Ο Δημήτρης Κατσουρίνης επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση στα καινούρια τραγούδια των Duran Duran.
DURAN DURAN – All You Need Is Now
Έπειτα από την παταγώδη αποτυχία του φιλόδοξου “Red Carpet Massacre” (2007), το επόμενο βήμα τους θα ήταν καθοριστικό. Οι Duran Duran όμως, αν μη τι άλλο έχουν αποδείξει ότι είναι πεισματάρηδες. Ιστορικά, μετά από ιδιαιτέρως δύσκολες περιόδους, συνήθως καταφέρνουν να επιστρέφουν δριμύτεροι. Έτσι έγινε το 1993 με το “Wedding Album”, έτσι έγινε την περίοδο 2003 – 2004 με το reunion και το “Astronaut”. Κατά τα φαινόμενα τα ίδια θα ισχύσουν φέτος με το “All You Need Is Now”…
…Το 2008 οι Duran Duran συναντήθηκαν για πρώτη φορά με τον Mark Ronson. Ο τελευταίος δήλωσε φανατικός θαυμαστής του group και προθυμοποιήθηκε να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου την παραγωγή του επόμενου τους δισκογραφικού εγχειρήματος. Ο στόχος του ήταν σαφής…το συγκρότημα έπρεπε να γυρίσει πίσω στο χρόνο και να αντλήσει έμπνευση από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του - τους δυο πρώτους δίσκους “Duran Duran” και “Rio”, που κυκλοφόρησαν το 1981 και 1982, αντίστοιχα. Να ανοίξω παρένθεση, ομολογώντας ότι εκτιμώ ιδιαίτερα τον Ronson για το ένστικτο του. Είναι επίσης λάτρης της μουσικής ιστορίας, σε σημείο που να προσπαθεί να την αναβιώσει με κάθε της λεπτομέρεια. Μέχρι στιγμής, επιτυγχάνει να μεταφέρει τμήματα αυτής στο σήμερα και δεν έχει εξελιχθεί σε έναν μποέμ παλιομοδίτη, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα - όχι ότι σώνει και καλά είναι κακό αυτό. Κλείνει η παρένθεση. Στη συνεργασία που μας απασχολεί εδώ, λειτούργησε καταλυτικά και η διαρκής επιθυμία των μελών των Duran, να κοιτούν μπροστά και όχι πίσω. Αυτή η σύγκρουση παρελθόντος και παρόντος, αυτή η συνισταμένη τάσεων, δημιουργικής διάθεσης και επιθυμιών, ήταν που οδήγησε τελικά στο “All You Need Is Now”.
Εννιά λοιπόν καινούρια τραγούδια των Duran Duran βρίσκονται αυτή τη στιγμή διαθέσιμα, αποκλειστικά και μόνο μέσω iTunes, υπό τη γενική ονομασία “All You Need Is Now”. Η ομότιτλη, χειροπιαστή version του album (το cd δηλαδή) θα περιέχει τουλάχιστον τέσσερα ακόμα και αναμένεται στα τέλη Φεβρουαρίου – τη στιγμή αυτή, επίσημη ημερομηνία δεν έχει ανακοινωθεί. Προς το παρόν ας πάρουμε με τη σειρά, αυτά που ήδη έχουμε στα χέρια μας…1. All You Need Is Now
Το ομώνυμο τραγούδι και πρώτο single που ξεχωρίζει. Μου αρέσει η αντίθεση…γκαζιάρικο, φρέσκο και αιχμηρό κουπλέ, αλλάζει διαδοχικά θέσεις με ένα γλυκό, κλασσικό Duran refrain, τύπου “New Moon On Monday”. Θέλει να δώσει το τρέχον στίγμα του συγκροτήματος. Τρεις δεκαετίες στην πλάτη, αλλεπάλληλα σκαμπανεβάσματα…ωστόσο είναι ξανά εδώ και μας προσκαλούν να τους ακολουθήσουμε για μια ακόμη φορά.
