Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας γιόρτασε φέτος 25 χρόνια από την δημιουργία του. Φυσικά εμείς ήμασταν εκεί στην μεγάλη αυτή αθηναϊκή κινηματογραφική γιορτή για να παρακολουθήσουμε πρωτοεμφανιζόμενες ταινίες, αγαπημένα αφιερώματα, ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ από κάθε γωνιά του κόσμου, αλλά και να ακούσουμε αρκετούς από τους δημιουργούς που βρέθηκαν κοντά μας για το φεστιβάλ.
Το φετινό πρόγραμμα αποτελούνταν από εννιά τμήματα: τα τρία Διαγωνιστικά Διεθνές, το Διεθνές Ντοκιμαντέρ και Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους, καθώς και Icons / Ελληνικά Ντοκιμαντέρ, Μουσική και Φιλμ, τα Αγαπημένα των Φεστιβάλ, Μετά τα Μεσάνυχτα, Ειδικές Προβολές/Αφιερώματα και Μικρές Ιστορίες Εκτός Διαγωνιστικού. Κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες αποτελούνταν από προσεκτικά επιλεγμένες ταινίες, που έχουν κάτι να προσφέρουν και σίγουρα αρκετές από αυτές ξεχώρισαν από την αρχή.
Από τα φετινά αφιερώματα ξεχώρισε Το Ξύπνημα της Άνοιξης: Άγρια Άνθη του Τσέχικου Νέου Κύματος, ένα αφιέρωμα με ταινίες από την περίφημη «Άνοιξη της Πράγας», κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60, μια δεκαετία πλήρους ελευθερίας των τεχνών, που γρήγορα έφτασε στο τέλος της με την εισβολή των σοβιετικών τανκς στην Τσεχοσλοβακία. Μέσα από τις ταινίες του αφιερώματος, πήραμε μια γεύση από τον πλούτο του κινηματογραφικού κινήματος που άρχιζε να δημιουργείται. Μαγικές σκηνοθεσίες γεμάτες συμμετρικά πλάνα, εκκεντρικές γωνίες λήψης, αχανή τοπία, πολιτικοί υπαινιγμοί αλλά και νοσταλγικότητα, ρομαντισμός, καυστικότητα, μαύρο χιούμορ και μια αθωότητα που σε ταξιδεύει σε μακρινές ουτοπίες. Αφιερώματα σαν και αυτό ομορφαίνουν τα σινεμά της πόλης, χαρίζοντας στον κόσμο μια ανάσα από την μαζικότητα του αμερικάνικου κινηματογράφου και ταξιδεύοντας τους θεατές σε μια διαφορετική εποχή. Σίγουρα περιμένουμε και άλλα παρόμοια αφιερώματα στο επόμενο φεστιβάλ αλλά και γιατί όχι την καθιέρωση τέτοιου είδους προβολών από περισσότερους κινηματογράφους.
Με μεγάλη χαρά παρακολουθήσαμε φυσικά φετινές δημιουργίες, πρωτοεμφανιζόμενες ταινίες αλλά και ντοκιμαντέρ. Αρκετοί από τους νέους σκηνοθέτες εξέπληξαν ευχάριστα με ταινίες που έχουν να πουν πολλά για το σήμερα, με θέματα διαχρονικά που αλλάζουν μορφή, αλλά μένουν βαθιά ριζωμένα στις κοινωνίες. Στο κομμάτι των ντοκιμαντέρ, είδαμε συγκινητικές ιστορίες που εξιστορούν τον ανθρώπινο πόνο μέσα από την τέχνη, κάποιες από αυτές να πλαισιώνονται αρμονικά από την σκηνοθεσία και κάποιες άλλες όχι.
Η ευκαιρία στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνών μέσα από το διαγωνιστικό τμήμα των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους αφορούσε τόσο τους δημιουργούς όσο και τους θεατές, ώστε να γνωρίσουν τα νέα πρόσωπα του ελληνικού σινεμά. Προσωπικά, έμεινα ιδιαίτερα εντυπωσιασμένη με την πλειοψηφία των βραβευμένων ταινιών, αφού όλες ήταν εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, τόσο σκηνοθετικά όσο και σεναριακά, προσεγγίζοντας προβληματισμούς της σύγχρονης εποχής, άλλοτε με τρόπο χιουμοριστικό και άλλοτε με ένα συγκινητικό δέος.
Από το φεστιβάλ δεν έλειπαν και ταινίες από μεγάλους Έλληνες σκηνοθέτες, συγκεκριμένα η νέα ταινία μικρού μήκους του Γιώργου Λάνθιμου με τίτλο "Nimic" αλλά και η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά, «Ενήλικοι στην Αίθουσα».
Δείτε τη συνέντευξη του Κώστα Γαβρά στις Νύχτες Πρεμιέρας
Στο φεστιβάλ υπήρξαν και μικρές στιγμές αμηχανίας, στιγμές που συναντάς σχεδόν σε κάθε σινεμά. Κόσμος που μιλούσε κατά τη διάρκεια των προβολών, οθόνες κινητών να φωτίζουν την αίθουσα σαν να κατεβαίνει το επουράνιο φως μέσα στο σκοτάδι, αργοπορημένοι θεατές να μπαίνουν στην μέση της ταινίας και να σηκώνουν ολόκληρη λαοθάλασσα για να περάσουν και άλλα πολλά! Ίσως να είναι δικές μας παραξενιές, ίσως πάλι και όχι. Σ' αυτό που σίγουρα μπορούμε να συμφωνήσουμε είναι ότι λίγη περισσότερη διακριτικότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν! Αρκετές από τις προβολές έγιναν γρήγορα sold out, με αποτέλεσμα πολλοί θεατές να μείνουν χωρίς εισιτήρια. Σε κάποιες από αυτές υπήρξαν επαναπροβολές, όμως στις περισσότερες όχι. Ελπίζουμε πως την επόμενη χρονιά θα υπάρχει περισσότερος χώρος ή περισσότερες προβολές για όλους.
Οι Νύχτες Πρεμιέρας ήταν μια γιορτή στο κέντρο της Αθήνας γεμάτη σινεμά, ποπ κορν και νοσταλγία! Ανυπομονούμε για την επόμενη χρονιά και ευχόμαστε ο θεσμός να συνεχίσει και για τα επόμενα 25 χρόνια με το ίδιο πάθος για το σινεμά!
Διαβάστε για ταινίες που παρακολουθήσαμε:
Honeyland/Η Γη του Μέλιτος: Χρυσή Αθηνά Καλύτερου Ντοκιμαντέρ
A Colony/Μια Αποικία: Βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών