατές, αυτοσχεδιάζουν και απαντούν αυθόρμητα σε όσα τους ρωτούν. Αρχικά λοιπόν οι θεατές παρακολουθούν την υπόθεση του έργου, έπειτα καλούνται να παίξουν ενεργό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, ώστε να επέλθει η κάθαρση με τη λύση του μυστηρίου και τέλος έρχεται η επιβράβευση του νικητή, γιατί κάθε παιχνίδι πρέπει να έχει νικητή.

Το γεγονός, ότι πρόκειται για μία εναλλακτική και πρωτότυπη παράσταση, βοηθά (μάλιστα θα έλεγα ότι επιβάλλεται) στο να βγει έξω από την θεατρική αίθουσα. Το ΒIOS της όδου Πειραιώς, που φιλοξένησε το φεστιβάλ, είναι ένας χώρος χαλαρός, ζεστός και παρεΐστικος, όπου είχαμε τη δυνατότητα ως θεατές να απολαύσουμε δροσερά ποτά και φαγητό παράλληλα με την παρακολούθηση της παράστασης - παιχνίδι. Λίγο μετά τις 21.30 μ.μ το ωραιότατο μπαρ του BIOS είχε γεμίσει, επίσης τα τραπέζια ήταν στρωμμένα και γεμάτα με παρέες, που ήρθαν να διασκεδάσουν κι απ' ότι μπόρεσα να καταλάβω για τους περισσότερους δεν ήταν η πρώτη φορά. Κάπου εκεί ο χαρακτηριστικός ήχος μας προειδοποίησε για την έναρξη.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου, όπως είναι αναμενόμενο η πλοκή βασίζεται στο μυστήριο και την αγωνία που προκαλεί στο θεατή. Βρισκόμαστε στη φυλακή του Κούκου, μία φυλακή υψίστης ασφαλείας. Ο Γιάννης Ποντίκης είναι καταδικασμένος σε ισόβια, κατηγορούμενος άδικα για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ στην πολυεθνική όπου εργαζόταν. Στη διάθεσή του έχει έγγραφα και στοιχεία που αποδεικνύουν τη δική του αθωότητα, αλλά για να το κάνει αυτό πρέπει πρώτα να αποδράσει. Στην προσπάθειά του να αποδράσει από τη φυλακή, συναναστρέφεται με άλλους πέντε χαρακτήρες, κάθε ένας από τους οποίους έχει κάτι που ο Ποντίκης χρειάζεται για να τα καταφέρει.

Από εκεί και πέρα αναλαμβάνουν δράση οι θεατές, οι οποίοι έχουν παρακολουθήσει όλες τις συναναστροφές του κρατούμενου Γιάννη Ποντίκη με τους συγκρατούμενους, φύλακες, επισκέπτες και εργαζόμενους της φυλακής του. Κάθε ένας από αυτούς είναι ένας συνδετικός κρίκος, που μπορεί να οδηγήσει τον Ποντίκη στην ελευθερία του και στην απόδειξη της αθωότητάς του. Κάθε ένα όμως από τα υπόλοιπα πρόσωπα της ιστορίας είναι κι ένας γρίφος για το θεατή, που πρέπει να λύσει, ώστε να βοηθήσει ενεργά τον ήρωα να δραπετεύσει, να αποδείξει την αθωότητά του και να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.

Οι ηθοποιοί πέρασαν από όλα τα τραπέζια ένας-ένας και οι ομάδες - παρέες είχαν στη διάθεσή τους τρία λεπτά να συνομιλήσουν μαζί τους και να τους ρωτήσουν ό,τι χρειαζόταν προκειμένου να ανακαλύψουν τα στοιχεία, που θα βοηθούσαν τον Ποντίκη. Μετά το χαρακτηριστικό ήχο, ο χρόνος της κάθε ομάδας τελείωνε και οι ηθοποιοί πήγαιναν στην επόμενη παρέα. Οι θεατές έπρεπε να παρακολουθήσουν και να μελετήσουν προσεχτικά τα στοιχεία, που είχαν μπροστά στα τραπέζια τους και τα οποία τους δόθηκαν για την παράσταση. Έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι για τις ερωτήσεις που θα έκαναν στους ηθοποιούς, ώστε να πάρουν τις κατάλληλες απαντήσεις που θα τους ήταν χρήσιμες. Έπειτα έπρεπε να συνδυάσουν και να αξιολογήσουν όλα τα στοιχεία, ώστε να καταλήξουν στα σωστά συμπεράσματα και να λύσουν τους γρίφους.

Σ' αυτή την παράσταση οι θεατές καλούνται να συνεργαστούν, να συνδυάσουν τις γνώσεις και τις σκέψεις τους, για να βοηθήσουν τον ήρωα και ως ομάδες - παρέες να διαγωνιστούν και να κερδίσουν το βραβείο. Τη συγκεκριμένη βραδιά τα βραβεία ήταν τέσσερα κασόνια με καλοκαιρινό ποτό για τέσσερις παρέες. Στο τέλος ανεξάρτητα με νικητές και χαμένους όλοι γίναμε μια μεγάλη παρέα και με έναν μαγικό τρόπο όλοι ήμασταν ευδιάθετοι και ευχαριστηθήκαμε το παιχνίδι.

Ήταν το καλύτερο κλείσιμο της εβδομάδας, όπου μέσα σ' ένα δίωρο συνδυάσαμε όσα περισσότερα μπορούσαμε: θέατρο φαγητό, ποτό, παιχνίδι, διασκέδαση, νέες γνωριμίες σ' ένα ευχάριστο περιβάλλον με ευγενικό προσωπικό και παρεΐστικο κλίμα. Ίσως το μόνο αρνητικό στοιχείο ήταν ο κακός κλιματισμός του χώρου μιας και η βραδιά ήταν αρκετά ζεστή κατά τ' αλλά το διασκεδάσαμε με την ψυχή μας.

Η ομάδα «Βρες το Δολοφόνο» ειδικεύεται στη διοργάνωση διαδραστικών παραστάσεων μυστηρίου για ενήλικες και παιδιά από το 2013 και προσφέρει μοναδικές στιγμές γέλιου αλλά και θεατρικών ερμηνειών.: «Η Μαφία δεν κοιμάται ποτέ», «Cabaret D’Or: Ό, τι λάμπει δεν είναι χρυσός», «Το Άγιο Έγκλημα», «Σκοτώνουν τον Έρωτα Όταν γεράσει», «Το Τελευταίο Πανέρι», το «Reunion μετά Θάνατον».

Σχετικό θέμα

θέατρο / συνεντεύξεις 2022

Συνομιλώντας με τον Αντρέα Μαντά