2. Blame the Machines
Οι στίχοι του εμπνέονται από την αληθινή ιστορία ενός Γερμανού που, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες ενός προγράμματος πλοήγησης αυτοκινήτου, βρέθηκε ανάποδα στην autobahn, με τραγικά δυστυχώς αποτελέσματα. Καυτηριάζει το γεγονός ότι πλέον, οι στοιχειώδεις λειτουργίες μας (σκέψεις και συναισθήματα) βρίσκονται στο έλεος «των μηχανών». Μουσικά μου θυμίζει περισσότερο Devo, ενώ η εκφωνήτρια ειδήσεων του τηλεοπτικού ITV Nina Hossain, κάνει σπουδαία δουλειά, υποδυόμενη τη γυναικεία φωνή του gps που με αναμφισβήτητη αυστηρότητα προστάζει “…you are not required to think at all…”. Ακούστε το, διαβάζοντας ταυτόχρονα το πνευματώδες πρόσφατο μυθιστόρημα του Τζόναθαν Κόου «Ο Ιδιωτικός Βίος του Μάξουελ Σιμ» (Εκδόσεις Πόλις). Θα εντοπίσετε παρεμφερείς προβληματισμούς και σκηνές…
3. Being FollowedΗ θεματολογία του, εστιάζει στις πολυάριθμες κάμερες που είναι τοποθετημένες στους δρόμους του Λονδίνου, ακολουθώντας κάθε βήμα των κατοίκων του. Ξεκινά σαν απόγονος του “Atomic” των Blondie και καταλήγει σε ένα μεγάλο, ορμητικό, γεμάτο ματαιότητα refrain, από αυτά που είχαν καιρό να μας δώσουν. Από τη μέση και μετά δε, απογειώνεται. Ο Le Bon σαν crooner σε απόγνωση, τραγουδά “…I’m calling out…” ανάμεσα σε έναν ωκεανό από κιθάρες, έγχορδα, σφυρίγματα ύφους western με επένδυση Morricone και…Arctic Monkeys ξεσπάσματα.
4. Leave a Light On
Διακριτικό και εύθραυστο. Ζεστές μελωδίες και προσγειωμένοι στίχοι για κάποιον με έλλειψη προσανατολισμού, που αναζητά επειγόντως ένα χέρι βοήθειας. Ο συνδυασμός keyboards με ακουστική κιθάρα λειτουργεί, ενώ η γέφυρα του κομματιού, απλά αιχμαλωτίζει.
5. Safe (In the Heat of the Moment)
Εδώ κάνουμε μια μικρή βόλτα στη Νέα Υόρκη…ο John Taylor παίζει μια ακαταμάχητη μπασογραμμή– ο μακαρίτης Bernard Edwards των Chic θα χαμογελάει επιδοκιμαστικά από εκεί που βρίσκεται. Το groove παραπέμπει σε υποψιασμένα 80’s disco classics όπως το “Do It To The Music” των Raw Silk. Κερασάκι στην τούρτα, η συμμετοχή της Ana Matronic (των Scissor Sisters), η οποία και τελικά κλέβει την παράσταση, με guest φωνητικά ύφους Debbie Harry στο “Rapture” και Madonna εποχής “Vogue”. Κόντρα στη ροή της μουσικής και τη διάχυτα κεφάτη ατμόσφαιρα, οι λέξεις αποπνέουν μια διάθεση ενδοσκόπησης (“…vain, how I played my hand, one more reckless man in the rough…”).
6. Girl Panic
Θα μπορούσε να έχει ξεπηδήσει από το “Seven & The Ragged Tiger” του 1983. Επίσης, μόνο εκτός κλίματος δεν θα ακουγόταν, αν είχε συμπεριληφθεί στο τελευταίο των Rapture. Η rhythm section έχει την τιμητική της. Ο Roger Taylor παίζει κρουστά και drums δημιουργώντας συμπαγή υποστρώματα και ο John Taylor ρίχνει άγκυρα με το στιβαρό slap bass παίξιμο του. Τα σχεδόν italo synths του Nick Rhodes πετάνε φωτιές (ειδικά στο τέλος), παρασύροντας τον Le Bon σε ένα ευδαιμονικό, επεισοδιακό refrain.
7. The Man Who Stole a LeopardΊσως το πιο πολύτιμο κόσμημα του album. Ένα σκοτεινό κομψοτέχνημα 6λεπτης διάρκειας, μια νοσηρή ιστορία πάθους και εμμονών. Ο Le Bon αναπτύσσει έναν αινιγματικό διάλογο με την συμμετέχουσα Kelis, τα keyboards υποχωρούν όσο περνά η ώρα, παραδίδοντας τη σκυτάλη στα έγχορδα που επιμελείται ο Owen Pallett. Το τραγούδι αρχικά ντύνεται με το ηχητικό ύφασμα του θρυλικού “The Chauffeur”, για να εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό και εκκεντρικά όμορφο. Εκφράζει νομίζω, περισσότερο από κάθε άλλο, το διαχρονικό όραμα του Nick Rhodes και τις Japan, Roxy Music φαντασιώσεις του.
