Τι να πει κανείς για τον Tricky; Από πού να ξεκινήσει; Από τα παιδικά του χρόνια; Να μιλήσει για τη μουσική του πορεία είτε με τους Massive Attack είτε σόλο; Να αναφέρει ότι κάποιοι τον θεωρούν τον πρωτοπόρο της trip-hop σκηνής (αν και ο ίδιος δεν παραδέχεται ότι ανήκει σε κάποιο μουσικό ρεύμα); Ό,τι και να πει όμως δεν είναι εύκολο να περιγράψει με λόγια την παρουσία του πάνω στη σκηνή. Είναι από τους καλλιτέχνες που πρέπει να τους δεις ζωντανά. Όχι μόνο για τη μουσική που θα ακούσεις αλλά και γιατί θα δεις την προσωπικότητά του. Θα τον ανακαλύψεις.O Tricky ισορροπεί ανάμεσα στην παράνοια της καλλιτεχνικής του φύσης και την απλότητα της καταγωγής του. Η εύθραυστη αυτή ισορροπία φαίνεται πάνω στη σκηνή. Από τη μια χτυπιέται στο ρυθμό της μουσικής του, χάνεται στον κόσμο της δημιουργίας του και από την άλλη αγκαλιάζει τον κόσμο, πίνει χαλαρός το ποτάκι του και χαιρετά ένθερμα τους πάντες. Αυτή την προσωπικότητα είδαμε την Κυριακή στον Πολυχώρο Πολιτεία της Πάτρας.
Βέβαια, αν κάποιος πήγε την Κυριακή στην Πολιτεία για να ακούσει τον “Tricky των Massive Attack” μάλλον θα έφυγε απογοητευμένος. Ο Tricky εδώ και καιρό έχει αποστασιοποιηθεί από την περσόνα - μέλος των Massive Attack. Η μουσική του, όμως, δεν σταμάτησε να ακολουθεί την ίδια ατμόσφαιρα. Μπορεί, λοιπόν, ο fan των Massive Attack να μην άκουσε τα αγαπημένα του τραγούδια αλλά σίγουρα ανταμείφθηκε από τους ήχους που τελικά έφτασαν στα αυτιά του.
Είναι δύσκολο, όμως να αγαπάς τους Massive Attack και να μην έχεις έστω για λίγο ακολουθήσει την σόλο πορεία του Tricky. Θα έχεις συναντήσει κάποια στιγμή τα κομμάτια που ακούστηκαν στο live της Κυριακής, είτε από τον τελευταίο του δίσκο “Mixed Race”, όπως τα: Really Real, UK Jamaican, Bristol to London, Ghetto Stars, Come to Me είτε από παλιότερους δίσκους, όπως τα: Puppy Toy, Don’t Wanna, Council Estate, Overcome, Gangster Chronicle, Vent και Past Mistake. Στην εμφάνισή του ο Tricky δεν άφησε απ’ έξω covers σε αγαπημένα κομμάτια όπως Black Steel (Public Enemy), Ace of Spades (Motörhead) και Dear God (XTC).
Αν και ο ήχος δεν ήταν αντίστοιχος της φήμης του Tricky, αυτό δεν εμπόδισε κανέναν από το να απολαύσει τη μουσική αλλά και την φοβερή φωνή της Francesca Belmont, που ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην συναυλία της Κυριακής.
Κατά τη διάρκεια του Ace of Spades, αφού το κοινό είχε ζεσταθεί με το Council Estate, ο Tricky ανέβασε θαυμαστές του από το κοινό να χορέψουν στη σκηνή. Το ίδιο έκανε και κατά τη διάρκεια της 10λεπτης (!) έκδοσης του Past Mistake που ακούστηκε στο encore. Γνωρίζοντας ότι αυτό συμβαίνει στα περισσότερα από τα τελευταία του live (εδώ το review από την εμφάνισή του στο Gagarin), απογοητεύτηκα λίγο από την έλλειψη αυθορμητισμού. Το αποτέλεσμα όμως ήταν πολύ καλό. Αναμφισβήτητα η καλύτερη στιγμή του live, τόσο από την ανταπόκριση του κοινού, όσο και από την ενέργεια του Tricky πάνω στη σκηνή.
Ακόμη μια «αυθόρμητη» στιγμή ήταν το κλείσιμο του live. Ο Tricky μετά το Past Mistake κατέβηκε από τη σκηνή και πέρασε μέσα από το κοινό, χαιρετώντας και αγκαλιάζοντας τους πάντες, έφτασε στο μπαρ, παρήγγειλε το ποτάκι του και άκουσε την Francesca να ερμηνεύει το τελευταίο κομμάτι της συναυλίας (Ghetto Stars) από το πίσω μέρος της αίθουσας! Μπορεί να φάνταζε λίγο στημένο, αλλά αναγνωρίζω την άνεσή του και το γεγονός ότι ήταν προσιτός αγκάλιαζε και μίλαγε με όλους όσους τον προσέγγισαν από την πρώτη στιγμή μέχρι το τέλος της συναυλίας.
Η εμφάνιση του Tricky την Κυριακή ήταν απολαυστική. Αν και περίμενα κάτι παραπάνω, τόσο από τον ίδιο τον Tricky, αλλά και από το κοινό, δεν αφήνω την έλλειψη πρωτοτυπίας και αυθορμητισμού να μειώσουν στο ελάχιστο τη μουσική που άκουσα και την προσωπικότητα που εκτίμησα.
Σχετικό θέμα