Οι Νύχτες Πρεμιέρας γιόρτασαν 25 χρόνια από την δημιουργία τους και όπως κάθε χρόνο έδωσαν την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να αναδείξουν την δουλεία τους. Από τις συνολικά 311 ελληνικές ταινίες μικρού μήκους που δηλώθηκαν, ρεκόρ για τη διοργάνωση, επιλέχθηκαν 47, από τις οποίες η κριτική επιτροπή απένειμε τα βραβεία του φεστιβάλ. Ας ρίξουμε μια ματιά στους μεγάλους, πολλά υποσχόμενους, νικητές!
Ειδική Μνεία της Επιτροπής στην ταινία
Ελληνικόν/Ellinikon
Η καθημερινότητα ενός άστεγου μεσήλικα, ο οποίος ζει στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού κατακλυσμένος από αναμνήσεις. Ένα πρωί όλα αλλάζουν, όταν το ερημωμένο κτήριο υποδέχεται μελλοντικούς επιβάτες και ο άγνωστος άνδρας βυθίζεται στον παραλογισμό.
Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος σε μια συγκλονιστική ερμηνεία δίνει χαρακτήρα στην ταινία, όπως άλλωστε τον έχουμε συνηθίσει στις περισσότερες δουλειές του. Προσδίδει μέσα από τον χαρακτήρα που υποδύεται μια διάθεση χαοτική και αινιγματική καθώς σκιαγραφεί την έννοια της παραίτησης στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Μέσα στην απλότητα μιας δημιουργίας, μια δυνατή ερμηνεία αποτελεί το κλειδί προς την επιτυχία και η επιλογή του Γιώργου Πυρπασόπουλου σίγουρα απέδωσε καρπούς.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Πρέπης χαρίζει μια εξαιρετική σκηνοθεσία, ανάμεσα σε ερείπια και σιωπές, αντανακλάσεις και οξείς ήχους. Το στοιχείο του αινίγματος συνοδεύει την ταινία καθ' όλη τη διάρκειά της, με τρόπο που δημιουργεί ευχάριστες απορίες και υποθέσεις μέχρι το τέλος. Προσωπικά, νομίζω ότι μια ταινία που σου δίνει την ελευθερία να περιπλανηθείς σε διαφορετικά συμπεράσματα και υποθέσεις έχει καταφέρει να εκπληρώσει τον σκοπό της.
Ειδική Μνεία της Επιτροπής στην ταινία
Heatwave
Ένα διασκεδαστικό animation για το ελληνικό καλοκαίρι και δύο παιδιά που βρίσκουν τον τρόπο να επιβιώσουν από τον καυτό ήλιο.
Μια ευχάριστη νότα στις οθόνες του σινεμά με animation, ένα είδος με το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένο το ελληνικό κοινό. Σκηνοθετικά η ταινία του Φωκίωνα Ξένου ήταν ιδιαίτερα ευφυής, ευχάριστη και χιουμοριστική. Έντονα χρώματα, έμφαση στους ήχους, πολύχρωμες ομπρέλες, αστείες εκφράσεις και η περιγραφή ενός ελληνικού καλοκαιριού μέσα σε 7 λεπτά. Ωστόσο, ομολογώ ότι κάποιες σκηνές βασίζονταν σε ένα κάπως ξεπερασμένο είδος χιούμορ και ότι ίσως η ταινία άξιζε κάτι παραπάνω από αυτό, δεδομένης της ιδιαίτερης τεχνικής (stop-motion animation) και της πρωτοτυπίας της.
Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας: Άρτεμις Τζώρτζογλου & Άννα Παπαγεωργίου για την ταινία
Hyped
Η Βέρα και η Λόλα ξεκινούν μαζί για ένα ξέφρενο πάρτι. Η βραδιά αρχίζει με τις δυο τους να διασκεδάζουν, αργότερα όμως θα συναντηθούν με την υπόλοιπη παρέα. Όσο η νύχτα εξελίσσεται, η Βέρα νιώθει όλο και περισσότερο μόνη της και η επαφή μεταξύ τους χάνεται. Το μοναδικό πράγμα που απομένει είναι οι αναμνήσεις από την αρχή της βραδιάς.
Οι Άρτεμις Τζώρτζογλου και Άννα Παπαγεωργίου, αποτελούν τις μοναδικές γυναίκες πρωταγωνίστριες από τις συνολικά 8 βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους που είδαμε. Παρ' όλο που εξαιτίας αυτού δεν υπήρχε μέτρο σύγκρισης, αξιολογώντας τις ερμηνείες τους στην ταινία δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θέλοντας να προβάλουν την νεανική τρέλα, κατέληξαν να προσδώσουν έναν περισσότερο ασαφή και χαοτικό χαρακτήρα, χωρίς ταυτότητα. Το εκκεντρικό στυλ που προσπάθησαν να πετύχουν φάνηκε περισσότερο επιτηδευμένο παρά η τάση μια εποχής ή μιας κουλτούρας.