8. Runway Runaway
Από αυτά τα ρομαντικά, ταξιδιάρικα και ανεβαστικά up tempo τραγούδια που στιγμάτισαν το Rio και τις καρδιές πολλών…κάπου ανάμεσα στα “Last Chance On The Stairway” και “Lonely In Your Nightmare”. Η μόνη διαφορά είναι ότι 28 χρόνια μετά, ο Le Bon προτιμά να τραγουδά με τρυφερότητα, απευθυνόμενος στις κόρες του.
9. Before The Rain
Κυκλικά έγχορδα, στρατιωτικά τύμπανα και ήχοι από keyboards που γεννάνε αλλεπάλληλες μελωδικές γραμμές. Η ερμηνεία του Le Bon μπορεί να σε κάνει να νιώσεις άβολα σε στίχους όπως “…in every life flash, in every car crash, I hear the silence waiting to fall…”. Ανέκαθεν ο λόγος του είχε λυρικές αρετές, το ευρύ κοινό τείνει πολλές φορές να το παραγνωρίζει αυτό. Η μεγάλη των Beatles σχολή, είναι παρούσα ως έμπνευση, στη σύλληψη του τραγουδιού.
Mediterranea** - Bonus
** Το τραγούδι αυτό δεν βρίσκεται στην digital έκδοση του album που ήδη κυκλοφορεί. Θα συμπεριλαμβάνεται κανονικά στο cd το Φεβρουάριο. Υπάρχει στο ep με τίτλο “From Mediterranea With Love” που είναι διαθέσιμο (και αυτό) μέσω iΤunes.
Το μπάσο του John Taylor κατευθύνει τη μελωδία, σε μια μπαλάντα - υγρό όνειρο για τους θαυμαστές του group. Απίθανες φωνητικές αρμονίες και διακριτικές – λειτουργικές κιθάρες δίνουν το έναυσμα, για ένα νοερό ταξίδι, από τις γκρίζες μεγαλουπόλεις του Χειμώνα, στα καταγάλανα, καλοκαιρινά νερά της Μεσογείου. Εκεί που η προσμονή και η ανάγκη για απόδραση, μπλέκονται με τον αισθησιασμό, την αθωότητα και τη μελαγχολία.
Με την κυκλοφορία του “All You Need Is Now” οι Duran Duran γιορτάζουν 30 χρόνια συνεχούς δισκογραφικής παρουσίας. Είναι ευτύχημα λοιπόν που η επέτειος αυτή τους βρίσκει σε εξαιρετική φόρμα. Το album είναι γεμάτο από γερές συνθέσεις, ωραία φωνητικά, χορταστικά παιξίματα. Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο τους μετά το “Rio” όπως αναφέρουν πολλοί, είναι άλλωστε πολύ νωρίς ακόμα για τέτοιου είδους συμπεράσματα. Έχω την πεποίθηση ότι όποιος υπήρξε, έστω και περιστασιακά, ακροατής της μουσικής τους, θα βρει πολυάριθμους λόγους για να γοητευτεί.
Για όσους από τους υπόλοιπους, αναρωτιούνται για το κατά πόσο μπορεί ένα καινούριο Duran Duran album εν έτει 2011 να τους αφορά, η απάντηση είναι απλή…όσο τους ευχαριστεί η ακρόαση ενός υποδειγματικού pop album. Ενός album δηλαδή, πάνω από όλα προσβάσιμου, που όμως ποτέ δεν θα σου δώσει την τροφή μασημένη - φωτεινού και αισιόδοξου, με μικρές σκοτεινές παγίδες να βρίσκονται έντεχνα τοποθετημένες - ελκυστικά απλού, αλλά ποτέ απλοϊκού – χορευτικού - συναισθηματικού και σε καίρια σημεία απολαυστικά ευφυούς.
Το μεγαλύτερο στοίχημα ωστόσο, που ουσιαστικά κερδίζουν οι Duran με το δίσκο αυτό, είναι ότι καταφέρνουν να εμπνέονται από τον παλιό καλό τους εαυτό και ταυτόχρονα να ακούγονται πιο σύγχρονοι από ποτέ. Δεν είναι και λίγο πράγμα αυτό…
o Duran Duran – All You Need Is Now – Official Video