Τι θα ακούσετε:
alternative / experimental pop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσετε:
Ο Λύκος, Maybe Baby, Ζάχαρη
Βαθμολογία:
6
Η Ανθή Κύρκου δεν είναι τελείως άγνωστη στη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης, κι ας είναι τούτο ‘δω το πρώτο της προσωπικό album. Η φωνή της ακούγεται μερικώς στον τελευταίο δίσκο του Γιάννη Αγγελάκα «Ήσυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια», είναι μέλος των Super Stereo που πρόσφατα κυκλοφόρησαν τον τρίτο τους δίσκο και γενικά δεν ήρθε «από το πουθενά» η δική της δουλειά. Τι μπορεί να φανερώνει ο τίτλος της, «Καληνύχτα Φεγγαράκι»; Μια ερμηνεία θα μπορούσε να είναι αυτή που θέλει την παιδικότητα του συγκεκριμένου υποκοριστικού να εγκαταλείπεται και να ξεκινά μία νέα μέρα.
Πριν τη νέα μέρα, πριν τη συνέχεια της πορείας της Ανθής Κύρκου στο χώρο της μουσικής δηλαδή, βρίσκεται αυτός ο δίσκος. Το παιδικό ύφος δίνεται τόσο από το εξώφυλλο όσο και από το πρώτο δευτερόλεπτο του «Θασαρέση» με το toy piano και διατρέχει ολόκληρο το δίσκο ακόμα και με στίχους όπως «φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ, σε παρακαλώ» ή «λύκε λύκε είσαι εδώ, φανερώσου, ήρθα να σου πω». Σε ορισμένα τραγούδια το ύφος αυτό φανερώνεται και από την ερμηνεία, όπως για παράδειγμα στο «Το Αστράκι». Το τραγούδι αυτό είναι πλούσιο μουσικά, με theremin, πλήκτρα και drum beats στο φόντο να δημιουργούν ενδιαφέροντα θέματα μαζί με ένα πολύ απλό αλλά πιασάρικο ρεφρέν. Έχω την αίσθηση όμως πως σε πρόσφατη ζωντανή παρουσίαση του δίσκου όλα αυτά ακούγονταν πιο έντονα και ήταν πιο εύκολα αντιληπτά σε σχέση με την ηχογράφηση. Ίσως να μεροληπτώ, επηρεασμένος από την ιδιαίτερα κεφάτη και όμορφη συναυλία αυτή.
Ένα άλλο μειονέκτημα του δίσκου, πέρα από τη σχετικά αδύναμη παραγωγή, είναι οι ιδιαίτερα προσωπικοί στίχοι. Τα όσα τραγουδιούνται σαφώς δεν «χαντακώνουν» το τελικό αποτέλεσμα, αλλά ούτε στρώνουν το «δρόμο» των αυτιών μας με ροδοπέταλα. Βάζοντας στην άκρη αυτό, πρέπει να αναφερθεί πως υπάρχουν δείγματα γραφής που αξίζουν την προσπάθεια του ακροατή να προσεχθούν και που δημιουργούν απαιτήσεις για εξέλιξη. Στη μέση περίπου του δίσκου το «Η Ζάχαρη» έρχεται με δόσεις σουρεαλιστικής ψυχεδέλειας. Κάποιοι το λένε dream pop αυτό. Όπως και να ‘χει, το αποτέλεσμα είναι μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Λίγο αργότερα, μετά το «σκοτεινό» οργανικό «Τα Παιδιά & Το Κορίτσι» υπάρχει το μικρότερο τραγούδι του δίσκου, «Οι Φυσικές Ανάγκες», που στα τέσσερα στιχάκια του γκρεμοτσακίζει την παιδικότητα που προηγήθηκε. Στα τελευταία δύο τραγούδια δεν γίνεται ανατροπή, το «Μοναξιά» συνεχίζει σε σχετικά βαρύ ρυθμό, ενώ το «Καληνύχτα Φεγγαράκι» κρύβει μια μικρή έκπληξη.
Η πρώτη αυτή συλλογή τραγουδιών της Ανθής Κύρκου κυκλοφόρησε ψηφιακά (χρειάζεται πλέον άραγε να αναφέρεται κάτι τέτοιο;) αλλά και σε ένα απλό και ωραίο CD, για όσους ακόμα ενδιαφέρονται να διαβάζουν τους στίχους από το βιβλιαράκι. Συνολικά, είναι μια δουλειά που αξίζει την προσοχή όσων παρακολουθούν την ανεξάρτητη εναλλακτική σκηνή, και όχι μόνο. Θα βρείτε τραγούδια να ανταμείψουν την ακρόαση, αλλά θα βρείτε και εκείνα τα μικρά σημάδια κίνησης στα εγχώρια μουσικά δρώμενα. Η κίνηση αυτή, ανεξάρτητα από την (υπό οποιαδήποτε οπτική) ποιότητά της, σημαίνει ζωή, κι αυτό είναι το σημαντικό.
Σχετικό θέμα