Επιτηδευμένη φάνηκε και η σκηνοθεσία από τον Άλκη Παπασταθόπουλο, προσπαθώντας να αποδώσει μια ατμόσφαιρα κοινωνικής αλλά και σεξουαλικής απελευθέρωσης, με τρόπο ελαφρώς εμπορικό και καθόλου πρωτότυπο. Ίσως αν δεν είχε φοβηθεί μια παραπάνω δόση τρέλας, τόσο σκηνοθετικής όσο και στις ερμηνείες των δύο κοριτσιών, το αποτέλεσμα να είχε κάποιο ενδιαφέρον.
Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας: Νίκος Γεωργάκης για την ταινία
Όλες οι Φωτιές η Φωτιά/All The Fires The Fire
Δύο αποξενωμένα αδέρφια πηγαίνουν για κυνήγι στο βουνό, παρέα με τους δύο γιους τους. Είναι η κυνηγετική περίοδος και μαζί δοκιμάζουν το σημάδι τους, ενώ ένα αίσθημα ανταγωνισμού πλανάται στον αέρα. Μπορεί η καρδιά ενός πουλιού να σταματήσει στον ουρανό χωρίς σκάγια να περάσουν το σώμα του;
Ο Νίκος Γεωργάκης, με το σκυθρωπό και αινιγματικό του ύφος, κερδίζει εκτός από το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας και τις εντυπώσεις του κοινού. Μελαγχολικός, λακωνικός και μυστηριώδης, χαρίζει στην ταινία όλα όσα θέλει να υπονοήσει ο σκηνοθέτης.
Ο Ευθύμη Kosemund Σανίδης, σκηνοθετώντας πάνω σε κακοτράχαλα βουνά, γεμάτα ξερούς θάμνους, παρομοιάζει την σιωπή του αχανούς τοπίου με την ψυχρότητα στη σχέση των δύο αδελφών. Όπως το βουνό κρύβει τα μυστικά του, έτσι και οι πρωταγωνιστές βρίσκονται σε απόλυτη ταύτιση με την φύση.
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου: Νικόλας Κολοβός για την ταινία
Index
Ο Dana με την οικογένειά του βρίσκονται στο καρότσι ενός φορτηγού μαζί με δεκάδες ακόμα άτομα, με προορισμό την βάρκα που θα τους μεταφέρει στην Ευρώπη. Όταν φτάνουν στην ακτή και καθώς η βάρκα είναι έτοιμη να ξεκινήσει, ο μικρός του γιος Alan φαίνεται να έχει σφηνώσει το δάχτυλό του στην καρότσα. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, ο πανικός τον κυριεύει και η απόγνωση κορυφώνεται καθώς πρέπει να πάρει άμεσα μια απόφαση.
Οι Ζάνα Πενγβένι και Λάις Γιασίν μας κάνουν με την υποκριτική τους ικανότητα να νιώσουμε τα συναισθήματα χιλιάδων ανθρώπων. Ένα εξαιρετικό σενάριο από τον Νικόλα Κολοβό, επίκαιρο αλλά και ιδιαίτερο. Σχολιάζει με χιουμοριστικό τρόπο την θλιβερή ιστορία χιλιάδων ανθρώπων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την χώρα τους για να επιβιώσουν, πέφτοντας θύματα εκμετάλλευσης μέχρι την τελευταία στιγμή, στον βωμό του χρήματος, για ένα ταξίδι στην μέση της θάλασσα με άγνωστη κατάληξη. Όλα αυτά μέσα από το σφηνωμένο δάχτυλο ενός παιδιού, με την αθωότητα και την ειλικρίνεια που πάντα ένα παιδί διαθέτει.
Η σκηνοθεσία από τον Νικόλα Κολοβό είναι ένα μονόπλανο γεμάτο εντάσεις. Εξαιρετική ιδέα, αφηγείται την ιστορία σε αληθινό χρόνο και αποτελεί έναν ευχάριστο πειραματισμό.
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας: Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος για την ταινία
Καρτ Ποστάλ Από Το Τέλος Του Κόσμου/Postcards From The End of The World
Η Δήμητρα και ο Δημήτρης περνούν βαρετά τις καλοκαιρινές τους διακοπές παρέα με τις δύο τους κόρες σε κάποιο ελληνικό νησί, όταν ξαφνικά έρχονται αντιμέτωποι με το τέλος του κόσμου.
Ο Γιώργος Γάλλος και η Αγγελική Δημητρακοπούλου αποδίδουν με φυσικότητα την καθημερινότητα ενός ζευγαριού στις διακοπές τους και δίνουν ένα επιπλέον ενδιαφέρον στην ταινία, σκιαγραφώντας την μελαγχολία που πλανάται ανάμεσα στο ζευγάρι.
Ένα ουδέτερο σενάριο, πλαισιωμένο από μια εξαιρετική σκηνοθεσία από τον Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο, η οποία είναι και η ουσία της συγκεκριμένης ταινίας. Από πολύχρωμα κοντινά πλάνα σε αχανή μακρινά, εξιστορούν με τρόπο χιουμοριστικό ένα ακόμα ανιαρό καλοκαίρι μαζί με αναποδιές, εξαρτήσεις και παράξενες γνωριμίες. Η μουσική θυμίζει βιβλική καταστροφή και γεμίζει την ταινία με μια θεμιτή υπερβολή. Ο συνδυασμός των ηθοποιών με την σκηνοθεσία είναι και ο λόγος που η ταινία αυτή ξεχωρίζει.
