Τι θ' ακούσετε:
ροκ, ελληνόφωνο ροκ
ροκ, ελληνόφωνο ροκ
Τραγούδια που πρέπει να ακούσετε
Μπελ Εποκ στην Αχαρνών, Ουρλιαχτό, Η ταράτσα των Κάππα Σίγμα
Βαθμολογία:
7
Εν έτει 2020 οι καλοί δίσκοι δεν κυκλοφορούν πάντα στα ελάχιστα δισκοπωλεία που έχουν μείνει ανοιχτά, αλλά στις ψηφιακές πλατφόρμες. Σε πρόσφατη κουβέντα που κάναμε εδώ στο Mix Grill με τους άλλους συντάκτες καταλήξαμε πως η πλατφόρμα Bandcamp έχει πολλά διαμαντάκια που αξίζει και να ακουστούν και να βγουν στο φως. Νομίζω πως ήδη έχω βρει το ένα! Είναι ο δίσκος των Κούρο Σίβο με τον ιδιαίτερο τίτλο «Belle Epoque Στην Αχαρνών» που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ξεκινώντας με το εξώφυλλο, αντιλαμβάνομαι πως προσπαθεί να δείξει κάτι που μάλλον σχετίζεται με τον τίτλο. Η γυναικεία παρουσία βγάζει μια γλυκύτητα στην εικόνα, με τους δίσκους δίπλα, τα βιβλία και το μπουκάλι μαζί με το καλάθι. Ωστόσο, δεν μου μεταφέρει ένα ολοκληρωμένο μήνυμα, ίσως προσπαθεί να με βάλει στην ατμόσφαιρα του δίσκου, αν και νομίζω πως προκαλεί μια σύγχυση ως προς το νόημα του.
Στο μουσικό μέρος, τα δέκα τραγούδια έχουν ροή και ωραίο στίχο, όπως π.χ. «ένα καράβι για να φύγουμε μαζί μια Κυριακή πρωί έναν γαμάτο Δεκέμβρη», θυμίζοντας πολλές φορές rock της δεκαετίας του '90. Από την εισαγωγή των 153 δευτερολέπτων του «Πρώτη Φορά» με τα παιξίματα της κιθάρας, καταλαβαίνω πως υπάρχουν ωραίες συνθέσεις. Όσο προχωράει στα επόμενα, ανακαλύπτω λίγο από τον κόσμο τους, πότε με τους βιωματικούς στίχους, π.χ. «σε λίγο θα φύγω στο 'χα πει γιατί θέλω να ζήσω που δύσκολα θα ξεχαστεί» και πότε με την οπτική που καταθέτουν για διάφορα θέματα, «και στην ταράτσα μου θα στήσουμε γιορτή εμείς μωρό μου ήρθαμε από άλλη εποχή».
Η βοήθεια του Νίκου Χρονόπουλου στην παραγωγή γίνεται αντιληπτή από τον ωραίο ήχο που έχει στο σύνολό του ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος. Ωστόσο, βρήκα κάποια σημεία που έπιασα τον εαυτό μου να κολλάει λίγο όσο κυλούσαν τα τραγούδια. Σαν να μου έλειψαν οι δεύτερες φωνές σε διάφορα τραγούδια ή ακόμα καλύτερα και γυναικείες δεύτερες στο ομώνυμο και σε άλλα κομμάτια. Αυτό, όμως, που μου δημιούργησε ένα αρνητικό συναίσθημα είναι το απότομο κλείσιμο του δίσκου με το «γιατί» να αναβοσβήνει έντονα πάνω από το κεφάλι μου.
Αν κάποιος αγαπάει τη rock και την ανεξάρτητη σκηνή ας ακούσει αυτό τον δίσκο. Το συνολικό του αποτέλεσμα είναι καλό, με προοπτική ένταξης κάποιων τραγουδιών στις ραδιοφωνικές λίστες, και με ύφος που θα κάνει τις συναυλίες ελκυστικές... όταν επανέλθουν. Οι «Κούρο Σίβο» καταθέτουν τον πρώτο τους δίσκο που, παρά τις αδυναμίες του, αξίζει να ακουστεί!
Σχετικό θέμα