Βραβείο Β' Καλύτερης Ταινίας στην ταινία
Ο Χειροπαλαιστής/The Arm Wrestler
Ένας νεαρός χειροπαλαιστής ζει στην ελληνική επαρχία. Αφηγείται την καθημερινότητά του και παραθέτει τα δικά του όνειρα, απόψεις και οπτική προς την ζωή και την ελληνική κοινωνία.
Μια ταινία/ντοκιμαντέρ από τον Γιώργο Γούση συγκλονίζει μέσα από την απλότητα και την ειλικρίνειά της. Καταφέρνει να σχολιάζει χωρίς να υπερβάλει και θίγει χωρίς να κριτικάρει. Σε αγγίζει με έναν περίεργο τρόπο, με έναν ζεστό ρεαλισμό, μια σπάνια αθωότητα και ένα μάτσο απραγματοποίητα όνειρα. Η σκηνοθεσία αγκαλιάζει την μεστότητα του σεναρίου, με πλάνα που σε βοηθούν να ταυτιστείς με το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας. Μια ταινία που αξίζει να παρακολουθήσει κάποιος για την μοναδικότητά της και τον τρόπο που προσεγγίζεται η ελληνική κοινωνία, ιδίως στην επαρχία, χωρίς να ανακυκλώνει κλισέ και στερεότυπα και κυρίως χωρίς μικροπρεπείς αστεϊσμούς.
Βραβείο Α' Καλύτερης Ταινίας στην ταινία
Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς/The Distance Between Us and The Sky
Σε ένα ξεχασμένο βενζινάδικο της Εθνικής Οδού δύο άγνωστοι συναντώνται για πρώτη φορά κάτω από τον σκοτεινό ουρανό. Ο ένας έχει σταματήσει για να βάλει βενζίνη. Ο άλλος έχει ξεμείνει εκεί. Του λείπουν 22,50€ για ένα εισιτήριο με προορισμό την Αθήνα. Μαζί με δύο origami lovebirds θα προσπαθήσει να κερδίσει τα χρήματα που του λείπουν. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι σε λίγο θα γνωρίσει την απόσταση που χωρίζει δύο αγνώστους από τον ουρανό.
Δύο συγκλονιστικές ερμηνείες από τους Νικολάκη Ζεγκίνογλου και Ιώκο Ιωάννη Κοτίδη, με ανεπιτήδευτη φυσικότητα, μας κάνουν να νιώσουμε και εμείς ερωτευμένοι. Η χημεία των δύο ηθοποιών είναι τόσο έντονη, που σχεδόν μοιάζει αληθινή. Το συγκινητικό βλέμμα του Ιώκο Ιωάννη Κοτίδη και το αινιγματικό χαμόγελο του Νικολάκη Ζεγκίνογλου μας προκαλούν να θέλουμε να ανακαλύψουμε περισσότερα για τις ζωές των δύο χαρακτήρων.
Ήρεμη δύναμη η σκηνοθεσία του Βασίλη Κεκάτου με φόντο τη θάλασσα και τον ουρανό. Η ταινία κορυφώνεται με λίγη δόση τρέλας, ρομαντισμού και τρυφερότητας, θυμίζοντας το μουσικό βίντεο κλιπ "Bound 2" του Kanye West από τον σκηνοθέτη και φωτογράφο Nick Knight. Μια όμορφη δημιουργία που δικαίως κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα ταινίας μικρού μήκους καθώς και το Queer Palm στο 72ο Φεστιβάλ των Καννών. Ο Βασίλης Κεκάτος ετοιμάζει το σενάριο της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του και ανυπομονούμε να την δούμε.
Η κριτική επιτροπή του Διαγωνιστικού Τμήματος αποτελούνταν από τις/τους:
Αμάντα Λιβανού - παραγωγός και Πρόεδρος της Επιτροπής
Χρήστος Βούπουρας, σκηνοθέτης
Δημήτρης Βραχνός, ραδιοφωνικός παραγωγός
Λίνα Νικολακοπούλου, στιχουργός
Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, ηθοποιός
Οι βραβευμένες ταινίες που παρακολουθήσαμε έκρυβαν μεγάλες εκπλήξεις και αρκετούς ανερχόμενους δημιουργούς. Προσωπικά έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένη από τον κινηματογραφικό πλουραλισμό που είχαν τα βραβεία, τόσο σε θέμα σκηνοθεσίας, όσο και σεναρίου. Αν μπορούσα να εκφράσω ένα μικρό παράπονο για το σύνολο των υποψήφιων ταινιών μικρού μήκους, θα ήταν η πληθώρα ελαφρώς μονότονων και μονολεκτικών τίτλων.
Ραντεβού την επόμενη χρονιά με ακόμα περισσότερες ξεχωριστές κινηματογραφικές ιδέες!